tgoop.com/beyondlinguistics/14
Last Update:
در سال ۱۹۰۸، دو پژوهشگر آلمانی به نام‌های امیل زیک و ویلهلم زیکلینگ با استفاده از یک متن دوزبانه تخاری (که در آن زمان ناشناخته بود) و سنسکریت، توانستند یک زبان ناشناخته را رمزگشایی کنند. اما شگفت این بود که زبان تازه‌پیداشده، نه یک زبان سَتِم، بلکه زبانی کِنتوم بود (زبان‌های کنتوم شامل ژرمنی، ایتالیایی، سلتی و ... غرب‌سوی و زبان‌های سَتِم شامل زبان‌های هندوایرانی، بالتی و اسلاوی شرق‌سوی هستند.)
در آن هنگام، زیک و زیکلینگ نتوانستند نامی برای زبان تازه بگذارند؛ اما پس از آنکه متنی بودایی به زبان اویغوری در همان منطقه یافتند، دریافتند این متن برگردانی از زبان “Twghry” است که خود از یک زبان هندی برگردانده شده است.
از این رو، زیک و زیکلینگ آن زبان را به نام ناحیه تخار یا تخارستان در افغانستان کنونی، «تخاری» نامیدند. نامی که بسیاری از زبان‌شناسان، آن را نامی نامناسب و بدون مسما می‌دانند.
✍🏻خورشید صبوری
https://www.tgoop.com/beyondlinguistics
درگاه پشتیبان در واتس‌اپ:
https://whatsapp.com/channel/0029Vagy3m505MUWjXocKA2y
BY زبان‌شناسی و فراتر از آن
Share with your friend now:
tgoop.com/beyondlinguistics/14