📚کتاب ذهنیت برنده

✳️این کتاب به شما یاد میده که چطور به هدف تان برسید

📌نشر میلکان

آلن دو باتن

جان گرین

تمام آنچه دیگران می گویند
چه خوب و چه بد
چه مثبت و چه منفی
فقط ایده و نظر آنهاست

گاهی حتی باید
مشاهده گر افکار خودمان نیز باشیم
چه برسد به افکار و گفته های دیگران
ما همه افکار خودمان نیستیم

بخشی از خشم و ناراحتی ما از دیگران، ریشه در انتظارات ما از آنها دارد

🕯شمع به کبریت گفت:
از تو میترسم تو قاتل من هستی...
کبریت گفت:
از من نترس...
از ریسمانی بترس که در دل خود جای دادی!!!

🍀🍀🍀

🍀🍀🍀🍀


آزادی این نیست که آدم هرکاری دلش خواست بکند؛
آزادی به واسطه متعهد بودن به یک آدم و یا یک هدف و آرمان حاصل می شود
شاید متناقض بنظر آید اما کسی که حواسش پرت هزار چیز است و به هر چیزی ناخنک می زند، هرگز طعم آزادی را نخواهد چشید
میزان آرامش و تمرکز و کسب دستاوردهای سازنده و مشخص معیار بهتری برای سنجش آزادی هستند.


🍀🍀🍀🍀

🍀🍀🍀🍀

گاهی واکنش های احساسی شدیدی از خودمان نشان می دهیم که تناسب کمی با موقعیت دارد؛
مثلا میزان عصبانیت یا رنجش ما خیلی شدیدتر از چیزی است که انتظار می رود در یک موقعیت خاص بروز دهیم.
شاید دلیل اش این است که موقعیت های مشابه دیگری وجود داشته است که نتوانسته ایم حرف مان را بزنیم، احساس مان را بروز دهیم یا از خودمان دفاع کنیم.

🍀🍀🍀🍀

🍀🍀🍀🍀

گاهی اوقات پشت حسرت های ما
مرور گذشته ای وجود دارد که گویا خوب رفتار نکرده ایم یا انتخاب های خوبی نداشته ایم
مرور گذشته منجر به حس پشیمانی و حسرت در ما می شود و این می تواند مقدمه ای برای ناامیدی ما باشد که و از تغییر ناامید شویم و جستجوی کمتری برای راه حل های جدید داشته باشیم
اما اگر به این فکر کنیم که قبلا کم تجربه تر بوده ایم و شناخت یا مهارت کمتری نسبت به امروز داشته ایم، این ناامیدی کمتر شود
گاهی هم لازم است آن خود خام گذشته را ببخشیم و به او حق بدهیم اگر که انتخاب های خوبی نداشته است...

🍀🍀🍀🍀

🍀🍀🍀🍀

همه ما آدم ها در هر لحظه و ساعت ممکن است طیفی از احساسات مختلف را درباره خود، دیگران و هستی داشته باشیم احساساتی نظیر خشم، غم، شادی، عشق یا تنفر...
که بسیار طبیعی هستند
ما حتی نسبت به فرزندان یا والدین خودمان هم ممکن است در یک لحظه پر از عشق باشیم و در لحظه یا روز دیگر سرشار از خشم یا بیزاری
اما مهم این است که با آنها چگونه رفتار می کنیم؛
آیا وقتی پر از خشم هستیم با آنها بدرفتاری می کنیم، آنها را مورد خشونت قرار می دهیم؟ و با کلام و رفتارمان باعث آزار و دوری آنها از خود می شویم؟
گاهی باید رفتارمان را از احساسات مان جدا کنیم و فقط تماشاگر احساسات مان باشیم.
اگر قرار باشد در روابط مان دنباله رو و تابع محض احساسات باشیم، روابطی بسیار ناپایدار خواهیم داشت که برای خودمان و دیگران آسیب زاست.

🍀

گاهی لازم است به اطرافیان مان فرصت دهیم تا حس و حالشون رو خودشون و با سرعت مناسب خودشون تنظیم کنند
اگه حالشون خوب نیست، اگه غصه دارند، نگران هستند و ...... لازم نیست کاری کنیم تا سریع تغییر حال پیدا کنند، زود خوب شوند یا اینکه دائم بپرسیم حالت چطوره ؟  بهتر شدی؟..
باید فرصت بدیم تا درد و رنج شون را بپذیرند، درک کنند، اونو حس کنند و اگه لازم بود براش کاری انجام بدن
ما انسان هستیم و همان‌قدر که طبیعیه حال خوب داشته باشیم روزهایی هم هست که حال بد داریم
یادتون باشه که این روانشناسی زرد هست که میگه ما باید همیشه شاد و خوش باشیم و رنج و درد به رسمیت نمی شناسه
بهترین کاری که در این مواقع می تونیم انجام بدیم این هست که بگیم من کنارت هستم و اگه کمکی خواستی روی من حساب کن

#سه_سوت_تا_مرگ_یک_رابطه

۱- مخالفت تحقیر‌آمیز

وجود مخالفت در هر رابطه‌ای طبیعی است؛ اما نوع تحقیر‌آمیزش نخستین سوت هشدار برای پایان یک رابطه است.

صحنه‌ای را تصور کنید که در یک مهمانی خانوادگی هستید. مادر شما در حال تعریف و تمجید از شما است:
«بچه‌ام ماشاالله مهندسه و ...»

همسر شما بلافاصله در مخالفت می‌گوید:
«چه مهندسی وقتی کارِ مهندسی نمی‌کنه و ...؟»
این داستان تنها یک نمونه از بی‌شمار مخالفت‌های تحقیر‌آمیزی است که زوجین نسبت به هم روا می‌دارند تا خود را پیروز و بالاتر از دیگری نمایش دهند.


۲- رنجش پی در پی

رنجش نوع شدیدتر مخالفت هایی است که روی هم جمع شده اند و به صورت احساس تنفری موقتی ابراز می شود.

در این مرحله یکی دیگری را سرزنش و ملامت می کند و فرد مقابل هم عکس العمل نشان می دهد و او را مورد حمله قرار می دهد.
اگر رنجش و عصبانیت ، مدام تکرار شود شما در مقام جلوگیرنده آن ، با به درون ریختن این عصبانیت و رنجش و انباشت انرژی منفی بسیار در درونتان پا به مرحله سوم می گذارید.


۳- عدم پذیرش و طرد

بعد از یک دعوای مفصل، در را به هم می کوبید و از منزل خارج می شوید در حالی که احساس یاس و پوچی سراسر وجودتان را فرا گرفته است . این در حالی است که از جار و جنجال و دعوا هم خسته اید و منزل را برای رسیدن به آرامش ترک کرده اید، در حقیقت از همسر خود فرار کرده اید. این فرار کردن الزاماً از خانه دور شدن نیست بلکه می‌تواند پناه بردن به یک شیئ خاص مثلاً موبایل باشد. یعنی این مرحله ممکن است به صورت دیگر و در درون منزل اتفاق بیفتد. شما در منزل و زیر یک سقف هستید ولی به یکدیگر بی اعتنایی می کنید و یکدیگر را مورد بی توجهی قرار می دهید.

در طرد و عدم پذیرش، آنقدر فشار روحی و تنش زیاد می شود که فرد برای خود، فضایی تازه و آرام طلب می کند و این گونه از زندگی زناشویی خود عقب نشینی کرده ، میدان مبارزه را ترک می کند در حالی که پیوندهای عاطفی وی، آخرین نفس ها را می کشد. اما طرد و عدم پذیرش هم می تواند لاینحل باقی بماند و با تکرار و انباشت در طول یک دوره زمانی ، فرد را به مرحله نهایی گسست عاطفی سوق دهد.

دوست داشتن

گاهی ما، مورد توجه قرار گرفتن یا رفع تنهایی را با عشق و دوست ‌داشتن یکی می‌گیریم.
حال آنکه اولی وابستگی است و دومی دلبستگی.
در حالت اول، ما به دنبال حفظ وضع خوشایند و تکرار لحظات دلنشین پیشین هستیم؛ در حالی که در دومی به استقبال لحظات ناب و نو باید رفت.
بگذارید به کلیشه‌ای اشاره کنم تا مطلب را بهتر منتقل کنم.👇

در یک ازدواج به ظاهر عاشقانه، پسر عواطف مادرانه را در وجود دختر و دختر نیز متقابلا محبت و توجهات پدرانه را از پسر طلب می‌کند. به عبارت ساده تر پسر مادرش را و دختر پدرش را در دیگری می‌جوید! نام این حالت عشق و احساس نیست، رابطه ای است که بر اساس تکرار لحظات شیرین گذشته شکل گرفته است.
چنین وضعی پایدار نخواهد ماند، چرا که با ذات رو به رشد و در حال تحول آدمی ناسازگار است.
اغلب بزرگترهای باتجربه به موقتی بودن چنین هیجان احساسی که فقط نامش عشق است واقفند!

هیجان و ذوق زدگی عاملی مخرب است که باعث بی دقتی و عدم توجه در انتخاب میگردد،گویی در این حالت ترجیح میدهیم تو حال خودمون و در بی خبری بسر بریم. البته همچنان اصرار به نام عشق بر آن داریم.

اگر در دوستی ها این اتفاق بیفتد قابل جبران است اما اگر تبدیل به تصمیمی برای زندگی مشترک شود کار دشوار و پیجیده میشود.
خلاصه آنکه هیجان، نیاز، و ذوق زدگی را با عشق و احساس اصیل نباید اشتباه گرفت.
بروز احساس و عشق عمیق پروسه ای است که از ترکیب شناخت، ارتباط و جاذبه های ظاهری و جنسی در دو طرف شکل میگیرد.