خوب زيستن|بابک عباسی

Forwarded from بحر در کوزه

پروندۀ مطالعاتی زندگی خوب
فلسفۀ بهروزی، راجر کریسپ، ترجمۀ حسین محمدی‌زاده و بابک عباسی

این کتابچۀ الکترونیکی ترجمۀ مدخل well-being از دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد، نوشتۀ Roger Crisp و شامل پنج قسمت است.

راجر کریسپ در قسمت اول (مفهوم) سعی می‌کند در نسبت با مفاهیمی چون نفع شخصی، شادکامی، رضایت از زندگی، شکوفایی و ایودایمونیا، مفهوم بهروزی را متمایز و روشن کند. او بهروزی را نوعی ارزش صلاح‌اندیشانه می‌داند، ارزشی که مشخصۀ آن مفهوم «خوب برای» است.

در قسمت دوم (چالش مور) ابتدا آزمایشی فکری را طرح می‌کند و سپس سعی می‌کند چالش جی. ئی. مور را در خلال همین آزمایش بیان کند. مور استدلال می‌کند که «خوب برای من» بی‌معنی است. مؤلف بر این باور است که استدلال مور مصادره به مطلوب است.

در قسمت سوم (چالش اسکنلن) از دیدگاه مؤلف اسکنلن در حمله به مفهوم بهروزی انگیزه‌ای پنهان دارد: حمله به نظریه‌های اخلاقی به‌اصطلاح غایت‌انگارانه. در این قسمت سه ایراد اسکنلن به مفهوم بهروزی طرح و سعی می‌شود به هر سه ایراد پاسخ داده شود.

قسمت چهارم (نظریه‌های بهروزی) خود به سه بخش تقسیم شده است: لذت‌گرایی، نظریه‌های میل و نظریه‌های فهرست بیرونی. بر اساس لذت‌گرایی، بهروزی عبارت است از بیشترین موازنۀ مثبت لذت و درد. مؤلف بین لذت‌گرایی محتوایی و تبیینی تمایز می‌گذارد و سپس به چند تقریر متفاوت از لذت‌گرایی و بعضی از اشکالات آن از جمله «ماشین تجربه» می‌پردازد. در بخش نظریه‌های میل ابتدا به خاستگاه این نظریه‌ها اشاره می‌کند و سپس چند نسخه از آن را از ساده به پیچیده ارائه می‌دهد و به مشکلات هر یک می‌پردازد. نظریه‌های فهرست عینی مؤلفه‌هایی را فهرست می‌کنند که بهروزی متشکل از آنها است. اینکه چه چیزی از نظر آنها «خوب‌ساز» است به نظریه بستگی دارد.

در قسمت پنجم (بهروزی و اخلاق) ابتدا به بهزیستی‌باوری می‌پردازد که طبق آن توان توجیهی هر دلیل اخلاقی، مبتنی بر بهروزی است. و سپس به بهروزی و فضیلت پرداخته می‌شود زیرا فلسفۀ اخلاق دوران باستان، به یک معنا، بیش از بسیاری از فلسفه‌های اخلاق جدید دغدغۀ بهروزی داشت.

@SeaInTheJar

www.tgoop.com/eudemonia/2171

1.8K viewsJun 12 at 06:23

پروندۀ مطالعاتی زندگی خوب
فلسفۀ بهروزی، راجر کریسپ، ترجمۀ حسین محمدی‌زاده و بابک عباسی

این کتابچۀ الکترونیکی ترجمۀ مدخل well-being از دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد، نوشتۀ Roger Crisp و شامل پنج قسمت است.

راجر کریسپ در قسمت اول (مفهوم) سعی می‌کند در نسبت با مفاهیمی چون نفع شخصی، شادکامی، رضایت از زندگی، شکوفایی و ایودایمونیا، مفهوم بهروزی را متمایز و روشن کند. او بهروزی را نوعی ارزش صلاح‌اندیشانه می‌داند، ارزشی که مشخصۀ آن مفهوم «خوب برای» است.

در قسمت دوم (چالش مور) ابتدا آزمایشی فکری را طرح می‌کند و سپس سعی می‌کند چالش جی. ئی. مور را در خلال همین آزمایش بیان کند. مور استدلال می‌کند که «خوب برای من» بی‌معنی است. مؤلف بر این باور است که استدلال مور مصادره به مطلوب است.

در قسمت سوم (چالش اسکنلن) از دیدگاه مؤلف اسکنلن در حمله به مفهوم بهروزی انگیزه‌ای پنهان دارد: حمله به نظریه‌های اخلاقی به‌اصطلاح غایت‌انگارانه. در این قسمت سه ایراد اسکنلن به مفهوم بهروزی طرح و سعی می‌شود به هر سه ایراد پاسخ داده شود.

قسمت چهارم (نظریه‌های بهروزی) خود به سه بخش تقسیم شده است: لذت‌گرایی، نظریه‌های میل و نظریه‌های فهرست بیرونی. بر اساس لذت‌گرایی، بهروزی عبارت است از بیشترین موازنۀ مثبت لذت و درد. مؤلف بین لذت‌گرایی محتوایی و تبیینی تمایز می‌گذارد و سپس به چند تقریر متفاوت از لذت‌گرایی و بعضی از اشکالات آن از جمله «ماشین تجربه» می‌پردازد. در بخش نظریه‌های میل ابتدا به خاستگاه این نظریه‌ها اشاره می‌کند و سپس چند نسخه از آن را از ساده به پیچیده ارائه می‌دهد و به مشکلات هر یک می‌پردازد. نظریه‌های فهرست عینی مؤلفه‌هایی را فهرست می‌کنند که بهروزی متشکل از آنها است. اینکه چه چیزی از نظر آنها «خوب‌ساز» است به نظریه بستگی دارد.

در قسمت پنجم (بهروزی و اخلاق) ابتدا به بهزیستی‌باوری می‌پردازد که طبق آن توان توجیهی هر دلیل اخلاقی، مبتنی بر بهروزی است. و سپس به بهروزی و فضیلت پرداخته می‌شود زیرا فلسفۀ اخلاق دوران باستان، به یک معنا، بیش از بسیاری از فلسفه‌های اخلاق جدید دغدغۀ بهروزی داشت.

@SeaInTheJar

BY خوب زيستن|بابک عباسی