اسپروس | بذرهای فلسفه

#ایده‌پردازی

وقتی می‌خواهیم کار مشخصی انجام دهیم، ویژگی‌های آن کار ما را به حرکت می‌اندازد. مثلا شغل به دلیل درآمدش باعث می‌شود هر روز صبح زود از خانه بیرون بزنیم.
تکرار این وضعیت، کنش‌گری ما را به بیرون معطوف می‌کند و هرگاه محرک بیرونی درکار نباشد، ما ترجیح می‌دهیم کاری انجام ندهیم. 
در واقع توان ما این‌گونه شرطی می‌شود و به تدریج در حالتی قرار می‌گیریم که بدون تحریک بیرونی،‌ حس می‌کنیم زندگی تهی است و زمان بسیاری روی دوش ما قرار دارد و به کندی می‌گذرد.
اما گاهی می‌خواهیم کاری انجام دهیم و نمی‌دانیم چه کاری. در اینجاست که نیروی زندگی تجربه می‌شود. مانند کودکی که می‌گوید: "بیا بازی کنیم" اما نمی‌داند کدام بازی. او فقط بازی می‌خواهد. از درون به کاری واداشته می‌شود و این نیروی زندگی است.
با این نیرو تجربه‌های نو در انتظار ماست و می‌توانیم فضاهایی را تجربه کنیم که تا کنون بر هیچ‌کس گشوده نشده است.

✍ سروش شعبانی
@essporos

www.tgoop.com/essporos/289

1.1K viewsedited  Mar 18, 2024 at 10:05

#ایده‌پردازی

وقتی می‌خواهیم کار مشخصی انجام دهیم، ویژگی‌های آن کار ما را به حرکت می‌اندازد. مثلا شغل به دلیل درآمدش باعث می‌شود هر روز صبح زود از خانه بیرون بزنیم.
تکرار این وضعیت، کنش‌گری ما را به بیرون معطوف می‌کند و هرگاه محرک بیرونی درکار نباشد، ما ترجیح می‌دهیم کاری انجام ندهیم. 
در واقع توان ما این‌گونه شرطی می‌شود و به تدریج در حالتی قرار می‌گیریم که بدون تحریک بیرونی،‌ حس می‌کنیم زندگی تهی است و زمان بسیاری روی دوش ما قرار دارد و به کندی می‌گذرد.
اما گاهی می‌خواهیم کاری انجام دهیم و نمی‌دانیم چه کاری. در اینجاست که نیروی زندگی تجربه می‌شود. مانند کودکی که می‌گوید: "بیا بازی کنیم" اما نمی‌داند کدام بازی. او فقط بازی می‌خواهد. از درون به کاری واداشته می‌شود و این نیروی زندگی است.
با این نیرو تجربه‌های نو در انتظار ماست و می‌توانیم فضاهایی را تجربه کنیم که تا کنون بر هیچ‌کس گشوده نشده است.

✍ سروش شعبانی
@essporos

BY اسپروس | بذرهای فلسفه