☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۴ تیر روز قلم
در تقویم ایران "روز قلم" به‌عنوان نمادی برای تجلیل از صاحبان قلم و آثارشان انتخاب شده است.
در این نوشتار به ابعاد تربیتی، رسانهای و ارزشی تألیف و نگارش اشاره می‌شود و از چگونگی سیر قلم در طول تاریخ صحبت به میان می‌آید. به این سیر، چه از نظر محتوای نوشته‌ها و چه از نظر ابزار ظاهری ـ که به شیوههای اینترنتی و الکترونیکی ـ رسیده، نگریسته شده است.
در صفحات تقویم، ۱۴ تیرماه باعنوان «روز قلم» به‌خود جلوهای دیگر بخشیده است. نامگذاری این روز به‌نام قلم، بی ارتباط با تاریخ کهن متمدن و فرهنگساز این سرزمین نیست. ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه خود آورده است که چهاردهمین روز از تیرماه را ایرانیان باستان، روز تیر "عطارد" مینامیدند. از طرفی سیاره تیر یا همان عطارد، در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است. به همین مناسبت این روز را روز نویسندگان میدانستند و گرامی میداشتند.
تاریخ نوشتار، حداکثر به بیست هزار سال پیش باز میگردد و با محدود ساختن به نظامهای نوشتاری مدون، رقمی حدود شش هزارسال پیش را نشان میدهد. این ارقام و آمارها فقط تخمینی است از سوی کاوشگران علمی، در صورتی که بدون شک پیشرفتی از سوی جوامع گوناگون، بدون کمک خط و زبان امکانپذیر نبوده است.
از جمله موادی که برای نوشتن به‌کار میرفت سنگ، چوب، پوست حیوانات، برگ درختان، استخوان، موم، ابریشم، پنبه و کاغذ بود. در طول تاریخ، نوشتن به دو صورت بوده است: یک دسته خطوطی را در بر میگرفت که با استفاده از ابزارهای تیز چون سوزن، چاقو و... نوشتاری، کندهکاری می‌شد. دسته دیگر شامل خطوطی است که به‌وسیله قلم پر، قلم‌نی، قلم‌مو و ... و با استفاده از جوهر برسطح ماده نوشتاری ترسیم می‌شد. گفتنی است نسخه پردازی از نوشتهای بر سنگ یا فلز به‌طور منطقی، در نهایت به اختراع چاپ انجامید.
قلم چیست؟:
قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان‌ها و بیانکننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان‌ها است. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گستردهتر از آن است که در بیان بگنجد. هرگونه رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ریشه در قلم دارد. تمدنها، تجربههای تلخ و شیرین و علوم بانوشتن ماندگار میشوند و آیندگان مملو از تجربه و پر از راهحلها هستند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_قلم
۱۴ تیر روز قلم
در تقویم ایران "روز قلم" به‌عنوان نمادی برای تجلیل از صاحبان قلم و آثارشان انتخاب شده است.
در این نوشتار به ابعاد تربیتی، رسانهای و ارزشی تألیف و نگارش اشاره می‌شود و از چگونگی سیر قلم در طول تاریخ صحبت به میان می‌آید. به این سیر، چه از نظر محتوای نوشته‌ها و چه از نظر ابزار ظاهری ـ که به شیوههای اینترنتی و الکترونیکی ـ رسیده، نگریسته شده است.
در صفحات تقویم، ۱۴ تیرماه باعنوان «روز قلم» به‌خود جلوهای دیگر بخشیده است. نامگذاری این روز به‌نام قلم، بی ارتباط با تاریخ کهن متمدن و فرهنگساز این سرزمین نیست. ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه خود آورده است که چهاردهمین روز از تیرماه را ایرانیان باستان، روز تیر "عطارد" مینامیدند. از طرفی سیاره تیر یا همان عطارد، در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است. به همین مناسبت این روز را روز نویسندگان میدانستند و گرامی میداشتند.
تاریخ نوشتار، حداکثر به بیست هزار سال پیش باز میگردد و با محدود ساختن به نظامهای نوشتاری مدون، رقمی حدود شش هزارسال پیش را نشان میدهد. این ارقام و آمارها فقط تخمینی است از سوی کاوشگران علمی، در صورتی که بدون شک پیشرفتی از سوی جوامع گوناگون، بدون کمک خط و زبان امکانپذیر نبوده است.
از جمله موادی که برای نوشتن به‌کار میرفت سنگ، چوب، پوست حیوانات، برگ درختان، استخوان، موم، ابریشم، پنبه و کاغذ بود. در طول تاریخ، نوشتن به دو صورت بوده است: یک دسته خطوطی را در بر میگرفت که با استفاده از ابزارهای تیز چون سوزن، چاقو و... نوشتاری، کندهکاری می‌شد. دسته دیگر شامل خطوطی است که به‌وسیله قلم پر، قلم‌نی، قلم‌مو و ... و با استفاده از جوهر برسطح ماده نوشتاری ترسیم می‌شد. گفتنی است نسخه پردازی از نوشتهای بر سنگ یا فلز به‌طور منطقی، در نهایت به اختراع چاپ انجامید.
قلم چیست؟:
قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان‌ها و بیانکننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان‌ها است. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گستردهتر از آن است که در بیان بگنجد. هرگونه رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ریشه در قلم دارد. تمدنها، تجربههای تلخ و شیرین و علوم بانوشتن ماندگار میشوند و آیندگان مملو از تجربه و پر از راهحلها هستند.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#روز_قلم
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر روز جشن خامخواری
در گاه‌شمار ایرانی ۱۵ تیر برابر است با «جشن خامخواری» یا به‌روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه «عمس» یا «غفس» یا «خواره» جشنی از جشن‌های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی‌ها بود. در تقویم سُغدی برابر با پانزدهمین روز ِ ماه «بساکنج» است.
رژیم خام گیاه‌خواری:
انسان‌ها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیم‌های مختلف غذایی استفاده می‌کنند که رژیم گیاه‌خواری و خامخواری دو نوع از این رژیم‌ها هستند.
گیاه‌خواری به‌معنی حذف گوشت یا محصولاتی است که منشا حیوانی داشته باشد. انواع متفاوتی از گیاه‌خواری وجود دارد که هریک فواید و مضرات خاصی دارد که بعضی از رژیم‌های آن عبارتند از:
۱. رژیم ovo-lacto: رایج ترین روش است که در آن هیچ‌گونه گوشتی (گوشت قرمز، ماکیان، غذاهای دریایی) مصرف نمی‌شود، اما استفاده از تخم‌مرغ و محصولات لبنی مجاز است.
۲. رژیم Lacto: گیاه‌خواران گروه لاکتو گوشت و تخم مرغ نمی‌خورند اما لبنیات را در برنامه غذایی خود دارند.
۳. رژیم Vegan: گیاه‌خواران وگان، گوشت، تخم مرغ، لبنیات، غذاهای حاوی محصولات جانبی حیوانی و حتی عسل نمی‌خورند. این گروه حتی از محصولات چرمی، پشمی، پوست خرگوش، ابریشمی، یا هرگونه محصول به‌دست آمده از حیوانات استفاده نمی‌کنند.
۴. در نوعی از این رژیم، افراد گوشت قرمز نمی‌خورند اما از گوشت ماکیان و غذاهای دریایی استفاده می‌کنند.
۵. در رژیم نیمه‌گیاه‌خواران semi-vevetarian محصولات لبنی، تخم مرغ، مرغ و ماهی مصرف می‌شود اما گوشتهای دیگر ممنوع است.
۶. در رژیم پسکو pesco-vegetarian از فرآورده‌های لبنی، تخم مرغ، و ماهی تغذیه می‌کنند اما از انواع دیگر گوشت پرهیز می‌کنند.
رژیم خامخواری نیز مانند گیاه‌خواری است با این تفاوت که از پختن مواد تا جای ممکن جلوگیری می‌شود. خام خواران عقیده دارند که:
* غذاهای خام حاوی آنزیم‌هایی هستند که عمل هضم غذا را در بدن تنظیم می‌کنند.
* حرارت دادن یا فریز کردن غذا این آنزیم‌ها را نابود می‌‌سازد.
* مصرف غذا بدون وجود این آنزیم‌ها در درازمدت سبب مسمومیت بدن، زیاده‌روی در مصرف غذا و در نهایت منجر به‌چاقی می.شود.
* غذاهای خام نسبت به‌غذاهای پخته، مواد مغذی بیشتری دارند.
ارزش این نوع رژیم تا آنجا است که در ایران باستان «جشن خامخواری» برگزار می‌کرده‌اند و از مراسم این جشن، دوری‌کردن از خوراک حیوانی و پختنی‌ها بوده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جشن_خامخواری
۱۵ تیر روز جشن خامخواری
در گاه‌شمار ایرانی ۱۵ تیر برابر است با «جشن خامخواری» یا به‌روایت ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه «عمس» یا «غفس» یا «خواره» جشنی از جشن‌های سُغد باستان بوده و از مراسم این جشن، دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی‌ها بود. در تقویم سُغدی برابر با پانزدهمین روز ِ ماه «بساکنج» است.
رژیم خام گیاه‌خواری:
انسان‌ها برای حفظ و یا بازگرداندن سلامت بدن خود از رژیم‌های مختلف غذایی استفاده می‌کنند که رژیم گیاه‌خواری و خامخواری دو نوع از این رژیم‌ها هستند.
گیاه‌خواری به‌معنی حذف گوشت یا محصولاتی است که منشا حیوانی داشته باشد. انواع متفاوتی از گیاه‌خواری وجود دارد که هریک فواید و مضرات خاصی دارد که بعضی از رژیم‌های آن عبارتند از:
۱. رژیم ovo-lacto: رایج ترین روش است که در آن هیچ‌گونه گوشتی (گوشت قرمز، ماکیان، غذاهای دریایی) مصرف نمی‌شود، اما استفاده از تخم‌مرغ و محصولات لبنی مجاز است.
۲. رژیم Lacto: گیاه‌خواران گروه لاکتو گوشت و تخم مرغ نمی‌خورند اما لبنیات را در برنامه غذایی خود دارند.
۳. رژیم Vegan: گیاه‌خواران وگان، گوشت، تخم مرغ، لبنیات، غذاهای حاوی محصولات جانبی حیوانی و حتی عسل نمی‌خورند. این گروه حتی از محصولات چرمی، پشمی، پوست خرگوش، ابریشمی، یا هرگونه محصول به‌دست آمده از حیوانات استفاده نمی‌کنند.
۴. در نوعی از این رژیم، افراد گوشت قرمز نمی‌خورند اما از گوشت ماکیان و غذاهای دریایی استفاده می‌کنند.
۵. در رژیم نیمه‌گیاه‌خواران semi-vevetarian محصولات لبنی، تخم مرغ، مرغ و ماهی مصرف می‌شود اما گوشتهای دیگر ممنوع است.
۶. در رژیم پسکو pesco-vegetarian از فرآورده‌های لبنی، تخم مرغ، و ماهی تغذیه می‌کنند اما از انواع دیگر گوشت پرهیز می‌کنند.
رژیم خامخواری نیز مانند گیاه‌خواری است با این تفاوت که از پختن مواد تا جای ممکن جلوگیری می‌شود. خام خواران عقیده دارند که:
* غذاهای خام حاوی آنزیم‌هایی هستند که عمل هضم غذا را در بدن تنظیم می‌کنند.
* حرارت دادن یا فریز کردن غذا این آنزیم‌ها را نابود می‌‌سازد.
* مصرف غذا بدون وجود این آنزیم‌ها در درازمدت سبب مسمومیت بدن، زیاده‌روی در مصرف غذا و در نهایت منجر به‌چاقی می.شود.
* غذاهای خام نسبت به‌غذاهای پخته، مواد مغذی بیشتری دارند.
ارزش این نوع رژیم تا آنجا است که در ایران باستان «جشن خامخواری» برگزار می‌کرده‌اند و از مراسم این جشن، دوری‌کردن از خوراک حیوانی و پختنی‌ها بوده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#جشن_خامخواری
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر سالروز درگذشت شهریار فریوسفی
(زاده سال ۱۳۳۵ تهران -- درگذشته ۱۵ تیر ۱۳۸۸ کرج) آهنگساز و نوازنده تار، سه‌تار، بم‌تار، دیوان و سیتار
به هنرستان موسیقی ملی رفت و نزد هنرمندان «علی‌اکبر شهنازی» و «هوشنگ ظریف» نواختن «تار» را فراگرفت. از سال ۱۳۵۰ همکاری‌اش را با ارکستر فرامرز پایور آغاز کرد و در فستیوال‌های موسیقی ملل در الجزایر و ایتالیا شرکت داشت. از سال ۱۳۵۳ به‌همراه «گروه سماعی» همکاری‌اش را با ارکستر رادیو آغاز کرد و در نقاط مختلف ایران به اجرای برنامه پرداخت.
وی همچنین عضو شورای‌عالی موسیقی صداوسیما بود و در بسیاری از آثار موسیقی به‌عنوان نوازنده حضور داشت. او دو فرزند به نامهای پدرام و پانیذ دارد که هر دو از نوازندگان ویلون هستند.
آثار:
وی به‌دلیل مهارت بالای نوازندگی در بسیاری از آثار موسیقی زمان خود حضور داشته است که برخی از آنان عبارتند از:
گلریزان - کیانی‌نژاد (نوازنده تار و بم‌تار)
بی‌دلان - طاهرزاده (نوازنده تار)
عاشقانه - تورج زاهدی (نوازنده بم‌تار و تار)
صدای آشنا - محمد منتشری (آهنگساز)
از دست عشق - عزیز شاهرخ (نوازنده سه‌تار)
ایران زمین - بیژن بیژنی (نوازنده دوتار، تار و سه‌تار)
نهان‌خانه دل - بیژن بیژنی (نوازنده سه‌تار، دوتار و تار)
عشق و مستی - حسام‌الدین سراج (نوازنده تار و دیوان)
موسیقی فیلم مادر - ارسلان کامکار (نوازنده تار)
شکوفه اشک - احمدعلی راغب (نوازنده تار و بم‌تار)
سریال امام علی - فرهاد فخرالدینی (نوازنده تار و بم‌تار)
مردان خدا - جلال‌الدین محمدیان (نوازنده بم‌تار و تار)
روی در آفتاب - صادق چراغی (نوازنده تار)
علی ای همای رحمت - محمد اصفهانی آلبوم ماه غریبستان (آهنگساز)
دیدار - محمدرضا ظفرنژاد (نوازنده تار و سه‌تار)
آوای روستا - ملیحه سعیدی - حوروش خلیلی (نوازنده تار)
شبنم صحرایی - ملیحه سعیدی (نوازنده تار)
نای و نی - پدرام درخشانی (نوازنده دیوان)
سریال مسافری از هند - مهدی گورنگی (نوازنده سیتار)
عقیق - گلپایگانی (نوازنده تار)
بهار باد - ایرج رحمان پور (نوازنده تار و بم‌تار)
حقیقتی شبیه خیال - گورنگی (نوازنده تار)
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شهربار_فر_یوسفی، د
۱۵ تیر سالروز درگذشت شهریار فریوسفی
(زاده سال ۱۳۳۵ تهران -- درگذشته ۱۵ تیر ۱۳۸۸ کرج) آهنگساز و نوازنده تار، سه‌تار، بم‌تار، دیوان و سیتار
به هنرستان موسیقی ملی رفت و نزد هنرمندان «علی‌اکبر شهنازی» و «هوشنگ ظریف» نواختن «تار» را فراگرفت. از سال ۱۳۵۰ همکاری‌اش را با ارکستر فرامرز پایور آغاز کرد و در فستیوال‌های موسیقی ملل در الجزایر و ایتالیا شرکت داشت. از سال ۱۳۵۳ به‌همراه «گروه سماعی» همکاری‌اش را با ارکستر رادیو آغاز کرد و در نقاط مختلف ایران به اجرای برنامه پرداخت.
وی همچنین عضو شورای‌عالی موسیقی صداوسیما بود و در بسیاری از آثار موسیقی به‌عنوان نوازنده حضور داشت. او دو فرزند به نامهای پدرام و پانیذ دارد که هر دو از نوازندگان ویلون هستند.
آثار:
وی به‌دلیل مهارت بالای نوازندگی در بسیاری از آثار موسیقی زمان خود حضور داشته است که برخی از آنان عبارتند از:
گلریزان - کیانی‌نژاد (نوازنده تار و بم‌تار)
بی‌دلان - طاهرزاده (نوازنده تار)
عاشقانه - تورج زاهدی (نوازنده بم‌تار و تار)
صدای آشنا - محمد منتشری (آهنگساز)
از دست عشق - عزیز شاهرخ (نوازنده سه‌تار)
ایران زمین - بیژن بیژنی (نوازنده دوتار، تار و سه‌تار)
نهان‌خانه دل - بیژن بیژنی (نوازنده سه‌تار، دوتار و تار)
عشق و مستی - حسام‌الدین سراج (نوازنده تار و دیوان)
موسیقی فیلم مادر - ارسلان کامکار (نوازنده تار)
شکوفه اشک - احمدعلی راغب (نوازنده تار و بم‌تار)
سریال امام علی - فرهاد فخرالدینی (نوازنده تار و بم‌تار)
مردان خدا - جلال‌الدین محمدیان (نوازنده بم‌تار و تار)
روی در آفتاب - صادق چراغی (نوازنده تار)
علی ای همای رحمت - محمد اصفهانی آلبوم ماه غریبستان (آهنگساز)
دیدار - محمدرضا ظفرنژاد (نوازنده تار و سه‌تار)
آوای روستا - ملیحه سعیدی - حوروش خلیلی (نوازنده تار)
شبنم صحرایی - ملیحه سعیدی (نوازنده تار)
نای و نی - پدرام درخشانی (نوازنده دیوان)
سریال مسافری از هند - مهدی گورنگی (نوازنده سیتار)
عقیق - گلپایگانی (نوازنده تار)
بهار باد - ایرج رحمان پور (نوازنده تار و بم‌تار)
حقیقتی شبیه خیال - گورنگی (نوازنده تار)
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شهربار_فر_یوسفی، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر زادروز احمدعلی حیدری
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۴۲ کرمان) دانشیار فلسفه دانشگاه
عمده پژوهش‌هایش در حوزه فلسفه‌های اگزیستانس، فلسفه اخلاق و فلسفه میان‌فرهنگی است، دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد فلسفه را در دانشگاه تهران و دوره دکتری فلسفه، دین‌شناسی تطبیقی و شرق‌شناسی را در دانشگاه بن گذرانده است. وی از اعضای هیئت مؤسس و نیز هیئت مدیره انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران است.
کتاب‌شناسی:
داوری اخلاقی: فلسفه اخلاق چیست؟ هکتور ساگال آرگین، خوسه گالیندو، ترجمه احمدعلی حیدری، تهران: حکمت ۱۳۸۶.
گفتگوهایی درباره رفتار اخلاقی، ارنست توگندهت، ترجمه احمدعلی حیدری و ریحانه حیدری، تهران: دانشگاه تهران ۱۳۸۸.
درآمدی به‌وجود و زمان، آندرئاس لوکنر، احمدعلی حیدری (مترجم) تهران: نشر علمی ۱۳۹۴.
ایمان و دانش: مجموعه مقالات، سخنرانی‌ها و گفتگوها، یورگن هابرماس، ترجمه احمدعلی حیدری و فرزین بانکی، تهران: دانشگاه تهران ۱۳۸۹.
کلام و جامعه در سده دوم و سوم هجری قمری، یوزف فن اس، مجموعه ۶ جلدی، ترجمه فرزین بانکی و احمدعلی حیدری.
مکتب کوچک در تفکر فلسفی، کارل یاسپرس، ترجمه فرزین بانکی و احمدعلی حیدری.
Wegbereiter der iranischen Moderne: Eine philosophische Analyse ihrer Befürworter und Gegner, SVH, 2010.
Perspectives on the thought of "Professor Rizvok Ehashi" and Intercultural Philosophy in Japan, Allameh Tabatabaei University Press, 2016.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_علی_حیدری، ز
۱۵ تیر زادروز احمدعلی حیدری
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۴۲ کرمان) دانشیار فلسفه دانشگاه
عمده پژوهش‌هایش در حوزه فلسفه‌های اگزیستانس، فلسفه اخلاق و فلسفه میان‌فرهنگی است، دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد فلسفه را در دانشگاه تهران و دوره دکتری فلسفه، دین‌شناسی تطبیقی و شرق‌شناسی را در دانشگاه بن گذرانده است. وی از اعضای هیئت مؤسس و نیز هیئت مدیره انجمن فلسفه میان‌فرهنگی ایران است.
کتاب‌شناسی:
داوری اخلاقی: فلسفه اخلاق چیست؟ هکتور ساگال آرگین، خوسه گالیندو، ترجمه احمدعلی حیدری، تهران: حکمت ۱۳۸۶.
گفتگوهایی درباره رفتار اخلاقی، ارنست توگندهت، ترجمه احمدعلی حیدری و ریحانه حیدری، تهران: دانشگاه تهران ۱۳۸۸.
درآمدی به‌وجود و زمان، آندرئاس لوکنر، احمدعلی حیدری (مترجم) تهران: نشر علمی ۱۳۹۴.
ایمان و دانش: مجموعه مقالات، سخنرانی‌ها و گفتگوها، یورگن هابرماس، ترجمه احمدعلی حیدری و فرزین بانکی، تهران: دانشگاه تهران ۱۳۸۹.
کلام و جامعه در سده دوم و سوم هجری قمری، یوزف فن اس، مجموعه ۶ جلدی، ترجمه فرزین بانکی و احمدعلی حیدری.
مکتب کوچک در تفکر فلسفی، کارل یاسپرس، ترجمه فرزین بانکی و احمدعلی حیدری.
Wegbereiter der iranischen Moderne: Eine philosophische Analyse ihrer Befürworter und Gegner, SVH, 2010.
Perspectives on the thought of "Professor Rizvok Ehashi" and Intercultural Philosophy in Japan, Allameh Tabatabaei University Press, 2016.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#احمد_علی_حیدری، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر زادروز مائده مرتضوی
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۶۳ تهران) نویسنده و مترجم
فارغ‌التحصیل از دانشگاه علوم تحقیقات در رشته مهندسی صنایع غذایی است، درباره خودش می‌گوید: "نوشتن را از همکاری با نشریات دانشجویی آغاز کردم. بعد از فارغ‌التحصیلی به عنوان مترجم، مدتی کوتاه با نشریات غذا و دنیای تغذیه همکاری داشتم و
در بخش شاپرک کیهان بچه‌ها به سرپرستی اعظم کاوه در داستان کودک همکاری کوتاهی کردم.
از سال ۹۳ همکاری‌ام را با ماهنامه چوک آغاز کردم. اوایل فقط داستان کوتاه بود و بعد این همکاری با نقد و ترجمه و ویژه‌نامه گسترش یافت. بعد مدتی عضو ثابت تحریریه شدم و حالا هم به عنوان دبیر نقد مقاله گفتگو با کانون فرهنگی چوک همکاری دارم. عضو تحریریه کافه داستان هستم و با سایت کتابک هم در زمینه ترجمه مقالات روانشناسی همکاری دارم. چند تا از داستانهای کوتاهم در ماهنامه انشا و نویسندگی به چاپ رسیده است. دو فیلمنامه کوتاه نوشته‌ام که یکی از آنها در دست ساخت است به نام "بیداری در ساعت بیست و پنج" که امیداوارم اتفاقات خوبی برایش بیفتد. هر از گاهی برای روزنامه ها نقد کتاب و فیلم می‌نویسم اما بیشتر وقتم صرف نوشتن و ترجمه می‌شود تا فعالیت‌های روزنامه‌نگاری و مطبوعاتی.
داستان‌هایم در سایت‌ها و مجلات مختلفی چاپ و منتشر و در چند مسابقه داستان‌نویسی هم برگزیده شدند. اولین مجموعه داستانم به‌نام مرگ رنگ مدتی است که راهی بازار نشر شده است. رمان صورت حساب هم با ترجمه من از یوناس کارلسون از سوی نشر سده منتشر شده و یک رمان هم زیر چاپ دارم."
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مائده_مرتضوی، ز
۱۵ تیر زادروز مائده مرتضوی
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۶۳ تهران) نویسنده و مترجم
فارغ‌التحصیل از دانشگاه علوم تحقیقات در رشته مهندسی صنایع غذایی است، درباره خودش می‌گوید: "نوشتن را از همکاری با نشریات دانشجویی آغاز کردم. بعد از فارغ‌التحصیلی به عنوان مترجم، مدتی کوتاه با نشریات غذا و دنیای تغذیه همکاری داشتم و
در بخش شاپرک کیهان بچه‌ها به سرپرستی اعظم کاوه در داستان کودک همکاری کوتاهی کردم.
از سال ۹۳ همکاری‌ام را با ماهنامه چوک آغاز کردم. اوایل فقط داستان کوتاه بود و بعد این همکاری با نقد و ترجمه و ویژه‌نامه گسترش یافت. بعد مدتی عضو ثابت تحریریه شدم و حالا هم به عنوان دبیر نقد مقاله گفتگو با کانون فرهنگی چوک همکاری دارم. عضو تحریریه کافه داستان هستم و با سایت کتابک هم در زمینه ترجمه مقالات روانشناسی همکاری دارم. چند تا از داستانهای کوتاهم در ماهنامه انشا و نویسندگی به چاپ رسیده است. دو فیلمنامه کوتاه نوشته‌ام که یکی از آنها در دست ساخت است به نام "بیداری در ساعت بیست و پنج" که امیداوارم اتفاقات خوبی برایش بیفتد. هر از گاهی برای روزنامه ها نقد کتاب و فیلم می‌نویسم اما بیشتر وقتم صرف نوشتن و ترجمه می‌شود تا فعالیت‌های روزنامه‌نگاری و مطبوعاتی.
داستان‌هایم در سایت‌ها و مجلات مختلفی چاپ و منتشر و در چند مسابقه داستان‌نویسی هم برگزیده شدند. اولین مجموعه داستانم به‌نام مرگ رنگ مدتی است که راهی بازار نشر شده است. رمان صورت حساب هم با ترجمه من از یوناس کارلسون از سوی نشر سده منتشر شده و یک رمان هم زیر چاپ دارم."
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مائده_مرتضوی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر زادروز شاهو عندلیبی
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۵۳ سنندج) نوازنده نی و خواننده
دارای کارشناسی ارشد موسیقی از دانشگاه هنر است و موسیقی و آوازها و مقامهای کردی را زیر نظر پدرش زنده یاد ایرج عندلیبی و نوازندگی نی و ردیف میرزاعبداله را نزد عموزاده پدرش، جمشید عندلیبی آموزش دیده است.
همچنین بهره فراوان از مجید درخشانی در بداهه‌نوازی و گروه‌نوازی دارد.
سابقه فعالیت‌های هنری:
- همکاری با گروه مولانا به سرپرستی جلیل عندلیبی (١٣٧١ - ١٣٧٥)
- همکاری با گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری (١٣٧٨- ١٣٨٠)
- اجرای کنسرت به‌عنوان خواننده در گروه عندلیبی در اولین فستیوال موسیقی کردی در کردستان عراق (١٣٨٢)
- همکاری با گروه خورشید و ماه از زمان تاسیس به سرپرستی مجید درخشانی (از ١٣٨٣)
- همکاری با محمدرضا شجریان (گروه آوا) در کنسرت غوغای عشقبازان در شهر اصفهان (١٣٨٦)
- همکاری هم‌اکنون با گروه خورشید و شهناز به سرپرستی مجید درخشانی
- اجرای کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور به‌همراه گروه خورشید از جمله: اجلاس سران شانگهای در کشور چین، کنسرت در کاخ ورسای فرانسه، بزرگداشت مولانا در یونسکو (پاریس) کنسرت در کشور روسیه و کنسرت‌های متعدد در کشور آلمان و دانمارک و فرانسه به‌صورت همنوازی به‌همراه مجید درخشانی
- اجرای کنسرت در تورهای متعدد به‌همراه گروه شهناز و محمدرضا شجریان در ایران، اروپا، امریکا، کانادا، استرالیا، لبنان و ترکیه
همکاری در آلبومها:
همکاری به‌صورت گروه‌نوازی و تکنوازی ّدر تولید آلبوم‌های منتشر شده و در حال انتشار به‌نام هاید:
فصل باران، آسمانه، گنج نهان، بودن و سرودن و دیدارها، مستان سلامت می‌کنند، سکوت، چوپی، چاووشی، لحظه ناب، ترنجستان، خیال‌انگیز، بی‌دل، رندان مست و مرغ خوشخوان باصدای محمدرضا شجریان، آلبوم تصویری کنسرت دوبی در سالن شیخ راشد به همراه گروه شهناز و محمدرضا شجریان.
آخرین آثار در حال انتشار، آلبوم نی و ارکستر به آهنگسازی مجید درخشانی به‌نام "نا"و همچنین آلبوم کردی کنسرت گروه قمر در تالار وحدت به‌یاد زنده‌یاد ایرج عندلیبی با تنظیم و صدای شاهو عندلیبی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شاهو_عندلیبی، ز
۱۵ تیر زادروز شاهو عندلیبی
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۵۳ سنندج) نوازنده نی و خواننده
دارای کارشناسی ارشد موسیقی از دانشگاه هنر است و موسیقی و آوازها و مقامهای کردی را زیر نظر پدرش زنده یاد ایرج عندلیبی و نوازندگی نی و ردیف میرزاعبداله را نزد عموزاده پدرش، جمشید عندلیبی آموزش دیده است.
همچنین بهره فراوان از مجید درخشانی در بداهه‌نوازی و گروه‌نوازی دارد.
سابقه فعالیت‌های هنری:
- همکاری با گروه مولانا به سرپرستی جلیل عندلیبی (١٣٧١ - ١٣٧٥)
- همکاری با گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری (١٣٧٨- ١٣٨٠)
- اجرای کنسرت به‌عنوان خواننده در گروه عندلیبی در اولین فستیوال موسیقی کردی در کردستان عراق (١٣٨٢)
- همکاری با گروه خورشید و ماه از زمان تاسیس به سرپرستی مجید درخشانی (از ١٣٨٣)
- همکاری با محمدرضا شجریان (گروه آوا) در کنسرت غوغای عشقبازان در شهر اصفهان (١٣٨٦)
- همکاری هم‌اکنون با گروه خورشید و شهناز به سرپرستی مجید درخشانی
- اجرای کنسرت‌های متعدد در داخل و خارج از کشور به‌همراه گروه خورشید از جمله: اجلاس سران شانگهای در کشور چین، کنسرت در کاخ ورسای فرانسه، بزرگداشت مولانا در یونسکو (پاریس) کنسرت در کشور روسیه و کنسرت‌های متعدد در کشور آلمان و دانمارک و فرانسه به‌صورت همنوازی به‌همراه مجید درخشانی
- اجرای کنسرت در تورهای متعدد به‌همراه گروه شهناز و محمدرضا شجریان در ایران، اروپا، امریکا، کانادا، استرالیا، لبنان و ترکیه
همکاری در آلبومها:
همکاری به‌صورت گروه‌نوازی و تکنوازی ّدر تولید آلبوم‌های منتشر شده و در حال انتشار به‌نام هاید:
فصل باران، آسمانه، گنج نهان، بودن و سرودن و دیدارها، مستان سلامت می‌کنند، سکوت، چوپی، چاووشی، لحظه ناب، ترنجستان، خیال‌انگیز، بی‌دل، رندان مست و مرغ خوشخوان باصدای محمدرضا شجریان، آلبوم تصویری کنسرت دوبی در سالن شیخ راشد به همراه گروه شهناز و محمدرضا شجریان.
آخرین آثار در حال انتشار، آلبوم نی و ارکستر به آهنگسازی مجید درخشانی به‌نام "نا"و همچنین آلبوم کردی کنسرت گروه قمر در تالار وحدت به‌یاد زنده‌یاد ایرج عندلیبی با تنظیم و صدای شاهو عندلیبی.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#شاهو_عندلیبی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۵ تیر زادروز بتول مومن با شناسه "آذرمهر"
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۲۰ اهواز) شاعر، نویسنده، ویراستار
از دانشگاه جندی‌شاپور اهواز، لیسانس ادبیات فارسی گرفت. از ۱۲ سالگی اشعارش در مجلات و روزنامه‌های آن روزگار در تهران، اهواز و آبادان منتشر می‌شد و سال ۱۳۴۸ از طرف وزارت فرهنگ و هنر به تهران منتقل شد.
بیشتر سروده‌هایش با موضوع حماسی، ایران، میهن، اساطیر و مناسبتهای ایرانی و نامدارانی مانند فردوسی، سعدی، حافظ، رودکی، خاقانی و دیگر شاعران نامدار ایران و بزرگانی همچو زرتشت، سیاوش، رستم، کاوه، بابک، یعقوب لیث صفاری، آرش و ... است.
همچنین در وصف شاعران معاصر: سیمین بهبهانی، محمدعلی اسلامی ندوشن، پروفسور حسن امین، ادیب برومند و رفیع حقیقت نیز سروده‌هایی دارد.
وی که سالها با اداره فرهنگ و هنر همکاری می‌کرد، پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ به‌علت بی‌حجابی، بدون حقوق و مزایا و حتی بازنشستگی اخراج شد؛ اما با تمام محدودیت‌ها مصمم و قاطع در زمینه هنر شعر و نویسندگی به فعالیتش ادامه می‌داد.
از سالها پیش یعنی از بدو تأسیس کانون نویسندگان کودک و نوجوان عضو آن انجمن بود که بیش از یکصد کتاب کودک و نوجوان چاپ و منتشر کرده است و از سالها پیش نیز عضو انجمن قلم و خانه کتاب است.
از سال ۱۹۹۲ تابعیت کشور کانادا را گرفت و آثارش در رادیوتلویزیون تورنتو ایرانیان پخش می‌شد. هم اکنون نیز اشعارش در مجله فردوسی‌نو (عباس پهلوان) با سردبیری عسل پهلوان در آمریکا چاپ و منتشر می‌شود.
وی بیشتر اوقات در ایران بسر می‌برد و یکی از مهمترین دغدغه‌هایش این است که در ایران بماند و سرانجام آرامگاهش ایران باشد.
آثار:
او در شهرهای تهران، اهواز، دزفول و آبادان عضو بزرگترین انجمن‌های شعر است.
• دو کتاب سبزه زاران و قهر روزگار که در سالهای جوانی به چاپ رسیدند، متاسفانه در بمباران‌های شهر اهواز و خانه پدری‌اش نابود شدند.
کتابهای شعر:
- گلِ آتش
- دیر نیست
- زهره در خورشید
- سیلاب
- زاگرس
- پرستوی پیر
- این وطن
- گل های بهاری (در دو جلد)
- دو دریا
- هست توفان
- شیون‌آباد
- ضرب المثل‌های دزفولی (که در قالب شعر درآمده)
کتابهای داستان کوتاه:
- گنجینه اسرار
- زخم زبان
کتابهای قصه و داستانهای بلند:
- زن زیرک و قاضی
- پرِ گل، دانِ انار (در دو جلد)
• رمان
- کوسه و بَلَمچی
کتاب گفته‌ها و نکته‌ها (گفته‌های بزرگان) و کتاب دزفول، بهشت گمشده و بیش از یکصد عنوان کتاب کودک و نوجوان.
وی هم‌اکنون نیزکتابهایی در دست تهیه و انتشار دارد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بتول_مومن #آذرمهر، ز
۱۵ تیر زادروز بتول مومن با شناسه "آذرمهر"
(زاده ۱۵ تیر ۱۳۲۰ اهواز) شاعر، نویسنده، ویراستار
از دانشگاه جندی‌شاپور اهواز، لیسانس ادبیات فارسی گرفت. از ۱۲ سالگی اشعارش در مجلات و روزنامه‌های آن روزگار در تهران، اهواز و آبادان منتشر می‌شد و سال ۱۳۴۸ از طرف وزارت فرهنگ و هنر به تهران منتقل شد.
بیشتر سروده‌هایش با موضوع حماسی، ایران، میهن، اساطیر و مناسبتهای ایرانی و نامدارانی مانند فردوسی، سعدی، حافظ، رودکی، خاقانی و دیگر شاعران نامدار ایران و بزرگانی همچو زرتشت، سیاوش، رستم، کاوه، بابک، یعقوب لیث صفاری، آرش و ... است.
همچنین در وصف شاعران معاصر: سیمین بهبهانی، محمدعلی اسلامی ندوشن، پروفسور حسن امین، ادیب برومند و رفیع حقیقت نیز سروده‌هایی دارد.
وی که سالها با اداره فرهنگ و هنر همکاری می‌کرد، پس از انقلاب، در سال ۱۳۵۹ به‌علت بی‌حجابی، بدون حقوق و مزایا و حتی بازنشستگی اخراج شد؛ اما با تمام محدودیت‌ها مصمم و قاطع در زمینه هنر شعر و نویسندگی به فعالیتش ادامه می‌داد.
از سالها پیش یعنی از بدو تأسیس کانون نویسندگان کودک و نوجوان عضو آن انجمن بود که بیش از یکصد کتاب کودک و نوجوان چاپ و منتشر کرده است و از سالها پیش نیز عضو انجمن قلم و خانه کتاب است.
از سال ۱۹۹۲ تابعیت کشور کانادا را گرفت و آثارش در رادیوتلویزیون تورنتو ایرانیان پخش می‌شد. هم اکنون نیز اشعارش در مجله فردوسی‌نو (عباس پهلوان) با سردبیری عسل پهلوان در آمریکا چاپ و منتشر می‌شود.
وی بیشتر اوقات در ایران بسر می‌برد و یکی از مهمترین دغدغه‌هایش این است که در ایران بماند و سرانجام آرامگاهش ایران باشد.
آثار:
او در شهرهای تهران، اهواز، دزفول و آبادان عضو بزرگترین انجمن‌های شعر است.
• دو کتاب سبزه زاران و قهر روزگار که در سالهای جوانی به چاپ رسیدند، متاسفانه در بمباران‌های شهر اهواز و خانه پدری‌اش نابود شدند.
کتابهای شعر:
- گلِ آتش
- دیر نیست
- زهره در خورشید
- سیلاب
- زاگرس
- پرستوی پیر
- این وطن
- گل های بهاری (در دو جلد)
- دو دریا
- هست توفان
- شیون‌آباد
- ضرب المثل‌های دزفولی (که در قالب شعر درآمده)
کتابهای داستان کوتاه:
- گنجینه اسرار
- زخم زبان
کتابهای قصه و داستانهای بلند:
- زن زیرک و قاضی
- پرِ گل، دانِ انار (در دو جلد)
• رمان
- کوسه و بَلَمچی
کتاب گفته‌ها و نکته‌ها (گفته‌های بزرگان) و کتاب دزفول، بهشت گمشده و بیش از یکصد عنوان کتاب کودک و نوجوان.
وی هم‌اکنون نیزکتابهایی در دست تهیه و انتشار دارد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بتول_مومن #آذرمهر، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر سالروز درگذشت مریم فخراعظم‌تقوی شیرازی معروف به "فخری‌گلستان"
(زاده سال ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۶ تیر ۱۳۹۱ تهران) سفالگر، مترجم و فعال حقوق کودکان
در ۱۷ سالگی با پسرعمویش، ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز معروف ازدواج کرد.
وی را جزو نخستین کسانی می‌دانند که در تهران اقدام‌هایی را در جهت سر و سامان دادن به وضعیت کودکان خیابانی انجام داد و تا سالها مدیر پرورشگاهی بود که به‌تربیت فرزندان معتادان می‌پرداخت.
او در سالهای آخر سفالگری می‌کرد و چند نمایشگاه انفرادی از آثارش برگزار شد و از سوی دوسالانه سفالگری مورد تقدیر گرفت.
"فیل" نوشته اس‍لاوم‍ی‍ر م‍روژک، نویسنده لهستانی، و "کسی مرا ن‍م‍ی‌ش‍ن‍اس‍د، صدای کودکان زاغ‍ه‌ن‍ش‍ی‍ن امریکا" از ترجمه‌های اوست.
در سال ۱۳۷۴ در مجله توقیف شده "زنان" یادداشتی باعنوان "سفالگری را برای زنده بودن م‍ی‌خ‍واه‍م ن‍ه برای زندگی" نوشته بود.
کاوه گلستان، عکاس و مستندساز، در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام تصویر برداری برای شبکه خبری بی‌بی‌سی در خط مقدم جنگ در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک عراق در اثر انفجار مین کشته شد.
فخری گلستان در گفتگویی با روزنامه سرمایه گفته بود:
"آدمها نمی‌میرند، عدم حضور جسمانی مرگ نمی‌آورد، نگاه حقیقت طلب این آدم هاست که نگهشان می‌دارد. برای همین است که من هرگز برای دیدن کاوه بر سر مزار نمی‌روم. کاوه رفتنی نیست، چشمانش را همیشه زنده، وام داده به تصاویری که دنیا را تکان داده‌است."
وی از سالها قبل تاهنگام مرگ، جدا از ابراهیم گلستان زندگی می‌کرد.
لیلی گلستان مدیر گالری گلستان به خبرگزاری ایسنا گفته‌است که مادرش
بعد از انقلاب از ۵۰ سالگی به سفالگری پرداخت و آثارش را چند بار به نمایش گذاشت. لیلی گلستان کهولت سن و ضربه مرگ برادرش کاوه را علت درگذشت مادرش ذکر کرده‌است." ایشان بیماری خاصی نداشت، اما از مرگ پسرش، کاوه گلستان، ضربه بزرگی خورد که فکر می‌کنم علاوه بر کهولت سن، تحمل داغ فرزند یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ وی بود."
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فخر_اعظم_تقوی #فخری_گلستان، د
۱۶ تیر سالروز درگذشت مریم فخراعظم‌تقوی شیرازی معروف به "فخری‌گلستان"
(زاده سال ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۶ تیر ۱۳۹۱ تهران) سفالگر، مترجم و فعال حقوق کودکان
در ۱۷ سالگی با پسرعمویش، ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز معروف ازدواج کرد.
وی را جزو نخستین کسانی می‌دانند که در تهران اقدام‌هایی را در جهت سر و سامان دادن به وضعیت کودکان خیابانی انجام داد و تا سالها مدیر پرورشگاهی بود که به‌تربیت فرزندان معتادان می‌پرداخت.
او در سالهای آخر سفالگری می‌کرد و چند نمایشگاه انفرادی از آثارش برگزار شد و از سوی دوسالانه سفالگری مورد تقدیر گرفت.
"فیل" نوشته اس‍لاوم‍ی‍ر م‍روژک، نویسنده لهستانی، و "کسی مرا ن‍م‍ی‌ش‍ن‍اس‍د، صدای کودکان زاغ‍ه‌ن‍ش‍ی‍ن امریکا" از ترجمه‌های اوست.
در سال ۱۳۷۴ در مجله توقیف شده "زنان" یادداشتی باعنوان "سفالگری را برای زنده بودن م‍ی‌خ‍واه‍م ن‍ه برای زندگی" نوشته بود.
کاوه گلستان، عکاس و مستندساز، در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام تصویر برداری برای شبکه خبری بی‌بی‌سی در خط مقدم جنگ در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک عراق در اثر انفجار مین کشته شد.
فخری گلستان در گفتگویی با روزنامه سرمایه گفته بود:
"آدمها نمی‌میرند، عدم حضور جسمانی مرگ نمی‌آورد، نگاه حقیقت طلب این آدم هاست که نگهشان می‌دارد. برای همین است که من هرگز برای دیدن کاوه بر سر مزار نمی‌روم. کاوه رفتنی نیست، چشمانش را همیشه زنده، وام داده به تصاویری که دنیا را تکان داده‌است."
وی از سالها قبل تاهنگام مرگ، جدا از ابراهیم گلستان زندگی می‌کرد.
لیلی گلستان مدیر گالری گلستان به خبرگزاری ایسنا گفته‌است که مادرش
بعد از انقلاب از ۵۰ سالگی به سفالگری پرداخت و آثارش را چند بار به نمایش گذاشت. لیلی گلستان کهولت سن و ضربه مرگ برادرش کاوه را علت درگذشت مادرش ذکر کرده‌است." ایشان بیماری خاصی نداشت، اما از مرگ پسرش، کاوه گلستان، ضربه بزرگی خورد که فکر می‌کنم علاوه بر کهولت سن، تحمل داغ فرزند یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ وی بود."
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#فخر_اعظم_تقوی #فخری_گلستان، د
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز حسین ملک
(زاده ۱۶ تير ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۳ آبان ۱۳۷۸ تهران) نوازنده و سازنده سنتور
از کودکی با پیروی از دایی‌های موسیقیدانش، به موسیقی علاقه‌مند شد.
برادران دیگرش، اسداله و عبداله نیز نوازندگان نامداری شدند. حسين به سنتور، اسداله به ويلون و عبداله ملک ضرب را به‌عنوان ساز اختصاصی خود انتخاب کردند و هر سه در این سازها، نوازندگان توانایی شدند.حسين ملک از هشت سالگی برای فراگيری سنتور نزد حبيب سماعی، استاد برجسته سنتور رفت. استاد بعدی وی ابوالحسن صبا بود.
او غير از سماعی و ابوالحسن صبا، از مكتب استادان بزرگی هم‌چون نورعلی برومند، شكراله قهرمانی، ركن‌الدين مختاری، حسين ياحقی، ابراهيم منصوری و دكتر بركشلی استفاده كرد و به همراه قمر‌الملوک وزيری دستگاه‌های اصفهان و ابوعطا را به صورتی كاملا نو اجرا می‌کردند.
وی در سال ۱۳۲۰ به رادیو رفت و در ارکستر صبا، سلونوازی کرد که این همکاری تا امرداد ۱۳۳۲ ادامه داشت و پس از تاسیس تلویزیون ایران، او اولین سلیست تلویزیون شد. ملک علاوه بر اینها همکاری‌اش با وزارت فرهنگ را نیز آغاز کرد و علاوه بر نوازندگی به تعمیر و ساختن ساز برای برنامه‌های مختلف این وزارتخانه پرداخت.
او با شروع ساخت سنتور بر اساس اصولی که درست می‌دانست، با سنتورهای ساخته شده مورد استقبال فراوانی قرارگرفت اما همچنان نواقصی نیز داشته است که برای برطرف‌کردن نواقص، سیستم نوازندگی و نت‌خوانی سنتور را تغییر داد و یک خرک به سیم‌های سفید اضافه کرد و دو خرک به سیم زرد که قسمت زرد یازده خرک و قسمت سفید ده خرک شد و از این به بعد سیستم نت‌خوانی، نوازندگی و کوک‌کردن و سیم اندازی آن تغییر کلی کرد.
او زیر نظر صبا، ساختن ویلون و سنتور و نزد آراکلیان ساختن ویلونسل را فراگرفته بود.
وی در برنامه‌های تلویزیونی با خوانندگانی چون احمد ابراهیمی و احمد سالمی کار کرد و جهت شناساندن موسیقی اصیل و سنتی ایران مسافرت‌های زیادی به کشورهای پاکستان، هندوستان، افغانستان، مصر، امارات، کویت، عربستان، بحرین، تونس، اردن، ترکیه، تایلند، سنگاپور، چین، کره جنوبی، شوروی، ژاپن ، فیلیپین، هلند، بلژیک، دانمارک، فنلاند، آمریکا، فرانسه "همراه با دکتر برکشلی و احمد عبادی" اسپانیا "همراه با اسداله ملک.
او سرود نفت را اجرا کرد که نوار آن بعد از انقلاب منتشر شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_ملک، ز
۱۶ تیر زادروز حسین ملک
(زاده ۱۶ تير ۱۳۰۴ تهران -- درگذشته ۱۳ آبان ۱۳۷۸ تهران) نوازنده و سازنده سنتور
از کودکی با پیروی از دایی‌های موسیقیدانش، به موسیقی علاقه‌مند شد.
برادران دیگرش، اسداله و عبداله نیز نوازندگان نامداری شدند. حسين به سنتور، اسداله به ويلون و عبداله ملک ضرب را به‌عنوان ساز اختصاصی خود انتخاب کردند و هر سه در این سازها، نوازندگان توانایی شدند.حسين ملک از هشت سالگی برای فراگيری سنتور نزد حبيب سماعی، استاد برجسته سنتور رفت. استاد بعدی وی ابوالحسن صبا بود.
او غير از سماعی و ابوالحسن صبا، از مكتب استادان بزرگی هم‌چون نورعلی برومند، شكراله قهرمانی، ركن‌الدين مختاری، حسين ياحقی، ابراهيم منصوری و دكتر بركشلی استفاده كرد و به همراه قمر‌الملوک وزيری دستگاه‌های اصفهان و ابوعطا را به صورتی كاملا نو اجرا می‌کردند.
وی در سال ۱۳۲۰ به رادیو رفت و در ارکستر صبا، سلونوازی کرد که این همکاری تا امرداد ۱۳۳۲ ادامه داشت و پس از تاسیس تلویزیون ایران، او اولین سلیست تلویزیون شد. ملک علاوه بر اینها همکاری‌اش با وزارت فرهنگ را نیز آغاز کرد و علاوه بر نوازندگی به تعمیر و ساختن ساز برای برنامه‌های مختلف این وزارتخانه پرداخت.
او با شروع ساخت سنتور بر اساس اصولی که درست می‌دانست، با سنتورهای ساخته شده مورد استقبال فراوانی قرارگرفت اما همچنان نواقصی نیز داشته است که برای برطرف‌کردن نواقص، سیستم نوازندگی و نت‌خوانی سنتور را تغییر داد و یک خرک به سیم‌های سفید اضافه کرد و دو خرک به سیم زرد که قسمت زرد یازده خرک و قسمت سفید ده خرک شد و از این به بعد سیستم نت‌خوانی، نوازندگی و کوک‌کردن و سیم اندازی آن تغییر کلی کرد.
او زیر نظر صبا، ساختن ویلون و سنتور و نزد آراکلیان ساختن ویلونسل را فراگرفته بود.
وی در برنامه‌های تلویزیونی با خوانندگانی چون احمد ابراهیمی و احمد سالمی کار کرد و جهت شناساندن موسیقی اصیل و سنتی ایران مسافرت‌های زیادی به کشورهای پاکستان، هندوستان، افغانستان، مصر، امارات، کویت، عربستان، بحرین، تونس، اردن، ترکیه، تایلند، سنگاپور، چین، کره جنوبی، شوروی، ژاپن ، فیلیپین، هلند، بلژیک، دانمارک، فنلاند، آمریکا، فرانسه "همراه با دکتر برکشلی و احمد عبادی" اسپانیا "همراه با اسداله ملک.
او سرود نفت را اجرا کرد که نوار آن بعد از انقلاب منتشر شد.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#حسین_ملک، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز منوچهر احترامی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۰ تهران -- درگذشته ۲۲ بهمن ۱۳۸۷ تهران) نویسنده و طنزپرداز
از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و طنزنویسی را از سال ۱۳۳۷ با مجله توفیق آغاز کرد. نامهای مستعار «م. پسرخاله» و «الف ـ اینکاره» از امضاهای اوست.
وی مجموعه‌ای از این آثار را درکتاب «جامع الحکایات» منتشر کرد و چاپ بخشی از داستانهای طنزش را در مجموعه «بچه‌ها، من هم بازی» تدارک دید. در دوران زندگی بیش از ۵۰ عنوان کتاب برای کودکان نوشت و منتشر کرد که «حسنی نگو یه دسته گل» «خروس نگو یه ساعت» «خرس وکوزه عسل» و «دزده و مرغ فلفلی» از آن جمله‌اند.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار:
مثل کنه چسبیدن، منوچهر احترامی، سلمان طاهری (تصویرگر) ناشر: گل‌آقا
گردن کلفتی (کتاب مترو ۱۰) منوچهر احترامی، نشر شهر تهران (وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)
کی بود رفت زیر میز؟ منوچهر احترامی، سلمان طاهری (تصویرگر) ناشر: گل‌آقا
گربه من نازنازیه همه‌ش به فکر بازیه، منوچهر احترامی (شاعر) کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
فیل اومد آب بخوره، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
ده تا جوجه رفتن تو کوچه، منوچهر احترامی (شاعر) کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسنی ما یه بره داشت، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
موش دم بریده، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
گردن کلفتی، منوچهر احترامی، نوید شریفی، نشر شهر تهران (وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)
طنزآوران امروز ایران (۱) فریبا فرشادمهر، منوچهر احترامی، ناشر: سوره مهر
حسنی ما یه بره داشت، قصه‌ای به شعر کودکانه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
خروس نگو یک ساعت، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
موش موشی، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
موش موشی، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسنی نگو یه دسته گل، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
دزده و مرغ فلفلی، شعر کودکانه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
حسنی باباش یه باغ داره، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
مهمانهای ناخوانده، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
حسنی و گرگ ناقلا، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
حسن کچل و سه بزغاله، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
موش دم بریده، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
عروسی خاله سوسکه و آقا موشه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی (مترجم) ناشر: گزارش
بچه‌ها، من هم بازی، منوچهر احترامی، پوپک صابری فومنی، سامان طاهری، ناشر: گل‌آقا
خرس و کوزه عسل، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
کرم ابریشم، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
دویدم و دویدم، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
حسنی و گرگ ناقلا، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
مهمانهای ناخوانده، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسن کچل و سه بزغاله، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
سلیمان بابا سلیمان، منوچهر احترامی (شاعر) محمدحسین تهرانی (تصویرگر) ناشر: هنرور
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_احترامی، ز
۱۶ تیر زادروز منوچهر احترامی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۰ تهران -- درگذشته ۲۲ بهمن ۱۳۸۷ تهران) نویسنده و طنزپرداز
از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و طنزنویسی را از سال ۱۳۳۷ با مجله توفیق آغاز کرد. نامهای مستعار «م. پسرخاله» و «الف ـ اینکاره» از امضاهای اوست.
وی مجموعه‌ای از این آثار را درکتاب «جامع الحکایات» منتشر کرد و چاپ بخشی از داستانهای طنزش را در مجموعه «بچه‌ها، من هم بازی» تدارک دید. در دوران زندگی بیش از ۵۰ عنوان کتاب برای کودکان نوشت و منتشر کرد که «حسنی نگو یه دسته گل» «خروس نگو یه ساعت» «خرس وکوزه عسل» و «دزده و مرغ فلفلی» از آن جمله‌اند.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار:
مثل کنه چسبیدن، منوچهر احترامی، سلمان طاهری (تصویرگر) ناشر: گل‌آقا
گردن کلفتی (کتاب مترو ۱۰) منوچهر احترامی، نشر شهر تهران (وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)
کی بود رفت زیر میز؟ منوچهر احترامی، سلمان طاهری (تصویرگر) ناشر: گل‌آقا
گربه من نازنازیه همه‌ش به فکر بازیه، منوچهر احترامی (شاعر) کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
فیل اومد آب بخوره، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
ده تا جوجه رفتن تو کوچه، منوچهر احترامی (شاعر) کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسنی ما یه بره داشت، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
موش دم بریده، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
گردن کلفتی، منوچهر احترامی، نوید شریفی، نشر شهر تهران (وابسته به سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)
طنزآوران امروز ایران (۱) فریبا فرشادمهر، منوچهر احترامی، ناشر: سوره مهر
حسنی ما یه بره داشت، قصه‌ای به شعر کودکانه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
خروس نگو یک ساعت، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
موش موشی، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
موش موشی، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسنی نگو یه دسته گل، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
دزده و مرغ فلفلی، شعر کودکانه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
حسنی باباش یه باغ داره، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
مهمانهای ناخوانده، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
حسنی و گرگ ناقلا، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
حسن کچل و سه بزغاله، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی، ناشر: گزارش
موش دم بریده، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: گزارش
عروسی خاله سوسکه و آقا موشه، غلامعلی لطیفی، منوچهر احترامی (مترجم) ناشر: گزارش
بچه‌ها، من هم بازی، منوچهر احترامی، پوپک صابری فومنی، سامان طاهری، ناشر: گل‌آقا
خرس و کوزه عسل، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
کرم ابریشم، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
دویدم و دویدم، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی، ناشر: هنرور
حسنی و گرگ ناقلا، منوچهر احترامی، کیانوش لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
مهمانهای ناخوانده، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
حسن کچل و سه بزغاله، منوچهر احترامی (شاعر) غلامعلی لطیفی (تصویرگر) ناشر: هنرور
سلیمان بابا سلیمان، منوچهر احترامی (شاعر) محمدحسین تهرانی (تصویرگر) ناشر: هنرور
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#منوچهر_احترامی، ز
☘☘ برگی از تقویم تاریخ ☘☘
۱۶ تیر زادروز بیژن الهی‌شیرازی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۴ تهران – درگذشته ۹ آذر ۱۳۸۹ تهران) شاعر، مترجم، نقاش و پژوهشگر
در نوجوانی ذوقی در نقاشی نشان داد و در انجمن‌های هنری، نقاشی شرکت کرد و به کلاس‌های نقاشی جواد حمیدی رفت.
به سفارش استادش، تعدادی از آثارش را برای چهارمین بی‌ینال فرستاد، اما به صلاح‌دید خانواده، از ادامه فعالیت در این عرصه بازماند. نقاشی را رها کرد و با نگاهِ نوگرا، به فعالیت‌های ادبی پرداخت.
ورودش به عرصه مطبوعات در آبان ماه سال ۱۳۴۳، به دعوت فریدون رهنما با شعر «برف» اتفاق افتاد که در جنگ طرفه چاپ شد. تا اواخر همین دهه در میان هم‌فکرانش، خوب شناخته شده بود؛ در جزوه شعر ۱۳۴۵ همکاری با اسماعیل نوری‌علا، اندیشه و هنر ۱۳۴۸ دفترهای روزن ۱۳۴۶، مجله خوشه ۱۳۴۶، مجله بررسی کتاب ۱۳۴۹ و هفته نامه تماشا ۱۳۵۳، مجله رستاخیز جوان ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و مجله بیدار ۱۳۷۳ شعر و ترجمه به چاپ سپرد.»
وی بعدها به شیوه خودخوان شروع به زبان‌آموزی کرد و زبان‌های مختلفی چون یونانی، عربی، انگلیسی، آلمانی و فرانسه را فراگرفت. از زبان‌های مختلف، آثار کسانی چون کاوافی، ماندلشتام، رمبو، میشو، هولدرلین، جویس، فلوبر، پروست، الیوت، لورکا، ابن عربی و.. ، را ترجمه کرد و تعداد محدودی از آثار او در زندگی‌اش، به چاپ و پخش رسید. در سال ۱۳۴۸ با بانو غزاله علیزاده، نویسنده «خانه ادریسی‌ها» و «شب‌های تهران» ازدواج کرد. او به حمایت مالی عزیزه عَضُدی، نشری به نام نشر ۵۱ را به راه انداخت و آن را مدیریت کرد و کوشش داشت کتاب شاعران نوگرا را چاپ و معرفی کند، از خودش هم چند جلد کتاب آماده کرد. دیری نپایید که کار نشر به بن‌بست رسید. حساسیت او و دقّت وسواس‌گونه‌اش چاپ آثارش را سالها و سالها به تاخیر انداخت، اما در این میان بالاخره کتابهای اشعار نرودا به نام «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» ۱۳۵۲ که چهار سال بعد به چاپ دوم هم رسید، کتاب «اشعار حلاج» ۱۳۵۴ «ساحت جَوّانی» از هانری میشو ۱۳۵۹ و کتاب رمبو به نام «اوراق مصور آرتور رمبو» ۱۳۶۲ را در نشرهای مختلف امیرکبیر، فاریاب و انجمن فلسفه و .... به چاپ و پخش رساند. او در سال ۱۳۶۷ با بانو ژاله کاظمی، دوبلور، گوینده و مجری تلویزیون، آشنا شد که ازدواج کردند.
آرامگاه وی در روستای بیجده‌نو شهرستان مرزن‌آباد است. بنا بر وصیتش بر سنگ گور او هیچ نامی حک نشد.
کتاب‌شناسی
تألیف:
دیدن. تهران: بیدگل ۱۳۹۳
جوانی‌ها، چهل و یک تا پنجاه و یک. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
ترجمه:
چهارشنبه - خاکستر. ت.س. الیوت. تهران: پیکره ۱۳۹۰
بهانه‌های مأنوس. فلوبر… تهران: بیدگل ۱۳۹۳
اشراق‌ها: اوراق مصور آرتور رمبو شعرهای به نثر ۱۸۷۵–۱۸۷۲ تهران: بیدگل ۱۳۹۴.
نیت خیر. فریدریش هلدرلین. با مراقبت عزیزه عضدی. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
مستغلات. هانری میشو. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
حلاج‌الاسرار "اخبار و اشعار" ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن م‍ن‍ص‍ور حلاج. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
دره علف هزار رنگ. شکسپیر، پو…. جنگی از گردانده‌های بیژن الهی. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
صبح روان؛ کنستانتین کاوافی. تهران: بیدگل ۱۳۹۶
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_الهی_شیرازی، ز
۱۶ تیر زادروز بیژن الهی‌شیرازی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۴ تهران – درگذشته ۹ آذر ۱۳۸۹ تهران) شاعر، مترجم، نقاش و پژوهشگر
در نوجوانی ذوقی در نقاشی نشان داد و در انجمن‌های هنری، نقاشی شرکت کرد و به کلاس‌های نقاشی جواد حمیدی رفت.
به سفارش استادش، تعدادی از آثارش را برای چهارمین بی‌ینال فرستاد، اما به صلاح‌دید خانواده، از ادامه فعالیت در این عرصه بازماند. نقاشی را رها کرد و با نگاهِ نوگرا، به فعالیت‌های ادبی پرداخت.
ورودش به عرصه مطبوعات در آبان ماه سال ۱۳۴۳، به دعوت فریدون رهنما با شعر «برف» اتفاق افتاد که در جنگ طرفه چاپ شد. تا اواخر همین دهه در میان هم‌فکرانش، خوب شناخته شده بود؛ در جزوه شعر ۱۳۴۵ همکاری با اسماعیل نوری‌علا، اندیشه و هنر ۱۳۴۸ دفترهای روزن ۱۳۴۶، مجله خوشه ۱۳۴۶، مجله بررسی کتاب ۱۳۴۹ و هفته نامه تماشا ۱۳۵۳، مجله رستاخیز جوان ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و مجله بیدار ۱۳۷۳ شعر و ترجمه به چاپ سپرد.»
وی بعدها به شیوه خودخوان شروع به زبان‌آموزی کرد و زبان‌های مختلفی چون یونانی، عربی، انگلیسی، آلمانی و فرانسه را فراگرفت. از زبان‌های مختلف، آثار کسانی چون کاوافی، ماندلشتام، رمبو، میشو، هولدرلین، جویس، فلوبر، پروست، الیوت، لورکا، ابن عربی و.. ، را ترجمه کرد و تعداد محدودی از آثار او در زندگی‌اش، به چاپ و پخش رسید. در سال ۱۳۴۸ با بانو غزاله علیزاده، نویسنده «خانه ادریسی‌ها» و «شب‌های تهران» ازدواج کرد. او به حمایت مالی عزیزه عَضُدی، نشری به نام نشر ۵۱ را به راه انداخت و آن را مدیریت کرد و کوشش داشت کتاب شاعران نوگرا را چاپ و معرفی کند، از خودش هم چند جلد کتاب آماده کرد. دیری نپایید که کار نشر به بن‌بست رسید. حساسیت او و دقّت وسواس‌گونه‌اش چاپ آثارش را سالها و سالها به تاخیر انداخت، اما در این میان بالاخره کتابهای اشعار نرودا به نام «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» ۱۳۵۲ که چهار سال بعد به چاپ دوم هم رسید، کتاب «اشعار حلاج» ۱۳۵۴ «ساحت جَوّانی» از هانری میشو ۱۳۵۹ و کتاب رمبو به نام «اوراق مصور آرتور رمبو» ۱۳۶۲ را در نشرهای مختلف امیرکبیر، فاریاب و انجمن فلسفه و .... به چاپ و پخش رساند. او در سال ۱۳۶۷ با بانو ژاله کاظمی، دوبلور، گوینده و مجری تلویزیون، آشنا شد که ازدواج کردند.
آرامگاه وی در روستای بیجده‌نو شهرستان مرزن‌آباد است. بنا بر وصیتش بر سنگ گور او هیچ نامی حک نشد.
کتاب‌شناسی
تألیف:
دیدن. تهران: بیدگل ۱۳۹۳
جوانی‌ها، چهل و یک تا پنجاه و یک. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
ترجمه:
چهارشنبه - خاکستر. ت.س. الیوت. تهران: پیکره ۱۳۹۰
بهانه‌های مأنوس. فلوبر… تهران: بیدگل ۱۳۹۳
اشراق‌ها: اوراق مصور آرتور رمبو شعرهای به نثر ۱۸۷۵–۱۸۷۲ تهران: بیدگل ۱۳۹۴.
نیت خیر. فریدریش هلدرلین. با مراقبت عزیزه عضدی. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
مستغلات. هانری میشو. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
حلاج‌الاسرار "اخبار و اشعار" ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن م‍ن‍ص‍ور حلاج. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
دره علف هزار رنگ. شکسپیر، پو…. جنگی از گردانده‌های بیژن الهی. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
صبح روان؛ کنستانتین کاوافی. تهران: بیدگل ۱۳۹۶
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بیژن_الهی_شیرازی، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز داریوش دولتشاهی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۶ تهران) آهنگساز و نوازنده
تحصیلات نخستین و میانی را در هنرستان موسیقی ملی گذراند و سال ۱۳۴۴ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت و در آنجا مبانی موسیقی علمی را نزد توماس کریستیان داوید، استاد اتریشی و رهبر ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران آموخت و پایه‌های موسیقی سنتی را نزد استادان: علی‌اکبر شهنازی، نورعلی برومند حبیب‌اله صالحی و ... استوار ساخت. وی به گفته خودش، با وجود آنکه در آن زمان بیش از ۱۰ سال در زمینه موسیقی سنتی کار کرده بود، در دانشگاه افسون جذبه‌های موسیقی بین‌المللی شد و برای ادامه کار، رشته آهنگسازی را برگزید. در سال ۱۳۵۰ موفق به دریافت یک بورس تحصیلی از دولت هلند شد و چهار - پنج سالی را در آن کشور به‌سر برد. وی درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
فعالیت:
فعالیت‌های هنری او، راه ورودش را به جشنواره‌های بین‌المللی هموار کرد و در ایران نیز در جشن هنر پنجم، فرهاد مشکات کاری از او را با عنوان «انترودوکسیون و روندو» با ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران به اجرا درآورد و دو سال بعد در هفتمین جشن هنر، آفریده دیگر او با عنوان «ماه مه ۱۹۷۳» با همان ارکستر، اجرای نخستین خود را پیدا کرد. «روتاسیون برای سازهای بادی» کار بعدی او است که یک سال بعد در جشنواره موسیقی پیشرو در آمستردام اجرا شد. روتاسیون یکی از ۱۶ اثری بود که از میان ۴۰۰ قطعه برای جشنواره برگزیده شده بود. آفریده‌های وی در بازگشت به ایران، به‌طور ثابت در رپرتوار ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران جای گرفت و علاوه بر آن، برای اجرا در چند جشنواره برون‌مرزی موسیقی پیشرو، برگزیده شد. وی چندی بعد، دو سه سالی پیش از انقلاب، برای ادامه تحصیلات بیشتر رهسپار آمریکا شد؛ سفری که بازگشتی در پی نداشت. او درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و از آن پس، به عنوان آهنگساز، سخنران و اجراکننده در بسیاری از جشنواره‌ها، مسابقات و گردهمایی‌های موسیقی‌شناسی شرکت جسته است.
او کوشش بسیار به کار برده تا آمریکاییان را با موسیقی سنتی ایران آشنا کند. برای این کار، در تالار «رسیتال کارنگی هال» در نیویورک نیز برنامه‌های متعدد تکنوازی با تار برگزار کرده است.
آثار:
۱۲ قطعه کوتاه برای پیانو.
اتود برای فلوت و کلارینت.
قطعه‌ای برای ارکستر زهی به نام «این‌زکت».
قطعات به هم پیوسته‌ای به نام «وقتی که ماه نجوا می‌کند».
باغ پروانه‌ها.
نجوای ماه.
چشم سوم.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داریوش_دولتشاهی، ز
۱۶ تیر زادروز داریوش دولتشاهی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۶ تهران) آهنگساز و نوازنده
تحصیلات نخستین و میانی را در هنرستان موسیقی ملی گذراند و سال ۱۳۴۴ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت و در آنجا مبانی موسیقی علمی را نزد توماس کریستیان داوید، استاد اتریشی و رهبر ارکستر رادیو تلویزیون ملی ایران آموخت و پایه‌های موسیقی سنتی را نزد استادان: علی‌اکبر شهنازی، نورعلی برومند حبیب‌اله صالحی و ... استوار ساخت. وی به گفته خودش، با وجود آنکه در آن زمان بیش از ۱۰ سال در زمینه موسیقی سنتی کار کرده بود، در دانشگاه افسون جذبه‌های موسیقی بین‌المللی شد و برای ادامه کار، رشته آهنگسازی را برگزید. در سال ۱۳۵۰ موفق به دریافت یک بورس تحصیلی از دولت هلند شد و چهار - پنج سالی را در آن کشور به‌سر برد. وی درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
فعالیت:
فعالیت‌های هنری او، راه ورودش را به جشنواره‌های بین‌المللی هموار کرد و در ایران نیز در جشن هنر پنجم، فرهاد مشکات کاری از او را با عنوان «انترودوکسیون و روندو» با ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران به اجرا درآورد و دو سال بعد در هفتمین جشن هنر، آفریده دیگر او با عنوان «ماه مه ۱۹۷۳» با همان ارکستر، اجرای نخستین خود را پیدا کرد. «روتاسیون برای سازهای بادی» کار بعدی او است که یک سال بعد در جشنواره موسیقی پیشرو در آمستردام اجرا شد. روتاسیون یکی از ۱۶ اثری بود که از میان ۴۰۰ قطعه برای جشنواره برگزیده شده بود. آفریده‌های وی در بازگشت به ایران، به‌طور ثابت در رپرتوار ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیوتلویزیون ملی ایران جای گرفت و علاوه بر آن، برای اجرا در چند جشنواره برون‌مرزی موسیقی پیشرو، برگزیده شد. وی چندی بعد، دو سه سالی پیش از انقلاب، برای ادامه تحصیلات بیشتر رهسپار آمریکا شد؛ سفری که بازگشتی در پی نداشت. او درجه دکترایش در آهنگسازی و موسیقی الکترونیک را در سال ۱۳۶۰ از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و از آن پس، به عنوان آهنگساز، سخنران و اجراکننده در بسیاری از جشنواره‌ها، مسابقات و گردهمایی‌های موسیقی‌شناسی شرکت جسته است.
او کوشش بسیار به کار برده تا آمریکاییان را با موسیقی سنتی ایران آشنا کند. برای این کار، در تالار «رسیتال کارنگی هال» در نیویورک نیز برنامه‌های متعدد تکنوازی با تار برگزار کرده است.
آثار:
۱۲ قطعه کوتاه برای پیانو.
اتود برای فلوت و کلارینت.
قطعه‌ای برای ارکستر زهی به نام «این‌زکت».
قطعات به هم پیوسته‌ای به نام «وقتی که ماه نجوا می‌کند».
باغ پروانه‌ها.
نجوای ماه.
چشم سوم.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#داریوش_دولتشاهی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز بهرام دهقانیار
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۴ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده پیانو
آشنایی او با موسیقی و ساز تخصصی‌اش پیانو به دوران خردسالی‌اش بازمی‌گردد که خودش در این مورد می‌گوید: «آشنایی من با ساز از اینجا شروع شد که برای برادرم کادوی تولد یک ساز هدیه آوردند و پدر مادرم وقتی دیدند من با این ساز نواهای منطقی می‌نوازم، مرا تشویق به نواختن کردند و برای من یک پیانو خریدند.» پدرش یک پیانوی یاماها به عنوان هدیه تولد ۹ سالگی‌اش خرید که این پیانو هنوز یار قدیمی و دوست داشتنی اوست. وی نوازندگی پیانو را از همان دوران به صورت جدی آموخت و از آنجا با دستگاه‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا شد. در برنامه زنده آهنگ که در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۹۶ انجام شد، بهرنگ تنکابنی با بهرام دهقانیار به گفت‌وگو نشست. در اسفند ۱۳۹۶ آلبوم موسیقی «بشنو از نو» با تنظیم بهرام دهقانیار توسط نشر و پخش جوان منتشر شد.
او در سال ۱۴۰۰ با بنیاد شهید به عنوان داور جشنواره «نوای مهر» و با جشنواره موسیقی فجر به عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب آثار و گروه‌ها، به همکاری پرداخت.
تحصیلات:
وی از ۷ سالگی شروع به فراگیری پیانو کرد و دروس تئوری را نیز نزد مهران روحانی و ردیف نوازی موسیقی را نزد اسماعیل دیبا (از شاگردان مرتضی محجوبی) آموخت و آموزش نوازندگی پیانو زیر نظر: خانم‌ها میرزاجانیان و مهرک صفاییه و آقای دودانگه بود. در سال ۱۳۶۸ به آلمان سفر کرد و تا سال ۱۳۷۳ در کنسرواتوار فرانکفورت تحصیلات موسیقی را در رشته‌های پیانو و آهنگسازی ادامه داد و سپس به ایران بازگشت.
او یکی از پیشگامان استفاده از موسیقی الکترونیک در ایران است. به عنوان نمونه می‌توان به موسیقی سریال همسران اشاره کرد که در زمان ساخت، از نظر سبک و استفاده از صداهای الکترونیک، با سایر موسیقی‌های تولید شده متفاوت بود.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85_%D8%AF%D9%87%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%B1
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهرام_دهقانیار، ز
۱۶ تیر زادروز بهرام دهقانیار
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۴ تهران) موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده پیانو
آشنایی او با موسیقی و ساز تخصصی‌اش پیانو به دوران خردسالی‌اش بازمی‌گردد که خودش در این مورد می‌گوید: «آشنایی من با ساز از اینجا شروع شد که برای برادرم کادوی تولد یک ساز هدیه آوردند و پدر مادرم وقتی دیدند من با این ساز نواهای منطقی می‌نوازم، مرا تشویق به نواختن کردند و برای من یک پیانو خریدند.» پدرش یک پیانوی یاماها به عنوان هدیه تولد ۹ سالگی‌اش خرید که این پیانو هنوز یار قدیمی و دوست داشتنی اوست. وی نوازندگی پیانو را از همان دوران به صورت جدی آموخت و از آنجا با دستگاه‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا شد. در برنامه زنده آهنگ که در تاریخ ۱۲ دی ماه ۱۳۹۶ انجام شد، بهرنگ تنکابنی با بهرام دهقانیار به گفت‌وگو نشست. در اسفند ۱۳۹۶ آلبوم موسیقی «بشنو از نو» با تنظیم بهرام دهقانیار توسط نشر و پخش جوان منتشر شد.
او در سال ۱۴۰۰ با بنیاد شهید به عنوان داور جشنواره «نوای مهر» و با جشنواره موسیقی فجر به عنوان یکی از اعضای هیئت انتخاب آثار و گروه‌ها، به همکاری پرداخت.
تحصیلات:
وی از ۷ سالگی شروع به فراگیری پیانو کرد و دروس تئوری را نیز نزد مهران روحانی و ردیف نوازی موسیقی را نزد اسماعیل دیبا (از شاگردان مرتضی محجوبی) آموخت و آموزش نوازندگی پیانو زیر نظر: خانم‌ها میرزاجانیان و مهرک صفاییه و آقای دودانگه بود. در سال ۱۳۶۸ به آلمان سفر کرد و تا سال ۱۳۷۳ در کنسرواتوار فرانکفورت تحصیلات موسیقی را در رشته‌های پیانو و آهنگسازی ادامه داد و سپس به ایران بازگشت.
او یکی از پیشگامان استفاده از موسیقی الکترونیک در ایران است. به عنوان نمونه می‌توان به موسیقی سریال همسران اشاره کرد که در زمان ساخت، از نظر سبک و استفاده از صداهای الکترونیک، با سایر موسیقی‌های تولید شده متفاوت بود.
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%87%D8%B1%D8%A7%D9%85_%D8%AF%D9%87%D9%82%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D8%B1
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#بهرام_دهقانیار، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز سعید عبادتیان
(زاده ۱۶ تیر ١٣۴٢ گیلانغرب) شاعر و از پیشگامان شعر کردی جنوبی
از فرهنگ شعر فولکلور کردی و مهارت پدرش در روایت داستانهای حماسی عاشقانه و نیز دایی‌اش که نوازنده شمشال بود، تاثیر گرفت. از کودکی به شعر علاقه‌مند بود و با وقوع انقلاب و فضای سیاسی آن زمان نخستین شعرش را در ١٢ سالگی سرود. وی از دهه ۶۰ به صورت جدی به فعالیت حرفه‌ای در زمینه ادبیات پرداخت و تخلص «بانان» را برگزیده است که در زبان کردی جنوبی به معنای آینده است. او تاکنون آثارش در قالب یک مجموعه به زبان فارسی یا زبان دیگری ترجمه نشده است با این حال چند شعر او به صورت پراکنده به فارسی ترجمه شده که می‌توان به ترجمه شعر «گنجشک‌ها» توسط بابک دولتی اشاره کرد. همچنین تعدادی از اشعارش توسط شهریار امینی به فارسی برگردانده شده است. وی که به مدت ۲۸ سال کارمند امور عشایری گیلانغرب بود، چندین شعر از فدریکو گارسیا لورکا را نیز از متن فارسی به کردی جنوبی ترجمه کرد و به صورت آلبوم صوتی و نیز کتاب انتشار داد. این ترجمه‌ها از روی متن برگردان احمد شاملو انجام شده است.
کتاب ساڵه‌یل له کیس چی (به فارسی: سالهای از دست رفته) ٣٢ قطعه شعرنو به کُردی جنوبی را در بر می‌گیرد که منتخبی از اشعار او طی سالهای سالهای ١٣٦٩ تا ١٣٨٦ است.
اشعار او مملو از آرایه‌های ادبی به منظور توصیف طبیعت و استعاره‌های طبیعت‌گرایانه است. به همین دلیل از او به عنوان شاعری رمانتیک یاد می‌شود که از سنت شعر کلاسیک کردی جدا شده و هم در معنا و هم در فرم متعارف شعر سنتی کردی جنوبی دست به نوآوری و ابتکار زده است. سبک شعری وی همچنین با موسیقی پیوند خورده و سبکی غنایی به شمار می‌آید.
آثار:
کتاب شعر:
عبادتیان، سعید، هه له لام بۊد، گومد کردم (درست در کنارم بودی، گمت کردم) کرمانشاه: [بی‌نا] چاپ سوم: ۱۳۸۸.
عبادتیان، سعید، ساڵه‌یل له کیس چی (سالهای از دست رفته) تهران: همایش دانش ۱۳۹۰.
عبادتیان، سعید، ئه‌وریشم زامه‌گان (ابریشم زخم‌ها) کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۹.
عبادتیان، سعید، وا دره‌و کهن ده‌سه‌یل م (دستانم باد درو می‌کنند) کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۹.
ترجمه شعر:
گارسیا لورکا، فدریکو، خاڵێگ وه شوون سێ زام: وه‌رگێڕان کوردی، وه‌رگێڕان سه‌عید عباده‌تیان (بانان) ایلام: باشور ۱۳۹۸.
آلبوم صوتی:
مه‌یله‌م وه جی (ترکم مکن) آهنگسازی و تنطیم عبدالرضا تنهایی با صدای قباد پاکنِزاد، مؤسسه فرهنگی هنری هزارآوای چکامه.
داخ ده‌وران (حسرت روزگار) آهنگسازی و تنظیم از خشایار رشیدی، با همکاری گروه تنبور نوازان چنگ رام، شرکت سروه تنبور.
ته‌نیا داخه ک ئاخ کیشێ (تنها حسرت است که آه می کشد) دکلمه اشعار لورکا، ترجمه سعید عبادتیان، تنظیم از محسن صفاریان.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سعید_عبادتیان، ز
۱۶ تیر زادروز سعید عبادتیان
(زاده ۱۶ تیر ١٣۴٢ گیلانغرب) شاعر و از پیشگامان شعر کردی جنوبی
از فرهنگ شعر فولکلور کردی و مهارت پدرش در روایت داستانهای حماسی عاشقانه و نیز دایی‌اش که نوازنده شمشال بود، تاثیر گرفت. از کودکی به شعر علاقه‌مند بود و با وقوع انقلاب و فضای سیاسی آن زمان نخستین شعرش را در ١٢ سالگی سرود. وی از دهه ۶۰ به صورت جدی به فعالیت حرفه‌ای در زمینه ادبیات پرداخت و تخلص «بانان» را برگزیده است که در زبان کردی جنوبی به معنای آینده است. او تاکنون آثارش در قالب یک مجموعه به زبان فارسی یا زبان دیگری ترجمه نشده است با این حال چند شعر او به صورت پراکنده به فارسی ترجمه شده که می‌توان به ترجمه شعر «گنجشک‌ها» توسط بابک دولتی اشاره کرد. همچنین تعدادی از اشعارش توسط شهریار امینی به فارسی برگردانده شده است. وی که به مدت ۲۸ سال کارمند امور عشایری گیلانغرب بود، چندین شعر از فدریکو گارسیا لورکا را نیز از متن فارسی به کردی جنوبی ترجمه کرد و به صورت آلبوم صوتی و نیز کتاب انتشار داد. این ترجمه‌ها از روی متن برگردان احمد شاملو انجام شده است.
کتاب ساڵه‌یل له کیس چی (به فارسی: سالهای از دست رفته) ٣٢ قطعه شعرنو به کُردی جنوبی را در بر می‌گیرد که منتخبی از اشعار او طی سالهای سالهای ١٣٦٩ تا ١٣٨٦ است.
اشعار او مملو از آرایه‌های ادبی به منظور توصیف طبیعت و استعاره‌های طبیعت‌گرایانه است. به همین دلیل از او به عنوان شاعری رمانتیک یاد می‌شود که از سنت شعر کلاسیک کردی جدا شده و هم در معنا و هم در فرم متعارف شعر سنتی کردی جنوبی دست به نوآوری و ابتکار زده است. سبک شعری وی همچنین با موسیقی پیوند خورده و سبکی غنایی به شمار می‌آید.
آثار:
کتاب شعر:
عبادتیان، سعید، هه له لام بۊد، گومد کردم (درست در کنارم بودی، گمت کردم) کرمانشاه: [بی‌نا] چاپ سوم: ۱۳۸۸.
عبادتیان، سعید، ساڵه‌یل له کیس چی (سالهای از دست رفته) تهران: همایش دانش ۱۳۹۰.
عبادتیان، سعید، ئه‌وریشم زامه‌گان (ابریشم زخم‌ها) کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۹.
عبادتیان، سعید، وا دره‌و کهن ده‌سه‌یل م (دستانم باد درو می‌کنند) کرمانشاه: دیباچه ۱۳۹۹.
ترجمه شعر:
گارسیا لورکا، فدریکو، خاڵێگ وه شوون سێ زام: وه‌رگێڕان کوردی، وه‌رگێڕان سه‌عید عباده‌تیان (بانان) ایلام: باشور ۱۳۹۸.
آلبوم صوتی:
مه‌یله‌م وه جی (ترکم مکن) آهنگسازی و تنطیم عبدالرضا تنهایی با صدای قباد پاکنِزاد، مؤسسه فرهنگی هنری هزارآوای چکامه.
داخ ده‌وران (حسرت روزگار) آهنگسازی و تنظیم از خشایار رشیدی، با همکاری گروه تنبور نوازان چنگ رام، شرکت سروه تنبور.
ته‌نیا داخه ک ئاخ کیشێ (تنها حسرت است که آه می کشد) دکلمه اشعار لورکا، ترجمه سعید عبادتیان، تنظیم از محسن صفاریان.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#سعید_عبادتیان، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز امیررضا بیگدلی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۹ تهران) داستان‌نویس
او از دانشگاه آزاد واحد کرج در رشته زبان و ادبیات فارسی تا سطح کارشناسی تحصیل کرد و فعالیت‌های ادبی و داستان‌نویسی را از همان دوران شروع کرد. اولین داستانش به نام "باتلاق" در سال ۱۳۷۵ در شماره دو و سه نشریه علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد واحد کرج به چاپ رسید. پس از آن نیز داستان‌ها و مقالاتش در نشریات عصر پنجشنبه، پیام شمال، نافه، ایران جوان، شوکران، زنده‌رود، تجربه، کرگدن و... به چاپ رسیده‌اند.
با این‌که تحصیلات دانشگاهی وی در رشته زبان و ادبیات فارسی است، او کار و حرفه‌‌اش را در حوزه صنعت و پروژه‌های ساخت شروع کرد. در پروژه‌های متعدد صنعتی کشور در حوزه‌های نیروگاه، پتروشیمی، خط لوله، ساخت اتوبان، ساختمان و بیمارستان فعالیت می‌کند. وی دوره استاندارد مدیریت پروژه (PMBOK) را در سازمان مدیریت صنعتی گذرانده و دوره یک ساله ام بی ای --MBA با گرایش استراتژی را که تقریبا معادل کارشناسی ارشد است، بین سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ در موسسه آموزش عالی ماهان پشت سر گذاشت. با این حال همواره دغدغه اصلی‌اش نوشتن بوده است.
وی که داستان‌نویسی را به صورت خودآموز فراگرفته در سال ۱۳۸۱ موفق شد تا در اولين دوره جايزه ادبی صادق هدايت، تنديس صادق هدايت را براي داستان «حالا مگر چه می‌شود؟» دریافت کند. همچنین در سال ۱۳۸۳ لوح تقدير دومين دوره جايزه ادبی اصفهان برای یکی از مجموعه داستانهای وی به نام «آن مرد در باران آمد» به او اهدا شد. او در سال ۱۳۹۴ نیز، در بخش ادبی جشنواره تيرگان تورنتو ۲۰۱۵ موفق شد برای داستان کوتاه «سفته‌باز» لوح تقدير رتبه دوم را دریافت کند. وی در نخستین جشنواره داستانی آب (اصفهان) نیز برای داستان "ورود سگ به پارک ممنوع" جایزه مقام دوم را به دست آورده است (اردی‌بهشت ۱۳۹۸).
تاکنون چند مجموعه داستان کوتاه از او به چاپ رسیده است: چندعكس كنار اسكله (نشر ماریه ۱۳۷۸) آن مرد در باران آمد (نشرقصه ۱۳۸۲) آدمها و دودكشها (نشرثالث ۱۳۸۸) اگر جنگی هم نباشد (نشر الكترونيكی نوگام ۱۳۹۴) آن سال سیاه (نشر ترنگ ۱۳۹۹) دو کلمه مثل آدم حرف بزنیم (نشر نوگام ۱۳۹۹). همچنین کتاب «باز هم پيش من بياييد» گزیده‌ای از سه كتاب اول اوست که در سال ۱۳۹۳ توسط نشر افكار منتشر شده. از آثار دیگر او به کتاب چه کسی پشت مرا می‌خارد؟ (ساز و کار یک زندگی شایسته و بایسته) (نشرترنگ ۱۳۹۶) می‌توان اشاره کرد که در حوزه مدیریت و برنامه‌ریزی زندگی تالیف شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_رضا_بیگدلی، ز
۱۶ تیر زادروز امیررضا بیگدلی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۴۹ تهران) داستان‌نویس
او از دانشگاه آزاد واحد کرج در رشته زبان و ادبیات فارسی تا سطح کارشناسی تحصیل کرد و فعالیت‌های ادبی و داستان‌نویسی را از همان دوران شروع کرد. اولین داستانش به نام "باتلاق" در سال ۱۳۷۵ در شماره دو و سه نشریه علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه آزاد واحد کرج به چاپ رسید. پس از آن نیز داستان‌ها و مقالاتش در نشریات عصر پنجشنبه، پیام شمال، نافه، ایران جوان، شوکران، زنده‌رود، تجربه، کرگدن و... به چاپ رسیده‌اند.
با این‌که تحصیلات دانشگاهی وی در رشته زبان و ادبیات فارسی است، او کار و حرفه‌‌اش را در حوزه صنعت و پروژه‌های ساخت شروع کرد. در پروژه‌های متعدد صنعتی کشور در حوزه‌های نیروگاه، پتروشیمی، خط لوله، ساخت اتوبان، ساختمان و بیمارستان فعالیت می‌کند. وی دوره استاندارد مدیریت پروژه (PMBOK) را در سازمان مدیریت صنعتی گذرانده و دوره یک ساله ام بی ای --MBA با گرایش استراتژی را که تقریبا معادل کارشناسی ارشد است، بین سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ در موسسه آموزش عالی ماهان پشت سر گذاشت. با این حال همواره دغدغه اصلی‌اش نوشتن بوده است.
وی که داستان‌نویسی را به صورت خودآموز فراگرفته در سال ۱۳۸۱ موفق شد تا در اولين دوره جايزه ادبی صادق هدايت، تنديس صادق هدايت را براي داستان «حالا مگر چه می‌شود؟» دریافت کند. همچنین در سال ۱۳۸۳ لوح تقدير دومين دوره جايزه ادبی اصفهان برای یکی از مجموعه داستانهای وی به نام «آن مرد در باران آمد» به او اهدا شد. او در سال ۱۳۹۴ نیز، در بخش ادبی جشنواره تيرگان تورنتو ۲۰۱۵ موفق شد برای داستان کوتاه «سفته‌باز» لوح تقدير رتبه دوم را دریافت کند. وی در نخستین جشنواره داستانی آب (اصفهان) نیز برای داستان "ورود سگ به پارک ممنوع" جایزه مقام دوم را به دست آورده است (اردی‌بهشت ۱۳۹۸).
تاکنون چند مجموعه داستان کوتاه از او به چاپ رسیده است: چندعكس كنار اسكله (نشر ماریه ۱۳۷۸) آن مرد در باران آمد (نشرقصه ۱۳۸۲) آدمها و دودكشها (نشرثالث ۱۳۸۸) اگر جنگی هم نباشد (نشر الكترونيكی نوگام ۱۳۹۴) آن سال سیاه (نشر ترنگ ۱۳۹۹) دو کلمه مثل آدم حرف بزنیم (نشر نوگام ۱۳۹۹). همچنین کتاب «باز هم پيش من بياييد» گزیده‌ای از سه كتاب اول اوست که در سال ۱۳۹۳ توسط نشر افكار منتشر شده. از آثار دیگر او به کتاب چه کسی پشت مرا می‌خارد؟ (ساز و کار یک زندگی شایسته و بایسته) (نشرترنگ ۱۳۹۶) می‌توان اشاره کرد که در حوزه مدیریت و برنامه‌ریزی زندگی تالیف شده است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#امیر_رضا_بیگدلی، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز پروین صالح
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۱۸ تهران) نوازنده ویلون و قیچک
در سال ۱۳۲۹ از هنرستان موسیقی فارغ‌التحصیل شد که ریاست آن را استاد روح‌اله خالقی برعهده داشت. در سال ۱۳۳۸ بعد از فارغ‌التحصیلی از هنرستان موسیقی ملی به ریاست خالقی با استخدام در وزارت فرهنگ و هنر با سمت هنرآموز موسیقی در مدارس تهران به تدریس مشغول شد.
در دوران تحصیل نزد استادان عالیقدر حسینعلی ملاح، صبا، جواد معروفی، حسین تهرانی، موسی معروفی و غلامحسین بنان و دیگر استادان بنام آن زمان هنرستان کسب دانش موسیقی کرد. هم‌زمان با تدریس موسیقی در مدارس پایتخت در ارکسترهای مختلف آن وزارتخانه به‌مدت ۲۳ سال به نوازندگی ویلون پرداخت و همچنان مدت ۲۰ سال در ارکستر سازهای ملی به سرپرستی استاد فرامرز پایور به نوازندگی قیچک ادامه داد و به همراهی ارکستر گلها جهت نوازندگی به رادیو ایران راه یافت و سالهای متمادی در ارکستر گلها به سرپرستی استاد خالقی و استاد جواد معروفی به‌عنوان نوازنده ویلون و ویولا انجام وظیفه کرد.
در بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۴ به‌دعوت مرتضی حنانه در تلویزیون ملی ایران به نوازندگی و همکاری با ارکستر وی مشغول بوده است. وی همسر استاد «هوشنگ ظریف» (نوازنده تار) است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پروین_صالح، ز
۱۶ تیر زادروز پروین صالح
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۱۸ تهران) نوازنده ویلون و قیچک
در سال ۱۳۲۹ از هنرستان موسیقی فارغ‌التحصیل شد که ریاست آن را استاد روح‌اله خالقی برعهده داشت. در سال ۱۳۳۸ بعد از فارغ‌التحصیلی از هنرستان موسیقی ملی به ریاست خالقی با استخدام در وزارت فرهنگ و هنر با سمت هنرآموز موسیقی در مدارس تهران به تدریس مشغول شد.
در دوران تحصیل نزد استادان عالیقدر حسینعلی ملاح، صبا، جواد معروفی، حسین تهرانی، موسی معروفی و غلامحسین بنان و دیگر استادان بنام آن زمان هنرستان کسب دانش موسیقی کرد. هم‌زمان با تدریس موسیقی در مدارس پایتخت در ارکسترهای مختلف آن وزارتخانه به‌مدت ۲۳ سال به نوازندگی ویلون پرداخت و همچنان مدت ۲۰ سال در ارکستر سازهای ملی به سرپرستی استاد فرامرز پایور به نوازندگی قیچک ادامه داد و به همراهی ارکستر گلها جهت نوازندگی به رادیو ایران راه یافت و سالهای متمادی در ارکستر گلها به سرپرستی استاد خالقی و استاد جواد معروفی به‌عنوان نوازنده ویلون و ویولا انجام وظیفه کرد.
در بین سالهای ۱۳۴۶ تا ۱۳۵۴ به‌دعوت مرتضی حنانه در تلویزیون ملی ایران به نوازندگی و همکاری با ارکستر وی مشغول بوده است. وی همسر استاد «هوشنگ ظریف» (نوازنده تار) است.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#پروین_صالح، ز
Telegram
attach 📎
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز مینا افتاده
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۳۳ تهران) موسیقیدان و نوازنده سنتور
برادر بزرگتر او «محسن افتاده» نوازنده فاگوت در ارکستر سمفونیک تهران بود و خواهرش «مینو افتاده» کمانچه می‌نواخت. در ۱۰ سالگی به هنرستان موسیقی ملی رفت و در سال ۱۳۵۵ مدرک لیسانس نوازندگی سنتور گرفت. استادان او: ارفع اطرایی، محمد حیدری، حسین دهلوی، محمود کریمی، فرهاد فخرالدینی، کمال پورتراب، شاهین فرهت، پرویز منصوری و احمد پژمان بودند. وی پس از پایان تحصیلات به مدت ۱۰ سال نزد فرامرز پایور به فراگیری فنون و شیوه اجرای ردیف موسیقی ایران پرداخت و در سال ۱۳۸۳ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد، گواهی‌نامه درجه یک هنری دریافت کرد.
همچنین برای پژوهش در زمینه موسیقی، در سومین جشنواره آوای مهر لوح تقدیر گرفت و ۴ آذر ۱۳۹۶ در آیین سومین «سال نوای موسیقی ایران» تندیس «سال نوا» و لوح تقدیر به وی اهداء شد.
۶ بهمن ۱۳۹۷ نیز در جشن نوزدهمین سالگرد تأسیس خانه موسیقی ایران، با اهداء لوح و تندیس خانه موسیقی از او تقدیر شد.
گزیده آثار:
«دوازده پیش‌درآمد و رنگ (از کتاب دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - موسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«چهل قطعه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«بیست قطعه برای سنتور (از آثار حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۴)
«مبانی نظری و ساختار موسیقی ایران» (تألیف هیئت تخصصی مبانی نظری موسیقی ایران) سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد (۱۳۸۶)
«مبانی نظری موسیقی ایرانی» (به همراه: حسین علیزاده، هومان اسعدی، علی بیانی، کمال پورتراب، ساسان فاطمی) مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۸)
«۳۳ قطعه برای سنتور از آثار استادان موسیقی ایران» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۷۸)
«ردیف استاد ابولحسن صبا برای سنتور چپ کوک» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«پیوند (قطعاتی از استاد فرامرز پایور)» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«ردیف دوره متوسطه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۲)
«گفتگو (دو نوازی‌های استاد فرامرز پایور)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۴)
«هفت پیکر و رنگ‌های سنتی استاد پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۵)
«تصنیف‌های استاد فرامرز پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۶).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مینا_افتاده، ز
۱۶ تیر زادروز مینا افتاده
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۳۳ تهران) موسیقیدان و نوازنده سنتور
برادر بزرگتر او «محسن افتاده» نوازنده فاگوت در ارکستر سمفونیک تهران بود و خواهرش «مینو افتاده» کمانچه می‌نواخت. در ۱۰ سالگی به هنرستان موسیقی ملی رفت و در سال ۱۳۵۵ مدرک لیسانس نوازندگی سنتور گرفت. استادان او: ارفع اطرایی، محمد حیدری، حسین دهلوی، محمود کریمی، فرهاد فخرالدینی، کمال پورتراب، شاهین فرهت، پرویز منصوری و احمد پژمان بودند. وی پس از پایان تحصیلات به مدت ۱۰ سال نزد فرامرز پایور به فراگیری فنون و شیوه اجرای ردیف موسیقی ایران پرداخت و در سال ۱۳۸۳ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد، گواهی‌نامه درجه یک هنری دریافت کرد.
همچنین برای پژوهش در زمینه موسیقی، در سومین جشنواره آوای مهر لوح تقدیر گرفت و ۴ آذر ۱۳۹۶ در آیین سومین «سال نوای موسیقی ایران» تندیس «سال نوا» و لوح تقدیر به وی اهداء شد.
۶ بهمن ۱۳۹۷ نیز در جشن نوزدهمین سالگرد تأسیس خانه موسیقی ایران، با اهداء لوح و تندیس خانه موسیقی از او تقدیر شد.
گزیده آثار:
«دوازده پیش‌درآمد و رنگ (از کتاب دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - موسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«چهل قطعه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۳)
«بیست قطعه برای سنتور (از آثار حسین علیزاده)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۴)
«مبانی نظری و ساختار موسیقی ایران» (تألیف هیئت تخصصی مبانی نظری موسیقی ایران) سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد (۱۳۸۶)
«مبانی نظری موسیقی ایرانی» (به همراه: حسین علیزاده، هومان اسعدی، علی بیانی، کمال پورتراب، ساسان فاطمی) مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۸۸)
«۳۳ قطعه برای سنتور از آثار استادان موسیقی ایران» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۷۸)
«ردیف استاد ابولحسن صبا برای سنتور چپ کوک» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«پیوند (قطعاتی از استاد فرامرز پایور)» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۰)
«ردیف دوره متوسطه برای سنتور» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۲)
«گفتگو (دو نوازی‌های استاد فرامرز پایور)» همراه لوح فشرده - مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۴)
«هفت پیکر و رنگ‌های سنتی استاد پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۵)
«تصنیف‌های استاد فرامرز پایور» مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (۱۳۹۶).
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#مینا_افتاده، ز
☘ ☘ برگی از تقویم تاریخ ☘ ☘
۱۶ تیر زادروز گلی امامی "گلرخ ادیب محمدی"
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۱ تهران) نویسنده، مترجم و فعال فرهنگی
او دانشجوی دانشکده هنرهای تزئینی شد، سپس به آلمان رفت و در مدرسه مترجمی اشمیت مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۴۴ (۱۹۶۵) برای تکمیل دوره تحصیلی‌اش به انگلستان رفت و همان‌جا با کریم امامی ازدواج کرد و پس از ازدواج راهی ایران شد. یکی از آخرین فعالیت‌هایش عضویت و ریاست بر انجمن صنفی ویراستاران است.
از آثار او ترجمه «دختری با گوشواره‌های مروارید» اثر تریسی شوالیه و حباب شیشه‌ای اثر سیلویا پلات است.
گزیده آثار:
۱۳۴۹- سرافینا
۱۳۴۹- پی‌پی جوراب‌بلند از آسترید لیندگرن.
۱۳۵۳- اتوبوس مدرسه.
۱۳۵۵- شش صحنه از یک ازدواج.
۱۳۶۳- خانواده من و بقیه حیوانات اثر جرالد دارل.
۱۳۷۱- گردابی چنین هایل اثر جین ریس.
۱۳۷۳- جین اوستن از برایان ساودام
زندگی کوتاه است از یوستین گاردر.
۱۳۷۹- اجاق سرد آنجلا از فرانک مک کورت.
۱۳۸۱- کارگردانی فیلم اثر اریک شرمن.
۱۳۸۱- باغ فردوس از آناهیتا فیروز.
۱۳۸۵- هنر سیر و سفر از الن دو باتن.
۱۳۹۳- برخوردی کوتاه با دشمن
پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند از الن دو باتن.
۱۳۹۳- نقب زدن به آمریکا اثر آن تیلر.
۱۳۹۴- جستارهایی در باب عشق اثر آلن دو باتن.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#گلی_امامی، ز
۱۶ تیر زادروز گلی امامی "گلرخ ادیب محمدی"
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۱ تهران) نویسنده، مترجم و فعال فرهنگی
او دانشجوی دانشکده هنرهای تزئینی شد، سپس به آلمان رفت و در مدرسه مترجمی اشمیت مشغول به تحصیل شد. در سال ۱۳۴۴ (۱۹۶۵) برای تکمیل دوره تحصیلی‌اش به انگلستان رفت و همان‌جا با کریم امامی ازدواج کرد و پس از ازدواج راهی ایران شد. یکی از آخرین فعالیت‌هایش عضویت و ریاست بر انجمن صنفی ویراستاران است.
از آثار او ترجمه «دختری با گوشواره‌های مروارید» اثر تریسی شوالیه و حباب شیشه‌ای اثر سیلویا پلات است.
گزیده آثار:
۱۳۴۹- سرافینا
۱۳۴۹- پی‌پی جوراب‌بلند از آسترید لیندگرن.
۱۳۵۳- اتوبوس مدرسه.
۱۳۵۵- شش صحنه از یک ازدواج.
۱۳۶۳- خانواده من و بقیه حیوانات اثر جرالد دارل.
۱۳۷۱- گردابی چنین هایل اثر جین ریس.
۱۳۷۳- جین اوستن از برایان ساودام
زندگی کوتاه است از یوستین گاردر.
۱۳۷۹- اجاق سرد آنجلا از فرانک مک کورت.
۱۳۸۱- کارگردانی فیلم اثر اریک شرمن.
۱۳۸۱- باغ فردوس از آناهیتا فیروز.
۱۳۸۵- هنر سیر و سفر از الن دو باتن.
۱۳۹۳- برخوردی کوتاه با دشمن
پروست چگونه می‌تواند زندگی شما را دگرگون کند از الن دو باتن.
۱۳۹۳- نقب زدن به آمریکا اثر آن تیلر.
۱۳۹۴- جستارهایی در باب عشق اثر آلن دو باتن.
🆔 @bargi_az_tarikh
#برگی_از_تقویم_تاریخ
☘☘☘☘☘☘☘☘☘☘
#گلی_امامی، ز
Telegram
attach 📎