tgoop.com/elahiatik/124
Last Update:
رسولان یا چهارپایان؟
🔹شاید تعجب کنید اگر بشنوید تمام مترجمان قرآن در ترجمهٔ یکی از آیات قرآن دچار اشتباه شده‌اند. یا این‌طور بگویم که می‌توان یکی از آیات قرآن را کاملاً متفاوت با نظر مترجمان و مفسران قرآن فهمید.
📖سورهٔ مرسلات (۷۷)، آیهٔ ۱۱: وَ إذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ.
▪️الهی قمشه‌ای: و آنگاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند.
▪️انصاریان: و آن زمان که وقت حضور پیامبران [برای گواهی بر امت‌ها] معین شود.
▪️بهرام‌پور: و آنگاه که براى پیامبران تعیین وقت شود.
▪️فولادوند: و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند.
▪️آیتی: و آنگاه كه پيامبران را وقتى معين شود.
▪️مشکینی: و آنگاه که فرستادگان (خدا) وقت حضورشان (در محاکمهٔ امت و شهادتشان برای آن‌ها) معین گردید (قیامت برپا خواهد شد).
▪️مکارم شیرازی: و در آن هنگام که برای پیامبران (به‌منظور ادای شهادت) تعیین وقت شود!
🔹در بالا، بعضی ترجمهها را برای نمونه آوردم. می‌بینید که اجزای اصلی این جمله دو کلمه است: «رسل» و «أقتت». اولی اسم است و دومی فعل. این را هم می‌دانیم که بر روی رسل یک فعلی به وقوع پیوسته. اما خطای مترجمان از جایی آغاز شده که در تشخیص ریشهٔ این دو کلمه به خطا رفته‌اند.
🔹«رُسُل» در اینجا احتمال دارد جمع «رسول» به معنی فرستاده نباشد، بلکه جمع «رَسَل» به معنی شتر (در توسع معنایی، چهارپایان) یا «رسیل» به معنی اسب (در توسع معنایی، چهارپایان) یا «رِسال» به معنی دست‌وپای چهارپا باشد. پس رسل در این آیه، طبق یک احتمال، چهارپایان‌اند.
🔹دربارهٔ کلمهٔ «اقتت» گفته‌اند: فعل ماضى مجهول از باب تفعیل از مصدر «تاقیت» است، که به معناى توقیت و تعیین وقت است. درواقع، سه حرف اصلی این فعل را «وقت» گرفته‌اند. در این صورت، سؤال اساسی این خواهد بود که چگونه «و» در این فعل تبدیل به «أ» شده. مفسران از صدر اسلام تا کنون توجیهات مختلفی برای آن ذکر کرده‌اند و خودشان را به تکلف انداخته‌اند که در اینجا مجال بیانش نیست. اما ممکن است ریشهٔ این فعل «قتت/قتّ» به معنی «نابود کردن»، «قلع و قمع کردن»، «شکستن» و مانند آن باشد که به باب افتعال رفته و مجهول شده است.
🔹پس همان‌طور که می‌بینیم این آیه ممکن است نه ارتباطی به پیامبران داشته باشد و نه به تعیین وقت شدن برای آن‌ها. به‌علاوه، آیات قبل و بعد از این آیه مربوط به تاریک شدن ستارگان و شکافته شدن آسمان و از جا کنده شدن کوه‌هاست. اگر انسجام متن را در نظر بگیریم، در فضای قیامت و ستاره و آسمان و کوه چرا به‌یکباره باید رسولان در صف بنشینند و برایشان تعیین وقت شود؟ (بار دیگر به ترجمهها نگاه کنید.)
🔹معنی آیه، بنابر توضیحاتی که گذشت، چیزی شبیه این خواهد شد: «و آنگاه که چهارپایان قلع و قمع شوند» یا «و آنگاه که دست‌وپای چهارپایان شکسته شود».
📎این مطلب کشف خودم نبوده و آن را از زبان دکتر احمد پاکتچی شنیده‌ام.
📎📎شاید برایتان سؤال شود آیا برای این نوع وصف از قیامت نمونهٔ دیگری هم وجود دارد؟ در سورهٔ تکویر آیات ۱ تا ۵ مشابه همین وصف وجود دارد. در آنجا سخن از خورشید و ستارگان و کوه‌هاست و سپس شتران و حیوانات وحشی. این توصیف هم می‌تواند مؤید بحث فوق باشد و ترجمهٔ جدید را تقویت کند.
#قرآن #ریشه‌شناسی #ترجمه #تفسیر
@elahiatik
BY الهیاتیک | سجاد سرگلی
Share with your friend now:
tgoop.com/elahiatik/124