دین عقلانی | جعفر نکونام

🔶 پیشینۀ انگارۀ حکومت آخرالزمانی
✅ جعفر نکونام 14 آبان 1401

یادداشتی که در پی می آید، در گزارش پیشینۀ این انگاره است که ما در آخر الزمان قرار داریم و به زودی یک حکومت جهانی برقرار خواهد شد که عدالت و رفاه را برای مردم جهان تأمین خواهد کرد.

1️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در کتاب مقدس
مطالعۀ کتاب مقدس نشان می‌دهد که پیشینۀ حکومت آخر الزمانی به اخراج حضرت ابراهیم(ع) و خانوادۀ او از شهر اور و مهاجرت او به منطقۀ کنعان (فلسطین) باز می‌گردد. او از بی‌وطنی و اندک بودن ذریۀ خود ناراحت بود؛ لذا از خدا می‌خواست که ذریه‌اش را کثیر گرداند و به شمارگان ستارگان آسمان قرار دهد و ایشان را وارث سرزمین کنعان (فلسطین) گرداند که در آن شهد و شیر جاری است و چنان اظهار می‌داشت که خدا به او تحقق چنین چیزی را وعده داده است (نک: پیدایش 12: 1-7 و 17: 1-8؛ خروج 3: 7-10 و 6: 2-8؛ لاویان 20: 24؛ مزامیر 37: 27-29 و 105: 6-15)
نیز در کتاب مقدس آمده است که در آخر الزمان خدا از آسمان به زمین خواهد آمد و ذریۀ حضرت ابراهیم را وارث کنعان (فلسطین) خواهد کرد که در آن شهد و شیر جاری است و دشمنان ذریۀ آن حضرت را به درۀ جی‌هنوم (جهنم) خواهد افکند که در ابتدا عبادتگاه‌ها و قربانگاه‌های بت‌پرستان بود و در آن فرزندان خود را برای تقرب به بتان قربانی می‌کردند و قربانی‌های خود را می‌سوزانیدند و از این نوع قربانی به قربانی سوختنی تعبیر می‌کردند. بعد که انبیای بنی اسرائیل با بت‌پرستی و قربانی کردن برای بت‌ها مخالفت کردند و بر بت‌پرستان غالب آمدند، جی‎هنوم را نجس خواندند و از این رهگذر جی‌هنوم به مزبله‌ای تبدیل شد که اجساد حیوانات را در آن می انداختند و احیاناً آنها را می‌سوزانیدند تا از بوی تعفن آنها در امان باشند. (نک: دوم پادشاهان 23: 10؛ دوم تواریخ 28: 3 و 33: 6؛ ارمیا 32: 35)
از عصر حضرت ابراهیم تا زمان سموئیل نبی سخن از این بود که خدا از آسمان به زمین خواهد آمد و ذریۀ ایشان را وارث سرزمین شهد و شیر خواهد کرد و دشمنان ذریه ایشان را به جی‌هنوم خواهد افکند؛ اما احتمالاً از آن رو که نزول خدا از آسمان تحقق نمی یافت، بنی اسرائیل از سموئیل نبی تقاضا کردند که پادشاهی از خودشان نصب کند تا او نجات بخش ایشان از بی وطنی باشد و آنان را صاحب سرزمین موعود نماید. او نیز شائول(طالوت) را به این مقام نصب کرد و سموئیل به رسم سنت نصب کاهنان که روغن بر سرشان می‌مالیدند، بر سر او روغن مالید و به این اعتبار او را مسیح خواندند.(نک: اول سموئیل 12: 1-5) و از این رهگذر وعدۀ نزول خدا و وراثت سرزمین شهد و شیر با آمدن مسیح یا پادشاه نجات‌بخش آخر الزمانی مقارن گردید. به همین اعتبار هم وقتی که بنی‌اسرائیل برای اولین بار با حضرت عیسی(ع) مواجهه شدند، از او پرسیدند که آیا تو مسیح یعنی پادشاه نجات‌بخش بنی اسرائیل هستی؟ و او به یک روایت گفت که من مسیح نیستم و به روایتی دیگر گفت که شما این طور می‌گویید؛ یعنی من مدعی آن نیستم. (نک: لوقا 22: 67)

2️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در قرآن
حضرت محمد(ص) هم در تداوم همین انگارۀ تاریخی می‌فرمود، من همان کسی هستم که در کتاب مقدس وعدۀ آمدنش را داده‌اند تا به شما نزول خدا از آسمان به زمین و وراثت زمین را بشارت دهم و کافران را از عذاب خدا انذار کنم. (نک: اعراف، 157؛ فتح، 29؛ توبه، 111). ایشان بر این نظر بود که بعثتش مقارن قیامت است(نک: بحار، 2/ 309) و در زمان اوست که آسمان شکافته خواهد شد و خدا به همراه فرشتگان در سایه‌های ابر از آسمان به زمین می‌آید تا صالحان را وارث زمین سازد و کافران را به جهنم بسوزاند. (فرقان، 25؛ بقره، 210؛ حاقه، 16 و 17؛ انبیاء، 105)
در این زمینه بنگرید به:
🔸الف. قریب الوقوع بودن حکومت خدا در کتاب مقدس و قرآن
🔸ب. محمد، مسیح خاتم

3️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در سنت
به گزارش آقای رسول جعفریان بعد از وفات حضرت محمد(ص) هم این اندیشه مطرح شد که شخصی از خاندان ایشان به نام مهدی(ع) قیام خواهد کرد و این خاندان یعنی اهل بیت(ع) را که به واقع ذریۀ حضرت ابراهیم(ع) اند، وارث زمین خواهد کرد و مؤمنان را به عدالت و رفاه خواهد رساند و کافران را کیفر خواهد داد. قیام‌های علویان و عباسیان با همین شعار بود و بعد از آن هم هر از چند گاهی همین شعار مطرح می شد. از جمله این که مجلسی عقیده داشت که حکومت صفویه به دولت امام زمان(ع) متصل خواهد شد.
🟡 ادامه در صفحۀ بعد

Telegram

مدهامتان

قریب الوقوع بودن حکومت خدا در کتاب مقدس و قرآن

www.tgoop.com/dineaqlani/232

2.1K viewsedited  Nov 5, 2022 at 07:57

🔶 پیشینۀ انگارۀ حکومت آخرالزمانی
✅ جعفر نکونام 14 آبان 1401

یادداشتی که در پی می آید، در گزارش پیشینۀ این انگاره است که ما در آخر الزمان قرار داریم و به زودی یک حکومت جهانی برقرار خواهد شد که عدالت و رفاه را برای مردم جهان تأمین خواهد کرد.

1️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در کتاب مقدس
مطالعۀ کتاب مقدس نشان می‌دهد که پیشینۀ حکومت آخر الزمانی به اخراج حضرت ابراهیم(ع) و خانوادۀ او از شهر اور و مهاجرت او به منطقۀ کنعان (فلسطین) باز می‌گردد. او از بی‌وطنی و اندک بودن ذریۀ خود ناراحت بود؛ لذا از خدا می‌خواست که ذریه‌اش را کثیر گرداند و به شمارگان ستارگان آسمان قرار دهد و ایشان را وارث سرزمین کنعان (فلسطین) گرداند که در آن شهد و شیر جاری است و چنان اظهار می‌داشت که خدا به او تحقق چنین چیزی را وعده داده است (نک: پیدایش 12: 1-7 و 17: 1-8؛ خروج 3: 7-10 و 6: 2-8؛ لاویان 20: 24؛ مزامیر 37: 27-29 و 105: 6-15)
نیز در کتاب مقدس آمده است که در آخر الزمان خدا از آسمان به زمین خواهد آمد و ذریۀ حضرت ابراهیم را وارث کنعان (فلسطین) خواهد کرد که در آن شهد و شیر جاری است و دشمنان ذریۀ آن حضرت را به درۀ جی‌هنوم (جهنم) خواهد افکند که در ابتدا عبادتگاه‌ها و قربانگاه‌های بت‌پرستان بود و در آن فرزندان خود را برای تقرب به بتان قربانی می‌کردند و قربانی‌های خود را می‌سوزانیدند و از این نوع قربانی به قربانی سوختنی تعبیر می‌کردند. بعد که انبیای بنی اسرائیل با بت‌پرستی و قربانی کردن برای بت‌ها مخالفت کردند و بر بت‌پرستان غالب آمدند، جی‎هنوم را نجس خواندند و از این رهگذر جی‌هنوم به مزبله‌ای تبدیل شد که اجساد حیوانات را در آن می انداختند و احیاناً آنها را می‌سوزانیدند تا از بوی تعفن آنها در امان باشند. (نک: دوم پادشاهان 23: 10؛ دوم تواریخ 28: 3 و 33: 6؛ ارمیا 32: 35)
از عصر حضرت ابراهیم تا زمان سموئیل نبی سخن از این بود که خدا از آسمان به زمین خواهد آمد و ذریۀ ایشان را وارث سرزمین شهد و شیر خواهد کرد و دشمنان ذریه ایشان را به جی‌هنوم خواهد افکند؛ اما احتمالاً از آن رو که نزول خدا از آسمان تحقق نمی یافت، بنی اسرائیل از سموئیل نبی تقاضا کردند که پادشاهی از خودشان نصب کند تا او نجات بخش ایشان از بی وطنی باشد و آنان را صاحب سرزمین موعود نماید. او نیز شائول(طالوت) را به این مقام نصب کرد و سموئیل به رسم سنت نصب کاهنان که روغن بر سرشان می‌مالیدند، بر سر او روغن مالید و به این اعتبار او را مسیح خواندند.(نک: اول سموئیل 12: 1-5) و از این رهگذر وعدۀ نزول خدا و وراثت سرزمین شهد و شیر با آمدن مسیح یا پادشاه نجات‌بخش آخر الزمانی مقارن گردید. به همین اعتبار هم وقتی که بنی‌اسرائیل برای اولین بار با حضرت عیسی(ع) مواجهه شدند، از او پرسیدند که آیا تو مسیح یعنی پادشاه نجات‌بخش بنی اسرائیل هستی؟ و او به یک روایت گفت که من مسیح نیستم و به روایتی دیگر گفت که شما این طور می‌گویید؛ یعنی من مدعی آن نیستم. (نک: لوقا 22: 67)

2️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در قرآن
حضرت محمد(ص) هم در تداوم همین انگارۀ تاریخی می‌فرمود، من همان کسی هستم که در کتاب مقدس وعدۀ آمدنش را داده‌اند تا به شما نزول خدا از آسمان به زمین و وراثت زمین را بشارت دهم و کافران را از عذاب خدا انذار کنم. (نک: اعراف، 157؛ فتح، 29؛ توبه، 111). ایشان بر این نظر بود که بعثتش مقارن قیامت است(نک: بحار، 2/ 309) و در زمان اوست که آسمان شکافته خواهد شد و خدا به همراه فرشتگان در سایه‌های ابر از آسمان به زمین می‌آید تا صالحان را وارث زمین سازد و کافران را به جهنم بسوزاند. (فرقان، 25؛ بقره، 210؛ حاقه، 16 و 17؛ انبیاء، 105)
در این زمینه بنگرید به:
🔸الف. قریب الوقوع بودن حکومت خدا در کتاب مقدس و قرآن
🔸ب. محمد، مسیح خاتم

3️⃣ پیشینۀ انگارۀ حکومت آخر الزمانی در سنت
به گزارش آقای رسول جعفریان بعد از وفات حضرت محمد(ص) هم این اندیشه مطرح شد که شخصی از خاندان ایشان به نام مهدی(ع) قیام خواهد کرد و این خاندان یعنی اهل بیت(ع) را که به واقع ذریۀ حضرت ابراهیم(ع) اند، وارث زمین خواهد کرد و مؤمنان را به عدالت و رفاه خواهد رساند و کافران را کیفر خواهد داد. قیام‌های علویان و عباسیان با همین شعار بود و بعد از آن هم هر از چند گاهی همین شعار مطرح می شد. از جمله این که مجلسی عقیده داشت که حکومت صفویه به دولت امام زمان(ع) متصل خواهد شد.
🟡 ادامه در صفحۀ بعد

BY دین عقلانی | جعفر نکونام