Devotional Telugu

చిగురించే కాలం

గతం ఒక మధురస్మృతి. వర్తమానం ప్రత్యక్ష దృశ్యం. భవిష్యత్తు ఆశల పల్లకి. కాలం ఒకటే అయినా ఇన్నివిధాల విభజనలు ఉన్నాయి. మనిషి కాలపంజరంలో బందీ అయిన చిలక.
మనిషి పుట్టుక నుంచి వెంటపడే కాలం, అతడు గిట్టేదాకా వెంటాడుతూనే ఉంటుంది. అతణ్ని వయోగణనం అనే చట్రంలో బంధిస్తుంది. బాల్య, కౌమార, యౌవన, వార్ధక్యాలను అంటగడుతుంది. మనిషి ఈ లెక్కింపునకు లొంగిపోతాడు. చేసేదేమీ లేక నిశ్చేష్టుడిలా ఉండిపోతాడు. అయినా కాలం అతణ్ని వదలిపెట్టదు. నిద్రిస్తున్నా, మేల్కొని ఉన్నా అతడి ఆయుర్దాయాన్ని లెక్కిస్తూనే ఉంటుంది. కాలం చేసే లీలలో, కాలం ఆడే ఆటలో మనిషి నిమిషాలను పట్టించుకోడు. గంటలను వ్యర్థంగా గడిపేస్తుంటాడు. రోజులు మారుతున్నా కదలడు. సంవత్సరాలైనా తన జాడ్యాన్ని వదలడు. చివరికి అతడికి తెలియకుండానే కర్పూరంలా ఆయుష్యం హరించుకొని పోతుంది.
సమర్థుడైన మనిషికి కాలం ఎంతో విలువైంది. ఒక్క గడియ కూడా వ్యర్థంగా గడవరాదనుకుంటాడు. ఎప్పుడు ఏది చేయాలో, అప్పుడు దాన్ని పూర్తి చేస్తుంటాడు. అసమర్థుడైనవాడు కాలాన్ని పట్టించుకోడు. కాలం అనేది గడుస్తోందనే స్పృహ కూడా అతడికి ఉండదు. చివరికి కాలం కరకు కోరల్లో పడి నలిగిపోతాడు.

కాలం ఎంతో మనోహరమైంది. అది తనకు అండగా ఉందనే ధైర్యంతో కృషి చేసే మనిషికి కాలం తోడుగా ఉంటుంది. కాలం ఒడిలో కూర్చొని, ఓనమాలు నేర్చుకున్నవాళ్లు ఉజ్జ్వల తారలై ప్రకాశించారు. వారు గతించినా వారి దివ్య దీప్తి చిరకాలం వెలుగులను ప్రసాదిస్తోంది. కాలంతో నేర్చుకున్న పాఠాలే భవిష్యత్తులో జ్ఞానపీఠాలపై మనిషిని కూర్చోబెడుతున్నాయి.
కాలం ఎప్పుడూ ఆశాకిరణమే. ఎంత దూరం సాగినా కాలం వెలుగులు ఆరిపోవు. కాలం మిగిల్చిన స్మృతులు పారిపోవు. మనిషి గతాన్ని స్మరించుకొని మురిసిపోతాడు. భవిష్యత్తును భావించుకొంటూ సాగిపోతాడు. నిన్నటి విజయం అందించిన స్ఫూర్తితో, నేటి కర్తవ్యం ఉత్సాహాన్ని నింపుతుంది. మనసు ఉల్లాసంతో ఉరకలు వేస్తుంది. అభ్యుదయ శిఖరాలకు సాగిపొమ్మంటుంది. చేదు అనుభవాలను కాలం తుడిచిపెడుతుంది. తీయని ఆశలను రేకెత్తిస్తుంది. కోరిన కోరికలకు దారి చూపుతుంది. కాలం వసంతంలా చిగురువేస్తుంది. గ్రీష్మంలా జ్వలిస్తుంది. వర్షంలా జల్లులను కురిపిస్తుంది. శరత్తులా వెన్నెల కాస్తుంది. హేమంతంలా వణికిస్తుంది. శిశిరంలా అన్నింటినీ రాల్చివేస్తుంది.
మనసులోకి దూరే కాలం మధురిమలను పండిస్తుంది. మండుతున్న ఎండల్లోనూ సాంత్వనల చిరు జల్లులను కురిపిస్తుంది. మనసు అనే లోకంలో మాధుర్యాల పంటలను పండిస్తుంది.

బాల్యంలోని మాధుర్యాలను వృద్ధాప్యంలో గుర్తుచేస్తుంది కాలం. గడచిపోయింది అంతా కమనీయమైందే అనే నిశ్చయాన్ని కలిగిస్తుంది కాలం. మళ్ళీ ఒకసారి గతంలోకి వెళ్ళిపోతే ఎంత బాగుంటుందో అనిపిస్తుంది కాలం!
సృష్టికి ఆదిలో, సృష్టికి అంతంలో ఒకేవిధంగా నిలిచే కాలం తనలో ఏ మార్పూ లేదని విశదం చేస్తుంది. మనిషి కూడా తనలాగే స్థిర భావనతో ఉండాలని సూచిస్తుంది. చిగురించే ఆశలతో బతకాలని చెబుతుంది. విజయం లభించేదాకా విరమించరాదని సంకేతం ఇస్తుంది. చెట్లులాగా ఫలోన్ముఖం అయ్యేదాకా నిలిచి ఉండాలని సందేశం ఇస్తుంది. కనిపించని కాలం కనబడే జగత్తును తనలో లీనం చేసుకోవడమే ఆశ్చర్యకరం.

www.tgoop.com/devotional/1054

2.6K viewsApr 4, 2023 at 14:56

చిగురించే కాలం

గతం ఒక మధురస్మృతి. వర్తమానం ప్రత్యక్ష దృశ్యం. భవిష్యత్తు ఆశల పల్లకి. కాలం ఒకటే అయినా ఇన్నివిధాల విభజనలు ఉన్నాయి. మనిషి కాలపంజరంలో బందీ అయిన చిలక.
మనిషి పుట్టుక నుంచి వెంటపడే కాలం, అతడు గిట్టేదాకా వెంటాడుతూనే ఉంటుంది. అతణ్ని వయోగణనం అనే చట్రంలో బంధిస్తుంది. బాల్య, కౌమార, యౌవన, వార్ధక్యాలను అంటగడుతుంది. మనిషి ఈ లెక్కింపునకు లొంగిపోతాడు. చేసేదేమీ లేక నిశ్చేష్టుడిలా ఉండిపోతాడు. అయినా కాలం అతణ్ని వదలిపెట్టదు. నిద్రిస్తున్నా, మేల్కొని ఉన్నా అతడి ఆయుర్దాయాన్ని లెక్కిస్తూనే ఉంటుంది. కాలం చేసే లీలలో, కాలం ఆడే ఆటలో మనిషి నిమిషాలను పట్టించుకోడు. గంటలను వ్యర్థంగా గడిపేస్తుంటాడు. రోజులు మారుతున్నా కదలడు. సంవత్సరాలైనా తన జాడ్యాన్ని వదలడు. చివరికి అతడికి తెలియకుండానే కర్పూరంలా ఆయుష్యం హరించుకొని పోతుంది.
సమర్థుడైన మనిషికి కాలం ఎంతో విలువైంది. ఒక్క గడియ కూడా వ్యర్థంగా గడవరాదనుకుంటాడు. ఎప్పుడు ఏది చేయాలో, అప్పుడు దాన్ని పూర్తి చేస్తుంటాడు. అసమర్థుడైనవాడు కాలాన్ని పట్టించుకోడు. కాలం అనేది గడుస్తోందనే స్పృహ కూడా అతడికి ఉండదు. చివరికి కాలం కరకు కోరల్లో పడి నలిగిపోతాడు.

కాలం ఎంతో మనోహరమైంది. అది తనకు అండగా ఉందనే ధైర్యంతో కృషి చేసే మనిషికి కాలం తోడుగా ఉంటుంది. కాలం ఒడిలో కూర్చొని, ఓనమాలు నేర్చుకున్నవాళ్లు ఉజ్జ్వల తారలై ప్రకాశించారు. వారు గతించినా వారి దివ్య దీప్తి చిరకాలం వెలుగులను ప్రసాదిస్తోంది. కాలంతో నేర్చుకున్న పాఠాలే భవిష్యత్తులో జ్ఞానపీఠాలపై మనిషిని కూర్చోబెడుతున్నాయి.
కాలం ఎప్పుడూ ఆశాకిరణమే. ఎంత దూరం సాగినా కాలం వెలుగులు ఆరిపోవు. కాలం మిగిల్చిన స్మృతులు పారిపోవు. మనిషి గతాన్ని స్మరించుకొని మురిసిపోతాడు. భవిష్యత్తును భావించుకొంటూ సాగిపోతాడు. నిన్నటి విజయం అందించిన స్ఫూర్తితో, నేటి కర్తవ్యం ఉత్సాహాన్ని నింపుతుంది. మనసు ఉల్లాసంతో ఉరకలు వేస్తుంది. అభ్యుదయ శిఖరాలకు సాగిపొమ్మంటుంది. చేదు అనుభవాలను కాలం తుడిచిపెడుతుంది. తీయని ఆశలను రేకెత్తిస్తుంది. కోరిన కోరికలకు దారి చూపుతుంది. కాలం వసంతంలా చిగురువేస్తుంది. గ్రీష్మంలా జ్వలిస్తుంది. వర్షంలా జల్లులను కురిపిస్తుంది. శరత్తులా వెన్నెల కాస్తుంది. హేమంతంలా వణికిస్తుంది. శిశిరంలా అన్నింటినీ రాల్చివేస్తుంది.
మనసులోకి దూరే కాలం మధురిమలను పండిస్తుంది. మండుతున్న ఎండల్లోనూ సాంత్వనల చిరు జల్లులను కురిపిస్తుంది. మనసు అనే లోకంలో మాధుర్యాల పంటలను పండిస్తుంది.

బాల్యంలోని మాధుర్యాలను వృద్ధాప్యంలో గుర్తుచేస్తుంది కాలం. గడచిపోయింది అంతా కమనీయమైందే అనే నిశ్చయాన్ని కలిగిస్తుంది కాలం. మళ్ళీ ఒకసారి గతంలోకి వెళ్ళిపోతే ఎంత బాగుంటుందో అనిపిస్తుంది కాలం!
సృష్టికి ఆదిలో, సృష్టికి అంతంలో ఒకేవిధంగా నిలిచే కాలం తనలో ఏ మార్పూ లేదని విశదం చేస్తుంది. మనిషి కూడా తనలాగే స్థిర భావనతో ఉండాలని సూచిస్తుంది. చిగురించే ఆశలతో బతకాలని చెబుతుంది. విజయం లభించేదాకా విరమించరాదని సంకేతం ఇస్తుంది. చెట్లులాగా ఫలోన్ముఖం అయ్యేదాకా నిలిచి ఉండాలని సందేశం ఇస్తుంది. కనిపించని కాలం కనబడే జగత్తును తనలో లీనం చేసుకోవడమే ఆశ్చర్యకరం.

BY Devotional Telugu