tgoop.com/din_nasixatdur/12772
Last Update:
Ф О Й Д А Л И Т И Ж О Р А Т
92-йиллардан одамларимиз орасида чет элга чиқиб тижорат билан шуғулланиш бошланиб кетди. Биз ҳам Туркия, Дубай, Малайзия, Эронга қатнай бошладик. Бир гал ўзимдан ўн беш ёш катта бўлган акахон билан бирга Дубайга бордим. Зиёли, ҳар нарсага ақли етадиган одам эди. Сафарда яна уч-тўртта Тошкентлик одамлар билан яқинлашиб қолдик. Бирга юриб, бирга овқатланар эдик. "Gold sity" деган жойдаги меҳмонхонага тушиларди ўшанда. Меҳмонхонада деярли ҳаммаси ўзбеклар.
Ҳалиги улфатларим ўзига тўқ. Бировга сўзини бермайдиган, пулиям оғзиям полвон йигитлар. Уларнинг ичида фақат мен намоз ўқийман холос. Ҳаммалари озгина кайфу сафога мойил бўлсалар ҳам, ўзимни тутишимга қараб мен билан жиддий муомала қилардилар. Айниқса, биттаси унча-мунча одамларни менсимайдиган ҳар томонлама ишлари беш, мендан бир-икки ёш каттароқ йигит эди. Кўчани болларидан эди. Бу йигит бор жойда фақат уни овози эшитилиб турадиган сергапгина йигитлардан эди. Шу одам ҳам менга ҳурмат билан муомала қиларди. Ҳалигидака ишларни мендан беркитиброқ қиларди. Анча "тақволи" эдим-да ўшанда. Хуллас, тўрт-беш кунлик сафар мобайнида, менга домлага муомала қилгандек, ҳурмат кўрсатишди...
Орадан бир йилча ўтиб яна Дубайга бориб қолдим. Ҳалигилар ҳам мендан икки кун аввал боришган экан. Улар бошқа хонада туришарди. Мен иккита ўзимдан ёшроқ боллар билан битта хонага жойлашганман. Улар ҳам диндан бехабар йигитлар эди.
Лекин, мен ҳам бу бир йилда анча ўзгарган эдим. Аввалги тақволар йўқ. Қалбим қанақадир қорайган эди. Унинг устига, бу сафар тижорий ишларим ҳам унча юришмаётган эди. Шунинг учун ҳам кайфиятим яхши эмас эди. Ҳалиги боллар билан бозорларда бирга юриб, бирга мол сотиб олдик. Чекишни ташлаган бўлишимга қарамай, орада улар билан бирга сигарет чекдим...
Нима учун мен ўзгарган эдим? Очиғи, шу ўтган даврда Ҳизбнинг китобларини ўқий бошлагандим. Эсингизда бўлса, ўша вақтларда атрофда ҳизбчилар кўпайиб кетган эди. Бу жамоанинг дастурларини ҳеч қачон қабул қилмаган бўлсам ҳам, ҳатто доим улар билан тортишиб юрсам ҳам, лекин уларга хос бўлган адабсизлик, сигарет каби баъзи ишларни мубоҳ дейишлари, ўзим билмаган ҳолда, менга ўз таъсирини ўтказган эди...
Хуллас, бир куни бозордан вақтлироқ келиб меҳмонхонадаги номеримда ухлаб қолибман. Бир маҳал кўзимни очсам, иккита шеригим хонада маишат қилиб, ароқ ичиб ўтиришибди. Тошкентдан обкелишган экан ароқни. "Ҳой, нима қиляпсанлар?" дейишга духим етмади. Бундай дейишга маънан ҳаққим йўқ эди. Улардан ҳам, ўзимдан ҳам ижирғаниб, ўзимни ухлаганга солиб ётавердим.
Бир пайт ўтган сафар мени авлиёдек кўрган анави кўчани одами эшикни очиб қолди. Қараса, ухлаб ётган "домла"ни олдида иккитаси беадаблик қилиб ароқ ичиб ўтиришибди.
– Нима қивоссанла, ў? -деб, мени уйғотвормаслик учун овозини пастроқ қилиб ўшқирди.
– Нима? -дейишди ширакайф боллар бепарво.
– Окани олдида ичвоссанлами?
– Ҳа, нима бўпти?
– Домла-ку бу ока...
– Қанақа домла? Ўзи сигарет чакиб юрибдию, дейишди.
– Йўғе.. Ўзимиздан бўп қоптилами?
Мен бу гапларни эшитиб ётиб: "Ўлганинг яхши, бу кунингдан" дейман, ўзимга ўзим...
Хуллас, бу сафардан олиб келган молларим унчалик фойда бермади. Лекин, бу сафар маънавий жиҳатдан фойдали "тижорат" сафари бўлди.
Шундан кейин сигаретни ҳам, ҳизбнинг китобларини ҳам қўлимга олмадим. Аллоҳнинг ўзи менга берган чиройли дарсини ҳеч қачон унутмасам керак...
Ҳозир нега иззатимиз йўқлигини сезяпсизларми?
14.04.2019
©Shoolim Shomansur
@din_nasixatdur
BY «Дин насиҳатдур»
Share with your friend now:
tgoop.com/din_nasixatdur/12772