دین عقلانی | جعفر نکونام

🔶 موارد نفهمی‌های معترضان
✅ جعفر نکونام 19 آبان 1401

آقای ضرغامی توضیح نداد که چه سخنانی میان بازجو و دستگیرشدگان رد و بدل شده بود که بازجو گفته بود، نه آنان سخنان من را می فهمیدند و نه من سخنان آنان را؛ اما حدس زده می‌شود، مواردی که ادعا می‌شود، معترضان نمی‌فهمیدند، عبارت از تصمیمات ایدئولوژیکی است که حاکمیت در کشورداری خود معمول ساخته که برخی از مهم‌ترین آنها به قرار ذیل است:

1️⃣ زمینه‌سازی حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
معترضان نمی‌توانند بفهمند که چطور باید وعدۀ حکومتی مبنای تصمیمات رهبران کشور شود که با گذشت متجاوز از دوهزار سال هنوز محقق نشده و هیچ علم و قطعی هم وجود ندارد که آیا اساساً چنین وعده‌ای محقق خواهد شد یا نه و اگر محقق خواهد شد، چه زمانی خواهد بود. این در حالی است که مبنای تصمیمات هر کشوری بر پایه امور مشخص و عینی و قابل اندازه گیری است؛ نه اموری که ابهامات آن بی حد و اندازه است. به علاوه، هیچ کشوری حتی کشورهای ابرقدرت جهان نیز چنان بلندپروازانه در مقام برپایی حکومت واحد جهانی نیستند؛ چه رسد به کشوری مثل ایران که در حل مسائل و مشکلات خود هم وامانده است.

2️⃣ تقابل با آمریکا
معترضان نمی‌توانند درک بکنند که چرا باید ایران خود را درگیر با ابرقدرتی چون آمریکا بکند که توان مقابله با آن را ندارد و تمام مشکلاتی که امروزه کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مثل تحریم‌های بین المللی بر اثر درگیری با این ابرقدرت است؟ آشکار نیست که این تقابل تا کی می‌خواهد ادامه پیدا کند. این در حالی است که روزگاری روسیه مناطقی از ایران را به اشغال درآورد و امروزه دوست ایران شده است و آمریکا هم اگر روزگاری در ایران دخالت کرده است، چرا باید تا ابد خصومت با آن ادامه پیدا کند؛ بدون این که هیچ منفعتی برای مردم ایران در پی داشته باشد؟

3️⃣ نابود ساختن اسرائیل
معترضان نمی‌توانند درک کنند که چرا باید حکومت ایران در مقام نابود ساختن اسرائیل باشد که نهایت جرم آن اشغال کشور دیگری است که هیچ ربطی به کشور ما ندارد. برای معترضان آشکار نیست که نابودی اسرائیل چه منافعی برای کشور ایران دارد و کشور ایران در قبال هزینه‌هایی که برای مبارزه با اسرائیل متحمل می‌گردد، چه منافعی به چنگ می‌آورد. نیز برای معترضان روشن نیست که اسرائیل چه خصوصیتی دارد که ایران باید با آن مبارزه کند؛ نه دیگران. اگر مبنای مبارزه با اسرائیل این است که او اشغال‌گر است، مگر فقط این کشور است که اشغال‌گر است و اگر بناست، با اشغال‌گران مبارزه شود، چرا نباید اولویت به مبارزه با اشغال‌گرانی مثل روسیه داده شود که سرزمین‌های کشور ما ایران را اشغال کرده‌است. نیز اگر باید با اشغال‌گر مبارزه کرد، چرا وقتی که روسیه اکراین را اشغال می‌کند، حاکمیت به مبارزۀ با روسیه نمی‌پردازد و حتی آن را محکوم هم نمی‌کند و بنا بر ادعاهای اکراین، پهباد هم به کشور روسیه ارسال می‌کند با در جنگ روسیه با اکراین به کار گرفته شود؟ معترضان نمی‌توانند این پارادوکس‌ها را برای خود حل کنند.

4️⃣ اسلامی کردن علوم انسانی
معترضان نمی‌توانند بفهمند که حاکمیت چطور می‌خواهد علوم انسانی را اسلامی کند. متجاوز از چهل سال است که همیشه گفته‌اند، علوم انسانی، اسلامی نیست و باید علوم انسانی را اسلامی کرد، اما هیچ نتیجه‌ای به همراه نداشته است. معترضان می‌گویند که علوم، اسلامی و غیر اسلامی ندارد. علوم عبارت از معارفی است که تمام افراد بشر صرف نظر از دین و مذهبی که دارند، صحت و سقم آن را تشخیص می‌دهند و هیچ دین و مذهبی نمی‌تواند و صلاحیت ندارد که معیاری برای ارزیابی معارف علمی قرار دهد و حق و باطل آن را تشخیص دهد. معیارهای علمی معیارهایی جهانی و همگانی است؛ نه دینی و فرقه ای.

5️⃣ ولایت فقیه
معترضان نمی‌توانند درک کنند که ولی فقیه از چه صلاحیت فوق العاده‌ای برخوردار است که باید اختیارات بی‌حد و اندازه داشته باشد؛ مع الوصف، در قبال تصمیماتی که اتخاذ می‌کند، در برابر هیچ کسی پاسخگو نباشد. آنان نمی‌توانند میان ولایت فقیه مادائم العمر با سلطنت مادام العمر تمایز قایل بشوند. آنان نمی‌توانند دو قطبی انتصابی و انتخابی را در کشور هضم کنند. آنان نمی‌توانند درک کنند، شورای نگهبانی که اعضای آن بی‌واسطه یا با واسطه انتصابی‌اند، چرا باید مانع راهیابی نمایندگان اکثریتی باشند که با قطب انتصابی زاویه دارند.

6️⃣ حجاب اجباری
معترضان نمی‌توانند درک کنند که چرا باید زنان جهان حتی زنان قریب به اتفاق کشورهای اسلامی در پوشش خود آزاد باشند؛ اما زنان در کشور ایران مجبورند، حجاب داشته باشند. معترضان نمی‌توانند درک کنند که چگونه حاکمیت بی‌حجابی را باعث فحشاء می‌شمارد؛ در حالی که در کشورهای دیگر بی‌حجابی را باعث فحشاء نمی‌دانند.
🟡 ادامه در صفحۀ بعد
ـ

www.tgoop.com/dineaqlani/240

2.0K viewsedited  Nov 10, 2022 at 03:37

🔶 موارد نفهمی‌های معترضان
✅ جعفر نکونام 19 آبان 1401

آقای ضرغامی توضیح نداد که چه سخنانی میان بازجو و دستگیرشدگان رد و بدل شده بود که بازجو گفته بود، نه آنان سخنان من را می فهمیدند و نه من سخنان آنان را؛ اما حدس زده می‌شود، مواردی که ادعا می‌شود، معترضان نمی‌فهمیدند، عبارت از تصمیمات ایدئولوژیکی است که حاکمیت در کشورداری خود معمول ساخته که برخی از مهم‌ترین آنها به قرار ذیل است:

1️⃣ زمینه‌سازی حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)
معترضان نمی‌توانند بفهمند که چطور باید وعدۀ حکومتی مبنای تصمیمات رهبران کشور شود که با گذشت متجاوز از دوهزار سال هنوز محقق نشده و هیچ علم و قطعی هم وجود ندارد که آیا اساساً چنین وعده‌ای محقق خواهد شد یا نه و اگر محقق خواهد شد، چه زمانی خواهد بود. این در حالی است که مبنای تصمیمات هر کشوری بر پایه امور مشخص و عینی و قابل اندازه گیری است؛ نه اموری که ابهامات آن بی حد و اندازه است. به علاوه، هیچ کشوری حتی کشورهای ابرقدرت جهان نیز چنان بلندپروازانه در مقام برپایی حکومت واحد جهانی نیستند؛ چه رسد به کشوری مثل ایران که در حل مسائل و مشکلات خود هم وامانده است.

2️⃣ تقابل با آمریکا
معترضان نمی‌توانند درک بکنند که چرا باید ایران خود را درگیر با ابرقدرتی چون آمریکا بکند که توان مقابله با آن را ندارد و تمام مشکلاتی که امروزه کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند، مثل تحریم‌های بین المللی بر اثر درگیری با این ابرقدرت است؟ آشکار نیست که این تقابل تا کی می‌خواهد ادامه پیدا کند. این در حالی است که روزگاری روسیه مناطقی از ایران را به اشغال درآورد و امروزه دوست ایران شده است و آمریکا هم اگر روزگاری در ایران دخالت کرده است، چرا باید تا ابد خصومت با آن ادامه پیدا کند؛ بدون این که هیچ منفعتی برای مردم ایران در پی داشته باشد؟

3️⃣ نابود ساختن اسرائیل
معترضان نمی‌توانند درک کنند که چرا باید حکومت ایران در مقام نابود ساختن اسرائیل باشد که نهایت جرم آن اشغال کشور دیگری است که هیچ ربطی به کشور ما ندارد. برای معترضان آشکار نیست که نابودی اسرائیل چه منافعی برای کشور ایران دارد و کشور ایران در قبال هزینه‌هایی که برای مبارزه با اسرائیل متحمل می‌گردد، چه منافعی به چنگ می‌آورد. نیز برای معترضان روشن نیست که اسرائیل چه خصوصیتی دارد که ایران باید با آن مبارزه کند؛ نه دیگران. اگر مبنای مبارزه با اسرائیل این است که او اشغال‌گر است، مگر فقط این کشور است که اشغال‌گر است و اگر بناست، با اشغال‌گران مبارزه شود، چرا نباید اولویت به مبارزه با اشغال‌گرانی مثل روسیه داده شود که سرزمین‌های کشور ما ایران را اشغال کرده‌است. نیز اگر باید با اشغال‌گر مبارزه کرد، چرا وقتی که روسیه اکراین را اشغال می‌کند، حاکمیت به مبارزۀ با روسیه نمی‌پردازد و حتی آن را محکوم هم نمی‌کند و بنا بر ادعاهای اکراین، پهباد هم به کشور روسیه ارسال می‌کند با در جنگ روسیه با اکراین به کار گرفته شود؟ معترضان نمی‌توانند این پارادوکس‌ها را برای خود حل کنند.

4️⃣ اسلامی کردن علوم انسانی
معترضان نمی‌توانند بفهمند که حاکمیت چطور می‌خواهد علوم انسانی را اسلامی کند. متجاوز از چهل سال است که همیشه گفته‌اند، علوم انسانی، اسلامی نیست و باید علوم انسانی را اسلامی کرد، اما هیچ نتیجه‌ای به همراه نداشته است. معترضان می‌گویند که علوم، اسلامی و غیر اسلامی ندارد. علوم عبارت از معارفی است که تمام افراد بشر صرف نظر از دین و مذهبی که دارند، صحت و سقم آن را تشخیص می‌دهند و هیچ دین و مذهبی نمی‌تواند و صلاحیت ندارد که معیاری برای ارزیابی معارف علمی قرار دهد و حق و باطل آن را تشخیص دهد. معیارهای علمی معیارهایی جهانی و همگانی است؛ نه دینی و فرقه ای.

5️⃣ ولایت فقیه
معترضان نمی‌توانند درک کنند که ولی فقیه از چه صلاحیت فوق العاده‌ای برخوردار است که باید اختیارات بی‌حد و اندازه داشته باشد؛ مع الوصف، در قبال تصمیماتی که اتخاذ می‌کند، در برابر هیچ کسی پاسخگو نباشد. آنان نمی‌توانند میان ولایت فقیه مادائم العمر با سلطنت مادام العمر تمایز قایل بشوند. آنان نمی‌توانند دو قطبی انتصابی و انتخابی را در کشور هضم کنند. آنان نمی‌توانند درک کنند، شورای نگهبانی که اعضای آن بی‌واسطه یا با واسطه انتصابی‌اند، چرا باید مانع راهیابی نمایندگان اکثریتی باشند که با قطب انتصابی زاویه دارند.

6️⃣ حجاب اجباری
معترضان نمی‌توانند درک کنند که چرا باید زنان جهان حتی زنان قریب به اتفاق کشورهای اسلامی در پوشش خود آزاد باشند؛ اما زنان در کشور ایران مجبورند، حجاب داشته باشند. معترضان نمی‌توانند درک کنند که چگونه حاکمیت بی‌حجابی را باعث فحشاء می‌شمارد؛ در حالی که در کشورهای دیگر بی‌حجابی را باعث فحشاء نمی‌دانند.
🟡 ادامه در صفحۀ بعد
ـ

BY دین عقلانی | جعفر نکونام