۱۰ عادت به ظاهر بی‌ضرر که به رابطه عاطفی لطمه می‌زنند⛔️

۱- شریک عاطفی‌تان را دائماً با دیگران مقایسه می‌کنید
مقایسه‌ی شریک عاطفی خود با دیگران یا همسر پیشین‌ به چند دلیل می‌تواند برای رابطه‌ی شما آسیب‌زا باشد. اول آنکه، این کار باعث شکل گیری توقعات غیر واقعی برای شریک عاطفی‌تان می‌شود. به علاوه، باعث می‌شود شریک عاطفی‌تان احساس بی‌ارزش بودن کند.
تمرکز خود را به جای عیب و نقص‌های شریک عاطفی تان، بر روی ویژگی‌های مثبت او بگذارید، چرا که هیچ کدام ما خالی از عیب نیستیم.

۲- همه‌ی کارها را باهم انجام می‌دهید
گرچه انجام کارهای مختلف به همراه یکدیگر باعث نزدیکی زوج‌ها به همدیگر می‌شود، اما مسأله بر سر داشتن تعادل است. در حقیقت، کارشناسان به زوج‌ها توصیه می‌کنند زمانی را به رسیدگی به علائق و امور شخصی خود اختصاص دهند. در حقیقت، اگر گهگاه برای خودتان وقت بگذارید، این کار کمک می‌کند رابطه عاطفی‌تان شاداب بماند و کمتر اضطراب‌آور بشود.

۳- حسادت «عاشقانه» دارید
حسادت همیشه اثری سمی بر رابطه عاطفی دارد. این فکر که این حسادت از علاقه‌ی شما به شریک عاطفی‌تان نشأت می‌گیرد، نوعی توجیه محسوب می‌شود و درست نیست. حسادت نه تنها باعث می‌شود شریک عاطفی‌تان تصور کند به او اعتماد ندارید و می‌خواهید او را کنترل کنید، بلکه خود شما را هم آزار می‌دهد. احتمالاً دائماً احساس ناامنی روانی و انزوا خواهید کرد.

متخصصان توصیه می‌کنند حسادت خود را بپذیرید، حتی اگر برایتان خجالت‌آور باشد. با این حال، فهمیدن اینکه چرا چنین حسی دارید به طور قطع به غلبه بر آن و حفظ شادی رابطه‌تان کمک خواهد کرد.

۴- سعی می‌کنید بی‌عیب و نقص باشید
برای داشتن یک رابطه عاطفی شاد و مطمئن لازم نیست بی‌عیب و نقص باشید. تلاش بیش از اندازه برای همیشه بی‌عیب و نقص به نظر رسیدن به هیچکس کمکی نمی‌کند. به جای آن، تمرکزتان را روی خودتان و راحتی‌تان بگذارید تا بتوانید نگاه مطمئن‌تری نسبت به خودتان داشته باشید.

۵- اعتماد به نفس ندارید
وقتی اعتماد به نفس نداشته باشیم، همیشه منتظر تأیید شریک عاطفی‌مان می‌مانیم. اما این اصلاً برای رابطه عاطفی خوب نیست. در حقیقت، داشتن احساس خوب نسبت به کسی که هستید و ظاهری که دارید، برای رابطه عاطفی‌تان بسیار مفید خواهد بود. روانشناسان می‌گوید اعتماد به نفس یک ویزگی جذاب است که شریک عاطفی را مایل به نزدیک‌تر شدن به شما می‌کند.

۶- زیاد از حد کوتاه می‌آیید
در یک رابطه عاطفی ایرادی ندارد که طرفین رابطه از مخالفت با یکدیگر خودداری نکنند. به جای اینکه با سازش و مدارا جلوی وقوع کشمکش را بگیرید، باید بتوانید به راحتی و بدون ترس از عمل متقابل شریک عاطفی تان، درباره‌ی چیزهایی که شما را آزار می‌دهند صحبت کنید. در یک رابطه عاطفی مستحکم زوج‌ها باید یاد بگیرند که اختلافات‌شان را بدون اصرار بر محق بودن خودشان و با احترام متقابل حل کنند.

۷- تمام زمان پیش از خواب را به تماشای تلویزیون یا موبایل می‌گذرانید
تحقیقات نشان داده تماشای زیاد تلویزیون یا موبایل می‌تواند آسیب زیادی به صمیمیت میان زوجین وارد کند. این کار باعث می‌شود زمان کمتری برای خواب و انجام دیگر کارهای خصوصی‌تر برای زوج‌ها باقی بماند.

۸- سعی می‌کنید مشکلات شریک عاطفی‌تان را حل کنید
حتی اگر راه حل مشکل شریک عاطفی‌تان را بدانید هم ممکن است این آن چیزی نباشد که او در آن لحظه به آن نیاز دارد. روانشناسان می‌گویند هم حمایت عاطفی بسیار مهم است و هم کمک کاربردی. بنابراین اگر شریک عاطفی‌تان از چیزی ناراحت باشد ممکن است فقط نیاز داشته باشد که به حرف‌هایش گوش دهید، نه اینکه راه حلی برایش پیدا کنید.

۹- باهم غذا نمی‌خورید
پژوهش‌ها نشان داده زوج‌هایی که باهم غذا می‌خورند شادی بیشتری در رابطه‌ی خود احساس می‌کنند. به علاوه، این زوج‌ها از غذای خود هم لذت بیشتری می‌برند. بنابراین اگر می‌خواهید هم رابطه عاطفی شادی داشته باشید و هم از غذای خود راضی باشید، تا آنجا که می‌توانید باهم غذا بخورید.

۱۰- منتظر می‌مانید تا شریک عاطفی‌تان به شما محبت فیزیکی نشان دهد
اگر می‌خواهید رابطه عاطفی‌تان شاد و سالم بماند، باید بتوانید عشق خود را ابراز کنید. ابراز محبت فیزیکی سرراست‌ترین راه برای این منظور است. کارشناسان می‌گویند ما نباید با آن بخش از وجودمان که خواهان تماس فیزیکی است و ابراز و دریافت محبت را دوست دارد، بی‌اعتنا باشیم.

اگر اکنون نه! پس کِی؟

کلیشه‌ی «در لحظه زندگی کن»، شاید به دلیل استفاده‌ی نابجا و نادرست توسط افراد، به جمله‌ای تهی از معنای راستین‌اش تبدیل شده باشد؛ اما حقیقتی انکارناپذیر برای داشتن یک زندگی اصیل است.✔️

تجربه‌ی زنجیره‌وار روزهای سپری شده، ما را وامی‌دارد گمان کنیم این لحظه نیز حلقه‌ای از زنجیره‌ای است که از گذشته ادامه داشته و معلوم نیست تا کی امتداد دارد.➿

این روزمرگی چنان با اطمینان توهم ماندگار بودن به ما می‌دهد که امیدواریم لحظه‌ی بعد بهتر از اکنون باشد.🤔

به تعویق انداختن شادی در زمان اکنون، به این مفهوم است که تصمیم گرفته‌ایم در آینده باشیم.👨‍🦼

هرگاه شادی را به تعویق بیاندازیم، در واقع رنج را انتخاب کرده‌ایم. نگه داشتن افکار معطوف به گذشته یا آینده ما را در سرزنش دیگران یا بیم آینده نگاه می‌دارد. به این ترتیب همواره لحظات‌مان را در پریشانیِ اندوه و اضطراب سپری می‌کنیم.😬

چندی پیش، اتفاقی دست داد تا به همراه یک تور مسافرتی خارج از کشور، گردشی یک هفته‌ای داشته باشم. در طی مسیر هم صحبت لیدر گروه شدم. او به مسافرانش لقب «نامزدان رو به موت» داده بود؛ در آن اتوبوسی که عازم سفر بودیم برخی زوج‌های سالخورده‌ای بودند که جوانی خود را قربانی سال‌های بازنشستگی کرده بودند. یعنی زمانی که می‌توانستند در جوانی لذت سفر با همسر خود را تجربه کنند، صرف روزمرگی های زندگی و پس انداز کرده بودند. آنها تصور می کردند در زندگی باید انتظار بکشند تا بعدها از آن لذت ببرند و شاد باشند. مشکل بیشتر این زوجها آن بود که یکی از آنها یا هر دو بیمار بودند یا نقصی جسمانی داشتند و نمی توانستند از این زمان استراحت که آن را به آخرین بخش عمر خود موکول کرده بودند، لذت ببرند.🧑‍🦼

از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن
فردا که نیامده‌ست فریاد مکن

بر نامده و گذشته بنیاد مکن
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن
«خیام»

احساس تنهایی می‌تواند عامل مرگ زودرس باشد🚶‍♀

محققان افزایش ترشح هورمون استرس کورتیزول را دلیل افزایش خطر مرگ زودرس ناشی از تنهایی می‌دانند؛ هورمونی که در درازمدت تأثیر منفی بر عملکردهای بدن دارد.

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه پزشکی هاربین ۹۰ مطالعه را از کشورهای مختلف با مجموع بیش از ۲.۲ میلیون شرکت‌کننده ارزیابی کردند. شرکت‌کنندگان از شش ماه تا ۲۵ سال پیگیری شدند.
نتایج نشان داد افرادی‌ که انزوای اجتماعی را تجربه کردند، در مقایسه با افرادی‌ که از نظر اجتماعی منزوی نبودند، ۳۲ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس به هر دلیلی بودند. همچنین شرکت‌کنندگانی که احساس تنهایی می‌کردند، ۱۴ درصد بیشتر از دیگران در معرض مرگ زودرس بودند.

به‌گفته محققان، همه ما گه‌گاه احساس تنهایی می‌کنیم، اما زمانی‌که این احساس دائمی باشد، ممکن است به‌عنوان نوعی استرس مزمن عمل کند که ناسالم است. زیرا باعث افزایش سطح هورمون استرس و افزایش التهاب در بدن می‌شود.

محققان تاکید می‌کنند، افرادی‌‌ که از نظر اجتماعی احساس انزوا یا تنهایی می‌کنند🧍‍♂، عادت‌های ناسالمی مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، رژیم غذایی نامناسب (یا ورزش کم) دارند که این خود، عامل مهم ابتلا به بیماری و مرگ زودرس است.

به دنبال ماندنی‌ها باید بود

سازگاری بـه معنای رهایی از تنش و پریشان حالی است. سازگاری با همسر، یعنی پذیرش تفاوت‌های میان فردی آنچنان‌که دو دوست با همه‌ی تفاوتها، در کنار هم از حمایت‌های یکدیگر بهره‌مند می‌شوند.
سازگاری در واقع همان صلح میان فرهنگ دو خانواده است؛ احترام به باورها و مـدارا بـا ناملایمات.

سازگاری یعنی در پی حذف یا طرد طرف دیگر نبودن.

سازگاری همان صلـحی است که بـرای مـن، برای تو و بـرای هـمـه، معنایی یکسان دارد. سازگاری به معنای پایان بخشیدن به آشفتگی‌های ذهن است.
سازگاری یعنی به جنگ میان باورها و تفاهم نداشتن‌ها پایان دهیم؛ نزاعی که سبب سر در گمی و بی قراری می‌شود.

قرار نیست مـا اصول‌مان را بر همسرمان تحميل کنیم و باورهای او را دگرگون کنیم.

سازگاری یک رفتار پویا است که ریشه در گذشت و بخشش دارد، درست برخلاف تنش که از خشم برمی‌خیزد. به این ترتیب سازگاری ماندنی است و تنش رفتنی.

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
با دوستان مروت با دشمنان مدارا (حافظ)

این نشانه ها می‌گوید شما والدین خوبی بودید:
👇

۱- فرزندتان مشکلات‌اش را با شما در میان می‌گذاشت.

۲- هنگام تحصیل او نمره‌اش برایتان همه چیز نبود.

۳- به حریم شخصی‌اش احترام می‌گذاشتید.

۴- او را سرزنش نمی‌کردید.

۵- به اشتباهات خود در رابطه با او اعتراف و عذرخواهی می‌کردید

۶- او را مجبور به دنبال کردن علائق خود نمی‌کردید.

۷- به حرف هایش اعتماد داشتید.

۷ دلیل پشیمانی زوج‌ها پس از طلاق

تقریباً تا ۸۰٪ افراد پس از مواجهه با پیامدهای طلاق، دچار پشیمانی می‌شوند.

در حالی که طلاق برای برخی افراد می‌تواند گزینه سالمی باشد، برخی دیگر ممکن است درد و پشیمانی را تجربه کنند.

انتخاب دلایل اشتباه برای طلاق، بعدها این احساس را پدید می‌آورد که اگر هر دو طرف تلاش بیشتری می‌کردند، می‌توانستند از آن جلوگیری کنند.

این دلایل عبارت‌اند از:
۱- تجربه‌ی آشفتگی‌های عاطفی.
۲- آثار طلاق بر فرزندان.
۳- دشواری‌های مالی پس طلاق.
۴- روابط ناموفق بعدی.
۵- فشار ناشی از احساس تنهایی.
۶- قضاوت دوستان و آشنایان
۷- پی بردن به تصمیم هیجانی و تکانشی هنگام جدایی.

من یک روانشناس هستم و می‌گویم نوجوانان باید در فضای مجازی از 5⃣ چیز پرهیز کنند:

نوجوان شما ممکن است شروط و قوانینی را که شما هنگام تهیه گوشی همراه هوشمند برای او گذاشتید، رعایت نکند.
تقریباً ۹۵٪ درصد از کودکان و نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله از رسانه های اجتماعی استفاده می‌کنند.

گزارش‌ها نشان می‌دهند استفاده‌ی بی‌قاعده از گوشی همراه هوشمند با خطرات احتمالی افسردگی، اضطراب، کاهش کیفیت خواب و اختلال در غذا خوردن همراه باشد.

با این توضیحات، والدین بنابر مزایای متعدد گوشی همراه هوشمند، ناگزیر از استفاده‌ی آن توسط نوجوان‌شان هستند. ولی باید نوجوانان ۵ نکته‌ی مهم را در استفاده از رسانه‌های اجتماعی رعایت کنند:

۱- هرگز پروفایل های رسانه های اجتماعی را عمومی نگه ندارید

۲- هرگز محتوای مضر یا شرم آور پست نکنید.

۳- هرگز فکر نکنید رسانه های اجتماعی فضایی «فقط برای نوجوانان» است.
۴- نباید تمام رفتارها و مکالمات روزمره‌تان را با دیگران به اشتراک بگذارید.

۵- هرگز از صحبت درباره‌ی رسانه‌های اجتماعی با خانواده اجتناب نکنید

افسردگی مسری است؟

تحقیقات زیادی نشان داده‌اند افسردگی می تواند مسری باشد🤧، به خصوص اگر در وهله اول به گرفتن آن تمایل داشته باشیم.

به نظر می رسد که سرایت افسردگی به احتمال زیاد در میان اعضای خانواده، شرکا، دوستان نزدیک و همکاران رخ می‌دهد.
به این ترتیب هنگام گذراندن وقت با یک فرد افسرده، باید از خود در برابر ابتلا به افسردگی محافظت کنیم.😷
در بررسی مطالعاتی که سال گذشته منتشر شد، لیسی پاز و همکارانش نوشتند: "احساسات می‌توانند مانند یک بیماری عفونی در سراسر شبکه های اجتماعی پخش شوند" و احتمال ناراضی شدن یک فرد با تعداد افراد ناراضی که در اطرافشان هستند افزایش می یابد. این نشان می دهد که شبکه‌های اجتماعی منبع بالقوه‌ای از احساسات مثبت و منفی است. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که سرایت عاطفی بیشتر بین اعضای خانواده، شرکا، هم اتاقی‌ها، دوستان نزدیک یا همکارانی که دارای روابط قوی و تماس مکرر هستند، رخ دهد.

در همین حال، محققان دانمارکی نشان داده‌اند، افرادی که شریک زندگی‌شان از داروهای ضدافسردگی استفاده می‌کردند، 62 درصد احتمال ابتلا به افسردگی دارند.

📚منبع👇
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/helping-humanity-thrive/202308/how-do-you-catch-depression

شیوه‌ی فرزندپروری مبتنی بر نقاط قوّت

این رویکرد فرزندپروری بر ایجاد نقاط قوت کودکان تمرکز دارد.

تربیت مبتنی بر نقاط قوّت باعث می‌شود تا فرزندان به والدین‌شان احساسِ تعلق خاطر کنند😍.

از مزایای دیگر فرزندپروریِ مبتنی بر نقاط قوت می‌توان به بهبود عملکرد تحصیلی اشاره کرد👩‍🎓👨‍🎓.

نکته کلیدی این سبک فرزندپروری این است که باید به نقاط قوت فرزند خود توجه و آنها را تقویت کرد.

«آفرین به تو که با علاقه مادربزرگت‌ رو بغل کردی»
«متوجه تلاش‌ات برای درس خواندن هستم»

اینها برخی از چیزهایی است که روزانه به فرزندانمان می گوییم. ما قصد داریم به آنها کمک کنیم رشد کنند، توسعه یابند، به خود‌سازی برسند و به خوبی با محیط اجتماعی سازگار شوند.

در واقع کودکان بیشتر روی کاری تمرکز دارند، که توجه حمایتگرانه‌ی پدر و مادرشان را در انجام آن کار احساس کنند.

فرزندپروری مبتنی بر نقاط قوّت به جای ارسال پیامی با عنوان «تو کمبود داری» یا «تو کافی نیستی» پیامی را ارسال می‌کند که می‌گوید: «شما نقاط قوت منحصربه‌فردی دارید که من آن را تحسین می‌کنم» و «شما آنچه لازم است برای به دست آوردن نتایجی که می‌خواهید دارید. "

فرزندپروی مبتنی بر نقاط قوّت به کودکان کمک می‌کند تا بفهمند در چه اموری با استعداد هستند تا عملکردشان را در آن حوزه تقویت کنند. مهمتر از همه، این یک راه عالی برای کودکان است تا احساس کنند توسط والدین خود به رسمیت شناخته شده‌اند، و بدانند که توسط آنها "دیده" می‌شوند، که در نهایت باعث بهبود روابط میان فردی آنها خواهد شد.

📚منبع👇
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/the-good-life-ritual/202308/strength-based-parenting

تصورات اشتباه درباره‌ی روان‌پریشی نوجوانان:



❌ تصور: چون پزشک تشخیص داده است که فرزند من مبتلا به روان‌پریشی است، پس او تا پایان عمر اش روان پریش خواهد بود.
✅واقعیت: بسیاری از نوجوانان که نشانه‌های روان‌پریشی را تجربه می‌کنند در صورت درمان مناسب به طور کامل بهبود می‌یابند.


❌ تصور: فرزند من هرگز قادر نخواهد بود در آینده به اهداف خود یعنی رفتن به دانشگاه، یا تشکیل خانواده دست یابد.
✅ واقعیت: می‌توان با بهره‌گیری از مشاوره با روان پریشی کنار آمد و به اهداف شغلی و تحصیلی دست یافت ؛ حتی اگر آن به طور کامل درمان نشود.


❌ تصور: افراد مبتلا به روان‌پریشی خشن و خطرناک‌اند.
✅ واقعیت: بسیاری از افراد مبتلا به روان پریشی افکار خشونت آمیز برای آسیب رساندن به دیگران ندارند. اگر این افکار برای نوجوان شما ظاهر شد، تمام تلاش خود را برای حفظ آرامش و گفتگو با درمانگر او انجام دهید.


❌ تصور : نوجوان من به دلیل «تربیت بد» دچار روان پریشی شد.
✅ واقعیت: تربیت والدین شانس ابتلای نوجوان به روان پریشی را چندان افزایش یا کاهش نمی دهد.

👨‍🔬روان پریشی چیست؟
روان پریشی اصطلاحی گسترده برای بسیاری از علائم از جمله:
1⃣ افکار غیرمعمول (مانند نگرانی در مورد نیروهای خارجی که افراد را کنترل می‌کنند)
2⃣ تغییر در هر یک از حواس پنج گانه (مانند شنیدن صداها یا دیدن چیزهایی که واقعا وجود ندارند)
3⃣ پارانویا و بدگمانی، بزرگنمایی‌های عجیب و غریب.
4⃣ مشکل در صحبت کردن به طور معمول (خیلی آهسته صحبت کردن یا خارج شدن از موضوع).
است.

بسیاری از کسانی که روان پریشی را تجربه می کنند در انجام وظایف روزانه خود (مانند دوش گرفتن، مسواک زدن، حضور در مدرسه) یا در تمرکز و به خاطر سپردن چیزها مشکل جدی دارند و ممکن است انگیزه کافی برای انجام امور زندگی نداشته باشند.

روان پریشی معمولا زمانی شروع می شود که فرد بین ۱۶ تا ۳۰ سال سن دارد و از طریق تست سلامت روان امکان پذیر می‌شود. بسیاری از اوقات، فرد اولین تجربه روان پریشی خود را پس از یک رویداد آسیب زا یا استرس شدید خواهد داشت.

⚠️چند نمونه از اختلالات سلامت روان که ممکن است شامل علائم روان پریشی باشد عبارتند از:

🆘 اختلال افسردگی اساسی.
🆘 اختلال دوقطبی.
🆘 اسکیزوفرنی (در کودکان بسیار نادر).
🆘 اسکیزوفرنی فرم.
🆘 اسکیزوافکتیو.


📚منبع👇
https://health.choc.org/debunking-psychosis-myths-how-to-support-youth/

قدردانی🙏 از بچه‌ها می‌تواند احساسات شادی و رضایت را در آنان افزایش دهد و در همان حال اضطراب و افسردگی را کاهش دهد😊.

مطالعات نشان می دهد، قدردانی می‌تواند تأثیر مثبت و قابل توجهی بر سلامت روان و جسمی افراد بگذارد💆‍♀.

🤔قدردانی چیست؟
قدردانی همان تشکر یا تأیید گفته‌ها و کارهای دیگران است.

قدردانی از فرزند می‌تواند شامل خوشحالی از هم صحبتی با وی، سپاسگزاری برای حضور اش در کنار‌ شما یا حتی با هم غذا خوردن باشد.🤗
در واقع قدردانی به معنای تمرکز بر داشته‌هاست، به جای آنکه به نداشته‌ها فکر کنید.

برای بزرگسالان و کودکان طبیعی است که روی چالش های خود تمرکز کنند. با این حال، اگر زمان و فضای کافی برای خوبی‌های زندگی را در نظر نگیریم، ممکن است به نقطه‌ای برسیم که شروع به انتقاد و گله از هم کنیم. عملاً قدردانی مانند ماهیچه‌ای است که برای قوی‌تر شدن نیاز به تمرین مداوم دارد.

چرا قدردانی برای سلامت روان فرزندان مفید است؟

بر اساس تحقیقات روانشناسی مثبت، تمرین قدردانی در واقع می تواند تجربه احساسات مطلوب مانند شادی، غرور و رضایت را افزایش دهد. همچنین می تواند احساسات چالش برانگیزتری مانند اضطراب و افسردگی را کاهش دهد.

در مجموع ابراز قدردانی از افرادی که دوست‌شان داریم می‌تواند به تقویت رابطه ما و نزدیک شدن به هم کمک کند.

📚منبع👇
https://health.choc.org/practicing-gratitude-can-benefit-kids-mental-health/

👩‍⚕نشانه های اضطراب کودک هنگام شروع سال تحصیلی جدید:

وقتی کودک مضطرب است، ممکن است نداند چگونه احساسات خود را در قالب کلمات بیان کند. در عوض، به دنبال سرنخ در رفتار او باشید.

 کودکی که اضطراب را تجربه می کند ممکن است:
1⃣ وابسته‌تر از حالت عادی به نظر برسد
2⃣ بی قرار و بهانه گیر شود.
3⃣ تغییرات در عادات غذایی و خوابیدن.
4⃣ افکار یا نگرانی‌های منفی داشته باشد.
5⃣ زودتر ناراحت یا عصبانی شود.
6⃣ گریه های بی دلیل داشته باشد.
7⃣ تقلا برای تمرکز
8⃣ از دل درد شکایت کند.
@drawing_psy

6⃣ عامل برای افزایش خودکارآمدی در نوجوان؟

👩‍🏫 خودکارآمدی (باور به توانمندی های خود) آموختی است و روانشناسان برای افزایش آن ۶ راهکار را ارائه داده اند:

1⃣ فراهم آوردن زمینه ی تجربیات موفقیت آمیز:

با توجه به شناختی که از توانایی های فرزند خود دارید، فعالیت های ساده ای از او بخواهید تا انجام دهد. طوریکه از انجام آن کار، احساس موفقیت کند. از تکالیف آسان شروع کنید و به مرور به سمت کارها و مسئولیتهای دشوارتر حرکت کنید. موفقیت در تکالیف عزت نفس نوجوان را افزایش می دهد و اعتماد به نفس او را برای انجام مسئولیتهای بعدی بالا می برد.

2⃣ ترغیب و تشویق کلامی:

خیلی مهم است که بدانید، نوجوان هنوز هم به تایید و تشویق پدر و مادرش نیاز دارد. حتی در قبال انجام یک ساده از او تشکر کنید. همه ی نوجوانان دوست دارند، پدر و مادرشان به ایشان افتخار کنند. با تشویق های کلامی، نوجوان خود را در مسیر پیشرفت قرار دهید.

3⃣ نوجوانتان را در معرض الگوهای موفق به ویژه از اقوام و آشنایان، قرار دهید:

قبل از انجام هر کاری علاوه بر جسارت، داشتن الگویی برای انجام صحیح آن کار نیز اهمیت دارد. با ارائه ی الگوهای موفق، زمینه یادگیری را برای فرزندتان فراهم کنید. بهترین الگو در درجه اول پدر و مادر می باشند و سپس اقوام و آشنایان.
البته مراقب باشید تا ناخواسته، نوجوان خود را با کسی مقایسه نکنید. کافیست به طور غیر مستقیم از افراد موفق خانواده و اقوام و دوستان به نیکی یاد کنید.

4⃣ کمال گرایی را کنار بگذارید:

بسیاری از والدین فکر می کنند شرط درست انجام دادن یک کار، کامل و بدون نقص انجام دادن آن است. ایشان گاهی با استناد به ضرب المثل معروف: «کار را که کرد، آنکس که تمام کرد» تلاشهای ناتمام فرزندشان را نادیده می گیرند. یا با مشاهده کوچکترین نقصی فرزند خود را سرزنش و از تلاش مجدد دلسرد می کنند. به خاطر داشته باشید که هیچ انسانی کامل نیست مخصوصا اینکه در شروع کار باشد. اگر فرزند شما حتی پنجاه درصد از تکالیف اش را درست انجام می دهد، سزاوار تایید و تشویق شماست .

5⃣ مشارکت با همسالان:

نوجوانتان را ترغیب کنید تا کارها و تکالیف اش را با هم سن و سال هایش انجام دهد. هیچ وقت انتظار نداشته باشید؛ نوجوان شما به تنهایی احساس رضایت و موفقیت از انجام کارهایش داشته باشد. از او بخواهید؛ با دوستانی که مورد تأیید شما هستند، تشکیل گروه بدهد و برای این کار به او کمک نیز بکنید.

6⃣ تعامل با مدرسه:

بر فعالیت های تحصیلی فرزندتان نظارت داشته باشید. به مدرسه اش سر بزنید و  با معلم ها صحبت کنید تا در جریان پیشرفت یا مشکلات او قرار بگیرید. حتما در این زمینه با مشاوران مدرسه هم مشورت کنید.

@drawing_psy