tgoop.com/belaruskidom/1512
Last Update:
Насып зямлі пакрыты хвойнымі галінкамі, у ізгалоўя вянок зь ялінак і драўляны крыж – у двары "Беларускага дому" была зроблена сымбалічная магіла слуцкага паўстанца. Усё ў адпаведнасьці з захаваўшымся апісаньнем і фотаздымкамі традыцыі. Пад гукі дуды, у вечаровай цемры вакол сымбалічнай магілы адна за адною былі запаленыя паходні, якіх урачыста атачылі бел-чырвона-белыя сьцягі. Усё гэта рабіла атмасфэру па сапраўднаму містычнай і яднала прысутных з гераічнымі слуцкімі ваярамі.
Вечар пачаўся каля сымбалічнай магілы з малітвы ксяндза Вячаслава Барка за спачын Слуцкіх паўстанцаў. У сваім казаньні сьвятар адзначыў: «Мінула стагодзьдзе, а тыя ваяры, якія прынялі ўдзел у Слуцкім збройным чыне, і па сёньняшні дзень натхняюць нас на змаганьне! Сёньня, як ніколі, патрэбны тыя беларусы, у сэрцах якіх будзе палымець такая ж любоў да Бацькаўшчыны, якой палымелі случчакі, якія тады пайшлі бараніць свой край».
Прамову ксяндза дапоўніў сябра Рады РУХУ Міхал Родзька, які распавёў прысутным пра сутнасьць аднаўлённай традыцыі: «Яна была запачата самімі ўдзельнікамі Слуцкага збройнага чыну, якія апынуліся ў эміграцыі. Нярэдка гэтую традыцыю ладзілі да гадавіны здушэньня Паўстаньня (28 сьнежня пачалося адступленьне ваяроў за раку Лань на польскі бок мяжы). Пры грамадзкіх месцах – часьцей царкве, рабілася сымбалічная магіла паўшага героя. Каля яе служыўся малебен, рабілася ганаровая варта, пасьля ладзіліся вечары з гістарычнымі і музычнымі выступамі. З-за адыходу ў іншы сьвет былых удзельнікаў Паўстаньня і старой генэрацыі эмігрантаў гэтая традыцыя забылася і насёньня амаль невядомая нават знаўцам. Але яна цалкам унікальна і ня мае аналягаў для іншых адзначэньняў ці ўшанаваньняў у беларускай гісторыі. Яна нясе ў сябе моцны патрыятычны стрыжань – культ памерлых герояў. Таму гэтую традыцыю ніякім чынам нельга лічыць жалобнай, бо вобраз магілы ваяра, які памёр, каб жыла Бацькаўшчына – гэта сымбаль вялікай любві, мужнасьці і няскоранасьці, які перш за ўсё ўздымае народны дух на змаганьне».
Далей, у цалкам запоўненай залі "Беларускага дому", вядоўца Марына Савіцкая пачала другую частку вечару. Яе ўрачыста адкрыў Хор вольных беларусаў "Гук цішы" песьняй інтэрнаваных стральцоў Першай Слуцкай Брыгады. Таксама ў іх выкананьні прагучалі "Магутны Божа" на словы Натальлі Арсеньневай, "Малітва" Янкі Купалы і іншыя вядомыя беларускія кампазыцыі.
Затым сябра Рады РУХУ Ян Ліс тэзісна распавёў прысутным аб тым, што такое Слуцкі збройны чын – чаму ён пачаўся, як адбываўся і чым скончыўся.
У працяг музычнай частцы выступіў Алесь-Францішак Мышкевіч – саліст "The Superbullz", удзельнік "Volski" і іншых знаных гуртоў. Госьці імпрэзы пачулі, а месцамі прасьпявалі разам, усім вядомыя беларускія рокавыя гіты.
Галоўным лектарам вечару стаў вайсковы гісторык і мастак Віктар Ляхар. Ён закрануў тэмы ўніформы, сымболікі і іншых дэталяў удзельнікаў Слуцкага збройнага чыну, а таксама адзьдзелаў генэрала Станіслава Булак-Балаховіча. З экрану цікавы аповед дапаўнялі ўласнаручныя малюнкі лектара.
Фінальным акордам у залі загучалі "Случчакі" і другія знакамітыя песьні гурту "Dzieciuki", якія сольна выканаў лідэр калектыву Алесь Дзянісаў.
| Далучыцца да РУХУ
