انجمن علمی زیست شناسی سلولی - مولکولی دانشگاه خوارزمی

✅قسمت سوم:
🔹محققان این اثربخشی را به هدف قرار دادن این ترکیب بر یکپارچگی فیزیکی و عملکردی دیواره سلولی باکتری نسبت می دهند.
محققان بیان داشتند: "اگر غشاء را از بین ببرید، سلول پاره می‌شود و البته این باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود، اما این یک مکانیسم انتخابی نیست." با این حال، عملکردهای اساسی زیادی در غشاء اتفاق می‌افتد که می‌توانند با هدف‌گیری دقیق‌تر غشاء متوقف شوند. فرضیه ما این است که ترکیبات ما، با القای بازسازی غشاء، چندین عملکرد ضروری را به طور همزمان مهار می‌کنند.
🔸وی افزود: این حمله مختل کننده، اثری چند برابری بر روی باکتری ها دارد و ایجاد مقاومت را برای آنها در مقایسه با آنتی بیوتیک های معمولی 10 تا 1000 برابر دشوارتر می کند.
مکانیسم منحصربه‌فرد COEها در جنبه دیگری از مقاومت یا تحمل آنتی‌بیوتیک نیز نقش بسزایی دارد: تولید یک بایوفیلم، حالتی که در آن جامعه‌ای از میکروب‌ها به هم متصل می‌شوند و یک ماده پلیمری تولید می‌کنند که نوعی سپر را ایجاد می‌کنند.
🔹در یک مجله شیمی دارویی، این تیم اثر بخشی دیگر ترکیب COE را در برابر Pseudomonas aeruginosa یک باکتری مقاوم به دارو در تولید بیوفیلم که از سوی سازمان بهداشت جهانی و مراکز درمانی به عنوان یک تهدید فوری در نظر گرفته می‌شود، نشان دادند. چراکه این عامل باعث انواع بیماری های تهدیدکننده از جمله عفونت گوش گرفته تا ذات الریه تهدید می‌شود و به ویژه در بیمارستان‌ها شایع است.
🔸برخی از آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند به بیوفیلم نفوذ کنند، اما همچنین زمانی که باکتری‌ها بیوفیلم تشکیل می‌دهند، متابولیسم آنها تغییر می‌کند زیرا دسترسی کمتری به مواد مغذی دارند. او گفت: «عفونت‌های سرکش و عودکننده اعم از عفونت‌های ادراری، ذات‌الریه، اندوکاردیت یا عفونت‌های زخم پای دیابتی اغلب با بیوفیلم‌ها همراه هستند.
این تیم ثابت کرد که ترکیب COEی آنها، قادر به کشتن باکتری‌ها در بیوفیلم‌های تثبیت شده است و در عین حال مانع از تشکیل بیوفیلم‌ها می‌شود که این به نوبه خود یک یا دو پانچ نادر در دنیای آنتی‌بیوتیک‌ها تاکنون محسوب می‌شود.
🔹آنها با اشاره به میزان سمیت بالای برخی از این آنتی بیوتیک‌ها گفتند: چند آنتی بیوتیک وجود دارد که فعالیت ضد بیوفیلم دارند، اما آنها یا به صورت سیستمیک استفاده نمی‌شوند یا به صورت سیستمیک استفاده می‌شوند، اما درحالیکه نباید بدین صورت مصرف شوند. به عنوان مثال، پلی‌میکسین‌ها به شکل موضعی در برابر بیوفیلم‌ها مؤثر هستند، اما در دوزهای استفاده شده به صورت سیستمیک (تزریق داخل وریدی) برای کلیه‌ها سمی هستند.
🔸این تیم COEهايي را توسعه داده است كه براي باكتري ها بسيار انتخابي باشد. آنها بررسی کردند که چگونه ویژگی‌های ساختاری این مولکول‌ها می‌توانند میل آن‌ها را به غشای باکتریایی و فعالیت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها بدون اثرات «شبه شوینده» افزایش دهند. در مواد شوینده، اثر ضد باکتریایی به تخریب بی‌رویه غشای سلولی بستگی دارد.
🔹آنها اظهار داشتند: «سلول‌های پوست شما در تحمل صابون‌ها و مواد شوینده بسیار خوب هستند، اما سلول‌های دیگر بدن، به ویژه گلبول‌های قرمز خون، بسیار حساس هستند. عوامل آنها دریافتند که برای COEها، نفوذپذیری غشاء و عملکرد آنتی بیوتیکی به طور ذاتی با هم مرتبط نیستند که همین، مکانیسم جدیدی را در پشت فعالیت COEها نشان می دهد که به طور بحرانی، مکانیسمی است که می‌تواند برای غشای باکتری نسبت به غشای پستانداران بسیار انتخابی باشد. در واقع، مولکول‌های آزمایش Mab توانستند به داخل فاگوسیت‌ها برسند تا باکتری‌ها را بدون آسیب رساندن به سلول‌های پستانداران از بین ببرند.
آنها بیان کردند: «ما هنوز مکانیسم‌های دقیق را نمی‌دانیم، اما می‌توانیم به طور قطع نشان دهیم که COE باکتری‌ها را می‌کشد و درعین حال سلول‌های پستانداران را از بین نمی‌برد.»

🔸وی افزود: «این موضوع لزوماً در مورد مولکول‌های اصلی که ما در اوایل کشف کردیم صدق نمی‌کرد، اما با تست‌های شیمیایی فراوان و کمک ابزارهایی مانند machine learning، توانستیم تعیین کنیم که کدام ساختار مولکولی بین اثربخشی در برابر باکتری‌ها و ایمنی برای پستانداران، تعادل ایجاد می‌کند. در مدل‌های مختلف عفونت، به نظر می‌رسد که موش‌ها درمان‌های COE را نسبتاً آسان تحمل می‌کنند.»

✍مترجم:#شایسته_عسگری

📚💻جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@cellandmolecularbiology

www.tgoop.com/cellandmolecularbiology/2115

1.7K viewsMar 10 at 11:31

✅قسمت سوم:
🔹محققان این اثربخشی را به هدف قرار دادن این ترکیب بر یکپارچگی فیزیکی و عملکردی دیواره سلولی باکتری نسبت می دهند.
محققان بیان داشتند: "اگر غشاء را از بین ببرید، سلول پاره می‌شود و البته این باعث از بین رفتن باکتری‌ها می‌شود، اما این یک مکانیسم انتخابی نیست." با این حال، عملکردهای اساسی زیادی در غشاء اتفاق می‌افتد که می‌توانند با هدف‌گیری دقیق‌تر غشاء متوقف شوند. فرضیه ما این است که ترکیبات ما، با القای بازسازی غشاء، چندین عملکرد ضروری را به طور همزمان مهار می‌کنند.
🔸وی افزود: این حمله مختل کننده، اثری چند برابری بر روی باکتری ها دارد و ایجاد مقاومت را برای آنها در مقایسه با آنتی بیوتیک های معمولی 10 تا 1000 برابر دشوارتر می کند.
مکانیسم منحصربه‌فرد COEها در جنبه دیگری از مقاومت یا تحمل آنتی‌بیوتیک نیز نقش بسزایی دارد: تولید یک بایوفیلم، حالتی که در آن جامعه‌ای از میکروب‌ها به هم متصل می‌شوند و یک ماده پلیمری تولید می‌کنند که نوعی سپر را ایجاد می‌کنند.
🔹در یک مجله شیمی دارویی، این تیم اثر بخشی دیگر ترکیب COE را در برابر Pseudomonas aeruginosa یک باکتری مقاوم به دارو در تولید بیوفیلم که از سوی سازمان بهداشت جهانی و مراکز درمانی به عنوان یک تهدید فوری در نظر گرفته می‌شود، نشان دادند. چراکه این عامل باعث انواع بیماری های تهدیدکننده از جمله عفونت گوش گرفته تا ذات الریه تهدید می‌شود و به ویژه در بیمارستان‌ها شایع است.
🔸برخی از آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند به بیوفیلم نفوذ کنند، اما همچنین زمانی که باکتری‌ها بیوفیلم تشکیل می‌دهند، متابولیسم آنها تغییر می‌کند زیرا دسترسی کمتری به مواد مغذی دارند. او گفت: «عفونت‌های سرکش و عودکننده اعم از عفونت‌های ادراری، ذات‌الریه، اندوکاردیت یا عفونت‌های زخم پای دیابتی اغلب با بیوفیلم‌ها همراه هستند.
این تیم ثابت کرد که ترکیب COEی آنها، قادر به کشتن باکتری‌ها در بیوفیلم‌های تثبیت شده است و در عین حال مانع از تشکیل بیوفیلم‌ها می‌شود که این به نوبه خود یک یا دو پانچ نادر در دنیای آنتی‌بیوتیک‌ها تاکنون محسوب می‌شود.
🔹آنها با اشاره به میزان سمیت بالای برخی از این آنتی بیوتیک‌ها گفتند: چند آنتی بیوتیک وجود دارد که فعالیت ضد بیوفیلم دارند، اما آنها یا به صورت سیستمیک استفاده نمی‌شوند یا به صورت سیستمیک استفاده می‌شوند، اما درحالیکه نباید بدین صورت مصرف شوند. به عنوان مثال، پلی‌میکسین‌ها به شکل موضعی در برابر بیوفیلم‌ها مؤثر هستند، اما در دوزهای استفاده شده به صورت سیستمیک (تزریق داخل وریدی) برای کلیه‌ها سمی هستند.
🔸این تیم COEهايي را توسعه داده است كه براي باكتري ها بسيار انتخابي باشد. آنها بررسی کردند که چگونه ویژگی‌های ساختاری این مولکول‌ها می‌توانند میل آن‌ها را به غشای باکتریایی و فعالیت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها بدون اثرات «شبه شوینده» افزایش دهند. در مواد شوینده، اثر ضد باکتریایی به تخریب بی‌رویه غشای سلولی بستگی دارد.
🔹آنها اظهار داشتند: «سلول‌های پوست شما در تحمل صابون‌ها و مواد شوینده بسیار خوب هستند، اما سلول‌های دیگر بدن، به ویژه گلبول‌های قرمز خون، بسیار حساس هستند. عوامل آنها دریافتند که برای COEها، نفوذپذیری غشاء و عملکرد آنتی بیوتیکی به طور ذاتی با هم مرتبط نیستند که همین، مکانیسم جدیدی را در پشت فعالیت COEها نشان می دهد که به طور بحرانی، مکانیسمی است که می‌تواند برای غشای باکتری نسبت به غشای پستانداران بسیار انتخابی باشد. در واقع، مولکول‌های آزمایش Mab توانستند به داخل فاگوسیت‌ها برسند تا باکتری‌ها را بدون آسیب رساندن به سلول‌های پستانداران از بین ببرند.
آنها بیان کردند: «ما هنوز مکانیسم‌های دقیق را نمی‌دانیم، اما می‌توانیم به طور قطع نشان دهیم که COE باکتری‌ها را می‌کشد و درعین حال سلول‌های پستانداران را از بین نمی‌برد.»

🔸وی افزود: «این موضوع لزوماً در مورد مولکول‌های اصلی که ما در اوایل کشف کردیم صدق نمی‌کرد، اما با تست‌های شیمیایی فراوان و کمک ابزارهایی مانند machine learning، توانستیم تعیین کنیم که کدام ساختار مولکولی بین اثربخشی در برابر باکتری‌ها و ایمنی برای پستانداران، تعادل ایجاد می‌کند. در مدل‌های مختلف عفونت، به نظر می‌رسد که موش‌ها درمان‌های COE را نسبتاً آسان تحمل می‌کنند.»

✍مترجم:#شایسته_عسگری

📚💻جهت مشاهده اصل مقاله روی این جمله کلیک کنید.

#Whats_Up_in_Science
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
@cellandmolecularbiology

BY انجمن علمی زیست شناسی سلولی - مولکولی دانشگاه خوارزمی