عرفان و تصوف

جامعه فقیر و گرسنه، فرصت پرداختن به معنویت را ندارد!

سلمان که سلمان و منا اهل البیت بود، مخارج یکسال خود را از بیت المال برمی داشت و می گفت اگر انسان از نظر مادی تامین نبوده و ذهن آسوده و خیال آرام نداشته باشد دل به عبادت و معنویت نمی دهد.

امام صادق علیه السلام در مناظره ای با صوفیان فرمودند:
"سلمان و ابوذر که شما (صوفیان) به فضل و زهد آنها معترف هستید، همینگونه بودند. اما سلمان وقتی که سهم خود را از بیت المال می گرفت، مقدار مخارج سالانه ی خود را ذخیره می کرد. (روزی) به سلمان گفتند: تو با این همه زهد و تقوا در فرک ذخیره خرج سالیانه خود هستی و تو از کجا می دانی، شاید همین امروز یا فردا از دنیا رفتی؟!
سلمان در جواب آنها گفت:
شاید نمردم! چرا شما احتمال زنده ماندن مرا نمی دهید، همان طوری که احتمال مردنم را می دهید!
آیا نمی دانید ای نادانان که نفس انسان اگر به مقدار کافی وسیله ی زندگی نداشته باشد، اضطراب و تشویشی دارد و در اجرای فرمان خدا سستی می ورزید، ولی اگر از نظر تامین زندگی آسوده باشد، آرامش قلب و آمادگی برای اطاعت احساس می کند.

متن روایت:
ِ وَ لَوْ عَلِمَ أَنَّ الثُّلُثَ خَيْرٌ لَهُ أَوْصَى بِهِ ثُمَّ مَنْ قَدْ عَلِمْتُمْ بَعْدَهُ فِي فَضْلِهِ وَ زُهْدِهِ- سَلْمَانُ وَ أَبُو ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا فَأَمَّا سَلْمَانُ فَكَانَ إِذَا أَخَذَ عَطَاهُ رَفَعَ مِنْهُ قُوتَهُ لِسَنَتِهِ حَتَّى يَحْضُرَ عَطَاؤُهُ مِنْ قَابِلٍ فَقِيلَ لَهُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَنْتَ فِي زُهْدِكَ تَصْنَعُ هَذَا وَ أَنْتَ لَا تَدْرِي لَعَلَّكَ تَمُوتُ الْيَوْمَ أَوْ غَداً فَكَانَ جَوَابَهُ أَنْ قَالَ مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِيَ الْبَقَاءَ كَمَا خِفْتُمْ عَلَيَّ الْفَنَاءَ أَ مَا عَلِمْتُمْ يَا جَهَلَةُ أَنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا يَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ .


فائدة:
انسانها دارای نیازهای مادی و روحی متعدد و متنوعی می باشند. نیازهای روحی متاخر از مادی است و معمولا هنگامی شخص به سمت برطرف کردن این نیازها می رود، که نیازهای مادی و جسمی خود را پاسخ گفته باشد. در منطق روایات اهل بیت علیهم السلام، رابطه تنگاتنگی میان نیازهای جسمی و روحی برقرار است و انسان باید هم به نیازهای جسمی و هم روحی به پردازد.
صوفیان اما نیازهای جسمی را به نفع حوائج روحی ذبح می کردند و می گفتند خواهش های نفس را سرکوب کنید و همچون حیوانی، افسار به گردنش زده و روی سجاده اندازید تا عبادت و مراقبه کند!
از نظر اهل بیت علیهم السلام اما این راه غلط است و کیفیت عبادات مهم تر از کمیت و تعداد آن است و در این زمینه، به تمام مقدمات و نیازهای فیزیولوژی و جسمانی و ذهنی توجه شده است و اینطور نیست که بدون توجه به این مسائل، صرفا افراد را به عبادت و معنویت دعوت کند. این ویژگی مهم در مکتب اهل بیت علیهم السلام حقا یکی از معجزات این مکتب است و کمتر مکتب معنوی-عرفانی در دنیا پیدا می شود که به این دقت، تمام ابعاد وجودی انسان را مورد توجه قرار بدهد.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 68
@erfanvatasavof

www.tgoop.com/erfanvatasavof/2737

10.7K viewsedited  Nov 27, 2021 at 12:20

جامعه فقیر و گرسنه، فرصت پرداختن به معنویت را ندارد!

سلمان که سلمان و منا اهل البیت بود، مخارج یکسال خود را از بیت المال برمی داشت و می گفت اگر انسان از نظر مادی تامین نبوده و ذهن آسوده و خیال آرام نداشته باشد دل به عبادت و معنویت نمی دهد.

امام صادق علیه السلام در مناظره ای با صوفیان فرمودند:
"سلمان و ابوذر که شما (صوفیان) به فضل و زهد آنها معترف هستید، همینگونه بودند. اما سلمان وقتی که سهم خود را از بیت المال می گرفت، مقدار مخارج سالانه ی خود را ذخیره می کرد. (روزی) به سلمان گفتند: تو با این همه زهد و تقوا در فرک ذخیره خرج سالیانه خود هستی و تو از کجا می دانی، شاید همین امروز یا فردا از دنیا رفتی؟!
سلمان در جواب آنها گفت:
شاید نمردم! چرا شما احتمال زنده ماندن مرا نمی دهید، همان طوری که احتمال مردنم را می دهید!
آیا نمی دانید ای نادانان که نفس انسان اگر به مقدار کافی وسیله ی زندگی نداشته باشد، اضطراب و تشویشی دارد و در اجرای فرمان خدا سستی می ورزید، ولی اگر از نظر تامین زندگی آسوده باشد، آرامش قلب و آمادگی برای اطاعت احساس می کند.

متن روایت:
ِ وَ لَوْ عَلِمَ أَنَّ الثُّلُثَ خَيْرٌ لَهُ أَوْصَى بِهِ ثُمَّ مَنْ قَدْ عَلِمْتُمْ بَعْدَهُ فِي فَضْلِهِ وَ زُهْدِهِ- سَلْمَانُ وَ أَبُو ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا فَأَمَّا سَلْمَانُ فَكَانَ إِذَا أَخَذَ عَطَاهُ رَفَعَ مِنْهُ قُوتَهُ لِسَنَتِهِ حَتَّى يَحْضُرَ عَطَاؤُهُ مِنْ قَابِلٍ فَقِيلَ لَهُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَنْتَ فِي زُهْدِكَ تَصْنَعُ هَذَا وَ أَنْتَ لَا تَدْرِي لَعَلَّكَ تَمُوتُ الْيَوْمَ أَوْ غَداً فَكَانَ جَوَابَهُ أَنْ قَالَ مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِيَ الْبَقَاءَ كَمَا خِفْتُمْ عَلَيَّ الْفَنَاءَ أَ مَا عَلِمْتُمْ يَا جَهَلَةُ أَنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا يَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ .


فائدة:
انسانها دارای نیازهای مادی و روحی متعدد و متنوعی می باشند. نیازهای روحی متاخر از مادی است و معمولا هنگامی شخص به سمت برطرف کردن این نیازها می رود، که نیازهای مادی و جسمی خود را پاسخ گفته باشد. در منطق روایات اهل بیت علیهم السلام، رابطه تنگاتنگی میان نیازهای جسمی و روحی برقرار است و انسان باید هم به نیازهای جسمی و هم روحی به پردازد.
صوفیان اما نیازهای جسمی را به نفع حوائج روحی ذبح می کردند و می گفتند خواهش های نفس را سرکوب کنید و همچون حیوانی، افسار به گردنش زده و روی سجاده اندازید تا عبادت و مراقبه کند!
از نظر اهل بیت علیهم السلام اما این راه غلط است و کیفیت عبادات مهم تر از کمیت و تعداد آن است و در این زمینه، به تمام مقدمات و نیازهای فیزیولوژی و جسمانی و ذهنی توجه شده است و اینطور نیست که بدون توجه به این مسائل، صرفا افراد را به عبادت و معنویت دعوت کند. این ویژگی مهم در مکتب اهل بیت علیهم السلام حقا یکی از معجزات این مکتب است و کمتر مکتب معنوی-عرفانی در دنیا پیدا می شود که به این دقت، تمام ابعاد وجودی انسان را مورد توجه قرار بدهد.

الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏5، ص: 68
@erfanvatasavof

BY عرفان و تصوف