लेखिकेचे वडील शेतकरी असल्याने ते उत्तम शेती करतात. गावात त्यांच्या विहिरीला भरपूर पाणी असल्यामुळे, ते कांद्याची लागवड करतात. कांद्याचे पीक जोमात येतं. मात्र दुर्दैवाने त्याच वर्षी दुष्काळ पडतो. गावात प्यायला देखील पाणी मिळत नाही. अशावेळी लेखिकेचे बाबा, आपली कांद्याची बाग जळू देतात आणि आपल्या विहिरीचे पाणी गावाला पिण्यासाठी मोकळं करतात. हा प्रसंग थेट महात्मा फुले यांच्या पाण्याच्या हौद खुला करण्याच्या घटनेशी नातं सांगतो. असे संस्कार लेखिकेला बालपणात मिळाल्यामुळे, त्यांचं मन आणि सामाजिक भान परिपूर्ण झाल्याचं दिसून येते. हीच उर्मी त्यांच्या लेखनातून आपल्याला शब्दाशब्दात जाणवते. लेखक, कवी आपले अनुभव जेव्हा सचोटीने, प्रामाणिकपणे, बेगडीपणा न आणता, अस्सल रूप घेऊन येतात, तेव्हा ते समाजाला, वाचकाला आपले अनुभव वाटतात. हीच लिहिणाऱ्या हातांना, खरी पोचपावती असते. असे अनेक अनुभव, प्रसंग, भावभावनांचा कल्लोळ, नात्यांची सुंदर गुंफण, स्नेहाचा ओलावा, मायेची पखरण कादंबरीत जागोजागी आपल्याला भेटते. बाप गमावल्याचे दुःख, लेखिकेचं आयुष्य व्यापून उरलेलं आहे. तीच भावना मांडताना त्या म्हणतात......

काळजावर या,
आघात केला कोणी.?
तळमळते दुःख,
सदैव माझ्या मनी.
नकळत येती डोळे भरुनी,
एका पाखरांची....
ही करुण कहाणी.!

ही करुण कहाणी या कादंबरीत वाचायला मिळेल. सासवडच्या परीस पब्लिकेशनने प्रकाशित केलेल्या "आभाळमाया" या कादंबरीचे मुखपृष्ठ अरविंद शेलार यांनी तयार केले आहे. बाप नावाचं आभाळ लेकीला कुशीत घेण्यासाठी आतुरलेलं आहे. सभोवताली पोर्णिमेचं पिठूर चांदणं पसरलं आहे. लेकीच्या भावविश्वाचं चांदणं त्यात लुकलुकतंय. यातून कादंबरीच्या विषयात सहज डोकावण्याची इच्छा निर्माण होते. १९२ पृष्ठसंख्या असलेल्या या कादंबरीचे मुल्य ३००/-रु आहे. गावगाड्यातील शेत शिवार, ग्रामसंस्कृती आणि नात्यांचे असंख्य पदर अनुभवायचे असतील, तरजीवनमुल्ये पेरणारी आभाळमाया एकदा वाचायलाच हवी. "आभाळमाया" मराठी कादंबऱ्यांमधील पुढचा आशादायी टप्पा आहे. ॲड. विशाखा बोरकर यांच्या साहित्य प्रवासाला आभाळभर शुभेच्छा.!

© प्रा.बी.एन.चौधरी.
देवरुप, नेताजी रोड.
धरणगाव. जि. जळगाव.
४२५१०५.
(९४२३४९२५९३ /९८३४६१४००४)

ज्या भूमीवर आज आहोत ती सम्राट अशोक राजाने राज्य केलेली आहे. याच मातीतून धम्म जगभरात पोहचविला त्या महान चक्रवरतीन सम्राट अशोकाची आज जयंती आहे.
नमन त्या महान सम्राट अशोकला...!!!

बा भिमा
तुम्ही अथांग सागर प्रज्ञेचा
तुम्ही दिला मार्ग नवा
काळोख्यातील माणसांचा
तुम्ही झाला प्रकाश दिवा
तेजोमय होतोय समाज आता
अंधार पडू लागलाय दुर
तुम्ही सुर्य झालात बाबा
आली चेतना मेलेल्या जिवा

बा भिमा
तुम्ही तहान मिटवली
युगायुगांच्या तहानलेल्या जिवांची
हाती दिली लेखणी
कळली किंमत शिक्षणाची
गुदमरवून गेलेली जीव ते
तुम्ही दिले ओक्सिजन समतेचे
जाळुन रुढीची ओझे
पेटवली ज्योत मानवतेची

ज्ञानाच्या अथांग महासागरास विनम्र अभिवादन🙏🙏🙏💐💐💐

काय सोबत नेले कोणी

युगे जाहली युगे येतील
न राहिले इथे कुठे कोणी
आनंदाचे जीवन आपुले
जगुन घ्या ते प्रत्येक क्षणी

गीत सुखाचे ओठी येता
दुःखाला थोडे दुर करा
मी पणा सोडा आता
आपलेपणाचा सुर धरा

क्षणभंगूर हे जीवन सारे
क्षणात जाते कुठे उडून
प्रश्न अनुत्तरित,न सुटलेले
पुन्हा न मिळती काही करुन

खोटे हेवेदावे हे सारे
कसला अहंकार असे मनी
मुठभर माती मिळे शेवटी
काय सोबत नेले कोणी

अॅड.विशाखा समाधान बोरकर
29/10/2021
अशोक नगर पातुर
ता.पातुर जि. अकोला
पिन 444501
[email protected]

विकास हा सामान्य माणसांसाठी आभासी शब्द!

धगधगणारे रोजचे प्रश्न!
माणसांची प्रचंड गर्दी आणि गर्दीत हरवलेला अस्वस्त माणूस...!
सकाळी उठल्यावर जेवायला काय बनवायचं या प्रश्नाने लगबगीने कामावर गेलेली आई...
पोटात अन्नाचा कण नसतांना पहाटे पहाटे खांद्यावर कुऱ्हाड घेऊन जंगलात रान वाटेने निघून गेलेला  बाप..
उकिरड्यावर पडलेला घाण कचरा आणि त्यात अन्न शोधणारी म्हातारी आजी, अंगावरचे फाटलेले कपडे, डोळ्यात आसवे आणि चेहर्‍यावर अनंत काळाची दुःख..!
काही चिमुकले  गाडीवर शाळेत जातात तर काही चिमुकले आपल्या पोटाची भूक भागवण्यासाठी हात पसरवतात..
उंबरठ्याबाहेर बाहेर पडायचे, पण सुरक्षेचा प्रश्न तिच्या अस्तित्वावर प्रश्न उचलतो, मनामध्ये धास्ती धरतो.
रोजचा मोठा रस्ता
प्रत्येकाचे आयुष्य,प्रत्येकाला दिसणार हेच वास्तव आहे.
कुठे भुकेची भयंकर आग आहे, कुठे भरपूर जेवण असून त्याची किंमत नाही..
हातामध्ये डिग्री, पण बेरोजगारीने हाताश तरुण इकडे  तिकडे फिरतो आहे व्यसनाच्या अधीन होऊन.
मुख्य प्रश्नांचा विचार सोडून दुसर्‍याच विषयावर बोलणे चालू आहे.
कोणत्याही धार्मिक स्थळाच्या वादापेक्षा ग्रंथालयाची जास्त गरज आहे.
कारण पुस्तक शिकवतात सर्वधर्म समभाव, ती शिकवत नाहीत कुठला भेदभावाचा धर्म.
विटा, दगड,माती, रेती या  गोष्टी ने बनवलेल्या वास्तूंवर आपण विश्वास जास्त ठेवतो; पण माणसाला माणसाच्या रक्ताच्या नात्यापेक्षा या वास्तूंच महत्त्व जास्त झालं!
दंगलीमध्ये अडकणारे नेहमी गरिबांची मुले असतात, अल्प शिक्षणामुळे आपल्या बुद्धीचा वापर करू शकत नाही आणि सहजरित्या यांना कोणत्याही कारणाने भडकवण  शक्य असतं, त्यामुळे कसातरी रोजगार मिळून पोटभर भाकर खाणारी ही मुलं नको नको त्या वादात नको त्या मार्गात लागतात.

आज देशामध्ये पेटलेला भयंकर धार्मिक वाद हा आपल्या उद्याच्या भारताच्या उज्ज्वल भविष्यासाठी अत्यंत घातक आहे.
इथे कितीतरी प्रश्न आ वासून उभे असतांना केवळ माणसाने माणसाच्या विरुद्ध धार्मिकतेचा विषय करून उभे राहणे हे कोणत्याही एक भारतासारख्या संवेदनशील मानवतेचा पुजारी असलेल्या देशातील जनतेला शोभणारी बाब नाही.
राजकारण करायचे, मुद्दे मांडायचे,वाद घालायचा तर मानवाला आवश्यक असणाऱ्या अन्न, वस्त्र, निवारा,  शिक्षण,आरोग्य या मुद्द्यांवर चर्चा करा. यावर राजकारण करा, बेरोजगारी सारख्या प्रश्नांवर राजकारण करा, तर ज्या गोष्टी देशाच्या बाधक आहेत, त्या गोष्टीच्या देशाच्या शांततेच्या बाधक आहे, त्या गोष्टीवर राजकारण करून कोणाचे भल होणार आहे? हा देखील साधा प्रश्न कळू नये याचे नवलच नव्हे का?
            खरे वास्तव तर हे आहे विकास हा केवळ आभासी शब्द झाला येथील व्यवस्थेचा. मुख्य प्रश्नांवर चर्चा होऊन या आभासी शब्दाची व्याख्या वास्तवामध्ये खऱ्या अर्थाने उतरावी इतकीच अपेक्षा एका सामान्य माणसाची असते. पण सामान्य माणूस  सामान्यच रहातो आहे शेवटपर्यंत दुर्लक्षित घटक म्हणून. तेव्हा आपण सामान्य ही स्वस्त भूमिका घेऊन बसण्यापेक्षा आपण आपल्या हक्कासाठी कृतीमध्ये लढू ही परिस्थिती बदलण्यासाठी एकत्र येणे महत्वाचे अन्यथा येणारी परिस्थिती याहीपेक्षा वेगळी असेल. आजच्या देशातील परिस्थितीचे भान  गांभीर्याने लक्षात घेता पावले उचलून दिशा शोधणे महत्त्वाचे आहे.
✍अँड.विशाखा समाधान बोरकर
रा. पातुर जि. अकोला

🗓️ बुधवार, १५ जून

Maharashtra Times यांच्या सौजन्याने,
━━━━━━━━━ ༺༻ ━━━━━━━━━━
टेलिग्रामवरील सर्वाधिक लोकप्रिय मराठी चॅनेल्स
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

🔥️ 👑Mayur Status King 👑🔥

🔥️ MPSC♨️राजमुद्रा™♨️📚⚔🎯🚨

🔥️ Police Bharti 2022 || पोलीस भरती 2022

🔥️ 💥स्पर्धा परीक्षा प्रेरणादायी विचार💥

🔥️ Success mpsc

🔥️ JangJohar-जंगजोहर

🔥️ golden.history.of.maharashtra

🔥️ Maharashtra Times

═════════════════════════
अधिक चॅनेल्ससाठी : मराठी चॅनेल्स लिस्ट

Powered By : @Marathi_Promotion_bot
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
▀▄▀▄▀▄▀ᴍᴀʀᴀᴛʜɪ ᴀᴅᴍɪɴꜱ▀▄▀▄▀▄▀
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
Maharashtra Times 👇

आई खावटी मागते  मुलाला

तुझी चाहूल लागली होती तिला
फार आनंद झाला होता जीवाला
ते सुंदर स्वप्नं आणि तुझी वाट पाहण्यात गेलेलं नऊ महिने नऊ दिवस....
तुझ्या पावलांची गर्भात झालेली जाणीव
सुखद आनंद द्यायची हृदयाला....
तू जन्मला, तुला वाढवले!
स्वतःला विसरून तुला स्वप्नं दाखवले
बस तू मोठा व्हावा इतकेच रे तिचे विश्व
तुझ्यासाठी अर्ध्या पोटी ही दिवस काढले ...
रोजचे वणवणारे प्रश्न
रोजचा भाकरीचा संघर्ष
तुला सुखी ठेवून तिला
होई जीवाला किती हर्ष....
ती मोळी आणायची डोईवर
तू पुस्तकं सोडून यायचा..
डोईवरचा भार राज्या
हळूच खाली ठेवायचा ..!
तू बनंवलेला चहा किती ऊर्जा तिला द्यायचा
तिच्या डोळ्यामध्ये कारुण्याचा
पूर ही वाहायचा..
तू म्हणे आई,
बघ मी मोठा होईल
तुझे सर्व दुःख हरवून देईल
तू शिकत गेला  खुप
आणि आई तुला पाहत गेली
झोपडीत चटणी भाकरीवर
तू पदवी मोठी मिळवली ...
बाहेर गावी गेला
म्हणे नोकरीत कमवेल खूप पैसा
मोठा बंगला बांधू असे स्वप्नं मनी रुजवली ..
तू गेला दूर लेका
मोठा बंगलाही बांधला...
आनंदाचा पूर तिच्या नयनी वाहिला!
गरीब तुझ्या आईची तू भरवली होती झोळी!
भाकरी गेली दूर तुझ्या,
आता ताटात होती पोळी!
वाट तुझी पाहता पाहता दिवस उडून गेले
तू आला तिला घेऊन,
आईने तिचे लेक म्हणून स्वागत ही केले....
तू आला असणार तिला घ्यायला अशी खुळी रे भावना मोठी!
आई तू राहा इथेच
म्हणून सर्व स्वप्नं ठरवले तिचे खोटी..
तिथे नाही जागा, तुझे करणार तरी कोण?
पगार आहे कमी, बंगल्याचे अंगावर आहे लोन
आई आता खुप झाले आम्हाला आमचे बघू दे!
किती करावे तुझे हे शब्द ऐकता आईचे तुटले मन
तू साधी भोळी आई, मित्र काय म्हणतील?
तुझे राहणीमान पाहून सर्व माझ्यावर हसतील,
सरकली जमीन स्तब्ध झाली आई
तिने केला नव्हता विचार तिचे संस्कार तिला हरवतील..
आई म्हणून त्याला आईची लाज वाटू वाटली
तिच्या मातृवाची खेद ऐकूनं ती भिंतीला खेटली
कोण करेल सांभाळ तिचा,
झोपडी ही होती गहाण
घरदार नाही तिचे
स्वार्थी लेक किती महान
या सारख्या मुलाला तर कोर्टात पाहिजे खेचले
आईच्या मातृवाचे कर्ज म्हणून दे परतीचे दाखले..
खेद वाटतो तिला तुझा नको तुझी खावटी रे
खूपच खूप देशील पैसा
का विसरला तिची सावली रे
तू सांभाळावे म्हणून चढावी लागेल का तिने कोर्टाची पायरी....
कधी तरी वाचून पाहिली का तिच्या मनातील संकटाची डायरी...
पैसा नको तिला
फक्त हवं थोडं प्रेम!
कारण आयुष्याची नौका तिची चालली अधांतरी..
दे खावटी तिला प्रेमाची,
औषधं म्हणून दोन शब्द बोल
राबली ती तुझ्या साठी
खुप जखम आहे खोल...
आई चे ऋण किती, नं या जन्मी फिटणार
आता तरी कर तिच्या प्रेमाचे मोल

अॅड.विशाखा समाधान बोरकर
रा. पातूर जि. अकोला

तिरंगा लावत राहतील झाडांवर फक्त..!

घरासमोर झाड आहे मोठं पिंपळाचं
वारा, पाऊस, वादळ आला की,
तेच आमचं घर होतं
घराची पत्रे उडून गेली की,
पिंपळाचे झाड वादळांपासून वाचायला छत्र देतं ...!
म्हणून आमचा तिरंगा हा
पिंपळाच्या झाडावर लावूच!
अमृत महोत्सव स्वातंत्र्याचा
आम्हीपण देशभक्त आहोतच
एका सांजेच्या भाकरीचे पैसे
वाचवून तिरंगा आम्ही घेऊच!
त्या लाखो भिकाऱ्यांनी
कुठे लावायचा बर तिरंगा?
रस्तावरचे उकिरडे हेच घर त्यांचे,
मग उकिरड्यावर लावले म्हणून
काय ठरतील ते देशद्रोही?
की ,यां महोत्सवी त्यांना घाण म्हणून
बाहेर टाकतील तर नाही?
स्वातंत्र्याचा अमृतमहोत्सव
लाखो रुपयाच्या झगमगाट असेल
कोणी लावेल देशभक्तीचे नारे,
पांढऱ्या कपड्यांचा प्रकाश दिसेल!
दुसऱ्या दिवशी मात्र सगळं काही शांत
सगळे होतील पसार, आमच्याकडे काहीच नसेल
प्रश्न तेच अन्न, वस्त्र, निवारा, शिक्षण
ज्याच्या मागे धावता धावता
अनेक पिढ्या गेल्या आमच्या..!
रस्ते,नाले,झाडे, उकिरडे, इथे राहणारी माणसे,
माणसं समजल्या जातील कधी?
हे जेव्हा थांबेल सत्र
तेव्हा खरंच अर्थ स्वातंत्र्याचा!
आर्थिक गुलामगिरी सरता सरत नाही,
सामाजिक दरी, वाढत चालली आहे दूर
धर्म,जाती-पातीचे रंग ओढू लागलाय देश
खऱ्या लोकशाहीचा दाबला जातोय सुर
हे थांबवा आधी,
आणि मिटवा प्रश्न सामान्यांचे..!
देश कोसळत जातोय आपला देखाव्यांच्या पुरात
ते करतील आश्वासने,
त्यांची मुले शिकतील परदेशात!
मुखवट्यांची आहेत इथली काही देशभक्त
वेळीच ओळखा हा विषारी डाव
नाही तर आमच्या छत्र नसलेल्या अनेक पिढ्या
तिरंगा लावत राहतील झाडांवर फक्त!
✍ऍड. विशाखा समाधान बोरकर
रा. पातूर जि. अकोला
07/08/2022

व्यथा मांडायच्या होत्या त्यांच्या
पण शब्द सुचेना...
कारण तो जगतोय कवितेतील दुःख
दररोजची उपासमारी
अनंत यातना!
यां जीवघेण्या नेहमीच्या नापिक्या
त्यांना आकार नाही उकार नाही,
गोल गोल फिरत राहतात रात्रंदिवस
त्याच्या भोवताल फक्त!
ती दिवाळी तो दसरा
नव्हताच त्याचा कधी
आणि झाला ही नाही म्हणा..!
तोंडाशी घास आला की पडलाच वादळाने
मग ओलं होत पीक,
गळून निजते धर्तीवर!
पाहिलेले स्वप्नं वाहून जाते अवकाळी पावसाने!
राख झालेल्या स्वप्नाची
सरकार दरबारी दखल कुठं असते ?
विस्तवावरचे जगणे त्याचे
पीक झुकलेले पाहून रडणे!
घरची सफाई कुठं?
यां कुजलेल्या दाण्याने
वास मारते घरं सणासुदीला!
अन प्रकाशाची झगामगाट कुठं?
आजही मातीच्या तेलाचा दिवा जळतो घरात!
शिक्षणाची भारी हौस
पोर हुशार ही तेज फार
पैश्यापायी पोर खातात मार
डिग्रीच्या पुढे शिक्षण घेई पर्यंत
बाप म्हातारा होऊन जाते!
जबाबदारी आली की
शिक्षणाची दोरी तुटते!
ओढायचा असतो रथ घराचा
स्वप्नं विखूरतात सारे
स्वप्न कुठे शेतकऱ्यांच्या,
मुलाला बरं असते!
तो हताश होत राहील
वेदनेने मरत राहील
आम्हा काय फरक त्याचा
आमचे पोट तर भरत राहील!
✍ऍड. विशाखा समाधान बोरकर
रा.पातूर जि.अकोला
27/10/2022

काळोख
दूर काळोखातुन आवाज येतोय
गुदमरलेल्या हुंदक्यांचा...
सूर्याची किरणे आजही तेथे गेलीच नाहीं
त्या भयावह काळोखाला दूर करायला..!
निशब्द भावना
निशब्द आक्रोश
निशब्द वेदना
दाखवून जातात काही
अव्यक्त जखमांचे व्रण..!
मनाला त्रास देणारा इथला भेदभाव
नेहमीच मानवतेवर हसून जाई..!
त्या काळोखाला सूर्य कधी दिसेल
हाच विचार अन्यायांच्या भिंती करू लागतात
वेदना कसल्या त्या
जग मान्य जगणेच ते!
जातीच्या भिंती ...
लिंग भेदभाव...
गरीब -श्रीमंत
ह्या मिटल्या पाहिजेत पाट्या
आणि गिरवली पाहिजेत मानवतेची अक्षरे...!
रक्ताच्या रंगाला नाही रें भेदभाव
हृदय, श्वास, वेदना
सर्वांना सारख्याचं ना?
मग कशालाच हवीत हे
अमानवातेचे मुखवटे
शाळेच्या भिंतीत ही ...!
खरे तर तिथूनच प्रवास सुरु होतो
माणसा माणसात भेद करायचा..!
शाळा असावी माणूस घडवणारी
दिशा दाखवणारी
भेदभाव मिटवणारी
माणूसपण जगवणारी
पण ती हि धार्मिकतेची शाल पांघरून घेते
आणि पुन्हा बाल मनापासून
ही बीजे रुजायला लागतात..
घर, शाळा, समाज
इथेच घडतो खरा माणूस
आणि तो घडत जातो
म्हणून हा मनात दाटलेला अंधार
मिटला पाहिजे आधी इथूनच ...!
इथे मानवतेचा सूर्य उगवला पाहिजेत आधी..!
तेव्हाच प्रकाशणार समाज
मानवतेच्या छायेत
भेदभाव विसरून..!
✍ऍड. विशाखा समाधान बोरकर
रा. पातूर जि. अकोला
20/11/2022

🍀🫐🍀🫐🍀🫐🍀🫐🍀🫐🍀

🌻 *कारणावाचून आनंद, तो खरा.* 🌻

*जगण्यामध्ये काहीतरी आनंद असला पाहिजे.*
*जगणे हे आनंददायक आहे, मग आपल्याला दुःख का होते? म्हणजे,*
*मनुष्य आनंदासाठी जगतो, आणि दुःख करतो. याचे कारण असे की, आपण कशाकरिता काय करतो हेच विसरतो.*
*मनुष्य आनंदासाठी न जगता वस्तूसाठी जगतो. वस्तू ही सत्य नसल्यामुळे तिचे रूप अशाश्वत असते. अर्थात तिच्यापासून मिळणारा आनंद हा देखील अशाश्वत असतो.*
*मी आनंदात राहावे असे प्रत्येकाला वाटते;*
*आपल्याला अशी एक सवय लागली आहे की, काहीतरी कारणाशिवाय आपण आनंद भोगूच शकत नाही.*
*प्रत्यक्ष कारण सापडत नसेल तर आपण आपल्या कल्पनेचे राज्य उत्पन्न करतो आणि त्यापासून आनंद भोगतो.*
*आनंद मिळवण्यासाठीच प्रत्येक मनुष्याची खटपट आहे; पण कारणावर अवलंबून असणाऱ्या आनंदाची वाट दुःखामधून आहे, आणि त्या आनंदासाठी मनुष्य दुःखदायक प्रपंचाची कास धरतो. म्हणून,*
*कोणतेही कारण नसलेला आनंद भोगण्याची आपण सवय लावून घ्यावी.*
*कारणावर अवलंबून असणारा आनंद हा अर्थात अशाश्वत असणार, म्हणून तो खरा आनंद नाही.*
*कारणाशिवाय आनंद मिळवण्यासाठी अगदी स्वस्थ बसायला शिकावे. हे 'काहीही न करणे' ही फारच उच्च अवस्था आहे. काहीतरी करण्यापेक्षा ती फारच कठीण आहे.*
*आपल्या आराध्याशी अगदी अनन्य होणे, आपले कर्तेपण पूर्ण मारणे, ही ती अवस्था आहे.*
*"आनंद पाहिजे असेल तर तुम्ही आनंदातच राहा ! कशाही परिस्थितीत आनंद राहावा. आपल्या मनासारखी गोष्ट घडून आली तर समाधान वाटावे".*
*कुणीही मनुष्य स्वतःसाठीच सर्व करतो. समजा, आपल्याला त्रास देणारा कुणी आहे; आपल्याला त्रास दिला तर त्याला बरे वाटते; म्हणजे आपल्याला दुःख दिले तर त्याला आनंद होतो, म्हणून तो नुसता स्वतःसाठीच माझ्याशी तसा वागतो;*
*हे जसे खरे, तसेच, त्याने दिलेला त्रास मी का घ्यावा ? त्याने काहीही केले तरी आपला आनंद का बिघडू द्यावा ? असे आपण वागावे.*
*काल जे झाले त्याबद्दल दुःख करू नये, उद्या काय होणार याची काळजी करू नये, आज मात्र आनंदात आपले कर्तव्य करावे.*

☘️🌺☘️🌺☘️🌺☘️🌺☘️🌺☘️
🙏🏻🪷❤️🪷🙏🏻
*२२/११/२०२२*

बा भीमा
तुम्ही दिलीत ती अक्षरे
ते पानोपानी गिरवतो आम्ही...
तूम्ही दिली वाट
त्यावर सतत चालतो आम्ही
तूम्ही दिली वाचा
म्हणूनच आज बोलतो आम्ही..
अथांग सागरी किनारी
माणसांची लाट अथांग मोठी
ज्ञानसागराला भेटण्यास येतो आम्ही
ती पुस्तके, ती गर्दी
ती पुस्तकांची क्रांती
ती लेखणीची ढाल
हेच खऱ्या क्रांतीचे शस्त्रे..!
जी आपण हाती दिली,
अंधारलेली वाट प्रकाशमय झाली...
पुस्तकातूनच माणसाला माणूसपण दिले
बा भीमाने..!
म्हणून पुस्तके वाचलीच पाहिजेत...
आणि ते वाचतो आम्ही
पुन्हा कोणी कोणाला गुलामगिरीच्या बंधनात
बांधू नये म्हणून...!
बा भीमा
ही चैत्यभूमी ही ऊर्जाभूमी आहे
येथे येणारे अभिवादन करतात
आणि डोळ्यात आपल्या शिकवणीचे
दीप पेटवतात..!
गरीब श्रीमंत हा विचार नव्हे
झोपडीतुन महिन्याआधी तयारी केली जाते
इथे येण्याची..!
बा भीमा
यां सागरकिनारी सागराची लाट कमी पडावी
अशी मोठी लाट येते इथे
आणि तुम्हां अभिवादन करून
हाती पुस्तकं घेऊन गावी झोपडीकडे होते मार्गक्रमण
उद्याच्या उगवणाऱ्या समतेच्या सूर्यासाठी...


ऍड विशाखा समाधान बोरकर
रा. पातूर जि. अकोला
05/12/2022