تاریخ نشان داده است که هرگز به هیچ آدمی‌زادی نمی‌توان قوّت بی‌حد و اقتدار مطلق داد. هر ذی‌قدرتی هم‌اینکه از مواخذه و عِقاب مصون شد، فعّال مایشاء و مستبد به‌رای خواهد شد. لایق‌ترین و کافی‌ترین و پاک‌طینت‌ترین و با معرفت‌ترین و خوش‌نیت‌ترین کس را بر سرِ کاری بگذارید و به او اختیارِ مطلق و قدرت بی‌قید و حدّ بدهید، به‌مجردی که بر سرِ کارش سوار شد، شروع به استبداد می‌کند. چرا؟ برای این‌که آخر او هم آدمی‌زاد است، از تملق و تعارف خوشش می‌آید. پاانداز و پیشکش به‌ مزاجش می‌افتد، از این لذت می‌برد که احکام او را مردم اطاعت کنند و هرچه بیشتر فرمانبرداری ببیند، جری‌تر می‌شود. آزادی مردم را می‌گیرد و می‌گوید احمق‌اند، نمی‌فهمند. حق مردم را سلب می‌کند و بهانه می‌آورد که من بهتر می‌دانم برای آنها چه خوب است. عقل خود را فوقِ عقل کلیه‌ی ملت تصور می‌کند و به اعتراض‌کنندگان تهمت خیانت و شرارت و مخالفت با حکومت حقّه می‌بندد. از کسانی که مورد ظلم و تعدّی و درازدستیِ او و همکاران و دست‌نشاندگان او می‌شوند می‌ترسد و کم‌کم کارِ ظلم و ستم به جایی می‌رسد که باید از تمام مردم بترسد. برای این‌که ناله‌ی مردم شنیده نشود چکمه‌ی خود را بر دهان ایشان می‌گذارد و انتقاد از اعمال دولت را قدغن می‌کند.

- مجتبی مینوی (۱۳۵۵-۱۲۸۱)
از مقاله‌ی آزادی مطبوعات
مجله‌ی یغما، سال پنجم، بهمن ۱۳۳۱، شماره ۱۱ (پیاپی ۵۶)

ماریو وارگاس یوسا اگرچه آثارش عمدتاً درباره‌ی پرو بود، ولی بخش بزرگی از عمرش را در پاریس، بارسلونا، لندن و مادرید گذراند.

در دهه‌ی ۱۹۶۰ در پاریس مترجم و خبرنگار خبرگزاری فرانسه بود و بعدها با فرمان شاه اسپانیا، تابعیت اسپانیایی گرفت، هرچند پاسپورت پرویی خود را حفظ کرد.

پرو برای او، بیش از هر چیز دیگر، نقطه اتصال عاطفی و فکری بود؛ ترکیبی از عشق، خشم و دل‌زدگی.
.
سال ۱۹۸۹، در گرماگرم کارزار انتخابات، به نیویورک‌تایمز گفته بود: «می‌دانید که هرمان ملویل لیما را غم‌انگیزترین و عجیب‌ترین شهر خواند؟ چرا؟ مه و نم‌نم باران.»

و بعد با خنده افزوده بود: «شک دارم که مه و باران بزرگ‌ترین مشکل لیما باشند.»

@KhabGard

فارسیِ مطلب نیویورک‌تایمز برای یوسا
👇

🔴برای بعد از توافق احتمالی
شرق_۲۷ فروردین ۱۴۰۴

مذاکرات ایران و آمریکا آغاز شده است. خبر امیدوارکننده‌ای است. به‌حاصل‌نشستن این مذاکرات و دستیابی به توافق مقدور می‌تواند بخشی از تنش‌های مهم ایران را کاهش دهد. به نظر می‌رسد غیر از جریان‌های برانداز و راست‌های تندروی داخلی، که هر دو نان از بحران‌های سنگین کشور می‌خورند، بیشتر مردم چشم امید به حصول توافق دارند.

ترمیم روابط سیاسی ایران با غرب و خصوصا آمریکا، برای زمینه‌سازی اصلاح اوضاع بحرانی کشور اهمیت فراوان دارد. چنین توافقی موانع پرشمار موجود بر سر معاملات خارجی ایران را کاهش می‌دهد و احتمالا با ایجاد امکان سرمایه‌گذاری خارجی بر منابع مالی مورد نیاز ایران برای برنامه‌های توسعه‌ای بیفزاید.

با این همه، این تصور باطل است که ترمیم روابط ایران-آمریکا و ایران-غرب مانع اصلی برای بهبود و اصلاح امور کشور را از بین برده و راه پیشرفت و توسعه عادلانه را گشوده و هموار می‌شود.

اگر مذاکرات ایران-آمریکا به توافق نهایی ختم شود و اگر این توافق نتایج مالی هم داشته باشد، به‌تدریج و به تناسب نوع توافق، منابعی تازه به ایران وارد می‌شود. علاوه بر این ایران با ازبین‌رفتن موانع صادرات نفتی می‌تواند به درآمدهای بیشتری دست پیدا کند. اما این منابع و امکانات وارد یک محیط قانون‌گذاری و مدیریتی و حقوقی می‌شود که سال‌هاست ناکارآمدی خود را به اثبات رسانده است. این محیط مدیریتی قادر نبوده از همین مقدار منابع مادی و انسانی که در اختیار داشته است، به‌درستی استفاده کند.

قوانین برنامه حداقل در دوره‌های اخیر به اهداف خود حتی نزدیک هم نشده‌اند. قوانین بودجه در دو دهه گذشته پر از انواع انحراف‌ها بوده‌اند. هرچند تحریم‌ها در شکست قوانین بودجه و برنامه‌های پنج‌ساله بی‌اثر نبوده‌اند، ولی اگر نظام برنامه‌ریزی اصولی و واقع‌بین با ملاحظه واقعیت‌های موجود عمل می‌کرد، نه بر اساس رؤیاپردازی‌های بی‌پایه، اوضاع بهتر بود.

اقتصاد کشور نه تابع قانون، بلکه یک اقتصاد پشت پرده است که کاری با قانون و مقررات ندارد. فساد از مهم‌ترین عوامل اتلاف منابع در ایران بوده است. بر اثر فساد بخش بزرگی از درآمدها و امکانات ملی به جای آنکه در جهت ارتقای کیفیت زندگی عمومی مصرف شوند، در خدمت جریان‌های سیاسی-اقتصادی خاصی درآمده‌اند که به تثبیت و توسعه قدرت انحصاری خود در برابر اراده ملی می‌پردازند.

یک جریان سیاسی کوچک، تندرو و پرهیاهو که نفوذ قابل ملاحظه‌ای برای خود دست‌وپا کرده است عملا و علنا در نقش تافته‌ای جدابافته خود را ملتزم به هیچ قانونی نمی‌دانند، به هر که بخواهند راحت فحاشی و توهین می‌کنند. تجمعات غیرقانونی راه می‌اندازند. بحران می‌آفرینند و... .

در چنین وضعیتی سیستم عزل و نصب مدیران یا دربند گزینش‌های دشوار و شبه‌حزبی است یا اسیر روابط بده‌بستان‌های رانتی.

اینها جملگی حاکی از اختلال کارکردی نظم حقوقی در ایران‌اند.

مدیریت منابع، زمانی در راستای خیر عمومی و منافع ملی قرار می‌گیرد که در یک محیط ایمن، منتظم، سالم و مبتنی بر نظم حقوقی پایدار قرار گیرد. در غیراین‌صورت هر اندازه منابع بیشتر و هنگفت‌تر شوند، منابع بیشتری در خدمت منافع انحصاری شبه‌حزبی و گروهی قرار گرفته و گرهی از کار مردم باز نمی‌کند هیچ، گرهی بر گره‌های دیگر هم می‌افزاید.

به عبارت دیگر اگر منابع محدود کنونی به رشد انحصار سیاسی و اقتصادی کمک کرده است، منابع اضافی احتمالی هم به رشد بیشتر قدرت انحصاری منجر می‌شود.

اگرچه همواره احیای نظم حقوقی مبتنی بر اراده ملت یک ضرورت حیاتی بوده است، با ترمیم روابط ایران و آمریکا و اروپا این ضرورت قوی‌تر و فوری‌تر از گذشته است تا بتوان با کارآمدکردن مدیریت، حذف فساد، جلوگیری از رفتار غیرقانونی گروه‌های فشار، حذف یا لااقل کمترشدن نظارت استصوابی، قانون‌گذاری براساس واقعیت‌های جاری و خواست عمومی و حذف فساد از چرخه اقتصاد کشور زمینه‌ها را برای بهبود اوضاع و اصلاح امور فراهم کرد.

رسیدن به چنین مقصودی بی‌شک نیازمند یک توافق جمعی بین ارکان کشور است. اما با توجه به امکانات و گستره‌ای که دولت در اختیار دارد، فقط دولت است که باید پیش‌گام این روند و این توافق جمعی شود. مشروط بر آنکه مردان و زنانی در مصدر کارهای دولت باشند که بتوانند فارغ از وابستگی سیاسی به هر جریان، شجاعانه با طرح ایده‌های تازه، طرح‌های نو بیفکنند و آنها را به عمل درآورند و شخص آقای رئیس‌جمهور نیز خود پیش‌قراول چنین تحولی باشد.

هنوز نشانی از وجود چنین شرطی دیده نمی‌شود. فرصت باقی است اگر دریابند.
https://www.tgoop.com/kambiznouroozi

🔴منتظران انواع موعود

🔺نوآوران ۲۵ فروردین ۱۴۰۴

✍️عباس عبدی

🔘یکی از خسارت‌های مهمی که از طریق کاهش کارآیی و اعتبار صدا و سیما به جامعه ایران وارد شده، بی‌پناه کردن مردم در برابر رسانه‌های مجازی است. چگونه؟ تعیین اعتبار یک خبر مسأله‌ای تخصصی است. دروازه‌بانی خبر وجود دارد تا کارشناس رسانه خبر را بررسی کند که، آیا فلان خبر درست است یا خیر؟ پس از راستی‌ آزمایی منتشر و از طریق رسانه در اختیار مردم یا مصرف‌کننده قرار گیرد. اگر این دروازه‌بانی نباشد، راست و دروغ به خورد جامعه داده می‌شود که عوارض زیان‌باری دارد.

🔘این کار رسانه‌ها بویژه رادیو و تلویزیون‌های رسمی است. در واقع همان طور که ما دارو را با اطمینان از داروخانه می‌خریم، خبر را هم باید با اطمینان از فرستنده خبر دریافت کنیم. خرید دارو و قرص فله‌ای و آمپول از دست‌فروش کنار خیابان همان اندازه احمقانه است که خبر را از رسانه غیر معتبر و ناشناخته بگیریم. اگر روی کالاها علامت استاندارد یا بارکد معتبر می‌زنند، باید روی خبر هم چنین علامتی باشد، نشانه اصلی خبر معتبر، رسانه مرجع و منتشرکننده آن است و از آنجا که صدا و سیما مرجعیت و اعتبار خبری خود را از دست داده است، یا حداقل نزد اکثریت مردم از دست داده بنابراین مردم به صورت مستقل از اخباری بهره‌مند می‌شوند که از دروازه‌بانی معتبری عبور نکرده است.

🔘این مسأله در شرایط کنونی ایران که با وضعیت ناپایداری مواجه هستیم و نوعی تشنگی خبری وجود دارد، تشدید هم می‌شود. در ایام تعطیلات با چند مورد از این خبرها مواجه شدم که به گمانم مصداق همین مسأله بود.

https://telegra.ph/منتظران-انواع-موعود-04-13

⚠️هموطنانِ پرتلاش، فقط در قلعه رودخان ۶ تن زباله ریختند!

آزاده مختاری:

🔺️جمع‌آوری ۶ تُن زباله در «قلعه رودخان» به همت افق کوروشی‌ها

🔺️یعنی ۶ تُن زباله ریختید! چرا؟
🔺️واقعا چرا هنوز این بی‌توجهی به محیط زیست ادامه دارد؟
🔺️همراه داشتن یک کیسه و ریختن زباله‌هایتان داخل آن و رها کردن آن‌ها در اولین مخزن نزدیک یا دور چقدر سخت است؟
🔺️ایران را دوست ندارید یا چی؟

@mostaghelonline

♦️ بازی حاکمیت دو سر باخت شد

🖊️سعید حجاریان

خودکفایی اساساً نسخه‌ای عقلانی و عقلایی نیست. جهان امروز، جهان ائتلاف و همکاری است. هر کشوری مزیتی نسبی دارد، و می‌بایست از آن به بهترین شکل استفاده کند. از جمله مزیت‌های نسبی کشور ما سرزمین، منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی و نخبگان هستند که به‌درستی از آن‌ها استفاده نشده است. در این‌جا دو مسیر پیش‌روست: یا تن دادن به ائتلاف‌های موثر جهانی که از طریق نرمال شدن و‌ پیوستن تدریجی به شبکه‌هایِ مالیِ جهانی انجام می‌گیرد، و یا تن دادن به ائتلاف‌های کوچک که شاید اثرگذار باشند، اما برای شرایط ما مانند مخدر عمل می‌کنند و درمان‌گر نیستند. نمی‌دانم آن سیاست‌ورزِ نظرکرده با کارنامه درخشان در زمینه سیاست خارجی و شورایعالی امنیت ملی آگاهانه از صادرات محصولات کشاورزی و همکاری با جهان گفت، یا از روی ناآگاهی و برای تبلیغات. اگر آگاهانه گفته باشد، یعنی بخش‌های مهمی از نظام سیاسی ما صرفاً به ائتلاف‌های کوچک بسنده کرده و این سم مهلک است.

درباره امریکا و مسئله مذاکره باید فعالانه برخورد کرد. دلیلی برای نفی مذاکره همه‌جانبه و مستقیم وجود ندارد. اگر در مذاکره فعالانه برخورد شود، اولاً ایده مذاکره‌‌ تحمیلی و طراحی‌شده شکست می‌خورد و ثانیاً، ایران می‌تواند از وضعیت انفعال خارج شود. اما درباره چین؛ این کشور یک ایده مرکزی دارد و آن‌ این‌که جایی می‌رود و می‌ماند که چشم‌انداز امنیت و مسیر توسعه روشن باشد والا کج‌دار و مریز رفتار می‌کند. بنابراین اگر می‌خواهیم از فرصت چین استفاده کنیم، باید ایرانِ امن و در جهت توسعه را تصویر کنیم. چین به‌دلایلی حاضر است نفت ایران را خریداری کند اما پرسش اصلی این است که آیا فروش‌ نفت هدف است یا وسیله؟ اگر هدف باشد، که خوب بحثی باقی نمی‌ماند، بفروشند تا تمام شود! اما اگر وسیله باشد، باید به‌سمتی چرخش صورت بگیرد که درآمد نفت تبدیل به تکه‌ای از پازل توسعه شود. 

پیوند نسل جوان و شبکه‌های اجتماعی را باید دسته‌بندی کرد. بخشی از آن‌ها به‌دنبال معیشت هستند؛ فارغ از میزان تحصیلات‌شان. این‌ها ممکن است حضور فعالانه و تغییرخواهانه نداشته باشند. مانند کسب‌و‌کارهای آنلاین و... . بخش دیگری از جوان‌ها، فضای مجازی را به‌مثابه ابزار فراغت می‌بینند. شما روند اینستاگرام و کلاب‌هاوس را مرور کنید. در اینستاگرام دغدغه سبک زندگی و زندگی روزمره پررنگ بود و پررنگ‌تر هم شد، اما کلاب‌هاوس آغازش متفاوت بود و شاید می‌توانست عمیق‌ بماند اما دچار تغییر جهت شد و از خاصیت افتاد. یعنی جایی که می‌توانست محل تبادل ایده و حتی مهارت در سطح آموزش باشد، به بی‌راهه رفت. یعنی الگوی اینستاگرام بر کلاب‌هاوس دیکته شد. بخش دیگری از جوان‌ها هم فضای مجازی را تخصصی‌تر دنبال می‌کنند که این‌ها سهم چندانی در عرصه عمومی ندارند و بیشتر از آن به‌عنوان کتابخانه و ابزار کار استفاده می‌کنند. شاید، این مسیر از سوی حاکمیت به فضای مجازی تحمیل شده باشد و مهندسان اجتماعی گمان کنند فضای مجازی بی‌خاصیت است اما واقع امر این است که همین فضای مجازی، که حتماً به آن نقدهایی وارد است، باعث شده جامعه در همه ساحات از وضعیت تک‌منبعی خارج شود. حاکمیت می‌خواست فضای مجازی را محدود کند و از ریخت بیندازد تا ماهی خود را صید کند، حال آن‌که جوانان طور دیگری برخورد کردند و سر سفره ایدئولوژیک صداوسیما و پلتفرم‌های داخلی ننشستند. یعنی بازی حاکمیت با فضای مجازی دو سر باخت شد.


🆔@tahkimmelat

در ستایش سعدی


سعدیا! چون تو کجا نادره‌گفتاری هست؟
یا چو شیرین‌سخنت نخلِ شکرباری هست؟

یا چو بستان و گلستان تو گلزاری هست؟
هیچم ار نیست، تمنّای تواَم باری هست

«مشنو ای دوست! که غیر از تو مرا یاری هست
یا شب و روز به جز فکر تواَم کاری هست»

لطفِ گفتار تو شد دامِ رهِ مرغ هوس
به هوس بال زد و گشت گرفتارِ قفس

پایبندِ تو ندارد سرِ دم‌سازیِ کس
موسی این‌جا بنهد رخت به امّید قَبَس

«به کمند سر زلفت نه من افتادم و بس
که به هر حلقهٔ زلف تو گرفتاری هست»

بی‌گلستان تو در دست به‌جز خاری نیست
به ز گفتار تو بی‌شائبه گفتاری نیست

فارغ از جلوهٔ حُسنت در و دیواری نیست
ای که در دارِ ادب غیر تو دیّاری نیست!

«گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست
در و دیوار گواهی بدهد کاری هست»

دل ز باغِ سخنت وَردِ کرامت بوید
پیروِ مسلک تو راه سلامت پوید

دولتِ نام تو حاشا که تمامت جوید
کآبِ گفتار تو دامانِ قیامت شوید

«هرکه عیبم کند از عشق و ملامت گوید
تا ندیده است تو را، بر منش انکاری هست»

روز نبوَد که به وصف تو سخن سر نکنم
شب نباشد که ثنای تو مکرّر نکنم

مُنکرِ فضلِ تو را نهی ز منکر نکنم
نزد اعمیٰ صفتِ مِهرِ منوّر نکنم

«صبر بر جورِ رقیبت چه کنم گر نکنم؟
همه دانند که در صحبت گل خاری هست»

هرکه را عشق نباشد، نتوان زنده شمرد
وآن که جانش ز محبّت اثری یافت، نمُرد

تربتِ پارس، چو جان، جسم تو در سینه فشرد
لیک در خاک وطن آتش عشقت نفسرد

«باد، خاکی ز مقام تو بیاورد، و ببُرد
آب هر طیب که در طبلهٔ عطاری هست»

سعدیا! نیست به کاشانهٔ دل غیر تو کس
تا نفس هست، به یاد تو برآریم نفس

ما به‌جز حشمت و جاه تو نداریم هوس
ای دَمِ گرم تو آتش زده در ناکس و کس!

«نه منِ خام‌طمع عشق تو می‌ورزم و بس
که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست»

کام جان پُر شکَر از شعر چو قند تو بوَد
بیتِ معمورِ ادب طبع بلند تو بوَد

زنده، جانِ بشر از حکمت و پند تو بوَد
سعدیا! گردن جان‌ها به کمند تو بوَد

«من چه در پای تو ریزم که پسند تو بوَد
سر و جان را نتوان گفت که مقداری هست»

راستی دفتر سعدی به گلستان ماند
طیّباتش به گل و لاله و ریحان ماند

اوست پیغمبر و آن نامه به فُرقان ماند
وآن که او را کند انکار، به شیطان ماند!

«عشق سعدی نه حدیثی‌ست که پنهان مانَد
داستانی‌ست که بر هر سرِ بازاری هست»
ملک‌الشعراءبهار
http://www.tgoop.com/Naglemaani

🔻پاپ فرانسیس: نخستین رهبر غیراروپایی کلیسای کاتولیک پس از قرن‌ها

جلوس پاپ فرانسیس بر مسند پطرس مقدس، نخستین‌های زیادی را به همراه داشت و پرسش‌هایی درباره رهبری کلیسای کاتولیک مطرح کرد.

https://bbc.in/3RrPyBC
@BBCPersian

نشان مرد خدا عاشقی است با خود دار.

🔈 انجمن علمی دانشجویی زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران برگزار می‌کند:

Jane Eyre by Charlotte Brontë


1️⃣ پخش فیلم جین ایر (۲۰۱۱)
📆 شنبه ۶ اردیبهشت
🕚 ساعت ۱۱:۳۰ الی ۱۳:۳۰
📍 دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی، سالن غدیر

2️⃣ نقد و بررسی فیلم جین ایر
📆 یکشنبه ۷ اردیبهشت
🕚 ساعت ۱۱:۳۰ الی ۱۳:۳۰
👤 همراه با فرید متین، منتقد سینما
📍 دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی، سالن غدیر

3️⃣ گفت‌وگو با رضا رضایی، مترجم آثار خواهران برونته
📆 دوشنبه ۸ اردیبهشت
🕚 ساعت ۱۱:۳۰ الی ۱۳:۳۰
📍 دانشکده زبان‌ها و ادبیات خارجی، سالن غدیر

✅ ورود برای عموم آزاد و رایگان است

🆔 @UTELSSA
Instagram.com/ut.elssa

اردیبهشت هگمتانه

سخنرانی دکتر حسین معصومی همدانی

یادبود استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو

چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
همدان، بلوار بعثت، هتل امیران یک

منبع: میراث مکتوب



#فرهیختگان راهی به رهایی

☰

بکندند مـوی و شخـودنـد روی
از ایران برآمد یکی های‌وهوی

سـر سرکشان گشت پرگـرد و خاک
همه دیده پر خون همه جامه چاک

هــمانا بریـن ســوگ با ما سپهر
ز دیده فرو باردی خون به مهر

شما نیز دیده پر از خون کنید
هـمـه جـامـهٔ نـاز بیرون کــنید

✍🏿 حکیم توس

@MorphoSyntax

فاجعه‌ی بندرعباس، تصویر یک پایان

انفجار مهیب بندرعباس تصویری بی‌واسطه از آن چیزی بود که نامش را جنگ می‌گذارند.

هر که خیال می‌کند جنگ صرفا یعنی تغییر پرچم‌ها و سقوط یک رژیم و سپس شادی‌ مردم در خیابان، باید دوباره به بندرعباس نگاه کند: کارگرانی که سوختند، خانواده‌هایی که عزیز از دست دادند و فرزندانی که گم شدند، به شهری نگاه کند که دیگر هوایش برای نفس کشیدن امن نیست.

دیروز بمبی فرونیفتاد اما پیش‌نمایش روشنی دیدیم که حتی یک انفجار محدود چطور شهری را فلج می‌کند، حالا به جنگ واقعی فکر کن!

مسیر اندوهباری که در این سالیان پیموده‌ایم مردم را به موجوداتی بی‌چهره، بی‌صدا و بی‌حق فروکاسته است. عاملیت و اثربخشی‌شان کم‌رنگ شده، اما همچنان هر بار که تنش بالا می‌رود، هزینه‌ی آن از بدن‌های همین مردم کَنده می‌شود؛ از تن کارگری که در اسکله جان می‌دهد، از جوانی که آینده‌اش در بحران و تحریم‌ گم‌و‌گور می‌شود، از زنی که اولین قربانی امنیتی شدن فضاست.

هیچ جنگی‌ پایانی خوش ندارد، حتی اگر محدود باشد. تخریب در نقطه‌ی اصابت بمب و انفجار باقی نمی‌ماند، بلکه در جان زندگی رسوخ می‌کند، در آب، هوا، بازار، روابط و اعتماد اجتماعی و دست آخر در خواب کودکان.

جنگ آن معادله‌ی ساده‌ی خیالی نیست که به‌عنوان نسخه‌‌ی سریع و کم‌دردسر نجات معرفی می‌شود، آن قصه‌ی خوش‌رنگی که وعده می‌دهد فردای بمباران در خیابان‌ها جشن پیروزی گرفته خواهد شد. جنگ وقتی از راه برسد قبل از حاکمیت‌، مردم را خاکستر می‌کند.

آنکه مشتاق تغییر است باید بداند که هیچ مسیر میانبری در کار نیست، تغییر وقتی اصیل و عمیق است که از درون زندگی سر بر آورد، نه از بمباران و ویرانی.

راه نجات، تشویق مردم به سیاست‌ورزی، به فهمیدن، به مطالبه‌ی تغییر و رهایی از وضعیت خطرناک فعلی است. نه تشویق به تکرار فاجعه‌هایی که در تاریخ معاصر کم نداشته‌ایم.

جنگ‌طلبی شکل نهاییِ سیاست‌ِ نفی است، ما باید از این تله‌ی اجتماعی بیرون بیاییم و راهی دیگر پیدا کنیم، راهی که نه از جنگ‌طلبی بلکه از مسیر تمرکز بر احیای زندگی و بزرگداشت انسان و جان او می‌گذرد.

۷ اردیبهشت ۱۴۰۴
تهران

https://www.tgoop.com/asimegi

"مهدویت" و "دموکراسی"

ابوالقاسم فنایی

تعارض اصلی و زیربنایی بین «حق خدا» و «حقوق بشر» است و اگر ما بتوانیم راه حل درست و قانع‌کننده‌ای برای این تعارض پیدا کنیم، سایر نزاع‌ها و تعارض‌های روبنایی هم به خودی خود و به نحوی مطلوب حل خواهند شد. و لذا به جای اینکه بپرسیم «آیا مهدویت با دمکراسی سازگار است؟» باید بپرسیم: «آیا حقوق بشر با حق خداوند سازگار است؟» به تعبیر دیگر سؤال اصلی ما این است که «آیا خدا حق دارد حقوق بشر را نقض کند؟» اگر خدا حق نقض حقوق بشر را داشته باشد، می‌تواند چنین حقی را به پیامبر و امام معصوم و به تبع آنها به ولی فقیه تفویض کند. اما اگر خدا حق نقض حقوق بشر را نداشته باشد، به طریق اولی حق تفویض چنین حقی را به دیگران نخواهد داشت.

به بیان دیگر سؤال این است که آیا خدا حق دارد احکامی را جعل و تشریع کند که با حقوق بشر ناسازگارند؟ و آیا خدا می‌تواند بین بندگان خود از نظر حقوق و اختیارات سیاسی تبعیض بگذارد و کسانی را از طریق نصب بر سرنوشت دیگران مسلط کند و جان و مال و ناموس آنان را در اختیار آن افراد خاص قرار دهد؟ و آیا علم غیب و عصمت پیامبر و امام (یا فقاهت و عدالت فقیهان) از پارامترهای اخلاقاً مربوطند و از نظر اخلاق اجتماعی می‌توانند چنین تبعیضی را توجیه کنند؟ و آیا خداوند در نصب یک فرد به عنوان امام یا ولی فقیه می‌تواند ضوابط اخلاق اجتماعی و مهم‌ترین آنها یعنی اصل عدالت را نادیده بگیرد؟

پیوند به متن کامل
@Tafakkor

❗️رابرت بلای و عشق‌اش به مولانا باعث شد تا «مثنوی» درسال‌های اخیر از پرفروش‌ترین کتاب‌های آمریکا باشد!
▪️رابرت بلای Robert Bly؛ ( ۱۹۲۶– ۲۰۲۱) نویسنده و شاعر نروژی‌الاصل آمریکایی و برنده‌ی جایزه کتاب ملی آمریکا، سی‌وپنج‌سال از عمرش را وقف معرفی و ترجمه آثاری ازشعرپارسی ازجمله مثنوی مولانا و اشعار حافظ کرد. او در سال ۲۰۰۶ به‌همراه کلمن‌بارکس، درسفری به ایران از تهران، اصفهان و شیراز دیدن کردند و هر دوی آن‌ها از دانشگاه تهران دکترای افتخاری دریافت کردند!
▫️بلای در ۱۹۸۷ برای نخستین‌بار درکنسرت محمدرضاشجریان در لندن شرکت کرد. استفاده‌ی شجریان در بیان و تفسیر شعر مولانا وحافظ با هنر تحریر توجه او راچنان برانگیخت که روزبعد ازکنسرت به یک کتابفروشی ایرانی رفت و تا آن‌جا که می‌توانست آواز سنتی ایرانی خرید! بعدها او به آواز غزلیات مولانا توسط شهرام ناظری علاقه ویژه‌ای پیداکرد و چنان تحت‌تأثیر قرار گرفت که قصیده‌ای برای آواز شهرام ناظری نوشت. او از دوست شاعرش؛ کلمن بارکس خواست‌ تا شعر مولانا را دوباره ترجمه کند؛ چون به‌نظرش ترجمه‌ی رینولد نیکلسون دارای قیدوبند ترجمه‌های ویکتوریایی دقیق اما تحت‌اللفظی بود!

@artchanel

دوازدهم اردیبهشت‌ماه روز معلّم

طرز بیان و آموزگاری باید برای طفل دلپذیر باشد. اکثر معلّمها از این پند غافلند که می‌فرماید:

چون سر و کار تو با کودک فتاد
پس زبان کودکی باید گشاد

رفتار و گفتار معلّمین و اولیای مدرسه باید برای شاگردان سرمشق باشد. پاکیزگی و ادب و حسن خلق و راستی و درستی و نیکوکاری و شرافتمندی و صفات حسنۀ دیگر را کودکان اگر از پیشوایان خود ببینند صدچندان بهتر بیاموزند تا در کتاب بخوانند یا از واعظ و معلّم بشنوند.

محمدعلی فروغی

[نامه‌های محمدعلی فروغی، به کوشش محمد افشین‌وفایی و مهدی فیروزیان، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، ۱۴۰۱، ص ۲۳۶]

بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی

@AfsharFoundation

🔸نظرِ گادامر درباره‌ی درک کردنِ دیگری🔸

#هومن_پناهنده
@gashthaa

اردیبهشت هگمتانه

سخنرانی دکتر حسین معصومی همدانی

یادبود استاد علیرضا ذکاوتی قراگزلو

چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۴
همدان، بلوار بعثت، هتل امیران یک

@mirasmaktoob
.

❗️زنی بر دوش زنان!
▪️شیوا ارسطویی بر دوش زنان به منزل آخر رسید!

@artchanel