عرفان و تصوف

و ما أدراکَ ما عَلی علیه السلام (2)

آغاز رسالت رسول الله صلی الله علیه وآله به برکت امیرالمومنین علیه السلام

«نقل شده است، آن سالی که امیرالمومنین علی علیه السلام در آن متولد گردید، همان سالی است که نخستین نشانه های (باطنی و معنوی) رسالت رسول الله صلی الله علیه وآله آشکار شد. پس ندایی از سنگ ها و درختان می شنید و حجاب و پرده (های مادی و فیزیکی) از پیش چشمانش کنار رفت و نورها و اشخاص (غیبی) را مشاهده می کرد اما درباره این مسائل با کسی سخن نمی گفت. و این همان سالی است که تبتل و انقطاع آن حضرت از مردم و عزلت در کوه حرا آغاز شد و این ادامه داشت تا زمانی که با رسالت ایشان همه چیز آشکار شد و بر او وحی گردید.
رسول الله صلی الله علیه وآله همواره آن سال و ولادت امیرالمومنین علیه السلام در آن را فرخنده و مبارک می دانست و آن را «سال خیر و برکت» می نامید {گویی هر سال یاد آن را زنده نگاه می داشتند} و در شب ولادت امیرالمومنین علی علیه السلام (امور عجیبی از کرامات و قدرت الهی را مشاهده کرد درحالیکه پیش از آن چنین چیزهایی را ندیده بود) فرمود:
«امشب مولودی برای ما به دنیا پا می گذارد که خداوند به واسطه او، درهای بسیاری از نعمت و رحمتش را بر ما گشوده است.»

(متن عربی: قد روی أن السنة التي ولد فيها علي‏ هي السنة التي بدئ فيها برسالة رسول الله ص فأسمع الهتاف من الأحجار و الأشجار و كشف عن بصره فشاهد أنوارا و أشخاصا و لم يخاطب فيها بشي‏ء و هذه السنة هي السنة التي ابتدأ فيها بالتبتل و الانقطاع و العزلة في جبل حراء فلم يزل به حتى كوشف بالرسالة و أنزل عليه الوحي و كان رسول الله ص يتيمن بتلك السنة و بولادة علي ع فيها و يسميها سنة الخير و سنة البركة و قال لأهله ليلة ولادته و فيها شاهد ما شاهد من الكرامات و القدرة الإلهية و لم يكن من قبلها شاهد من ذلك شيئا لقد ولد لنا الليلة مولود يفتح الله علينا به أبوابا كثيرة من النعمة و الرحمة.)
منبع: شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏4، ص: 115

نکتة: اتمام و اکمال رسالت اول شخص عالم یعنی رسول الله صلی الله علیه وآله هم در عوالم و امور «ظاهری» و هم «باطنی»، منوط و معلق به ولایت امیرالمومنین علیه السلام بود به این معنا که با فقدان امیرالمومنین علی علیه السلام اساسا رسالت و ختمیتی برپا نمی شد. (اساسا هر امر ظاهری، حکایت از حقیقت باطنی دارد)

پس هم آغاز رسالت و هم پایان رسالت (به حکم آیه ابلاغ و اکمال دین) به برکت وجود نورانی مولی الموحدین علی بن ابی طالب علیه السلام بود و هرکس لحظه ای و ذره ای از ولایت امیرالمومنین علیه السلام فاصله بگیرد، از رسالت نبوی و اسلام دور شده است.

www.tgoop.com/erfanvatasavof/2848

2.4K viewsedited  Mar 16, 2024 at 12:28

و ما أدراکَ ما عَلی علیه السلام (2)

آغاز رسالت رسول الله صلی الله علیه وآله به برکت امیرالمومنین علیه السلام

«نقل شده است، آن سالی که امیرالمومنین علی علیه السلام در آن متولد گردید، همان سالی است که نخستین نشانه های (باطنی و معنوی) رسالت رسول الله صلی الله علیه وآله آشکار شد. پس ندایی از سنگ ها و درختان می شنید و حجاب و پرده (های مادی و فیزیکی) از پیش چشمانش کنار رفت و نورها و اشخاص (غیبی) را مشاهده می کرد اما درباره این مسائل با کسی سخن نمی گفت. و این همان سالی است که تبتل و انقطاع آن حضرت از مردم و عزلت در کوه حرا آغاز شد و این ادامه داشت تا زمانی که با رسالت ایشان همه چیز آشکار شد و بر او وحی گردید.
رسول الله صلی الله علیه وآله همواره آن سال و ولادت امیرالمومنین علیه السلام در آن را فرخنده و مبارک می دانست و آن را «سال خیر و برکت» می نامید {گویی هر سال یاد آن را زنده نگاه می داشتند} و در شب ولادت امیرالمومنین علی علیه السلام (امور عجیبی از کرامات و قدرت الهی را مشاهده کرد درحالیکه پیش از آن چنین چیزهایی را ندیده بود) فرمود:
«امشب مولودی برای ما به دنیا پا می گذارد که خداوند به واسطه او، درهای بسیاری از نعمت و رحمتش را بر ما گشوده است.»

(متن عربی: قد روی أن السنة التي ولد فيها علي‏ هي السنة التي بدئ فيها برسالة رسول الله ص فأسمع الهتاف من الأحجار و الأشجار و كشف عن بصره فشاهد أنوارا و أشخاصا و لم يخاطب فيها بشي‏ء و هذه السنة هي السنة التي ابتدأ فيها بالتبتل و الانقطاع و العزلة في جبل حراء فلم يزل به حتى كوشف بالرسالة و أنزل عليه الوحي و كان رسول الله ص يتيمن بتلك السنة و بولادة علي ع فيها و يسميها سنة الخير و سنة البركة و قال لأهله ليلة ولادته و فيها شاهد ما شاهد من الكرامات و القدرة الإلهية و لم يكن من قبلها شاهد من ذلك شيئا لقد ولد لنا الليلة مولود يفتح الله علينا به أبوابا كثيرة من النعمة و الرحمة.)
منبع: شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏4، ص: 115

نکتة: اتمام و اکمال رسالت اول شخص عالم یعنی رسول الله صلی الله علیه وآله هم در عوالم و امور «ظاهری» و هم «باطنی»، منوط و معلق به ولایت امیرالمومنین علیه السلام بود به این معنا که با فقدان امیرالمومنین علی علیه السلام اساسا رسالت و ختمیتی برپا نمی شد. (اساسا هر امر ظاهری، حکایت از حقیقت باطنی دارد)

پس هم آغاز رسالت و هم پایان رسالت (به حکم آیه ابلاغ و اکمال دین) به برکت وجود نورانی مولی الموحدین علی بن ابی طالب علیه السلام بود و هرکس لحظه ای و ذره ای از ولایت امیرالمومنین علیه السلام فاصله بگیرد، از رسالت نبوی و اسلام دور شده است.

BY عرفان و تصوف