tgoop.com/farahi_mr/447
Last Update:
پس از انتشار امیدنامه تپسی، تحلیل ها و گمانه‌زنی‌های فراوانی در مورد سرنوشت نهایی این عرضه توسط متخصصین مالی و بازار سرمایه منتشر شده است.
عرضه اولیه استارتاپ ها (استارتاپ: شرکتی که قابلیت و امکان بالقوه رشد سریع را داراست و گلوگاه‌های لجستیکی و عملیاتی آن اندک هستند و رشد آن وابستگی کمی به سرمایه‌ی فیزیکی دارد) منطقی متفاوت از سایر شرکت ها دارد. معمولا مواجهه بازار با این دسته از عرضه اولیه ها، از جنس پیش فروش رشد آینده و حساب کردن روی پتانسیلهای آزاد نشده است. باید در نظر داشت که شدت رقابت در اکوسیستم استارتاپی به دلایل مختلف (رگولاتوری و نظارت کمتر از جنبه رقابت، قابلیت مقیاس پذیری بالای استارتاپ ها، سرمایه اولیه فراوان برای رقابت، اثر شبکه‌ای و...) پایین‌تر از صنایع دیگر است و شاخص هرفیندال-هیرشمن (مجموع مجذورات سهم شرکتهای فعال در بازار) این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد. لذا عملا ارزش بازاری که در بورس‌های مختلف دنیا برای استارتاپ‌های لیست شده رقم می‌خورد بر مبنای همین شرط‌بندی روی یک الی سه اسب برنده‌ی هر صنعت است و نه چند ده و یا چند صد بازیگر، آنچنان که در بازار خودرو و یا پتروشیمی شاهد هستیم. پس مقایسه ضرایب ارزشگذاری شرکتی مانند تپسی با شرکتهای فولادی، معدنی، بانکی و امثالهم مقایسه درستی نیست. جالب آنکه سیر تغییر نگرش بازار سرمایه به ارزشگذاری شرکتها حتی محدود به استارتاپها نیست. مقالات اقتصادسنجیِ-مالی به خوبی نشان داده‌اند که در چهل سال اخیر، مهمترین عنصر ارزشگذاری شرکتهای سهامی عام از دارایی‌های فیزیکی-مشهود به سمت دارایی‌های فکری-نامشهود تغییر پیدا کرده است و دیر یا زود این اتفاق در بازارهای بورس ایران نیز رقم خواهد خورد...
برای مطالعه ادامه این یادداشت به رشته توئیت زیر مراجعه فرمائید.
https://twitter.com/farahi_mr/status/1468107754451701760
BY چرخ
Share with your friend now:
tgoop.com/farahi_mr/447