tgoop.com/belarus_finance/143
Last Update:
Выйшла цікавае даследванне пра дынаміку цэн акцый кампаній, у якіх быў бізнэс у Расеі, з канца лютага па пачатак красавіка (у выбарцы каля 600 кампаній). Ключавыя высновы:
1. Рынкавая капіталізацыя кампаній, якія поўнасцю ці часткова сышлі з Расеі, вырасла ў сярэднім на 3-4%. Кампаніі, якія спынілі новыя інвестыцыі, але не сыйшлі, згубілі у сярэднім 2% капіталізацыі. А вось тыя кампаніі, якія працягнулі працаваць у Расеі без абмежаванняў, згубілі ў сярэднім яшчэ больш - 5.5% рынкавай капіталізацыі.
2. Такім чынам, поўная адмова ад расейскага бізнэсу дала найлепшыя вынікі з пункту гледжання капіталізацыі.
3. Гэта тлумачыцца тым, што рызыкі працягу бізнэсу ў Расеі з пункту гледжання інвестараў перавышаюць страты ад сыходу.
Персанальна мяне вынікі не надта здзівілі. Некаторы час таму я звярнуў увагу на тое, што як толькі Дойчэ Банк перадумаў і ўсе-такі аб’явіў пра поўны сыход з Расеі - яго рынкавая капіталізацыя вырасла на суму нават большую, ніж сума ўсіх выданых банкам крэдытаў у Расеі.
Такія даследванні і прыклады яскрава паказваюць, што нават калі рынкі "спісваюць" вартасць расейскага бізнэсу міжнародных кампаній да наля (а з маёй практыкі магу сказаць, што шмат якія заходнія кампаніі і ў бізнэс-планаванні менавіта з такой ацэнкі і сыходзяць), у той жа час патэнцыйныя рэпутацыйныя страты ад захавання расейскага бізнэсу ацэньваюцца яшчэ ў большую суму. Але чаму так? Чыннікаў даволі шмат, вось ключавыя:
1. Расея - адносна невялікі рынак для абсалютнай большасьці буйных міжнародных кампаній.
2. Нават пры захаванні бізнэсу ў РФ расці яму будзе цяжка ва ўмовах ізаляцыі і падзення ВУП.
3. Ключавыя акцыянеры большасці карпарацый - гэта буйныя фонды, якія ўсё больш інвестуюць па прынцыпах адказанага інвеставання (ESG), плюс усё большую папулярнасць набіраюць індэксы, пабудаваныя на такіх прынцыпах. Цалкам магчыма ўявіць сабе, што наяўнасць бізнэсу ў Расеі будзе падвышаць для кампаній рызыку не трапіць у гэтыя індэксы (або ў спіс дазволеных да інвеставання актываў згодна з інвестыцыйнай палітыкай буйных фондаў). А гэта значыць нашмат менш попыту на акцыі кампаніі, і больш высокі кошт капіталу - што вельмі негатыўна адбіваецца на вартасці бізнэсу.
4. Магчымыя байкоты (ці проста сыход да канкурэнтаў у якіх няма расейскага бізнэсу) з боку персанала, кліентаў, пастаўшчыкоў і г.д. Гэта ўсё б’е па маржынальнасці і, вядома, таксама па вартасці бізнэсу.
Такім чынам, у сённяшнім свеце сыходзіць з Расеі для буйнога транснацыянальнага бізнэсу, як правіла, эканамічна цалкам апраўдана. Прычым незалежна ад таго, якія палітычныя погляды ў мэнэджмэнту. Цалкам магчыма, што сітуацыя была б іншай, калі б "24 лютага" здарылася 20 гадоў таму, або ў 2022, але з Кітаем (які эканамічна ў разы больш істотны для глабальных карпарацый, ніж Расея).
Якія могуць быць высновы для Беларусі? Калі ў будучыні наша краіна будзе мэтанакіравана працаваць на тое, каб да нас прыходзілі рэальна дыверсіфікаваныя па геаграфіі інвестыцыі - то неабходна будзе разумець, што часта істотнай для інвестара будзе далёка не толькі даходнасць, але і палітычная рызыка, і рэпутацыя краіны ў свеце, (а таксама рызыкі яе рэзкага пагаршэння). Усё гэта будзе непакоіць інвестараў нашмат больш, ніж яшчэ 10-20 гадоў таму, калі быў магчымы прыход у Беларусь інвестараў кшталту Telekom Austria ці Раффайзэн Банк.
BY Belarus_Finance
Share with your friend now:
tgoop.com/belarus_finance/143