کتاب نیوز | اطلاع رسانی و نقد کتاب - مسافرخانه بهشت گیلان در گفت‌وگو با علی‌رضا پنجه‌ای
https://ketabnews.com/fa/news/20271/%D9%85%D8%B3%D8%A7%D9%81%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A8%D9%87%D8%B4%D8%AA-%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%88%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D9%BE%D9%86%D8%AC%D9%87%D8%A7%DB%8C

به کدام سازت برقصم
ای آسمان رشت؟
به گاه ِ بارانی که خاکه خاکه
چون نقره‌های آسمانی
بر صورت و مویم می‌نشینند؟
با بهارانی که بالابال ِ قرقاولان -مَست-
به جست و جوی یار می‌گردیم؟
یه کدام سازت برقصم
ای آسمان رشت
به گاه ِهمیشه بهارانت
که آلاله‌های قوس و قزح
فرش سبزه‌زاران است؟
که عیدانه‌های مرا سرشار می‌کنند؟
به روزهای آخر اسفند
که سپید ماهیانت
دم می‌جنبانند و
به جیب‌هایم
چشم می‌دوزند؟
یا «سیاه‌کولی»هایت
که هم‌عیار  طلا شده‌اند؟
به سفره‌های رنگارنگ خانه‌هایت
که مانندی ندارند؟
به گاه آن‌که
فکر می‌کنم
رشت همان مرکز جهان است؟
با کدام سازت بخوانم
دست در دستِ  پامچال
زیر آسمانت
زنده کنم یاد خوش یار
با گل شب‌بو
یا گل لاله
لاله‌ی نوروز

با کدام سازت
باغ محتشم را قاب یادگاری کنم
سین سنبل برم
بر سفره‌ی نوروز
شبانه پای بکوبم
با ضرب بارانت
روی بام شهر

به کدام سازت برقصم
رشت؟
شهر باران‌های همیشه‌ام!
علی_رضا_پنجه_یی

دوازده دی روزرشت  گرامی باد
هیئت هماهنگی
گیلان زیبا/ ایران زیبا

https://www.tgoop.com/+xtWSozBRh_Q4M2Zk

گیلان زیبا 👆

Www.davatmoaser.ir

فروشگاه اینترنتی کتاب
انتشارات دوات معاصر

@davatmoaser

‍ به مناسبت دوازدهم دی
معرفی شاعران 'هنرمندان اساتید دانشگاه 'صنتعگران و خدمتگزاران فرهنگ وادب گیلان

این برنامه 
معرفی علیرضا پنجه ای
شاعر روزنامه نگار ...بزبان گیلکی

علی رضا پنجه ایAlireza panjeei ( بیست و هفتم امرداد 1340)جه رشت پِر و مارِ ساوه مِن به دنیا بامو. پنجه ای جه گیلانه شاعران و روزنامه نگارانه تاثیر گذاره که خو ادبی و رسانه یی عمرا مئن ویشتر خدماته به امی فرهنگ بوکوده. جه انه گیلکی شعرآن خاصیت هنه بیگیم بسه کی گیلکی شعرانه مئن جه خو فارسی تجربانه ناب ایستفاده بره ، وا بیگیم انه گیلکی شعرآن الگوی خوبی تانه ببه گیلانه گیلکی شعرانه ره، اون جه زبان خو شعرانه مئن ایستفاده خوبی بره که وا گیلک شاعران اونه خوشان سرمشق بکونید.اونی سوابقه شوما تانید فارسی ویکی پدیا مئن وامجید. پنجه ای ویشتر فارسی نویسه ولی گیلکی خورمه شعرانم انه ورجا کم نئشا یافتن.جه اون تا هسا هفت جیلد کیتابِ شعر چاپ ببوست و ایتا حال و روز و گیلانه 54 شاعره فارسی نیمونه شعرانا جه مروارید نشر.پنجه ای روزنامه نیگاری کاره جه کادح هفته نامه (سال1365) شروع بوکود، اون 8 سال جه گیلانه خورومه فصل نامه تاریخی- اجتماعی جه 1373 تا1381 سردبیر بو، معین روزنامه اونه سردبیری جا شروع ببوست، گیله وای فارسی هنر و ادبیاته دو شوماره خانه فرهنگ گیلان ره سردبیری بوکود. گیلان امروز و هفته نامه هاتفه مئن دبیر ادبیات بو الانم ماهنامه ره آورد گیل جا دبیر شعر و نقد شعره.اون، فارسی دیداری شعرانه تئوریزه بوکوده و شعر مئن ایتا نظریه پرداز به حیساب آیه که اَنه نیویشتآن و موصاحیبانه تانید جه پایتخته روزنامانه پور تیراژه مئن بخوانید. علی رضا پنجه ای سایت رسمی نام پیامبر کوچک به اَ نیشانیه Www.panjeei.ir
'''نمونه شعر:''' '''1''' اونقدر دور و نزدیک ناجه دارم کی او کور سو سیتارانم آنه قد نیده '''2''' ده دس فارس نیه تی دوئنه لیموآن وا بپوخه اُو لیموداره جور '''3''' راشی گرگ و میش تی دونه چوم نه گر گ – نه میش '''4''' ارسو،ارسو پوشت بی پوشت بو ا دیلی کی بشکنه یی '''5''' خودا تی نامه دانه دِ هیکس! بی کسانه کس هی کسانه کسه '''6''' بیسام تی رافا نامویی؟ بامویی؟ می نا جه بو کی شوون دوبو '''7''' جه یونسکو طرف 21 مارس میلادیه روزه شعر نام بنائید اه روزه ره وا ایتا کوتا شعر بگم " گیله­ وا"ره وختی می چومه دونیا یه کی گرده پرگاره مانستن خاله ره '''8''' پُر زمات نیه جه تی ور بوشوم اما تقویم مئن نانم چره توفان دکفته '''9''' تی چوم به ­راهم نانی ا َ دیله مئن تاراف تاراف سنگ که نیه زئن دره خُب گوشادن تی نام ِ کی اوخان داره '''10''' اوشن­تر اشن تر تو مره فاندری من تره مه­ گیفته­ گی ! امی تشتِِ رسوای ­یه کیه که زئن دره '''11''' می رافا ایسایی؟ راشی مئن چوم به­ راهَ­م تو که گوفتی ایتا مهتاب شبه آیم به­تی ور '''12''' اباذرِ غُلامی صاف ُ سادهِ دیله­ ره تی دیل خوایه من که قطره­ ی­مه تی دیله دریا مئن ببارم نانی جه غورصه او ابری که انه دیل مره بیگفته­ بو ا َ دور و زمانه گورخانه مانستن ا َنه جه ریشه خوشکه کود '''13''' جو جو جی جی چو چو نانم چی شه ا َ دونه تپه ره نام ناهان هانه دانم پر زمات ِ سال مئن گوفتیمی جو جو جی جی چو چو '''14''' ا َ شعرانا پنجاه پنجاه بازار مجه فادی ایتا تورشه کونوس­ هم تره فانده هنه واسی یه کی دو کیسه اشرفی ا َ دیله پُر غورصه­ یه فادی ایتا "بشرا" کوجی شعر مره هم تاق نزنه!

https://www.tgoop.com/+xtWSozBRh_Q4M2Zk

گیلان زیبا 👆

https://www.tgoop.com/+hndkefwmkYQ3ODBk

ایران زیبا**👆👆۰

پیام #محمد_بشرا شخصیت‌ برجسته‌ی فرهنگ‌مردم گیلان و نخستین شاعر نیمایی زبان گیلکی

درود. روزر شت بر تمامی رشتیان اصیل و دیگر ساکنانش خجسته باد.
رشت زمانی دروازه‌ی اروپا بود و پیشرفت‌های متمدانه از این راه به ایران راه می‌یافنت. ازین روی سال‌های سال دارای اولین‌هایی بود که هنوز در ایران شناخته شده نبود.
در ترانه‌ای قدیمی آمده بود: ای شهر رشت زیبا.....دروازه‌ی اروپا.
این شهر گرچه از نظر آب وهوا به دلیل وجود مالاریا مطلوب نبود، اما
منظر شهر با سفال بامها در سبزی طبیعت. و مردم پیشرو و روشنفکرش برای مسافرانی که ازین راه به سوی پایتخت می رفتند.ستودنی و اعجاب‌آور بود.
گرچه امروزه ازآن بامهای سفالی خوش نماخبری نبست .اما مردم روشنفکرش هنوز پایمرد عقاید و فرهنگ غنی خویشند.
روز رشت خجسته باد...........!!
درویش گیلانی.
https://www.tgoop.com/davat1394/17188

واران نانستی
آموندری
هچین نییه باد
بافتاندره تی ناجه

واگردان

باران آمدنت را نمی‌دانست
بیهوده نیست باد/ آرزویت را می‌بافد...

#محمدرضا_پویافر

به‌مناسبت روز رشت جان
عکس‌ها تاریخی را هوش مصنوعی متحرک‌گردانی کرد

تأملي در باب شعر و شاعري
شعر؛ معشوقه‌اي تماميت‌خواه
علي‌رضا پنجه‌يي
روزنامه‌ی اعتمادص ۱ و ص۷، ۱۳ دی ۱۴۰۳، شماره‌ی۵۹۴۸

شعر، اين هنر ديرپا و تاثيرگذار، همواره دغدغه انسان بوده و شاعران، به عنوان واسطه‌هاي اين هنر، نقشي بي‌بديل در انتقال احساسات و انديشه‌ها ايفا كرده‌اند. اما شعر، تنها يك هنر نيست؛ بلكه مي‌تواند به معشوقه‌اي تماميت‌خواه بدل شود كه زندگي شاعر را تحت تاثير خود قرار مي‌دهد.
 
زيبايي در شعر چيست؟
يكي از پرسش‌هاي بنيادين در حوزه شعر، تعريف زيبايي در اين هنر است. از ديدگاه اين شاعر، زيبايي در شعر چيزي جز تناسب بين اجزاي نحوي و ساختاري آن و همچنين استفاده هنرمندانه از صنايع بلاغي نيست. هر شعر، بازتابي از ظرفيت و توانايي شاعر است و بايد براساس هدفي كه شاعر درنظر داشته، با مخاطب ارتباط برقرار كند. نكته مهم اين است كه لزوما هر كسي كه با شاعر دوستي دارد، مخاطب شعر او نيست. در واقع، مخاطب با جهان‌بيني، زبان و نحوه استفاده شاعر از كلمات ارتباط برقرار مي‌كند. اگر شعر تاثيري ماندگار بر مخاطب بگذارد، اين تاثير مي‌تواند تا پايان عمر با او بماند.
 
شاعر چگونه شعر مي‌نويسد؟
چگونگي شكل‌گيري شعر در ذهن شاعر، موضوعي پيچيده و جذاب است. من، به نه نحوي سنت‌انديشانه، به نوعي «الهام» شاعرانه اعتقاد دارم و با اين تلقي كه نخستين «آن» شاعرانه به نوعي «هديه خدايان» است، همراهم. گاه در خواب يا بيداري، هنگام دوش‌ گرفتن، عبور از عرض خيابان،رانندگي در جاده و از اين دست مكان‌هاي نامتناسب با دفتر كار يا به قول فرنگي‌ها آفيس، ناگهان جرقه‌اي در ذهن زده مي‌شود و شاعر را وادار به نوشتن مي‌كند. پس از اين الهام يا آن اوليه شاعرانه، دانش و تجربه شاعر است كه به او كمك مي‌كند تا شعر را شكل دهد و آن را از توفان ذهن به ساحل كلمات برساند. مراحل ويرايش و اصلاح شعر، پراهميت است، چه به صورت تحريري و نگارشي و چه به صورت اجرايي، تاكيد دارم كه شعر، تا زماني كه شاعر زنده است، همواره با اراده طي مسير تغيير و بهبود پيش مي‌رود و تا زماني كه شاعر زنده است، نمي‌توانيم بگوييم آخرين نسخه از شعر فلان شاعر، چون پس از اين‌ همه كار روي آن اگر در رسانه‌اي هم منعكس شود، حتي كتاب هم بشود و پس از چند مرحله چاپ، باز توسط شاعر ممكن است ويرايش شود.
 
مراحل ايجاد شعر چگونه است؟
مراحل ايجاد شعر، از الهام اوليه تا ويرايش نهايي، فرآيندي پويا و چندوجهي است. تجربه شخصي من، اين‌گونه است كه الهام شاعرانه، اغلب به صورت ناگهاني و غيرمنتظره رخ مي‌دهد. در خواب يا در ميانه فعاليت‌هاي روزمره، ناگهان جرقه‌اي در ذهن زده مي‌شود و وادار به نوشتنت مي‌كند. اين جرقه، مي‌تواند يك تصوير، يك كلمه، يك احساس يا يك ايده در نحو ديگري از زبان رايج باشد. پس از اين الهام يا شكل مادي آن «آن» اوليه و غليان شاعرانه، شاعر به پردازش آن مي‌پردازد و با استفاده از دانش، تجربه و مهارت خود، آن را به شعر تبديل مي‌كند. اين فرآيند براساس دغدغه‌ها و سبك و سياق زندگي و مطالعات و تعلقات شاعر براساس هدايتي كه مضمون در جهت فرم‌گيري آن غليان شاعرانه مي‌كند شامل انتخاب كلمات مناسب، يا ساختن جملات موزون، استفاده از آرايه‌هاي ادبي و رتوريك موردنياز اثر درنهايت، ويرايش و اصلاح شعر در خدمت شعر توسط شاعر خرج مي‌شود و شعر به تشخيص شاعر قابليت ارايه مي‌يابد.
 
شعر چگونه در شاعر شكل مي‌گيرد؟
شعر، نه تنها يك محصول نهايي، بلكه فرآيندي دروني و پيوسته است كه در ذهن شاعر جريان دارد. شعر، همواره در من شاعر دروني شده و به نوعي با زندگي من شاعر عجين شده است. اين من شعر هيچ‌گاه به صورت ارادي به سراغ شعر نمي‌رود، بلكه شعر همواره در او وجود داشته و در لحظات غيرقابل پيش‌بيني و اغلب با غافلگيري، خود را بروز داده است. مگر كه شاعر سفارش ترانه‌ يا ساخت شعري داشته باشد كه در آن صورت درصد غلظت خلوص شاعرانه كم مي‌شود در اين حالت آيا بخش اراده با تكيه بر معلومات شاعر و ورزيديم شاعرانه‌اش آيا بتواند در دل مخاطبانش جا باز كند يا نه، ديگر قابل ارزش‌گذاري نيست تا از تنور بيرون بيايد، درست مانند آردي كه ماهيتش لزوما باب دل نيست و خمير و ورز و... مراحل تخميرش طبيعي نيست و تنور نيز در قواره آرماني و هميشگي آماده طبخ نيست، حالا نانوا چقدر بايد از تجربه و زندگي خود خرج كند و چه ناني دست مشتري بيايد تا از تنور بيرون نيايد مشخص نيست، اين نشان مي‌دهد كه شعر، نه تنها يك مهارت فني، بلكه يك تجربه زيستي و دروني است كه در طول زمان در شاعر شكل مي‌گيرد و تكامل مي‌يابد.

مخلص کلام:شعر، به عنوان يك پديده انساني، همواره در حال تغيير و تكامل است و شاعران، هر يك بنا بر جايگاه خود و تسلط بر معارف و بايدها و نبايدهاي پيراموني ادبيات و به قول خواجه حافظ شيرازي به مدد «فيض روح‌القدس...» بسا كه بتوانند با خلاقيت و نوآوري خود نه صرفا آفرينه توليد كنند كه اثرمند ظاهر شوند.
https://www.tgoop.com/davat1394/17192

برف به سبک هندی

صائب تبریزی از شاعران بزرگ سبک اصفهانی/هندی در قرن یازده :روزی که برف سرخ ببارد از آسمان/بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود.
مفهوم «برف سرخ» در ادبیات و باورهای عامیانه، اغلب نمادی از وقوع اتفاقی غیرمعمول، شگفت‌انگیز و گاه حتی شوم بوده است. اما مضمون متبادر از شعر صائب مبنی بر «سبز شدن بخت اهل هنر» در روزی که برف سرخ ببارد، نگاهی کاملاً متفاوت و امیدوارانه ارائه می‌دهد.چگونه؟ بیت که همه لامحاله سخن سازیده، بله ولی قسمت خالی لیوان خود بیان درد نه از نگاه انقلابی که مدبرانه و رندانه‌اش است، بیت می‌گوید در یک لامحاله زمان، یک اتفاق لامحاله روی خواهد داد تا 《بخت محتوم و سیاه》 نه، بل《بخت اهل هنر》 سبز می‌شود، بیان تقابل سرخ و سبز دو رنگ اعتراض و رنگ آسایش و طراوت ، با این‌همه نوید سبز شدن می‌دهد، سبز شدن تحت شرایطی غیر ممکن خود نوعی اعتراض به وضع موجود است، در نظر شاعر؛ خود طرح درد است! اصراری هم برای مطالبه‌ی آن 《لازمه و تقاضا 》نمی‌کند دست کم در بیت،بنابراین تقاضا‌نامه‌ای با رتوریک شعری برهان‌خلفی از نفی به اثبات رسیدن ارائه می‌دهد،( تز + آنتی‌تز= سنتز) وجه مثبت آن هم در لزوم توجه با این نیاز و سبز شدن این بخت سیاه و تذکار به تامین این خواسته را هنرمندانه نهفته است که مطرح می‌سازد.
در ادبیات کهن پارسی، برف به طور کلی نمادی از پاکی، سکوت، سرما و گاه نیستی بوده است. در اشعار شاعرانی مانند منوچهری، فرخی سیستانی و نظامی، وصف برف و زمستان به تصویر کشیدن سختی‌ها و گذر زمان و عمر می‌پرداخته است. اما در عین حال، برف می‌تواند نمادی از شروع دوباره و تطهیر و شادی مضمر نیز باشد. چون آفت کش و منبع تامین تغذیه‌ی گیاهان و طبیعت‌افزا و جان‌‌بخش است با بهارِ در راه.
حال، اگر «سرخی» را به برف اضافه کنیم، این تصویر دگرگون می‌شود. رنگ سرخ، نماد خون، زندگی، شور، انقلاب و دگرگونی است. بنابراین، «برف سرخ» می‌تواند به معنای درهم شکستن نظم معمول، وقوع تحولی بنیادین و ظهور وضعیتی جدید باشد.
تعبیر «روزی که برف سرخ ببارد، از آسمان بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود» لامحال را به گرو ستاندن، بسیار رویاپرورانه از کارگاه خیال حضرت شاعر متبادر شده است این عبارت چند لایه‌ی معنایی دارد :
بارش برف سرخ، اتفاقی غیرطبیعی و تقریباً ناممکن است. بنابراین، این عبارت به معنای وقوع اتفاقی بسیار بعید و دور از انتظار است که می‌تواند سرنوشت را به طور کلی تغییر دهد.
«سیاهی بخت» بدشانسی، ناکامی و سختی . در مقابل، «سبز شدن» متن را پارادکسیکال می‌کند،چرا که نقطه‌ی تقابل معنای رویش، شکوفایی، امید و زندگی جدید است. بنابراین، این عبارت خود حکایت شرح لامحاله‌ی سرنوشت‌ و زندگی نخبگان خلاق هنری‌ست اگر چه نیاز جامعه به تغییر ماهوی وضعیت هنرمندان از ناامیدی به امید و از سختی به رفاه در نهان‌جان متن شعری ارایه می شود.
این تعبیر نشان می‌دهد که هنر نزد هنرمندان، حتی در سخت‌ترین شرایط نیز می‌تواند منشأ تحول و امید باشد. گویی که قصدی جز یک اتفاق خارق‌العاده (بارش برف سرخ) به پاسِ پاس‌داشت هنر و هنرمندان ندارد.
این تعبیر، «برف سرخ» را از یک نماد شوم به نمادی از امید، تحول و رستاخیز تبدیل می‌کند، و نگاه امیدوارانه می‌بخشد به ویژه به جامعه‌ی هنری که همواره به دنبال الهام و نوآوری است.
پانویس:
سبب نوشتن این یادداشت واکنش همدلانه با استوری در اینستاگرام توسط دکتر مجتبی تجلی طبیب نادیده و نویسنده‌ی ارجمند مبنی بر چرا واژه‌ی برف در اشعار قدمایی کم امده ،بوده است. لینکی مبسوط از متنی در این باره را برایشان ارسال کردم و این یادداشت را هم در باره‌ی تک‌بیتی از صائب که در خاطر داشتم نوشتم .
علی‌رضا پنجه‌یی
۱۵ دی ۱۴۰۳
https://www.tgoop.com/davat1394/17197

⭕️امگا ۳ می‌تواند تا چهار سال بر طول عمر بیفزاید

📌مطالعه‌ای در ژاپن در اوایل سال ۲۰۲۴ نشان داد زنانی که ماهی‌های کوچک مانند ساردین را به طور کامل از با کل استخوان‌ها می‌خورند، کمتر با مرگ ناشی از سرطان یا دیگر عوامل مواجه‌اند

♦️از فواید مکمل‌های ویتامین برای سلامت بدن بسیار شنیده‌ایم، اما شاید در مورد تاثیر آنها بر طول عمر کمتر بدانیم. نیویورک‌پست در این‌باره به نقل از دکتر مایکل عزیز پزشک مستقر در نیویورک می‌نویسد که افزودن فقط یک مکمل می‌تواند حدود چهار سال به عمرتان اضافه ‌کند.

او که قبل از این گفته بود «مکمل تائورین»(taurine)، نوعی اسید آمینه موجود در در گوشت، ماهی، غذاهای دریایی و لبنیات، می‌‌تواند طول عمر را هفت تا هشت سال افزایش دهد، می‌گوید که یک قرص دیگر مزایای مشابهی برای طول عمر دارد و برای قلب، فشار خون و حتی پوست شما عالی است.

به گفته عزیز که کتاب «انقلاب بدون سن» را نوشته است و به زودی منتشر خواهد شد: «همه ما می‌دانیم بسیاری از افرادی که ماهی می‌خورند، معمولا عمر طولانی‌‌تری دارند و دلیلش این است که روغن ماهی، از امگا ۳ که فواید بسیار برای سلامت قلب دارد، سرشار است.»

بیشتر بخوانید...