من سالهاى طولانى در اروپا زندگى كرده ام و در اين سه سال كه به ايران بازگشته ام هيچگاه از تصميم خود پشيمان نشدم و على رغم اين كه اين سه سال از سخت ترين سالها براى مردم ايران بوده، و شخصا نيز از بالايى ها نامهربانى هاى بسيار ديده ام، خوشحالم كه در كنار مردم سرزمينم بودم و هيچگاه دلم نخواست كه به اروپا بازگردم. حتى در روزهاى سخت پاييز گذشته وجدانم آرام بود كه با رنجهاى دختران و زنان و مردان كوچه ها و خيابان هاى شهر شريكم و فقط دلم با آنها نيست، كه تن و جسمم هم در كنار آنهاست.

اما اين روزها خيلى دلم ميخواهد كه در كنار مردمان آزاده اروپا مى بودم و همراه آنان، براى مردم فلسطين گامى برمى داشتم و فريادى مى زدم.

متاسفانه سياستهاى غلط حاكمان كشور ما باعث شده مردم ما ضعيف ترين واكنشها را در حمايت از مردم فلسطين نشان دهند و البته حق هم با مردم است.

اى كاش مردم مى توانستند در حمايت از مردم فلسطين به خيابان ها بريزند و مطمئن باشند كه ديگران، آن را به حساب خود نميزنند.

آهنگ Leve Palestina ، را به زبان سوئدى و از خواننده اى سوئدى در ويديوى بالا مى شنويد.

https://www.tgoop.com/delshodeyevelshode

آیا دین در ما سیم‌کشی مغزی شده است؟

برخى روانشناسان معتقدند دين محصول مستقیم فرايند تكامل است، يعنى ديندارى يک مزيت براى بقاى بشر در طول تاريخ حيات بوده است. برخى ديگر معتقدند دين محصول تكامل نيست ولى روى سازوكارهاى تكاملى سوار شده‌است و به اين دليل پديده‌اى گسترده است. در اين ويديو، ديدگاه دوم توضيح داده مى‌شود و بيان می‌شود كه دين روى دو ساز و كار روانشناختى ناشى از تكامل يعنى "قوه عامليت فوق حساس" و "انسان انگارى" سوار شده است. برخی نقدها به این دیدگاه نیز در انتها بررسی شده است.

رَوا | روایتی روادارانه از روانشناسی دین
https://www.tgoop.com/Ravaschool

روانشناسان پا در كفش خداناباوران می‌كنند!

رَوا به مباحث روانشناسى بی‌دينى و اقسام آن از جمله خداناباورى نیز مى پردازد. در این ویدیو دکتر کلِی راوتلج، پژوهشگر روانشناسی وجودی، در گفتاری کوتاه به تکثر در انواع خداناباوران و برخی شباهت‌های آنها با باورمندان و دینداران می‌پردازد. (سرعت ویدیو برای کمک به درک مطلب تا حدی کند شده است). پس از این ویدیو رَوا گزارش کاملی را از فصلِ مربوط به روانشناسی خداناباوری از دستنامه‌ی خداناباوریِ آکسفورد ارائه خواهد داد.

رَوا | روایتی روادارانه از روانشناسی دین
https://www.tgoop.com/Ravaschool

‍ ‍ ‍ تبعیض در قاب تجلیل

امروز که از روبروی سالن کنفرانس سران کشورهای اسلامی رد می شدم، پوستر دومین کنگره ملی بانوان تاثیرگذار توجه ام را جلب کرد.

پوستری که عکسی از خانمی است که قابی را در آغوش دارد که در آن قاب، عکسِ مرحوم شهید سلیمانی است که دست در گردن مادرش انداخته است.

این پوستر این پیام را القاء می کند که نماد زن تاثیرگذار در جامعه ما، زنی است که از دامان او مردی برمی خیزد که آن مرد یک مرد تاثیرگذار است. این یعنی، تاثیرگذاری زن، یک تاثیرگذاری باواسطه است و او خود مستقلا هویتی ندارد و زن، همیشه «برای دیگری» است. زن اگر تجلیل می شود، برای این است که فرزندان خوبی تربیت می کند، یا برای این است که همسر خوبی برای شوهرش است. به عبارت دیگر زن یک موجود خانگی است که باید خانه را مدیریت کند تا از دل آن خانه مردان بزرگ بیرون بیایند.

این گونه تجلیلها، نه تنها کمکی به بانوان نمی کند بلکه در جهت تبعیض علیه زنان است: این که مرد موجود اصلی است و زن برای او و طفیلی اوست. مرد پیش می رود و زن پشتیبانی می کند.

اگر قرار است در روز مادر و روز زن، از بانوان تجلیل شود، باید مراقب بود که ناخودآگاه و یا گاهی خودآگاه ولی پنهان، بر تبعیضهایی که قرنهاست علیه زنان ایرانی صورت می گیرد دامن نزنیم.

ای کاش روز زن و روز مادر، بهانه ای می شد که ما به تبعیض های سخت و نرم و آشکار و نهان علیه زنان می پرداختیم و تلاش می کردیم زن را نه برای مرد، بلکه موجودی بالنده و دارای نقش و حقوق مستقل درک کنیم.

متاسفانه  این روزها شاهد هستیم که به جای ایجاد فرصت برای بررسی مسائل تاریخی زنان که موجب عقب ماندگی کل جامعه، اعم از زن و مرد شده است، روز زن و روز مادر به کادو دادن به مادران و زنان و تشکر از آنان که «برای ما» زحمت کشیده اند تقلیل داده شده است.

https://www.tgoop.com/delshodeyevelshode

بنام خدا.

✍متن درد نوشته ای چند روزیست که در فضای مجازی دست بدست میشود.ایراندختی ، شرح سبعیت و پلشتی اجرای شلاق (به جهت نداشتن روسری) را بر قلم جاری کرده است.
شرم دارم که سر خود را بالا بگیرم و به عنوان یک بانوی محجبه در جامعه ای به نام اسلام این رفتارهای دور از شان اسلام و انسانیت را تحمل کنم.
شمارا چه می شود آآآی قاضیان و مجریان به اصطلاح امر به معروف!!! چرا ضربات شلاقتان بر پیکر اختلاس گران فرود نمی آید؟! چرا ضربات شلاقتان بر دزدان و دروغگویان فرود نمی آید!؟ چرا ضربات شلاقتان بر پیکر غارتگران دین و دنیای مردم فرود نمی آید!؟ غارتگرانی که با دلق و تسبیح و مهر بر پیشانی و یقه بسته هایی که با عملکرد سیاهشان به نام دین همه اعتقادات مردم را به یغما بردند.
انان که هر روز به نحوی با دین مقابله میکنند و هر روز ضربه ای جدید بر پیکر نحیف اسلام فرود می آورند. همانان که همه هدف وهمتشان را صرف انهدام اسلام میکنند
من به عنوان یک بانوی محجبه که سالیان متمادی برای شکل گیری و حفظ این نظام تلاش کرده، اکنون در پیشگاه خداوند و زنان و دختران سرزمینم شرمنده ام. اکنون چگونه درجامعه سر بلند کنم در حالی که گزمه گان دختران جامعه مرا بر تخت میبندند و بر پیکر نحیفشان شلاق میزنند. باید از این غصه دق کرد.باید از شرمساری سر فرو افکند و بر حال و روز این ملک و ملت خون گریست.
به راستی در ۱۷ دی ۵۶ به دنبال چه اهدافی بودیم و انقلاب کردیم و امروز در کجا ایستاده ایم. کجایند جوانان پاک و معتقد ۵۷ !؟ کجاست آن جانهای آکنده از عشق و محبت به قرآن،!؟چه شد آن آرمانهای بلند نسل ۵۷!؟چه کردید با این مردم!؟ چه آوردید بر سر این ملت!؟  اکنون من، یکی از زنان محجبه ایران، خواهر شهید و جانباز، از خانواده ای روحانی و معتقد به حجاب اختیاری، از همه زنان سرزمینم عذر خواهی میکنم که نتوانستیم وعده هایی که دادیم عملی کنیم، امید وارم که روزی دیگر همچون گذشته زنان ایرانی با هر پوششی در کنار هم دست دردست هم برای ساختن ایرانی آباد وآزاد از قید و بند اسلام دروغین دوباره متحد شویم.

طاهره قابل.
۱۷ دیماه ۱۴۰۲

برای دیدن برنامه به صورت زنده از طریق تلگرام روی لینک زیر کلیک کنید :

https://www.tgoop.com/bijanabdolkarimi?livestream

برای دیدن برنامه به صورت زنده از طریق یوتیوب روی لینک زیر کلیک کنید :

https://www.youtube.com/live/XtoqkxFGzfc?si=yTE9gCbwR9LFv40h

مرکز تحقیقات روان‌شناسی و دین دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی با همکاری انجمن علمی روان‌شناسی و انجمن علمی زیست‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی برگزار می‌کند:

آیین رونمایی از ترجمه کتاب <آیا ما برده ژن‌هایمان هستیم؟>

🟢 زمان: دوشنبه ۳۰ بهمن ساعت ۱۰ الی ۱۲

🟢 مکان: تالار سیمرغ دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید بهشتی


🔴 ورود برای عموم علاقه‌مندان آزاد است.
🔴 در این مراسم از سوی انتشارات رشد کتاب با تخفیف ۲۰ درصدی ارائه خواهد شد.

🔵 @sbu_psychology_association
🟣‌ @sbubiosociety

🔴 آیین رونمایی از ترجمه کتاب "آیا ما برده ژن‌هایمان هستیم؟"

توضیحات سرکار خانم دکتر بهاره شیروانی، دکترای روان‌شناسی و از مترجمان کتاب

┏━━━━━━━━
@sbu_psychology_association
@sbubiosociety 🧬
┗━━━━━━━━

آزمایش بزرگ دعا
(قسمت اول)
آیا دعای دیگران در حق ما اثری عینی دارد؟

یعنی مثلا اگر کسانی در حق ما دعا کنند که از بیماری خلاصی یابیم، آیا واقعا کمکی به بهبود ما میکند؟ عده ای بر آن شده اند که این پرسش را به روش تجربی پاسخ دهند. در سال 2006 تیمی از پژوهشگران به رهبری هربرت بنسون در دانشکده پزشکی هاروارد یک آزمایش ترتیب دادند. این پژوهش به دلیل حجم نمونه بالا، گاهی «آزمایش بزرگ دعا» نامیده می‌شود.
            
این آزمایش 1802 بیمار در شش بیمارستان را شامل می‌شد که جراحی بای‌پس عروق برایشان انجام شده بود.  تیم بنسون به طور تصادفی بیماران را به سه گروه (سبز و زرد  و آبى ) تقسیم کردند و سپس همگن بودن سه گروه را چک  کردند تا مطمئن شوند این سه  گروه واقعاً از نظر تاریخچه قلبی عروقی و همچنین توزیع جنسی و سنی‌شان با هم یکسان هستند.
            
تیم بنسون به گروه سبز 🟢 گفتند که ممکن است دیگران برایشان دعا کنند و واقعا هم لیست اسامی آنها را به سه کلیسا دادند تا برای آنها پیش از عمل جراحی و پس از عمل جراحی به مدت 14 روز دعا کنند. گروه زرد  🟡گروه کنترل بود و با این که به آنها گفته شده بود که ممکن است افرادی برای آنها دعا کنند، کسی برای آنها دعا نکرد.  بنابراین، ما دو گروه (سبز و زرد) داریم که از نظر سن، جنسیت و سلامت قلبی عروقی با هم همخوانی دارند؛ به همه آنها گفته شده بود که ممکن است برایشان دعا شود، اما فقط برای یک گروه از آنها واقعاً دعا شده بود (گروه سبز 🟢).  اگر تیم بنسون کشف می‌کردند که در پایان آزمایش، گروه سبز 🟢که برایشان دعا شده بود، وضعیت بهتری نسبت به گروه زرد🟡 داشتند، میتوانستند نتیجه بگیرند که دعای دیگران، نتیجه عینی در بهبود وضعیت جسمانی افراد دارد.
            این چیزی نبود که آنها بدست آوردند. آنها بیماران را به مدت 30 روز پس از جراحی تحت نظر قرار دادند و هیچ تفاوتی بین گروه سبز 🟢 و زرد 🟡مشاهده نشد. احتمال مرگ بیماران در گروه سبز🟢 که برایشان دعا شده بود کمتر نشده بود، همچنین آنها در طول دوره 30 روزه عوارض كمترى نداشتند.
 در گروه سوم بیماران، یعنی گروه آبى🔵 چیز دیگری هم پیدا شد؛ برخلاف دو گروه دیگر، به این بیماران گفته شد که برایشان حتما دعا خواهد شد [نه این که ممکن است برایشان دعا کنند]. مانند گروه سبز 🟢، برای گروه آبی🔵 هم دعا شد ولی برخلاف گروه سبز، گروه آبی مطمئن بودند که کسانی برایشان دعا خواهند کرد. نتایج بررسی بعد از سی روز نشان داد این اطمینانِ افزوده اثر معکوس داشته است: 8 درصد از بیماران در این گروه (گروه آبى 🔵) نسبت به دو گروه دیگر از عوارض بیشتری رنج بردند. پس اصل دعا اوضاع را بهتر نکرد که هیچ، آگاهی از دعا اوضاع را بدتر هم کرد!
           
کسی نمی داند که  چرا گروه آبی 🔵 نسبت به دو گروه دیگر دچار عوارض بیشتری شدند. این می‌تواند فقط یک تصادف آماری باشد. همچنین امکان دارد دانستن این که بیماران از دعای دیگران بهره مند هستند، به نحوی آنها را تحت تأثیر قرار داده باشد.

برای مثال ممکن است هنگامی که بیماران در حال بهبودی بودند، اطلاع از دعا، آنها را دچار اطمینان بیش از حد و در نتیجه نسبت به رژیم غذایی خود بی‌پرواتر کرده باشد. یا کاملاً برعکس، امکان دارد که آنها را بیشتر مضطرب کرده باشد، که به نوبه خود ممکن است تأثیرات ناخوشایندی بر سلامت آنها بگذارد.

همانطور که یکی از محققان در تیم بنسون در یک کنفرانس مطبوعاتی گمانه زنی کرد: بیمار ممکن است فکر کند «آیا وضع جسمانی من آنقدر خراب است که یک عده دست به کار شده اند و برای سلامت من دعا می کنند؟»

(ادامه در قسمت بعد)
https://www.tgoop.com/delshodeyevelshode

آزمايش بزرگ دعا
(قسمت دوم)

در مجموع از این آزمايش چه تفسیری میتوان ارائه داد؟

یک تفسیر احتمالی آن است که گفته شود دعا بیش از آن که تاثیرات عینی مستقیم داشته باشد، تاثیرات روانی مستقیم دارد. این که کسی برای کسی دعا کند، نوعی ارتباط سه گانه بین دعاکننده و دعا شونده و خداوند برقرار می شود و این ارتباط به شرط ایمان دعاکننده و دعاشونده از نظر روانی سازنده است.

تفسیر احتمالی دیگر این است که ممکن است همین دعا کردن ها، غیر مستقیم در وضعیت جسمانی افراد، به دلیل ارتقاء وضعیت روحی روانی آنها موثر باشد(البته در مواردی که شخص مطلع از دعا باشد و به دعا هم باور داشته باشد)، اما این اثرات در کوتاه مدت خود را نشان نمیدهند. همانطور که نویسندگان مقاله توضیح میدهند، در این آزمایش وضعیت بیمار تا سی روز پس از عمل جراحی بررسی شده است و ممکن است در دراز مدت، تفاوت هایی ایجاد شود. برای تایید یا رد این تفسیر، به مطالعات بیشتری احتیاج است.
 
برخی با این ایده که مطالعات علمی - همبستگی، آزمایشی یا غیره - می‌توانند به ما نشان دهند که آیا دعا تأثیرگذار است یا خیر، مخالفاند. این مخالفت قابل درک است. به باور بیشتر الهی‌دانان مسیحی، یهودی و مسلمان، دعا فقط زمانی اثر می‌گذارد که خدا بخواهد. علاوه بر این مشیت خداوند می‌تواند به  سلامت هر کس حتی بدون آنکه برایش دعا کرده باشند، تعلق گیرد. اگر چنین باشد، الزاماً نباید انتظار داشته باشیم که دعاها ضرورتا به نفع سلامت افراد تاثیرگذار باشند. بنابراین بدون دسترسی به داده‌های مرتبط با اراده خداوند، ابزارهای علم قادر به پاسخگویی به این سؤال نیستند.

این استدلال قابل تامل است؛ اما به گفته یکی از روانشناسان دین (جوناتان یانگ)، بیش از حد هم نباید روی آن ایستاد. این درست است که هیچ چیز اتفاق نمی‌افتد مگر با اراده خداوند؛ اما این بدان معنا نیست که  ما نتوانیم از طریق آزمایش در مورد علت و معلول‌های موجود در جهان طبیعی بررسی علمی کنیم. گرانش کار نمی‌کند مگر اینکه خدا اراده کند، اما هیچ کس نمیگوید که ما برای آن که بتوانیم آزمایشی درباره نسبیت عام انجام دهیم، باید اطلاعاتی درباره اراده الهی داشته باشیم. این که به هر حال، دعا اثر عینی بر سلامت افراد دارد یا خیر، یک پرسش تجربی قابل تحقیق است و منافاتی با مشیت و نفوذ اراده خداوند در جهان ندارد.   

به هر حال به نظر نمیرسد که حتی از منظر دینی، تحقیق علمی درباره تاثیرگذاری دعا، غیر مجاز باشد. هرچند باید در تفسیر داده ها احتیاط کرد. ممکن است دعا، خصوصا دعای دیگران در حق افراد، تاثیری عینی مستقیم نداشته باشد، اما همچنان دعا کردن  بتواند اثرات روانی مستقیم و یا حتی اثرات عینی غیر مستقیم یا اثرات عینی درازمدت داشته باشد. برای رد یا تایید این احتمالات، می توان آزمایشهای دیگری طراحی کرد، هرچند به دلیل وجود عوامل مداخله ای بسیار در این گونه مطالعات، کنترل این عوامل و حصول به نتیجه کار مشکلی است.

این نکته هم شایان توجه است که همین آزمایش به ظاهر ساده، که گزارش مختصری از آن ارایه شد و در قالب یک مقاله 9 صفحه ای و در مجله American Health Journal، منتشر شده است، با همکاری یک تیم 16 نفره از متخصصان انجام شده است. این نشان دهنده پیچیدگی انجام چنین آزمایشهایی است که در آن عوامل مداخله بسیاری باید کنترل شوند.  اما به هر حال راه باز است و میتوان در این باره مطالعات تجربی انجام داد و به نظر می رسد که این گونه مطالعات روانشناختی درباره دین، به درک بهتر دینداری کمک می کند.
 https://www.tgoop.com/delshodeyevelshode

خاتمى ٨٠ سال دارد. اين چهره مغموم و اين سكوت، سرشار از ناگفته هاست.

اميدوارم تا خاتمى زنده است، فرجى در حال و روز اين مرز و بوم حاصل شود و اميد جوانه بزند.

اگر خاتمى در اين حال و هواى غمزده ما را ترك كند، غمش دوچندان خواهد بود.

تنش سلامت باد.

🏷بخش اول؛ کلیات

در این بخش به بازنشر نوشتارها و پادکست‌های مربوط به تعاریف دین، روانشناسی دین، تاریخچه روانشناسی دین و روش‌های تحقیق در این حوزه براساس کتاب‌هایی از سارا ایزابلا برتن، فریزر واتس و دائره‌المعارف روانشناسی و دین، چاپ اسپرینگر می‌پردازیم.
همچنین؛ ویدیوهایی که درمورد چیستی دین، دین و موسیقی و... ترجمه‌شده‌اند بازنشر می‌شوند.

🔖 مطالب از طریق لینک‌های زیر در دسترس‌اند:

۱.دین چیست؟

نوشتار                 نسخه صوتی

۲. روانشناسی دین چیست؟

نوشتار                 نسخه صوتی

۳. تاریخچه روانشناسی دین

نوشتار                 نسخه صوتی

۴. روش‌های تحقیق در روانشناسی دین

نوشتار                 نسخه صوتی

ویدیوها نیز از طریق لینک‌های زیر در دسترس‌اند

📹 آیا کوکاکولا یک دین است؟

📹 آمیختگی دین و موسیقی

📹 آیا دین در مغز ما سیم‌کشی شده‌است؟

📹 فراطبیعی‌اندیشی

📹 علوم اعصاب و تجارب معنوی

همچنین مطالب گروه رَوا در باب کلیات روانشناسی دین را می‌توانید از طریق زیر جستجو کنید:

#کلیات


پست بعدی، شامل مرور نظریات ویلیام جیمز است.

رَوا | روایتی روادارانه از روانشناسی دین
https://www.tgoop.com/Ravaschool

بیماری، سیستمی است

پرده اول:

اینجا درمانگاه قرآن و عترت است، چند قدمی حرم حضرت معصومه. همان خانه‌ای که علامه طباطبایی روزگاری به اجاره در آن سکونت داشت، بعدا مرحوم آیت الله فقیهی آن را کتابخانه کرد و بعد درمانگاه خیریه شد.
مراجعه کنندگان غالبا از اقشار محروم جامعه اند. خانم جوان کودک خود را برای جراحی ختنه به درمانگاه آورده و مادر و خواهرش هم او را همراهی می‌کنند، پس از معطلی کار جراحی تمام شده و مادر خسته و نگران، فرزندش را در آغوش دارد و هر دو دستش در گیر است که شال از سرش می‌افتد و بقیه ماجرا.....
اینجا درمانگاه است، نه مجلس فساد و عیاشی. اینجا درمانگاه است و یک مادر پریشان، اینجا درمانگاه است و یک کودک مصدوم در آغوش

پرده دوم:

طلبه ای که شاهد این صحنه است از این صحنه عکس می‌گیرد، مگر عکس گرفتن از صحنه گناه، نهی از منکر است و ما مجاز به این کار هستیم؟
بله، همه ما باید عضو شبکه و سازمان حسبه باشیم و اطلاعاتمان را در اختیار سازمان قرار دهیم و در آنجا ثبت شود! سازمانی که از بدعت‌های بنی امیه بود و برای ژست دینی گرفتن، بنی عباس آن را تقویت کردند. باید عکس گرفت و باید پرونده سازی کرد و به استناد آن افراد را تحت تعقیب قضایی قرار داد. چرا این کار را نکنیم؟ مگر پلیس این کار را نمی‌کند و مگر ما بسیجیان مانند پلیس ضابط حکومت نیستیم و این مسئولیت را برعهده نداریم؟!
حالا، آیا این نهی از منکر، با ضوابط شرعی سازگار است؟ بنظر آنها این سوال هم بیجاست. میگویند : ما امر به معروف را از نظام می‌گیریم. امر به معروف فقهی پاسخگوی زمان ما نیست و با آن نمی‌توان کار کرد و جلوی شیوع فساد را با آن نمی‌توان گرفت. آری اگر حساب شرع باشد، کدام شرع اجازه تعرض به چنین زنی در چنین شرایطی را می‌دهد؟ مگر نهی از منکر با عکس و فیلم گرفتن شروع می‌شود؟ و مگر شرط احتمال تاثیر با این روش‌ها رعایت می‌شود؟ و مگر شرط عدم مفسده، مورد توجه قرار می‌گیرد؟
اگر این مادر در درمانگاه نبود و آن تشنج نیم ساعته در جای دیگری اتفاق افتاده بود و بلافاصله پزشک اقدام نمی‌کرد، چه بلایی بر سر آن زن می‌آمد؟ کدام شرع اجازه چنین منکری مخاطره آمیزی به مامور نهی از منکر می‌دهد؟!

پرده سوم:

زن جوان که نوزاد مجروح در بغل دارد، چرا ناراحت و عصبانی است؟ مساله تذکر لسانی نیست تا بتوان از کنار آن گذشت، مسئله این است که این عکس به عنوان یک سند در اختیار چه نهادهایی قرار می‌گیرد و بر آینده او و همسر و خانواده اش، چه تاثیری خواهد داشت؟ آیا او یا همسرش را از محل کارش، اخراج نخواهند کرد؟ آیا او می‌تواند در آینده اتهام تجاهر به فسق و عدم التزام عملی به اسلام را از پرونده خود پاک کند؟ آیا اگر فردا به پست و مقامی پیدا کرد و یا از مردم برای مسئولیتی رای گرفت، رقیبانش این عکس را برای حذف او منتشر نخواهند کرد و او را از کرسی مجلس محروم نخواهند نمود؟! پس او فقط تقاضای پاک کردن عکس را دارد و در برابر پیشنهاد شکایت، آن را نمی‌پذیرد. چرا از آن طلبه عکاس شکایت کند و پرونده خود را قطورتر نماید و خانواده خود را در معرض بیچارگی قرار دهد؟ آیا چاره ای جز عدم پیگیری دارد؟

پرده چهارم:

حالا می‌گویند همه چیز عادی است و حادثه غیر مترقبه ای اتفاق نیافتاده، عکس گرفتن مقدمه نهی از منکر برای رساندن به حکومت اسلامی بوده و اعتراض در برابر آن هم، اعتراض به نهی از منکر و گناه دوم است.
پس چه چیزی غیر عادی است؟ مساله مهم و قابل پیگیری این است که فیلم این اتفاق از کجا به بیرون درز پیدا کرده!! این موضوع است که باید همه ماموران را برای کشف آن بسیج کرد!
یادتان هست جنایت اسیدپاشی به صورت دختران در اصفهان که چگونه مسکوت ماند و هیچ سرنخی از آن کشف نشد و جنایتکاران در کمال امنیت بسر می‌برند؟! چون فیلمی از صحنه ها وجود ندارد و راه برای کتمان کردن باز است و دیوار حاشا بلند است. می‌گویند: ما باید چهره نظام مقدس را پاک نگهداریم ، و وظیفه جلوگیری از درز فضایاست ، بقیه مسائل چندان مهم نیستند !
حکومت می‌تواند همه جا بشکل محسوس و نامحسوس از ما تصویر برداری کند. حکومت می‌تواند بر اساس آن تصویرها افراد را متهم و بلکه مجازات نماید، حکومت می‌تواند از ارائه آن تصویرها به افراد آسیب دیده برای شکایت در محاکم امتناع کند و حکومت می‌تواند و می‌تواند و می‌تواند.... ولی شهروند چه پناهی دارد؟

اینک در جوار اباعبد الله الحسین ع هستم و زیارت عاشورا از بلندگوها پخش می‌شود و شیعیان می‌گویند: لعن و نفرین بر اول ظالمان و بر همه آنان که آن شیوه را در طول تاریخ ادامه داده اند، مبادا ما هم مشمول این لعنها باشیم و لعنها بخودمان برگردد 😢😢

حال خوب دریاچه ارومیه👌

ظاهرا فعالان محيط زيست، همگى آزاد شدند. تا اينجا اين بهترين خبر امسال است. خبرى بسيار خوشحال كننده.
اميد كه ديگران هم بزودى آزاد شوند.
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

رَوا  تقديم مى‌كند:
خوانشى روانشناختى از نماهنگ Believer

نويسندگان: فاطمه طالبى، فرانک قاسمى
گوينده: آريان عاشورى
تدوين: بابك قاسمى

بر اساس درسنامه ويليام جيمز، دكتر مهدى نساجى، دانشكده روانشناسى دانشگاه شهيد بهشتى

با ما در رَوا همراه باشيد.

رَوا | روایتی روادارانه از روانشناسی دین
https://www.tgoop.com/Ravaschool

نقل است که روزی بنده خدایی برای تزریق پنسیلین رفته بود به درمانگاهی. پرستار تزریق کننده از او پرسید: «تا حالا پنیسیلین تزریق کردی؟» و او جواب داد: «بله» و پس از این پاسخ تزریق انجام شد و به فاصله کوتاهی بیمار تشنج کرد!

سریعا اقدامات پزشکی برای بهبود انجام شد و وقتی بیمار سر حال شد، پرستار پرسید: «مگر نگفتی پنیسیلین زدم؟» بیمار گفت: «بله، اونبار هم که زدم همین حالت رخ داد!»

حجاب حکم خداست، اما احتمالا از توحید جایگاه بالاتری ندارد، خدا به موسی برای دعوت به توحید دستور به سخن نیکو داد. گسترش اسلام با زور و شمشیر نیز تا آنجا که من اطلاع دارم، سیره رسول گرامی اسلام و امیر ما علی علیه السلام نبود. در اجرای احکام الهی نیز جز در تخلفات مالی کارگزاران، گزارشهای متعددی از تساهل علی علیه السلام در برخورد با مسلمین در تاریخ وجود دارد.

✨ @azarijahromi

🔻حلقه دوستداران حقیقت برگزار می‌کند :

✍️🏻روان شناسی خدا باوری و خدا ناباوری

با حضور :

#دکتر_مهدی_نساجی

پژوهشگر علم و دین، دانشگاه شهید بهشتی
و دانشگاه کلیسای کانتربری، بنیان‌گذار مدرسه روا

۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
پنج‌شنبه شب
ساعت ۲۱:۰۰
به وقت تهران

لینک شرکت در جلسه کلاب هاوس :
https://www.clubhouse.com/invite/ZzRHWq46oQZReEJa5979pW8dev78fqG6n2G:FZrZ_Cng4wOc9hObVvah7Fb0GBwGbcCyZQgu3_XgbTQ

کانال تلگرام حلقه دوستداران حقیقت :
@channel_Circle_of_truth_lovers

کانال تلگرام مدرسه روا :
@Ravaschool