دین عقلانی | جعفر نکونام

🔶 گفتگو، قدرت است، نه ضعف
✅ جعفر نکونام 30 مرداد 1402
یادداشت حاضر در بیان این معناست که گفتگو قدرت است، نه ضعف

1️⃣ قدرت بودن گفتگو
در ظاهر چنین می‌نماید که اگر اهتمام کسی به گفتگو و مذاکره است، از ضعف و عجز و ناتوانی اوست و او اگر قدرت داشته باشد، مشت محکم بر دهان رقیب می‌زند و این چنین او را به خاک مذلت می‌نشاند؛ اما واقعیت امر چنین نیست؛ بلکه کسی که نمی‌تواند گفتگو و مذاکره کند، از ضعف و عجز و ناتوانی‌اش خبر می‌دهد.
کسی که با گفتگو و مذاکره مخالف است، مفهومش این است که:
▪️اولاً، او جاهل است و درک درستی از انسان ندارد. او تصور می‌کند، انسان‌ها حیوان‌اند و لذا باید با کتک و ضرب و جرح و دیگر صور خشونت با آنان رفتار کرد و آنان را با زور و اجبار و تحکم تسلیم خود نمود.
▪️ثانیاً، او منطق و حرف حساب ندارد و به عکس تصور می‌کند که رقبیش بی‌منطق است و حرف حساب ندارد. او نمی‌داند که انسان‌ها تسلیم منطق و حرف حساب‌اند؛ بلکه تصور می‌کند که با ضرب و جرح و اخراج و زندان و موشک و پهپاد و نظایر آنها می‌توان به مقصود رسید.
▪️ثالثاً، او اخلاق ندارد و از فضائل اخلاقی نظیر صبر و تحمل و مدارا و حرمت‌گذاری و عشق به همنوع محروم است و متقابلاً به رذایل اخلاقی چون کم‌ظرفیتی و یک‌دندگی و تکبر و تحقیر و تهدید و تنفر نسبت به همنوع آلوده است.

2️⃣ گفتگو، سلاح برندۀ ضعفاء
کسانی که به لحاظ ظاهری ضعیف‌اند، یعنی فاقد قدرت‌های ظاهری سیاسی و نظامی و اقتصادی‌اند، سلاح برنده‌اشان گفتگوست. گفتگوست که می‌تواند این قدرت‌های ظاهری را به زیر بکشد. خیلی بدیهی و طبیعی است که هرکه فاقد قدرت‌های ظاهری است، وقتی بخواهد با دستان خالی به تقابل با صاحبان قدرت‌های ظاهری بپردازد، شکست خواهد خورد.
اما قدرت گفتگو چنان است که تمام این قدرت‌های ظاهری را فرو می‌کشد و دلیل آن این است که ما با انسان‌ها سروکار داریم؛ نه با اجسام خالی از شعور و عاطفه‌ای چون توپ و تانک و موشک و یا حیواناتی چون شیر و گراز و پلنگ و گرگ.
وقتی که گفتگو بر دو پایۀ اخلاق و منطق استوار باشد، تمام این قدرت‌های ظاهری را شکست خواهد داد.
چنان می‌نماید که حتی کسانی که قدرت‌های ظاهری دارند، نباید به خود آنها غره شوند و تصور کنند که در جامعۀ انسانی با آنها می‌توان به پیروزی رسید؛ چون انسان‌ها تسلیم اخلاق و منطق‌اند؛ نه تسلیم خشونت و زور.

3️⃣ ابزارهای گفتگو
گفتگو ابزارهای خاص خودش را دارد و مادامی با گفتگو نصرت پیدا می‌شود که از آن ابزارها به خوبی بهره‌برداری شود. مهم‌ترین ابزارهای گفتگو، از این قرار است:
▪️الف. اخلاق: در گفتگو بناست که طرف منعطف شود و هرگز هیچ کسی با خشونت، منعطف نخواهد شد. عشق و حرمت‌گذاری و صداقت و احسان و ایثار است که می‌تواند طرف را منعطف سازد.
▪️ب. منطق: در گفتگو بناست، در طرف اقناع حاصل شود و این هم در صورتی حاصل می‌گردد که گفتگو کننده منطق یعنی حرف حساب و استدلال‌های استواری داشته باشد.
▪️ج. نطق: گفتگو چنان که از لفظش پیداست، یعنی سخن گفتن و خاموشی نگزیدن. کسی که قدرت گفتگو دارد، اما آن را به کار نمی‌گیرد، به مثابه کسی است که سلاحش را غلاف کرده است؛ لذا باید پیوسته گفت و نوشت تا پیروزی حاصل شود.
▪️د. صبوری: در گفتگو باید خیلی صبور بود و تحمل هرگونه اهانت و خشونت را داشت و در عین حال، مقابله به مثل نکرد و گرنه سلاح گفتگو از کار خواهد افتاد. در گفتگو، نباید از کوره به در رفت و خشمگین شد؛ بلکه باید با ادب و متانت و محبت و تحمل و مدارا فقط استدلال کرد.
▪️هـ. رعایت هنجارها: وقتی گفتگو مؤثر است که هنجارهای اخلاقی و اجتماعی رعایت شود. گفتگو کننده نباید از حدود اخلاق و قوانین خارج گردد و گرنه شکست خواهد خورد. اساساً غرض از گفتگو این است که به طرف فهمانده شود که او از حدود اخلاق و قوانین خارج شده است و لذا خیلی طبیعی است که خود گفتگو کننده نباید حدود اخلاق و قوانین را زیر پا گذاشته باشد و گرنه توفیقی حاصل نخواهد شد.

🔸تعامل، نه تقابل
🔸سلاح‌های مؤثر تودۀ مردم در مبارزات سیاسی و اجتماعی
🔸همدلی با صبر شادمانه
🔸خشونت‌پرهیزی یا خشونت‌آمیزی
🔸محکوم به شکست بودن خشونت‌ورزی
🔸در نقد خشونت کلامی
🔸هزیمت‌پذیری اجبارهای دینی


https://www.tgoop.com/dineaqlani

Telegram

دین عقلانی | جعفر نکونام

🔶تعامل، نه تقابل
🔸در حاشیۀ بیانات دکتر موسی غنی‌نژاد مبنی بر توجه به موازنۀ قدرت‌ها در تقابلات بین المللی
✅ جعفر نکونام 29 مرداد 1402

1️⃣ توجه به موازنۀ قدرت‌ها در تعاملات بین المللی
آقای دکتر موسی غنی‌نژاد در کلیپی که از او در فضای مجازی منتشر شده، نکات…

www.tgoop.com/dineaqlani/873

2.4K viewsedited  Aug 21, 2023 at 03:16

🔶 گفتگو، قدرت است، نه ضعف
✅ جعفر نکونام 30 مرداد 1402
یادداشت حاضر در بیان این معناست که گفتگو قدرت است، نه ضعف

1️⃣ قدرت بودن گفتگو
در ظاهر چنین می‌نماید که اگر اهتمام کسی به گفتگو و مذاکره است، از ضعف و عجز و ناتوانی اوست و او اگر قدرت داشته باشد، مشت محکم بر دهان رقیب می‌زند و این چنین او را به خاک مذلت می‌نشاند؛ اما واقعیت امر چنین نیست؛ بلکه کسی که نمی‌تواند گفتگو و مذاکره کند، از ضعف و عجز و ناتوانی‌اش خبر می‌دهد.
کسی که با گفتگو و مذاکره مخالف است، مفهومش این است که:
▪️اولاً، او جاهل است و درک درستی از انسان ندارد. او تصور می‌کند، انسان‌ها حیوان‌اند و لذا باید با کتک و ضرب و جرح و دیگر صور خشونت با آنان رفتار کرد و آنان را با زور و اجبار و تحکم تسلیم خود نمود.
▪️ثانیاً، او منطق و حرف حساب ندارد و به عکس تصور می‌کند که رقبیش بی‌منطق است و حرف حساب ندارد. او نمی‌داند که انسان‌ها تسلیم منطق و حرف حساب‌اند؛ بلکه تصور می‌کند که با ضرب و جرح و اخراج و زندان و موشک و پهپاد و نظایر آنها می‌توان به مقصود رسید.
▪️ثالثاً، او اخلاق ندارد و از فضائل اخلاقی نظیر صبر و تحمل و مدارا و حرمت‌گذاری و عشق به همنوع محروم است و متقابلاً به رذایل اخلاقی چون کم‌ظرفیتی و یک‌دندگی و تکبر و تحقیر و تهدید و تنفر نسبت به همنوع آلوده است.

2️⃣ گفتگو، سلاح برندۀ ضعفاء
کسانی که به لحاظ ظاهری ضعیف‌اند، یعنی فاقد قدرت‌های ظاهری سیاسی و نظامی و اقتصادی‌اند، سلاح برنده‌اشان گفتگوست. گفتگوست که می‌تواند این قدرت‌های ظاهری را به زیر بکشد. خیلی بدیهی و طبیعی است که هرکه فاقد قدرت‌های ظاهری است، وقتی بخواهد با دستان خالی به تقابل با صاحبان قدرت‌های ظاهری بپردازد، شکست خواهد خورد.
اما قدرت گفتگو چنان است که تمام این قدرت‌های ظاهری را فرو می‌کشد و دلیل آن این است که ما با انسان‌ها سروکار داریم؛ نه با اجسام خالی از شعور و عاطفه‌ای چون توپ و تانک و موشک و یا حیواناتی چون شیر و گراز و پلنگ و گرگ.
وقتی که گفتگو بر دو پایۀ اخلاق و منطق استوار باشد، تمام این قدرت‌های ظاهری را شکست خواهد داد.
چنان می‌نماید که حتی کسانی که قدرت‌های ظاهری دارند، نباید به خود آنها غره شوند و تصور کنند که در جامعۀ انسانی با آنها می‌توان به پیروزی رسید؛ چون انسان‌ها تسلیم اخلاق و منطق‌اند؛ نه تسلیم خشونت و زور.

3️⃣ ابزارهای گفتگو
گفتگو ابزارهای خاص خودش را دارد و مادامی با گفتگو نصرت پیدا می‌شود که از آن ابزارها به خوبی بهره‌برداری شود. مهم‌ترین ابزارهای گفتگو، از این قرار است:
▪️الف. اخلاق: در گفتگو بناست که طرف منعطف شود و هرگز هیچ کسی با خشونت، منعطف نخواهد شد. عشق و حرمت‌گذاری و صداقت و احسان و ایثار است که می‌تواند طرف را منعطف سازد.
▪️ب. منطق: در گفتگو بناست، در طرف اقناع حاصل شود و این هم در صورتی حاصل می‌گردد که گفتگو کننده منطق یعنی حرف حساب و استدلال‌های استواری داشته باشد.
▪️ج. نطق: گفتگو چنان که از لفظش پیداست، یعنی سخن گفتن و خاموشی نگزیدن. کسی که قدرت گفتگو دارد، اما آن را به کار نمی‌گیرد، به مثابه کسی است که سلاحش را غلاف کرده است؛ لذا باید پیوسته گفت و نوشت تا پیروزی حاصل شود.
▪️د. صبوری: در گفتگو باید خیلی صبور بود و تحمل هرگونه اهانت و خشونت را داشت و در عین حال، مقابله به مثل نکرد و گرنه سلاح گفتگو از کار خواهد افتاد. در گفتگو، نباید از کوره به در رفت و خشمگین شد؛ بلکه باید با ادب و متانت و محبت و تحمل و مدارا فقط استدلال کرد.
▪️هـ. رعایت هنجارها: وقتی گفتگو مؤثر است که هنجارهای اخلاقی و اجتماعی رعایت شود. گفتگو کننده نباید از حدود اخلاق و قوانین خارج گردد و گرنه شکست خواهد خورد. اساساً غرض از گفتگو این است که به طرف فهمانده شود که او از حدود اخلاق و قوانین خارج شده است و لذا خیلی طبیعی است که خود گفتگو کننده نباید حدود اخلاق و قوانین را زیر پا گذاشته باشد و گرنه توفیقی حاصل نخواهد شد.

🔸تعامل، نه تقابل
🔸سلاح‌های مؤثر تودۀ مردم در مبارزات سیاسی و اجتماعی
🔸همدلی با صبر شادمانه
🔸خشونت‌پرهیزی یا خشونت‌آمیزی
🔸محکوم به شکست بودن خشونت‌ورزی
🔸در نقد خشونت کلامی
🔸هزیمت‌پذیری اجبارهای دینی


https://www.tgoop.com/dineaqlani

BY دین عقلانی | جعفر نکونام