🎙«بودجه ۱۴۰۴ چه میزان با آرایش جنگی کشور تناسب دارد؟»

👤دکتر میثم ظهوریان
نماینده دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون اقتصادی

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ ‍ ‍«صریح، شفاف، دانشجویی!»
روز دانشجو در سال‌های اخیر در دانشگاه شریف چگونه گذشت؟

6⃣ پردهٔ ششم: ۱۶ آذر ۱۴۰۲
میهمان: محمدعلی زلفی‌گل
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دولت سیزدهم

🔷 گوشه‌ای از اظهارات میهمان:

یکی از آزادترین دانشگاه‌ها در دنیا دانشگاه‌های جمهوری اسلامی هستند، مشروط بر اینکه به قوانین و مقررات احترام گذاشته شود. ظرفیت جمهوری اسلامی بسیار بالاست، اما قوانین را باید رعایت کرد. اگر قرار باشد قشر فرهیخته ما، بخواهد به قانون احترام نگذارد، از بقیه اقشار چه انتظاری داریم؟ می‌توانید بررسی کنید که این آزادی فعلی در دانشگاه‌های ما، در کدام دانشگاه‌های دیگر جهان وجود دارد؟

🔶 خلاصه ای از اظهارات دبیران تشکل‌ها:

▪️علیرضا عسگری (بسیج دانشجویی):

چقدر به فکر پژوهش درباره ایده دانشگاه تراز ایرانی-اسلامی بوده‌ایم؟ هرجا که با مشکلی روبه رو شدیم از خطوط و آرمان‌های خود عبور کردیم. به خاطر مشکلات مالی نه چندان بزرگ، علم و آموزش را به کالایی کم ارزش تبدیل کرده و آن را در اختیار برخی سرمایه‌داران نالایق گذاشته‌ایم. چگونه است دانشگاهی که باید نمونه متوازنی از جامعه باشد، دانشجویان آن عمدتا منحصر در چند دهک بالای اقتصادی است؟

▪️ متین یوسفی (جامعه اسلامی):

شما باید محاکمه بشوید! چون در دادگاه حقیقت متهمید. متهم به دسیسه علیه خدا به اسم خدا!
جایی بین ۱۳۵۷ و امروز عده‌ای نشستند و تصمیم گرفتند که «مردم» خیلی خطرناک شده‌اند، اگر بخواهند چنین در حکمرانی کشور داستان درست کنند که نمی‌شود. چه کار کنیم؟ توده‌های مردم را تضعیف کنیم؛ از دانشجوها زهرچشم بگیریم؛ از دانشگاه سیاست‌زدایی کنیم...

▪️ فاطمه باقری (انجمن اسلامی مستقل):

آقای دکتر! آیین نامه ارتقا اعضای هیئت علمی به عنوان یکی از مهمترین آیین نامه های آموزش عالی نه تنها برپایه اصول و مبانی اسلامی تدوین نشده بلکه نیاز های بومی و اصیل کشور نیز در آن نادیده گرفته شده است. آقای دکتر تکیه بیش از اندازه بر شاخص های علم سنجی مبتنی بر مقالات علمی پژوهشی سد بزرگی بر استفاده از توان پژوهشی اعضای هیات علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در پرداختن به مسائل روز صنعت پدید آورده است.

▪️ محمدرضا بهرانوند (انجمن اسلامی):

با آنچه در یک سال گذشته بر دانشجویان و اساتید آزاده روا داشتید باری دیگر ثابت کردید که برای اجرای تفکرات تاریخ مصرف گذشته خود از هیچ ظلمی فروگذار نخواهید کرد و به گمانتان شیوه‌نامه جدید انضباطی که توسط دولت فعلی و با مشورت دستگاه‌های امنیتی نوشته شده است، می‌تواند صدای آزادی‌خواهی و عدالت‌طلبی را از دانشگاه و جامعه حذف کند.

🆔 میدان انقلاب
🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر

«ما برادر نیستیم!»

🎙 #چرا_جنگیدم
#بازنشر

🔹پادکست‌هایی داستانی از زبان آنانی که در سوریه روبروی هم جنگیدند.

🔸قسمت سوم: ما برادر نیستیم


🇮🇷🇸🇾 @Enqelabsq | میدان انقلاب

🎙 #چرا_جنگیدم

🔸 پادکست‌هایی داستانی از زبان آنانی که در سوریه مقابل هم جنگیدند.

🔹قسمت سوم: ما برادر نیستیم !

« مردم، یکپارچه سقوط اسد رو می‌خواستند و کنترل بسیاری از مناطق هم عملا از دست دولت درآمده بود. البته هنوز خبری از جنگ نشده بود. دیگر داشتم خنکای حکومت اسلامی رو حس می‌کردم. هرچقدر این دولت سکولار تاخت و تاز کرده بود، بس بود. آن روزها با ابوجعفر، در مورد بعد از سقوط رژیم سوریه فکر می‌کردیم و گمان می‌کردیم که اگر سوریه هم مثل مصر، به دست اخوان المسلمین بیافتد، یک محور قوی می‌توانیم تشکیل بدهیم؛ از مصر و غزه و سوریه و ترکیه. سوریه محل اتصال این محور بود. این جوری می‌توانستیم کمر ببندیم برای شکستن کمر یهود که در محاصره‌ی این محور اخوانی قرار می‌گرفت.»

🔗 از برنامه‌های زیر نیز ما را بشنوید:
CastBox | Podcast Addict | ناملیک | شنوتو |

🇮🇷🇸🇾 @Enqelabsq | میدان انقلاب

🔰 متن سخنرانی نماینده بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف در برابر آقای دکتر پزشکیان، رئیس‌جمهور محترم، به مناسبت روز دانشجو را می‌توانید هم‌اکنون در ویرگول بسیج دانشجویی شریف بخوانید!

🗓 ۱۷ آذر ۱۴۰۳

⏰ ۵ دقیقه

🔻آقای دکتر پزشکیان!
برخی از کارشناسان که با سیاه نمایی، سعی دارند تجربه‌ی تلخ دولت روحانی در گره زدن تمام مشکلات به مذاکره را رقم بزنند، می‌توانند تمام دولت و شخص دلسوز و دغدغه‌مند شما را به انحطاط بکشند.
شرایط خطیر امروز ایجاب میکند درکنارهم با وفاق و انسجام ملی به دنبال حل مسائل واقعی کشور و ساخت فردایی روشن برای ایران عزیز باشیم.
از نارضایتی خواص مانع‌تراش نهراسید که به فرموده‌ی امیرالمونین (علیه‌السلام) «إِنَّ سُخْطَ الْخَاصَّةِ يُغْتَفَرُ مَعَ رِضَى الْعَامَّةِ» پس بپاخیزید و به خداوند و مردم ایمان داشته باشید که در آن صورت نصرت الهی با شما خواهد بود.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ «ویژه‌نامه‌ی میدان انقلاب به مناسبت روز دانشجو منتشر شد»

🗞 خدا لعنت کند...

◾️به مناسبت روز دانشجو

▫️خدا لعنت کند آن دست‌هایی را که تلاش کرده‌اند و می‌کنند که قشر جوان و دانشگاه ما را غیر سیاسی کنند

📥 دانلود نسخه دیجیتالی نشریه

📍نسخه‌ی فیزیکی نشریه را می‌توانید به صورت رایگان از همکف ساختمان ابن سینا دریافت کنید

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

🔺️ «خدا لعنت کند»

⭕️ ویژه‌نامه روز دانشجو

🔻 همکاری مشترک نشریه های:
📌 فتح؛ بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق
📌 عصر؛ بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی
📌 هفت تیر؛ بسیج دانشجویی دانشگاه شهید بهشتی
📌 میدان انقلاب؛ بسیج دانشجویی دانشگاه شریف

🗓 هفته سوم آذرماه

📰 عنوان مقالات:
🔸 جـنون سـیاسـت‌زدایـی
«چند کلمه‌ای در باب اختگی سیاسی دانشجویان»
🔹 علـم بی‌عمـل، دانشجــوی بی‌ثمـر
«گفتاری در باب لزوم همراهی علم با عمل در زیست دانشجویی»
🔸  در مـیـانـه میـدان
«روایتی از جنبش دانشجویی در دهه۹۰»
🔹 عـلاج اقـتصـاد
«گزیده‌ای از پیشنهادهای اقتصادی شریفی‌ها»

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔰 نشریه هفت تیر
🌐 @Haftetir_sbu
🔰 نشریه فتح
🌐 @fathisu_ir
🔰 نشریه عصر
🌐 @mag_asr
🔰 نشریه میدان انقلاب
🌐 @Enqelabsq

‍ ‍ 🔰 «مهندس سیمایی صراف»
بخش 1⃣ از 2⃣

✍🏻 امیررضا جباری، ۱۴۰۰ مهندسی دریا

🔹 در دانشکدهٔ حقوق می‌توان مهندس شد؟ احتمالا جوابتان نه باشد. ولی جوان سابق و خوش‌ذوق مشهدی ما، آقای دکتر سیمایی صراف، وزیر علوم دولت وفاق به ما می‌آموزد که اگر ارادهٔ کافی داشته باشیم هر چیزی ممکن است. مثلا خود ایشان که از کارشناسی تا دکتری حقوق خوانده، یکی از تمیزترین پروژه‌های مهندسی کشور را در روز دانشجو در دانشگاه شریف اجرا کرد!

🔸 برای درک این پروژهٔ مهندسی پیچیده، روایت خودم از روز دانشجو در دانشگاه شریف را بازگو می‌کنم. مراسم با سرود ملی و تلاوت قرآن آغاز شد. روزنامهٔ شریف کلیپی دربارهٔ مطالبات دانشجوها از رئیس‌جمهور آماده کرده بود که به مناسبت روز دانشجو در سالن پخش شود. کلیپ پخش شد ولی در کمال ناباوری مطالبات دانشجوها در آن نبود بلکه یک رپورتاژ تبلیغاتی تمام‌عیار برای وزیر علوم بود! به طوری که احساس کردیم کلیپ تبلیغ انتخاباتی یک کاندید مجلس را برای ما آماده کردند!

🔹 سپس مجری با افتخار و فخرفروشی اعلام می‌کند که وزیر علوم از تریبون خودش در این برنامه استفاده نمی‌کند و وقت خود را به دانشجوها داده است! و اذعان می‌کند که برای اولین بار در تاریخ! وزیر فداکار ما از تریبون خودش گذشته تا دانشجوها وقت بیشتری برای صحبت داشته باشند. مجری همچنین با انداختن بادی به غبغب افتخار می‌کند که برای اولین بار به ۱۳ نمایندهٔ دانشجویی تریبون داده شده تا دانشجوها یک دل سیر با رئیس‌جمهور درد دل کنند!

🔸 البته تریبون دانشجوها هم واقعا جذاب بود. آقای دکتر سیمایی صراف خودش تک‌به‌تک دانشجویان را بررسی و برنامه‌ریزی دقیقی کرده که با رعایت عدالت و انصاف دانشجوها بتوانند صحبت خودشان را به رئیس‌جمهور برسانند. برخی از این دانشجوها به شرح زیر هستند:

- نمایندهٔ انجمن اسلامی دانشگاه شریف
- نمایندهٔ انجمن اسلامی دانشگاه تهران
- نمایندهٔ انجمن اسلامی دانشگاه ایران (با نام مستعار شورای صنفی)
- نمایندهٔ انجمن اسلامی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود (با نام مستعار نمایندهٔ نشریات دانشجویی)
- نمایندهٔ انجمن اسلامی دوم دانشگاه شریف (با نام مستعار انجمن علمی)
- نمایندهٔ انجمن اسلامی آن‌یکی دانشگاهی که نامش یادم رفت (با نام مستعار کانون‌های فرهنگی)
- نمایندهٔ مجمع اسلامی دانشگاه امیرکبیر (که خط فکری آن‌ها همان خط فکری سخنرانان قبلی‌ای است که ذکر شد)

🔹 رسما به دو سه تا انجمن اسلامی از دانشگاه‌های مختلف تریبون داده شد و بقیه را هم ذیل نام‌های رنگ و وارنگ جا داده بودند. ناظر بیرونی احتمالا با خودش می‌گوید که خب! انجمن علمی و شورای صنفی و نمایندهٔ نشریات دانشجویی که سیاسی نیستند، و اگر احیانا گرایش سیاسی‌شان با دولت همسو شده، یا اتفاقی‌ست یا به این دلیل است که گرایش سیاسی عموم دانشجویان با دولت همسو است و این در این نهادها هم بروز پیدا می‌کند.

🔸 هم‌زمان که این نتیجه‌گیریِ منطقی دارد در ذهن ناظران بیرونی شکل می‌گیرد...

ادامه دارد...

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍🔰 «مهندس سیمایی صراف»
بخش 2⃣ از 2⃣

✍🏻 امیررضا جباری، ۱۴۰۰ مهندسی دریا

🔸 هم‌زمان که این نتیجه‌گیری منطقی دارد در ذهن ناظران بیرونی شکل می‌گیرد دکتر مهندس سیمایی صراف با نیشخندی بر لب به پروژهٔ خود افتخار می‌کند چرا که شکل‌گرفتن این انگاره هم بخشی از پروژهٔ مهندسیِ دکتر بوده! چرا به انجمن علمی شریف تریبون داده می‌شود ولی برای نمایندگی شورای صنفی از دانشگاه ایران نماینده می‌آورند؟ مدیونید اگر فکر کنید بخاطر گرایشات سیاسی دبیر انجمن‌های علمی شریف و نزدیکی او به محمد خاتمی این تریبون به او داده شده است! و همچنین مدیونید اگر فکر کنید چون نمایندهٔ شورای صنفی دانشگاه ایران نسبت به دبیر شورای صنفی دانشگاه شریف از لحاظ سیاسی با دولت همسو تر بوده این تریبون از دانشگاه شریف گرفته شده و به دانشگاه ایران داده شده است! یا اتفاق عجیب دیگر این که نمایندهٔ نشریات دانشجویی دقیقهٔ نود با شخص دیگری جایگزین می‌شود چون بسیجی‌ست! و شخص جایگزین تفکری همسو با دولت دارد!!!

🔹 این تلاش‌های عجیب و غریب برای رانت‌دادن و زنده‌کردن این تشکل خاص در نهایت به ضرر خود دولت تمام خواهد شد. طبق تجربه در اولین بزنگاه سخت دولت، این تشکل پشت دولت را خالی خواهد کرد و از آقای پزشکیان هم عبور خواهد کرد، همان‌طور که در زمان تبلیغات ریاست‌جمهوری و در اولین سخنرانی مقابل آقای پزشکیان هم در دانشگاه تهران خطاب به ایشان گفتند:

حال شما برای این صندلی آمده‌اید. ما اما باور نداریم که رنگ‌و‌بوی این حضور جز فریبی برای کسب چند رأی بیشتر برای صندوق باشد. ما از این فریب رنگارنگ هرروزۀ شما بیزاریم.

درحالی که جنبش دانشجویی انقلابی همیشه در نسبت‌گیری با دولت‌ها رویه‌ای ثابت داشته است. حمایت و همراهی در راستای آرمان‌هایی متعالی مانند عدالت و پیشرفت و نقد بدون تعارف در کج‌روی‌ها.

🔸 این مهندسی پیچیده وقتی تکمیل می‌شود که دکتر سیمایی صراف با صرافت و زیرکی به هرکدام از تریبون‌دارها ۷ سهمیه برای حضور در سالن می‌دهد. وجههٔ بیرونی‌اش این است که به صورت مساوی و عادلانه به نمایندگان گروه‌های دانشجویی مختلف سهمیه حضور در سالن داده شده تا سالن نمونه‌ای منصفانه از دانشجویان کل کشور باشد اما واقعیت این است که انجمن‌های اسلامی مختلف هرکدام با یک تیم هفت‌نفره به سالن بیایند تا فضای سالن مهندسی‌شده و کنترل‌شده در اختیار تفکر همسو با دولت باشد.

🔹 در نهایت هم این مهندسی پیچیده با پوشش رسانه‌ای مراسم کامل می‌شود. تیم رسانه‌ای دولت اجازهٔ پخش شدن کوچک‌ترین صدایی از دانشجوها حتی با وجود تریبون‌ها و جمعیت مهندسی‌شده را نمی‌دهد تا هم رئیس‌جمهور اعتبار حضور در دانشگاه شریف به مناسبت روز دانشجو را برده باشد و هم حرف اضافه‌ای از دانشجوها در فضای رسانه‌ای کشور منتشر نشود که مبادا برای دولت وفاق دردسری ایجاد شود. پس از صحبت‌های دانشجوها رئیس‌جمهور پشت تریبون رفته و برای دانشجوهای شریف سخنرانی می‌کند. با وجود اینکه تا قبل از این هیچ فیلمی، چه زنده و چه ضبط‌شده از صحبت‌های دانشجویان و فضای سالن منتشر نشده بود، ولی حالا صحبت‌های رئیس‌جمهور به صورت زنده در صداوسیما پخش می‌شود!

🔸 این اتفاقات همه نشان از آن دارد که آقای دکتر سیمایی صراف نسبت به دانشجو و دانشگاه نگاهی تهدیدمحور دارد و نه فرصت‌محور، و به همین دلیل خود را ملزم به این‌چنین رفتارهای عجیب و مهندسی‌های غریبی می‌بیند. در حالی که دانشجو و شور دانشجویی برای کشور و دولت یک فرصت جایگزین‌ناپذیر است. سخنان مقام معظم رهبری در مورد دانشجو و بیانات ایشان در دیدارهای دانشجویی هرساله، مبین این موضوع است. فضای دانشجویی نیازی به مهندسی ندارد. بلکه نیاز به توجه، باور و اعتماد دارد. اگر این توجه، باور و اعتماد به دانشجو و دانشگاه شکل گرفت، دانشگاه می‌تواند مبدأ تحولات بزرگ مثبت برای فردای ایران اسلامی ما باشد.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

«الله، سوریا، بشار و بس»

🎙 #چرا_جنگیدم
#بازنشر

🔹پادکست‌هایی داستانی از زبان آنانی که در سوریه روبروی هم جنگیدند.

🔸وقتی تصمیم گرفتیم پادکست‌های «چرا جنگیدم؟» درمورد انگیزه‌ی جنگجویان سوریه را در دوازده روز بازنشر کنیم به فکرمان هم خطور نمی‌کرد که به روز دهم نکشیده بشار سقوط کند و جنگ تمام شود ولی شد! با این وجود همچنان توصیه می‌کنیم این پادکست را گوش کنید تا ابعاد جدیدی از سقوط سوریه برایتان آشکار شود. از جمله اینکه بشار اسد طرفداران زیادی در سوریه داشته و ارتش سوریه و نیروهای مردمی سوریه ده سال در جنگ داخلی برای بشار جنگیدند و حکومت سوریه را از دهان چندین گرگ وحشی مانند داعش حفظ کردند. و پس از جنگ در انتخابات سال ۲۰۲۱ با رای قاطع بیش از ۹۰ درصدی و با مشارکت ۷۰ درصد از مردم، او را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردند.

🔹پس چرا بشار سقوط کرد؟ چرا این بار ارتش بدون جنگ سریعا فروپاشید و نیروهای مردمی هم دیگر نبودند؟ پاسخ این سوال را شاید بتوان در دو مسئله جست و جو کرد. اولین مسئله شرایط بسیار سخت اقتصادی و اجتماعی در سوریه و عدم انجام اصلاحات پس از جنگ توسط اسد است. بطوریکه درآمد سرانه‌ی مردم سوریه در این سه سال به حدود یک سوم سابق رسید که این یک فاجعه‌ی اقتصادیست.

🔸دلیل دوم را می‌توان در عدم وجود روحیه‌ی مقاومت اسلامی در بین ارتش و مردم سوریه جست و جو کرد. اگر حزب‌الله در سخت‌ترین و نابرابرترین جنگ ممکن در مقابل رژیم خونخوار صهیونیستی قرار بگیرد، مجاهدانش حتی در سخت ترین شرایط می‌جنگند چون این جنگ برای خداست. اما ارتش سوریه یک ارتش سکولار بود و فرصت پنج ساله‌ی پس از پایان داعش برای گسترش فعالیت‌های فرهنگی و بسط ایده‌ی مقاومت اسلامی هم از دست رفت. بشار هم نه تنها به جبهه‌ی مقاومت که او و کشورش را نجات داد نزدیک نشد بلکه از محور فاصله گرفت و به فکر سازش با آمریکا افتاده بود.

🔹مجموعه‌ی این دلایل منجر شده بود که ارتش و مردم سوریه دیگر علاقه و انگیزه‌ای برای جنگیدن برای اسد نداشته باشند و درنهایت ولو به کراهت به تسلیم در مقابل سلفی‌ها رضایت دادند. شاید اگر اسد از این فرصت پنج ساله به شکل دیگری استفاده می‌کرد، امروز نتیجه متفاوت بود. در این مسئله عبرت‌هایی برای ما در جمهوری اسلامی ایران وجود دارد.

🔸قسمت چهارم و آخر: الله، سوریا، بشار و بس

🇮🇷🇸🇾 @Enqelabsq | میدان انقلاب

🎙 #چرا_جنگیدم

🔹 پادکست‌هایی داستانی از زبان آنانی که در سوریه مقابل هم جنگیدند.

🔸قسمت چهارم و آخر: اللّٰه، سوریا، بشار و بس

« ... دیگه هیچی نداریم. یا باید آب و آرد خام بخوریم، یا باید توی این فصل سرما، لباس و ملحفه و پتو مون رو آتیش بزنیم تا نون پخته و گرم نصیب مون بشه. انتخاب سختیه، نه؟
کاش جهنمی نبود؛ کاش بعد مرگ نابود می‌شدیم؛ اگر از عذاب ابدی جهنم نمی‌ترسیدم، قطعا خودم رو می‌کشتم. آره! بهتر از هر روز مردن با شنیدن خبر جنایت‎های تروریست‌هاست. شنیدن خبر ذبح ارتشی‌ها در مناطق مختلف سوریه، برام دیگه عادی شده ولی تصور اینکه با شکستن محاصره‌، ما هم تبدیل بشیم به چنین خبرهایی، هیچ وقت برام عادی نشده و نمیشه»

🔗 از برنامه‌های زیر نیز ما را بشنوید:
CastBox | Podcast Addict | Anchor | ناملیک


🇮🇷🇸🇾 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ ‍ 🔰 «سرگذشت یک حکومت ۵۳ ساله»
بخش 1️⃣ از 3⃣

✍🏻 محمدطه صفاجو، ۱۴۰۲ صنایع

حکومت ۵۳ ساله، ۱۰ روزه سقوط کرد.

🔹 تیتر نسبتا عجیبی که این روزها در این خبرگزاری و آن روزنامه می‌بینیم، خبری را می‌دهد که شاید کمتر کسی تا ده روز پیش فکر را می‌کرد این اتفاق در ده روز بیفتد. اما مسئلهٔ سوریه چه بود؟ معارضین که بودند و چه شد که دولت و ارتش حکومت اسد رمقی برای دفاع و ماندن نداشتند؟

🔸 خب باید گریزی به تاریخ زد، به سال ۱۹۷۱ که ۲۳ سال از قدرت حزب بعث در سوریه و عراق می‌گذشت. نخست‌وزیر آن روزهای سوریه یعنی ژنرال حافظ اسد علیه حکومت مرکزی کودتایی شکل دادند و حافظ اسد از این طریق به رأس حکومت در رژیم بعث سوریه رسید و تبدیل به هجدهمین رئیس‌جمهور تاریخ سوریه شد و طی تصویب قانونی خود را تبدیل به رئیس‌جمهور مادام‌العمر رژیم سوریه کرد.

🔹 در طی این سال‌ها فراز و نشیب عجیبی را دید. در سال‌های ابتدایی خود در سال ۱۹۷۳ جنگ غافلگیرکنندهٔ یوم کیپور را در ۶ اکتبر به همراه مصرِ انورسادات علیه اسرائیل آغاز کردند. جنگی که جز پیروزی جزئی دیپلماتیک برای مصر چیزی جز شکست، و برای سوریهٔ ژنرال اسد از دست رفتن جولان و رسیدن تا ۳۲ کیلومتری دمشق نداشت. این اولین امتحان مهم ژنرال اسد بود که شکست سنگین در این امتحان اولین ریشه‌های انزوای حکومت سوریه را در همان سال‌های ابتدایی ایجاد کرد.

🔸 درگیری‌های مدام با اخوان‌المسلمین در سوریه تا درگیری‌های شدید در حماه، جنگ ایران و عراق تا اشغال جنوب لبنان و سپس اشغال کویت توسط عراق... دولت ژنرال حافظ اسد سال‌های کمی را بی‌حادثه دید و در تمام این مناقشات و درگیری‌ها یا طرف درگیر بود و یا مستقیما کمک‌رسانی می‌کرد. اما در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰ ژنرال اسد در ۷۰ سالگی در حال مکالمه با امیل لحود رئیس جمهور لبنان بود که دچار ایست قلبی شد و درگذشت.

🔹 اما مسئله، جانشینی اسد و فردی بود که می‌خواست زمام امور را در دست بگیرد، باسل اسد فرزند ارشد حافظ اسد که همواره محتمل‌ترین گزینهٔ جانشینی پدرش به حساب می‌آمد، به طور مشکوکی در سال ۱۹۹۴ در یک تصادف کشته شده بود و حالا دکتر بشار اسد که فقط ۳۵ سال سن داشت رئیس جدید رژیم بعث سوریه شد.
اولین اقدام جدی بشار برای اینکه تغییر را برای مردم قابل احساس کند بهار سوریه بود که در اقداماتی آزادی‌های سیاسی محدود را به نشریه‌ها و خبرگزاری‌ها اعطا کرد و تعداد قابل توجهی زندانی سیاسی را آزاد کرد.

🔸 بر خلاف پدرش سال‌های ابتدایی دولتش سال‌های آرامی بود و چالشی وجود نداشت، تا سال ۲۰۰۶ که جنگ ۳۳ روزه بین حزب‌الله و رژیم صهیونیستی شکل گرفت و اسد جوان با باز گذاشتن مرز سوریه و لبنان برای حمایت ایران، و ارسال موشک‌های ضد زره کورنت و مقداری موشک کاتیوشا نقش مهمی را در جنگ ایفا کرد.
تولید بیشتر تسلیحات مختلف و رفتن به سمت توسعهٔ اقتصادی و بعد گسترده‌تر شدن طرح اتمی‌شدن سوریه از اقداماتی بود که بشار اسد در دستور کار قرار داد تا سال ۲۰۰۷ که ارتش اسرائیل اعلام کرد طی عملیاتی موسوم به باغ میوه تأسیسات هسته‌ای سوریه را در دیرالزور مورد هجوم قرار داده. ادعایی که قویا توسط اسد رد شد و اما بعدها اثبات شد.

🔹 اوضاع در سوریه نسبتا آرام بود، تا سال ۲۰۱۱ که اعتراضات مردمی موسوم به بهار عربی دامن‌گیر سوریهٔ بشار اسد شد. حرکتی که تحول‌خواه بود و اقدامات جدی و مهمی را از دولت اسد مطالبه می‌کرد.
اما این تمام ماجرا نبود، بخشی از ارتش سوریه تحت عنوان ارتش آزاد سوریه با حمایت مستقیم اعلام کرد که از ارتش سوریه جدا می‌شود و علیه حکومت اسد خواهد جنگید.
کمی بعد هم احمد حسین الشرع، معروف به ابومحمد الجولانی، با تشکیل جبهة‌النصرة شاخهٔ سوریه‌ای القائده، با حمایت مستقیم و رسمی قطر اعلام کرد علیه دولت مرکزی خواهد جنگید و در نهایت دولت اسلامی عراق و شام معروف به داعش به رهبری ابوبکر البغدادی و حمایت مستقیم عربستان سعودی اعلام وجود کرد.
مردم سوریه علی‌رغم تمام مشکلات کلانی که با دولت اسد داشتند اما در میانهٔ اعتراض‌شان به دولت سوریه حالا خود را در کنار تروریست‌هایی دیدند که قصد و نیت‌شان برقراری عدالت و عدم تحقق اصلاحات جدی در حکومت نبود.

ادامه دارد...

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ 🔰 «آنچه مسئولان هم دربارهٔ شرکت‌های دولتی نمی‌دانند!»

✍🏻 محمدحسین قاسمی، ۱۴۰۰ مکانیک

🔹 مثل همیشه با انتشار گزارش تفریغ بودجه - این‌بار گزارش تفریغ سال ۱۴۰۲- اعداد عجیب‌و‌غریب یک سطر، توجه همه را به خود جلب کرده و بحث‌های مختلفی را شکل داده است. مثل همیشه حجم بودجهٔ شرکت‌های دولتی نسبت به مابقی موارد به‌شدت به چشم می‌آید. افراد هر بار می‌پرسند: «چرا شرکت‌های دولتی این‌قدر پرخرج هستند؟ چرا هیچ‌وقت در این بخش بزرگ از هزینه‌ها صرفه‌جویی نمی‌شود؟ آیا کلید حل کسری بودجهٔ مستمر جز کاهش سهم شرکت‌های دولتی از بودجه است؟»  و در آخر بحث شرکت‌های دولتی به این‌جا می‌رسد که «چقدر برای خودروسازی‌های ناکارآمد خرج می‌کنیم!» و «فولادی‌ها چقدر ظالم هستند!»

🔸 قبل از این‌که بخواهیم مجموعهٔ مفصلی از نقد و نظر – که صدالبته لازم است- روانهٔ شرکت‌های دولتی کنیم، از خودروهای بی‌کیفیت شکایت کنیم، و بر ساختاری که این حجم از بودجه را در اختیار این صنایع می‌گذارد نفرین بفرستیم، لازم است بررسی کنیم اساساً شرکت‌های دولتی کدام‌اند و چرا سهمشان از گزارش‌های حجم ارقام گزارشات تفریغ بودجه این‌قدر زیاد است؟

🔹 اولین نکته این است که طبق مادهٔ ۴ قانون محاسبات عمومی تنها شرکت‌هایی که بیش از ۵۰درصدِ سهامِ آن‌ها در دست دولت است به‌عنوان شرکت دولتی شناخته می‌شوند. بنابراین بسیاری از شرکت‌های مشهور بخش عمومی مانند ایران خودرو، سایپا، فولاد مبارکه و... شرکت دولتی محسوب نمی‌شوند. این شرکت‌های مشهور با وجود آن‌که دولت بعضاً تنها ۵ تا ۷درصدِ سهم را در اختیار دارد، مدیریتی دولتی دارند.

🔸 نکتهٔ قابل توجه این‌که در بسیاری از کشورها حیطهٔ شرکت‌های دولتی اعم از مالکیت و مدیریت دولتی را شامل می‌شود. این تفاوت تعریف باعث شده است با وجود آن‌که تقربیاً ۳۰۰۰ شرکت در محدودهٔ بخش عمومی هستند تنها ۳۸۰ مورد از آن‌ها به‌عنوان شرکت دولتی در نظر گرفته می‌شوند. این ۳۸۰ مورد هم به‌طور عمده شامل مواردی مثل ۳۱ شرکت آب منطقه‌ای، ۳۷ شرکت برق منطقه‌ای، ۴۲ مورد شرکت‌های گاز استانی و پالایشگاه‌های گازی و نهادهایی از این دست می‌باشند.

🔹 اما مهم‌ترین مسأله، دربارهٔ بودجهٔ شرکت‌های دولتی است. بودجهٔ این شرکت‌ها درحقیقت منعکس‌کنندهٔ رقم گردش مالی شرکت در سال موردنظر است. برخلاف منابع و مصارف بودجهٔ عمومی، منابع و مصارف شرکت‌های دولتی ناشی از عملیات خودبنگاه هستند؛ بنابراین مقایسهٔ بودجهٔ شرکت‌های دولتی با حجم بودجهٔ سایر نهادها و دستگاه‌ها اساساً موضوعیتی نداشته و حتی جمع کردن مقادیر آن با بودجهٔ عمومی - چنان‌که همواره در گزارش‌های تفریغ بودجه می‌بینیم- به دلیل این تفاوت ماهوی بی‌معنی خواهد بود.

🔸 درک نادرست از ساختار بودجهٔ شرکت‌های دولتی باعث شده این بخش همواره به‌عنوان یک منبع درآمد سرشار در نظر برخی مسئولین جلوه کند. به‌طور مثال در دوره‌های مختلف پیشنهاد می‌شود که با صرفه‌جویی در هزینهٔ شرکت‌های دولتی، منابع قابل توجهی برای تأمین هزینه‌های دولت ایجاد شود. درحالی‌که بخش عمدهٔ مخارج این شرکت‌ها صرف مسائلی مانند خرید مواد اولیه، بازپرداخت تسهیلات، پرداخت سود سهام یا پرداخت مالیات به دولت می‌شود. (توجه کنید مالیاتی که جزو مخارج شرکت‌هاست، جزو منابع دولت است!) به‌عنوان مثال یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های دولتی که پالایشگاه آبادان است با این‌که گردش مالی ۵۰۰همتی دارد اما ۹۸/۵ درصدِ این مبلغ صرف خرید نفت از شرکت ملی می‌شود که این دست موارد عملاً قابل صرفه‌جویی نیست.

🔹 همین درک نادرست در میان مسئولین امر باعث شده در مواردی مثل تکالیف بودجهٔ ۱۴۰۳ شرکت‌های دولتی مکلف شوند یک درصد از هزینه‌ها را صرفه‌جویی و به حساب خزانه واریز کنند. درحالی‌که این سهم یک‌درصدی در یکی از شرکت‌ها به‌اندازهٔ ۶۰۰۰برابرِ کل سود بوده است! این دست کج‌فهمی‌ها، عدم برنامه‌ریزی و برخی موارد دیگر باعث شده‌است از ۳۸۰ شرکت دولتی، ۲۵۰ واحد زیان‌ده باشند که هزینه‌های عظیمی را به کشور تحمیل می‌کنند.

🔸 حال بیایید کمی دقیق‌تر نگاه کنیم. درکی غلط از یک مسأله در میان مسئولین، چقدر ساده می‌تواند عوارض سنگینی برای کشور و افراد متعدد ایجاد کند، امید است جریان دانشجویی در کنار افزایش آگاهی‌های خود دربارهٔ چالش‌های حکمرانی بتواند به‌وسیلهٔ آگاهی‌بخشی به آحاد مختلف جامعه علی‌الخصوص مسئولین و سیاست‌گذاران، مسیر اصلاح و بهبود وضعیت این کشور را هموارتر کند.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ ‍ 🔰 «سرگذشت یک حکومت ۵۳ ساله»
بخش 2️⃣ از 3️⃣

✍🏻 محمدطه صفاجو، ۱۴۰۲ صنایع

🔹 خب این تازه شروع قصهٔ این مناقشهٔ عظیم است، هر یک از این بازوهای نظامی از سمتی با سرعت به سمت حکومت مرکزی پیشروی می‌کردند. به طوری که تا سپتامبر سال ۲۰۱۲ بیش از ۸۰ درصد خاک سوریه در دست معارضین مسلح سوریه بود. (اما باز هم این پیشروی از چیزی که در دسامبر ۲۰۲۴ دیدیم، سرعت کمتری داشت.)

🔸 معارضین به میدان حجیرهٔ دمشق رسیدند. دقیقا در چند کیلومتری حرم سیدهٔ عالم، حضرت زینب(س). دفاع در برابر چند جبههٔ مسلح به سلاح‌های مدرن دنیا کار ارتش به‌هم‌ریختهٔ سوریه نبود. حمص، رقه، دوما، حلب، ریف، حماه و ادلب سقوط کرده بود. آنجا بود که بشار اسد به یاد وصیت پدر خود افتاد، دست به تلفن شد و از ایران درخواست کمک کرد. ایران این حمله را یک انقلاب مردمی و تحول‌خواهانه نمی‌دید، بلکه آن را یک توطئه برای جبههٔ مقاومت و مخصوصا حزب‌الله لبنان می‌دانست.

🔹 دست‌به‌کار شدیم، ابتدا با فرستادن چند مستشار نظامی هدایت جبهه‌ها را بر عهده گرفتیم و سپس برای تسهیل روند دفاع، پایهٔ شکل‌گیری قرارگاه نظامی حضرت زینب(س) در سوریه مهیا شد. اولین کاروانی که به سوریه رفت حال کاروانی را داشت که برای دفاع از آبادان و یا خرمشهر میرفتند، همان‌قدر مظلوم و مهجور. دولت وقت ایران با حضور مستشاری در سوریه موافق نبود و کارشکنی‌های زیادی صورت می‌گرفت. و لذا اوایل حضور ما در سوریه که به سال ۹۱ برمی‌گشت کاملا به صورت پنهانی و غیررسمی بود.

🔸 اولین کاروانی که به سوریه رفتند را شهید حاج اسماعیل حیدری، کهنه سرباز سپاه اسلام فرماندهی می‌کرد. ارتش و نیروهای مردمی سوریه به هدایت و فرماندهی مستشاران نظامی توانسته بودند تروریست‌ها را از مرز حماه و حمص عقب برانند. از سوی دیگر حزب‌الله لبنان هم در ۲۰۱۳ و نیروهای عراقی حشدالشعبی هم در سال ۲۰۱۵ به صورت رسمی در سوریه حضور پیدا کردند. از طرفی شاهد حضور آذربایجانی‌ها و افغانستانی‌ها و پاکستانی‌ها بودیم. همه آمده بودند تا این غائله را که یک توطئه برای دین اسلام بود خنثی کنند. قاسم اولین امتحان این محور پرعظمت را در سوریه دیده بود.

🔹 پیشروی و آزادی یکی پس از دیگری شهرها ادامه داشت. تروریست‌ها یکی پس از دیگری عقب نشینی می‌کردند و در نهایت تا سال ۹۴ خود را به خانطومان، روستای استراتژیک واقع در بزرگراه حلب-دمشق رساندند. نیروهای مقاومت جنوب غربی ریف را در مارس ۲۰۱۶ پس گرفتند که منجر به آزادسازی بسیاری از بخش‌های اشغال‌شدهٔ منطقه به‌خصوص خانطومان گردید. منطقه‌ به قدری پرتراکم بود که در نهایت در ژانویه ۲۰۲۰ بازپس‌گیری کامل آن توسط نیروهای سوریه‌ای انجام شد. ایران در این عملیات بیش از بیست شهید داد، عمدهٔ شهدا برای تیپ سیدالشهدا متشکل از نیروهای عراقی و ایرانی و تیپ نینوا متشکل از نیروهای مازندرانی و گیلانی بود.

🔸 هنر قاسم به قدری بود که شخصا به کرملین رفت تا پس از باز شدن پای آمریکا به سوریه، برای گرفتن پشتیبانی هوایی پای روس‌ها را به سوریه باز کند. درگیری‌ها ادامه داشت. نیروهای داعش پس از شکست‌های متداوم و عقب‌نشینی‌های ممتد خودشان را به دیرالزور در مرز سوریه و عراق رسانده بودند.
نقشهٔ قاسم اما نقشه‌ای دور از تصور بود. او نیروهای خود را همزمان از مرز عراق و حمص به سمت دیرالزور روانه کرد تا به صورت رسمی در ۳۰ آبان ۹۶، پایان حکومت داعش در این کرهٔ خاکی اعلام شود...

ادامه دارد...

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ 🔰 «سرگذشت یک حکومت ۵۳ساله»

بخش 3⃣ از 3⃣

✍🏻 محمدطه صفاجو، ۱۴۰۲ صنایع

🔹 در ۳۰ آبان ۹۶ حاج‌قاسم پایان حکومت داعش در این کرهٔ خاکی را اعلام کرد. هرچند که هشدار بازگشت آنان را داد و به ارتش و دولت سوریه بارها گفت که مراقب وقوع مجدد این اتفاق باشند. اما حقیقت ماجرا آنجا بود که دیگر چیزی از سوریه نمانده بود، اسد در کاخ خودش واقع در دمشق مستقر بود و فقط بر دمشق حکومت می‌کرد. دمشقی که در روز ۶ الی ۷ ساعت برق نداشت، باقی شهرها هم جز ویرانه‌های بدون ساکن یا حضور اندکی از مردم سوریه نبود.

🔸 باقی تروریست‌ها طبق توافق در ادلب جمع شده‌بودند و آمریکایی‌ها هم طبق معمول برای غارت منابع طبیعی در میدان نفتی العمر حضور داشتند، روس‌ها هم سهمشان از این غائله بندر لاذقیه شده بود. سوریه‌ چندتکه شده‌بود و حکومت مرکزی نه مشروعیت سابق را داشت و نه قدرت سابق را و احتمال خطر مناقشه‌ای مجدد در سوریه وجود داشت.

🔹 پس از ۲۰۱۷ و پایان داعش، ارتش رژیم صهونیستی بارها مواضع و پایگاه‌های ایران را در سوریه مورد حمله قرار داد و نیروهای ایرانی را به شهادت رساند. اما جدا از انفعال در دولت ایران سوریه هم حق پاسخ را برای نقض حاکمیت ملی خود قائل نمی‌شد. با بازگشت سوریه به اتحادیهٔ عرب در سال ۲۰۲۳ جدایی میان سوریه و ایران بیشتر شد و سوریه روی حمایت کشورهای عربی خصوصاً امارات حساب ویژه‌ای باز کرده‌بود.

🔸 با شروع طوفان‌الاقصی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و حضور و حمایت همه‌جانبهٔ حزب‌الله لبنان و حمایت قابل توجه یمن و عراق، تمام چشم‌ها به سمت سوریه بود که علیه رژیم صهیونیستی اقدامی انجام دهد که باعث ضربه زدن به آن شود. اما دولت سوریه منزوی‌تر از این حرف‌ها بود. انگار وعده‌های حمایتی امارات باعث شده بود رژیمی که روزی برای فلسطین می‌جنگید دیگر به فلسطین فکر نکند. روزها گذشت. ترور سیدحسن نصرالله و باز هم سکوت عملیاتی سوریه و بشار اسد. انگار دولت اسد می‌خواست مستقیماً چیزی به جهان بگوید که ببینید من از ایران و مقاومت فاصله گرفتم بگذارید با شما صحبت کنم تا همه چیز مثل سابق شود.

🔹 دولت اسد روز‌ها را پشت‌سر گذاشت تا به دسامبر ۲۰۲۴ رسید. باز هم فعال شدن هسته‌های معارض و تروریست از سمت ادلب. هیئت التحریر شام و ارتش آزاد با قدرت بیشتر نطامی و پشتیبانی ترکیه و قطر به سمت دمشق می‌آمدند و یکی پس از دیگری شهرها را بدون درگیری و شلیک چند گلوله تسخیر می‌کردند. ارتش سوریه رمق ۲۰۱۱ را نداشت و مردم از مشکلات اقتصادی به ستوه آمده‌بودند. به‌طوری که تعداد نیروی کاروان تحریر الشام در شروع حرکت به سمت دمشق ۷۰۰۰۰ نفر بود و در پشت دروازه‌های دمشق به ۱۵۰۰۰۰ نفر رسیدند.

🔸 و تمام! فقط در ۱۰ روز دمشق و دولت اسد باهم سقوط کردند و وضعیت سوریه بدتر از ۲۰۱۱ خود و حتی بدتر از افغانستان پس از مسلط شدن دوبارهٔ طالبان بود. اسد نه‌تنها به هشدار ایرانی‌ها در خصوص این اتفاق بی‌تفاوت بود، بلکه وقتی ایرانی‌ها منتظر تماس اسد بودند، اسد درحال زنگ زدن به امارات و عربستان سعودی بود. درواقع بشار اسد و دولت ۵۳سالهٔ خاندانش را خودش به پایان رساند و از بالای پرتگاه پرت کرد.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ✍️ «هوش مصنوعی و حکمرانی نخبگان»

👤محمد مخبر

🔹 چندی پیش دانشگاه شریف میزبان مهمانان ویژه‌ای بود. این مهمانان به احترام دومین سالگرد وفات دکتر روستاآزاد، رئیس سابق دانشگاه به دانشگاه آمده بودند. در این مراسم جایزه‌هایی در حوزه‌های فناوری و حکمرانی به برگزیدگان اعطا شد. یکی از مهمانان مراسم، دکتر مخبر، معاون اول رئیس جمهور در زمان شهید رئیسی و سرپرست سابق ریاست‌جمهوری بودند. ایشان سخنرانی کوتاهی کردند که در آن به هوش مصنوعی، چالش‌های فناوری‌های نوین برای حکمرانی و نقش نخبگان پرداختند. بخشی از این سخنان را در ادامه می‌خوانیم:

🔸 ... همان‌طور که حضرت آقا هم فرمودند ما باید در این مقطع یک خیزش علمی را سامان دهیم. خیزش علمی هم روابط و ملزوماتی دارد که متأسفانه وقت نیست عرض کنم. فقط دو سه کلمه از آن را می‌گویم؛ اینجا مرتب بحث فناوری و حکمرانی شده است؛ بالاخره باید بدانیم که با ظهور فناوری‌های جدید، امر حکمرانی کاملا دچار چالش شده است. اساسی‌ترین وسیلهٔ اعمال حکمرانی بحث تنظیم‌گری است. امر تنظیم‌گری درحال خارج شدن از دست دولت‌ها و منتقل شدن به دست مردم و به لطف پلتفرم‌ها به دست جامعهٔ نخبگانی کشور است. ما باید به‌موقع بجنبیم و بازیکنان این صحنه را از خود حاکمیت انتخاب کنیم. ارزش‌ها در کشور ما اصل هستند. اگر به‌موقع عمل نکنیم معلوم نیست اعمال ارزش‌های کشور ما به کجا خواهد رفت.

♦️ بنابراین عزیزان دانشگاهی باید در دو بخش فعال شوند:

1⃣ پیشرو بودن در فناوری

🔸 ما هوش مصنوعی را می‌بینیم. به شما عرض کنم یکی از چالش‌های اصلی هوش مصنوعی این است که مقاومتی در مقابل حکمرانیِ به سبک گذشته به وجود می‌آورد. اگر ما به‌موقع عمل نکنیم بخشی از تخاطب‌مان با جامعه را از دست می‌دهیم. ما باید بازیکن اصلی این صحنه بشویم.

🔹 اتفاقا هم حضرت امام و هم مقام معظم رهبری مردمی بودن نظام را جزو خط قرمز‌های نظام تعریف کردند. به همین دلیل قضیهٔ هوش مصنوعی که بازیکنان اصلی‌اش مردم هستند برای ما یک فرصت است. در کشور دیگری که مردم نقشی در ادارهٔ آن کشور ندارند یک همچین چیزی آنجا را دچار مشکل خواهد کرد.

2⃣ حضور نخبگان در حل مسائل کشور

🔸 راهبر اصلی این فناوری‌ها، نیروهای جوان نخبه هستند. امروز ما این مزیت را داریم که با جامعهٔ نخبگانی وسیع و گسترده‌ای در کل جغرافیای کشور مواجهیم. این برای ما فرصت است و باید بتوانیم از این مسئله استفاده کنیم. ببینید دوستان کشور دچار مشکلات زیادی است؛ اما از ظرفیت‌هایی فوق‌العاده بیشتر از این مشکلات برخوردار است. درست است که ما چالش آب داریم، ناترازی مالی داریم، ناترازی‌های انرژی داریم، ناترازی‌های مختلفی از بانک و غیره داریم؛ اما امکانات و ظرفیت‌هایی که در کشور وجود دارد قابل قیاس با این مشکلات نیست.

🔹 پس کجای کار گیر است؟ آنجای کار گیر است که آدم‌های توانمندی که قدرت حل مسئله دارند، بازیکن اصلی صحنه نیستند. این را ما باید سامان بدهیم. امیدوارم انشاالله با تدابیر و سیاست‌هایی که در کشور دارد اعمال می‌شود، این حلقهٔ وصل ایجاد شود. ما یک جایی ظرفیت داریم، یک جایی مسئله داریم، یک کانونی هم برای حل مسئله داریم. باید بتوانیم این موارد را به هم وصل کنیم و از این مقطع بگذریم.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ 🔰 آزادی تاریخ‌مصرف‌گذشته
بخش 1⃣ از 3⃣ : «ری‌برندینگ آزادی»

✍🏻 امیررضا جباری، ۱۴۰۰ مهندسی دریا

تحول اعصار تاریخی، همواره با پیشرفت در امر آزادی زنان می‌تواند تعیین گردد.
آزادی زنان معیار سنجش آزادی است...
کارل مارکس

🔸 کانال تلگرامی یکی از نشریات ذیل‌امتیاز انجمن‌اسلامی دیروز پستی منتشر کرد که در آن زنی بی‌حجاب و کم‌لباس در حال خوانندگی بود. نگاه شرع و قانون و فرهنگ و هویت کشور ما در این رابطه مشخص است.
اما من می‌خواهم از زاویهٔ دیگری به ماجرا بپردازم.

🔰 چرا این پست را منتشر کردند؟
🔹 من می‌خواهم بپرسم چرا این پست در آن کانال منتشر شد؟ هم من، هم شما و هم مسئولان آن نشریه و آن تشکل همه می‌دانیم که دلیلش هنر خواننده نبود. دلیلش هنر نوازنده‌ها هم نبود، دلیلش زیبایی آن کاروان‌سرا هم نبوده. هنر خواننده و نوازنده‌ها و آن کاروان‌سرا همه ممکن است زیبا یا زشت بوده باشند و این مسئله‌ای نیست که من بخواهم بر آن تأکید کنم یا رد کنم و کارشناسان موسیقی باید نظر بدهند، اما همه می‌دانیم که علت انتشار آن کلیپ این مسائل نبوده. علت تنها یک چیز بوده؛ عریانی بخش‌هایی از بدن آن زن!

🔰 ری‌برندینگ آزادی!
🔸 یک نقل‌قول از مارکس در مورد آزادی زنان هم زیر آن نوشته شده. از این که نقل‌قول یک تئوریسین تاریخ‌مصرف‌گذشتهٔ اروپایی چه سنخیتی با فرهنگ و هویت امروز ایران دارد می‌گذرم؛ اما مهم‌تر از آن بیایید به این بپردازیم که وقتی به آزادی زنان می‌پردازیم دقیقا از کدام آزادی ایشان صحبت می‌کنیم؟ آزادی عقاید زنان؟ آزادی رشد علمی زنان؟ آزادی نقش‌آفرینی اجتماعی زنان؟ آزادی معنوی زنان؟ حق رأی و کار و مالکیت و تحصیل برای زنان؟ امنیت برای زنان در خانه و اجتماع؟ نه! ظاهرا به عقیدهٔ مسئولین آن تشکل این آزادی، آزادی برهنگی زنان است!

🔹 این روزها بحث ری‌برندینگ داغ است. در دنیایی که ابومحمد الجولانی با سابقهٔ فعالیت در چندین گروهک تروریستی مانند القاعده، جبهة‌النصره و داعش، با اصلاح ریش می‌تواند به رهبری آزادی‌خواه تبدیل شود، عجیب نیست که بتوان برهنگی زنان را هم به نام آزادی زنان جا زد!

ادامه دارد...

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ ‍ 🔰 آزادی تاریخ‌مصرف‌گذشته
بخش 2⃣ از 3⃣ : «راهِ رفته»

✍🏻 امیررضا جباری، ۱۴۰۰ مهندسی دریا

🔰 انقلاب جنسی
🔹 باید گفت این اقدامات تنها نشخوار کردن تفاله‌های سدهٔ اخیر غرب است. «انقلاب جنسی» در غرب با همین شعارها و همین آرمان‌ها شکل جامعهٔ غربی را به‌خصوص در پنجاه سال اخیر به‌کلی دگرگون کرد. برهنگی در ملأ عام و در حضور دیگران، هنجار شدن هم‌جنس‌بازی و قانونی شدن سقط جنین، همه جزو آرمان‌های این جنبش غربی بود. امروز این جنبش آن‌قدر در غرب پیشروی کرده که ما یک فیلم یا حتی یک مسابقهٔ فوتبال یا افتتاحیهٔ المپیک نمی‌توانیم ببینیم و در آن چندین آشغال جنسی برهنه، یا حداقل پرچم رنگین‌کمانی و تبلیغات آنها را پیش روی خود نبینیم. این مسائل حتی در مدارس آنها نیز آموزش داده می‌شود.

🔰 این روزها متنفرند...
🔸 اما مسئلهٔ مهم این است که نتیجهٔ این انقلاب چه بود؟ نتیجهٔ آن فروپاشی نهاد خانواده و رشد شدید آمار افسردگی، خودکشی، عدم رضایت از زندگی و همچنین آمارهای تجاوز و آزار و اذیت زنان بوده است. جنبش‌های مختلفی مانند «me too» برای مقابله با آزار و اذیت بانوان در غرب شکل گرفته که نتیجهٔ فروپاشی نهاد خانواده و انقلاب جنسی است. زن تبدیل به کالایی مصرفی شده که باید مدام با هزار وسیلهٔ آرایشی و عمل جراحی خود را زیباتر کند تا بتواند با استاندارد‌های مصرف‌کنندهٔ خود همخوانی داشته باشد و انتظارات جامعهٔ غربی از خود را برآورده کند. این انتظار آن‌قدر بی‌رحمانه بود که چندین جنبش حمایت از حقوق زنان مانند فمینیسم شکل گرفت و البته خود فمینیسم هم در طی زمان تبدیل به ابزاری برای سرکوب بیشتر زنان شد.

🔹 مجموعهٔ اهدافی که در انقلاب جنسی دنبال شد این روزها به عنوان فرهنگ woke شناخته می‌شود. جالب اینجاست که مردم در جوامع غربی این روزها از این فرهنگ تنفر دارند و در حال فاصله‌گرفتن از آن هستند. ظهور دولت‌های محافظه‌کار و راست، گواه این ادعاست. اما همزمان عده‌ای در ایران، تازه به دنبال ترویج این فرهنگ تاریخ‌مصرف‌گذشته هستند.

ادامه دارد...

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب

‍ ‍ ‍ ‍ 🔰 آزادی تاریخ‌مصرف‌گذشته
بخش 3⃣ از 3⃣ : «از اینها آزادی در نمی‌آید...»

✍🏻 امیررضا جباری، ۱۴۰۰ مهندسی دریا

🔰 استیلا و استعمار همه‌جانبه، هدف اصلی woke
🔸 چرا غرب، فرهنگ انحطاطی خود را در ایران و برخی کشورهای دیگر تبلیغ می‌کند؟ این تهاجم فرهنگی یک پروژهٔ استعماری است و فرقی با پروژهٔ استعماری اروپایی‌ها در ایران و الجزایر و مستعمره‌های دیگر ندارد. هدف، غارت منابع و انسان‌های کشورهای دیگر و استیلای بر آن‌هاست. برای این که این هدف محقق گردد ابتدا باید فرهنگ منحط غربی در این کشورها رسوخ کند تا جوانان این کشورها تاریخ، فرهنگ و هویت خود را فراموش کنند و درگیر شهوات و هوس‌ها شوند، زیرا جوانی که درگیر شهوات باشد دیگر به مقاومت نمی‌پردازد. او دیگر پاسدار ارزش‌های ملی خاک خود نیست بلکه به مانند پیاده‌نظام آمریکا در ایران از منافع آمریکا طرف‌داری خواهد کرد و حامی تغییر سیاست و فرهنگ و اجتماع به نفع منافع و ارزش‌های آمریکایی خواهد بود.

🔹 مهمترین سلاح آمریکا برای شکست مقاومت جوامع اسلامی مانند ایران، فلسطین، لبنان و یمن چیست؟ وقتی می‌توان جنایت‌های استعماری را ادامه داد و به استیلا بر این کشورها رسید که جوانان این کشورها را از هویت اصلی خود گریزان و آن‌ها را مایل به زندگی غربی کنند. لذا مهم‌ترین سلاح آمریکا در مقابل مقاومت نه اف۳۵، بلکه برهنگی و دیگر انحرافات اخلاقی است.

🔸 این خواهران و برادران ما در انجمن اسلامی نیز خواسته یا ناخواسته، در یک پروژهٔ آمریکایی-اسرائیلی بازی می‌کنند؛ هرچند احتمالا خودشان نمی‌دانند. به ایشان یادآوری می‌کنم که از بمب‌های اسرائیلی و ریش تکفیری و برهنگی زنان، آزادی بیرون نمی‌آید.

🇮🇷 @Enqelabsq | میدان انقلاب