انجمن شاهنامه خواني سراسری کانادا 📚دبي📚 ایران

‍ دويست و چهل و ششمین ۲۴۶ نشست شاهنامه خواني بانوان در دبي به گاه چهارشنبه ۲۷ ماه نوامبر ٢٠٢٤، برابر با هفتم آذر ماه ۱۴۰۳
با آموزگاري بانو #نادره_پهلوان در دبي برگزار گرديد.

📚بن مايه:شاهنامه فردوسي چاپ مسكو و پيرايش دكتر خالقي
✍🏻نگارش: دکتر شیوا فرامرزی

داستان به آنجا رسید که دایی های(خال ها) خسرو پرویز رهبری شورش علیه هرمز را به عهده گرفتند تا تخت و تاج را برای خسرو فراهم کنند، مردم و سپاهیان نیز که دیگر نگران داعیه پادشاهی آنها نبودند، با دلی راحت به آنها پیوستند و شعار نفرین بر آرام شاه (مرگ بر هرمز) سر دادند؛ چون نمی توانستند بپذیرند هرمز قصد دست یازی به خون پسر بی گناه خود را داشته است. رفته رفته سپاهیان گستاخ تر شدند ( شوخ) و شورشی همگانی در تیسفون به سوی کاخ پادشاهی شکل گرفت ( ۱ -یه یک تعبیردروازه ها را آتش زدند و وارد دیوان مدائن شدند ۲-به تعبیر دیگر مردمان که درونشان پر از آتش خشم و کینه بود مانند اتش به کاخ هجوم آوردند).
پس از ورود به کاخ به رهبری گستهم و بندوی، چشمان هرمز را کور کردند (چرا او را نکشتند؟ریختن خون پادشاهان گناه بزرگی در گذشته به شمار میامده) همچنین به خزانه پادشاهی دستبرد زده و غنائمی را تصاحب کردند. در اینجا به نقل از فردوسی دار دنیا همین است و اگر به هرچیزی یا کسی بیش از اندازه دل ببندی سپهر بلند آن را از تو باز میستاند.گاهی سختی و تهیدستی و گاهی گنج همواره قانون جهان بوده و چه صد سال بگذرد چه صدهزار سال هم پابرجاست. کسی که به دنبال سرنوشت نیکوست نباید بدی کند تا بدی هم نبیند و نشنود. (در شاهنامه همواره سخن و سخنوری نیکو، یکی از محوریتها بوده است و بر ارتعاش سخن پس از گفته شدن اشاره میکند. تو شاید سخنانت را فراموش کنی ولی دیگران ممکن است یا با یک حرف دل بسته بشوند یا برعکس از تو کینه به دل بگیرند و به فکر انتقام بیفتند)
(این یکی از قسمت های شاهنامه است که ضعیف شدن حکومت ساسانیان و فروپاشی درونی آن را در اوخر ساسانیان بیان می کند، و شاید یکی از دلایلی هست که بعد ها اعراب به راحتی تیسفون را توانستند فتح کنند)
پادشاهی خسروپرویز:
وقتی گستهم و بندوی شاه را از تخت به زیر کشیدند یکی از چالاک ترین پیک های خود را با ۳ اسب به سمت خسروپرویز میفرستند تا شرح آنچه در دربار گذشته با او بگوید. این فرستاده بعد از تاختن از عراق تا آذربایجان کنونی شب هنگام نزد خسرو رسید و اخبار را باز گفت، خسرو رویش چون شنبلید از شنیدن آنچه بر پدر گذشته زرد و ناراحت شد، و گفت پدر من از راه خرد و دانش دور شد و نتوانست خشم (تیزی) خود را مهار کند و به کارهای ناسومند پرداخت که اکنون گریبان گیرش شده است. با اینکه من باید از شنیدن خبر سرگذشت پدرم خوشحال بشوم زیرا جانشین تخت شاهی گشتم، اما در ابتدا او خود قصد ریختن خون من را کرد و این کارهای ناخردمندانه را شروع کرد اما از خبر آسیب پدرم گویی آتش به جانم افتاده. من چون از دست او در امان نبودم از ایران گریختم نه اینکه ایران را دوست نداشته باشم و حتی هنوز هم او را دوست میدارم و هرچه او بگوید سخن او را فرمانبردارم.
همزمان با بازگشت خسرو به تیسفون سپاهیانی از ساتراپ های بردع و اردبیل و ارمنستان به او پیوستند. وقتی به مردم بغداد خبر رسید که پادشاه جدید به زودی به کاخ باز میگردد خوشحال شدند و به استقبال او آمدند و به همراه بزرگان خاندان، بر تخت شاهی نشست و تاجگذاری کرد. گنبد تیزگرد (سپهر گردون ) همان قوانین اجتماعی خستگی ناپذیر حاکم بر ادوار مختلف است و هیچ یک از اقشار جامعه، چه فقرا و چه ثروتمندان، چه مردم عادی چه اشراف زادگان و پهلوانان از آن گریزی ندارند؛ هرکس این قوانین را پاس بدارد به شهد و شیر و دیبا وحریر میرسد و هرکس از راه خرد دور شود مقام خود را چه بسا همچون هرمز از دست میدهد، هرچند چه نیکوکار و چه بدکار سرانجام همه پیشانی(تارک) زیر خروارها خاک خواهد بود.
(در ایران باستان اعتقاد بر این بود جهان ابتدا بر پایه نیکی و نور بنا شده و بدی ها، تاریکی ها و اهریمن بعداً به هستی افزوده شدند و #خویشکاری انسانها پیوسته این بوده که در کمک به اهورامزدا شر و بدی را از جهان هستی بزدایند) و تجربیات و دانش انسان های خردمند در گذشته یکی از چیزهاییست که در این راه به ما کمک میکند و چه کهتر و چه مهتر ما باید در همین راستا تلاش و کوشش کنیم (رنج )
وقتی خسرو تاج بر سر نهاد بزرگانی که پیشتر هرمز ازدربار رانده بود بازگشتند و برای خسرو هدایایی آوردند. خسرو در سخنرانی به تخت نشستن خود گفت: این تاج وتخت فقط به افراد درستکار میرسد و مباد که من روزی بی عدالتی کنم (داد و بیداد در شاهنامه معنای دادگری و بیدادگری بوده آنچه امروز تغییر محتوا داده و در گفتار عامیانه به معنای فریاد زدن به کار میرود).

www.tgoop.com/anjomanshahnameh/7377

368 viewsedited  Nov 29 at 20:04

‍ دويست و چهل و ششمین ۲۴۶ نشست شاهنامه خواني بانوان در دبي به گاه چهارشنبه ۲۷ ماه نوامبر ٢٠٢٤، برابر با هفتم آذر ماه ۱۴۰۳
با آموزگاري بانو #نادره_پهلوان در دبي برگزار گرديد.

📚بن مايه:شاهنامه فردوسي چاپ مسكو و پيرايش دكتر خالقي
✍🏻نگارش: دکتر شیوا فرامرزی

داستان به آنجا رسید که دایی های(خال ها) خسرو پرویز رهبری شورش علیه هرمز را به عهده گرفتند تا تخت و تاج را برای خسرو فراهم کنند، مردم و سپاهیان نیز که دیگر نگران داعیه پادشاهی آنها نبودند، با دلی راحت به آنها پیوستند و شعار نفرین بر آرام شاه (مرگ بر هرمز) سر دادند؛ چون نمی توانستند بپذیرند هرمز قصد دست یازی به خون پسر بی گناه خود را داشته است. رفته رفته سپاهیان گستاخ تر شدند ( شوخ) و شورشی همگانی در تیسفون به سوی کاخ پادشاهی شکل گرفت ( ۱ -یه یک تعبیردروازه ها را آتش زدند و وارد دیوان مدائن شدند ۲-به تعبیر دیگر مردمان که درونشان پر از آتش خشم و کینه بود مانند اتش به کاخ هجوم آوردند).
پس از ورود به کاخ به رهبری گستهم و بندوی، چشمان هرمز را کور کردند (چرا او را نکشتند؟ریختن خون پادشاهان گناه بزرگی در گذشته به شمار میامده) همچنین به خزانه پادشاهی دستبرد زده و غنائمی را تصاحب کردند. در اینجا به نقل از فردوسی دار دنیا همین است و اگر به هرچیزی یا کسی بیش از اندازه دل ببندی سپهر بلند آن را از تو باز میستاند.گاهی سختی و تهیدستی و گاهی گنج همواره قانون جهان بوده و چه صد سال بگذرد چه صدهزار سال هم پابرجاست. کسی که به دنبال سرنوشت نیکوست نباید بدی کند تا بدی هم نبیند و نشنود. (در شاهنامه همواره سخن و سخنوری نیکو، یکی از محوریتها بوده است و بر ارتعاش سخن پس از گفته شدن اشاره میکند. تو شاید سخنانت را فراموش کنی ولی دیگران ممکن است یا با یک حرف دل بسته بشوند یا برعکس از تو کینه به دل بگیرند و به فکر انتقام بیفتند)
(این یکی از قسمت های شاهنامه است که ضعیف شدن حکومت ساسانیان و فروپاشی درونی آن را در اوخر ساسانیان بیان می کند، و شاید یکی از دلایلی هست که بعد ها اعراب به راحتی تیسفون را توانستند فتح کنند)
پادشاهی خسروپرویز:
وقتی گستهم و بندوی شاه را از تخت به زیر کشیدند یکی از چالاک ترین پیک های خود را با ۳ اسب به سمت خسروپرویز میفرستند تا شرح آنچه در دربار گذشته با او بگوید. این فرستاده بعد از تاختن از عراق تا آذربایجان کنونی شب هنگام نزد خسرو رسید و اخبار را باز گفت، خسرو رویش چون شنبلید از شنیدن آنچه بر پدر گذشته زرد و ناراحت شد، و گفت پدر من از راه خرد و دانش دور شد و نتوانست خشم (تیزی) خود را مهار کند و به کارهای ناسومند پرداخت که اکنون گریبان گیرش شده است. با اینکه من باید از شنیدن خبر سرگذشت پدرم خوشحال بشوم زیرا جانشین تخت شاهی گشتم، اما در ابتدا او خود قصد ریختن خون من را کرد و این کارهای ناخردمندانه را شروع کرد اما از خبر آسیب پدرم گویی آتش به جانم افتاده. من چون از دست او در امان نبودم از ایران گریختم نه اینکه ایران را دوست نداشته باشم و حتی هنوز هم او را دوست میدارم و هرچه او بگوید سخن او را فرمانبردارم.
همزمان با بازگشت خسرو به تیسفون سپاهیانی از ساتراپ های بردع و اردبیل و ارمنستان به او پیوستند. وقتی به مردم بغداد خبر رسید که پادشاه جدید به زودی به کاخ باز میگردد خوشحال شدند و به استقبال او آمدند و به همراه بزرگان خاندان، بر تخت شاهی نشست و تاجگذاری کرد. گنبد تیزگرد (سپهر گردون ) همان قوانین اجتماعی خستگی ناپذیر حاکم بر ادوار مختلف است و هیچ یک از اقشار جامعه، چه فقرا و چه ثروتمندان، چه مردم عادی چه اشراف زادگان و پهلوانان از آن گریزی ندارند؛ هرکس این قوانین را پاس بدارد به شهد و شیر و دیبا وحریر میرسد و هرکس از راه خرد دور شود مقام خود را چه بسا همچون هرمز از دست میدهد، هرچند چه نیکوکار و چه بدکار سرانجام همه پیشانی(تارک) زیر خروارها خاک خواهد بود.
(در ایران باستان اعتقاد بر این بود جهان ابتدا بر پایه نیکی و نور بنا شده و بدی ها، تاریکی ها و اهریمن بعداً به هستی افزوده شدند و #خویشکاری انسانها پیوسته این بوده که در کمک به اهورامزدا شر و بدی را از جهان هستی بزدایند) و تجربیات و دانش انسان های خردمند در گذشته یکی از چیزهاییست که در این راه به ما کمک میکند و چه کهتر و چه مهتر ما باید در همین راستا تلاش و کوشش کنیم (رنج )
وقتی خسرو تاج بر سر نهاد بزرگانی که پیشتر هرمز ازدربار رانده بود بازگشتند و برای خسرو هدایایی آوردند. خسرو در سخنرانی به تخت نشستن خود گفت: این تاج وتخت فقط به افراد درستکار میرسد و مباد که من روزی بی عدالتی کنم (داد و بیداد در شاهنامه معنای دادگری و بیدادگری بوده آنچه امروز تغییر محتوا داده و در گفتار عامیانه به معنای فریاد زدن به کار میرود).

BY انجمن شاهنامه خواني سراسری کانادا 📚دبي📚 ایران