✍️

✅ زیاد دیده‌ام از جنگ‌های اخیر خاورمیانه، به مغز آنها که خبرها را پیگیری می‌کنند، چیزهایی سنجاق شود. مثلا دوستم که پسرهای دوقلویش را داشت می‌برد شهرستان گفت کابوس من آن مادر غزه‌ای است که در خل و خاک کالسکه بچه‌های دوقلویش را می‌کشید و پشت سرش شهر خرابه برجای...

✅ این چند روز که می‌دیدم دوستانی به اصرار از ایرانیان بنام و چند میلیون ایرانی خارج از کشور می‌خواهند تجاوز اسرائیل به ایران را محکوم کنند و آنها نمی‌کنند، یادداشت مفصلی نوشته بودم درباره خاموشی‌گزینی سیاسی. مفهوم خاموشی‌گزینی سیاسی (Political quietism) از آن مفاهیم آشنایی است که در مکاتب فکری مختلف، دوران‌های مختلف و زبان‌های مختلف اسامی متفاوتی یافته است. به طور کلی به معنای کناره‌گرفتن از سیاست است.

✅ نوشته بودم این سکوت نتیجه منطقی همه آزارهایی است که این آدم‌ها دیدند. آنها هم صدایی دارند، اگرنعره‌های هیجانی اجازه بدهد شنیده شوند. در این سال‌ها انحصارطلبی اقلیتی هر ریسمانی که برای داشتن «جایی» در این وطن به آن آویختند، پاره کرد. پیوندهایشان را برید و انواع اتهامات و برچسب‌ها را به گردنشان آویخت...نوشته بودم اغلب ما مثل آن پدری که دو فرزندش را در هواپیمای اوکراینی از دست داده بود و با دل شکسته اعلام کرد کنار نیروهای نظامی کشورش ایستاده پهلوان نیستیم.

✅ مفصل نوشته بودم درباره شیوه‌های بی-وطن‌کردن آدم‌ها که حالا به شکل بی‌اعتنایی ظاهر شده است. ولی امروز که رفتم کتابهایم را از محل کار بیاورم، عظمت و تنهایی کتابها، سکوت و خلوتی خیابان‌های تهران و راننده تاکسی که شرمنده بود جایی نداشته تا زن و بچه‌اش را از تهران ببرد مرددم کرد برای انتشار.

و بعد هم این توییت مجری شبکه اینترنشال که از قول جروزالم پست نوشته:

«اسرائیل به زودی به ساکنان محله‌های تهران دستور خواهد داد تا پیش از حملات، خانه‌های خود را تخلیه کنند»

واقعیتش فکر نکنم بتوانم درباره خاموشی‌گزینی سیاسی بنویسم یا به آن بپردازم. تا آخر دنیا وقت هست برای خاموشی‌گزینی.

✅حتما ترجیح می‌دهم در بمباران تهران کشته شوم تا «به دستور» اسرائیل خانه‌ام را تخلیه کنم. واقعا ترجیح می‌دهم مرده باشم تا تهران را ویران‌شده بدست اسرائیل و ایادی داخلی‌اش ببینم.
یک روز هم نمی‌خواهم در آن به قول هوادارانشان «ایران آزاد» تحت امر اسرائیل هم‌وطن‌شان باشم.

✅ تصویر سنجاق شده به مغز من آن دختربچه سوری است که خبرنگاری در کمپ آوارگان از او پرسید «سردته؟» دخترک که می‌لرزید گفت «بله» خبرنگار پرسید «خب چرا نمی‌ری توی چادر؟» بچه گفت «آخه اونجا هم سرده...».

@neocritic

در جایگاه ایرانی ساکن اروپا از مواضع حاکمان اروپایی و به‌ویژه فرانسه و آلمان در دفاع از کشور متجاوز خشمگین هستم و از ابراز این انزجار خودداری نخواهم کرد. البته این رویکرد دولت‌های اروپایی اصلاً عجیب و خارج از رویه نیست. شعارهای آزادی و برابری و حقوق بین‌الملل که دانشمندان (اغلب با نیت‌های خوب) ساختند، ابزاری برای مرزگذاری با دیگری و --بدتر-- نابودی کشورهای جنوب جهانی بوده است، درست مانند دستاوردهای فیزیک و شیمی که در مواردی به ساخت جنگ‌افزارها منجر شدند. بعداً در روزگار صلح -- که زود باد -- بیشتر در این باره خواهم نوشت.
پاینده باد ایران عزیز!🇮🇷
@ftofighi

دکتر عبدالکریم سروش: از همه دردناک‌تر وقتی است که می‌بینیم گروهی مزدورصفت که به نام ایرانی‌اند، ولی به حقیقت اسرائیلی‌اند، در جشن و عزای مردم جشن و پایکوبی به‌پا کرده‌اند...

@Hameshmedia

به نظر می‌آید یکی از ابتکارهایی که ایران از آن سخن گفته بود، از کار انداختن و هک سامانه‌های پدافندی اسرائیل است. امشب تصاویر متعددی حاکی از از کارافتادن سیستم پدافندی اصلی اسرائیل است.

@Hameshmedia

تصویری دیگر از اختلال در سیستم پدافندی اسرائیل در تل‌آویو

@Hameshmedia

🔻 بیانیه‌ی شیرین عبادی و نرگس محمدی کژاندیشانه است زیرا جای اشغالگر و اشغال‌شده در آن عوض شده است. «ایرانی «ماندن» پس از تجاوز اسرائیل به ایران. @YMirdamadi

سرهنگ اسرائیلی و خروج از برنامه، پس از ناتوانی در برابر پرسش‌های صریح مجری دربارهٔ دروغ حفاظت ارتش اسرائیل از جان غیرنظامیان

@Hameshmedia

شب است. دارم قدم‌زنان برمی‌گردم. به نانوایی می‌رسم. دارند می‌بندند. نان تمام شده. می‌گویم: دو تا شیرمال بده. پسر جوان که گرد آرد و خستگی با هم روی صورتش نشسته، می‌دهد. می‌گیرم و در کوله‌ام می‌گذارم. به خانه می‌رسم. نان‌ها را که درمی‌آورم، حیرت می‌کنم. روی نان‌ها، نوشته‌اند: «وطن»...

#دیدن|#روشنا|#جنگ
راهیانه|ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه|@raahiane

علی نظری، کسی که سال‌ها ناقد رویه‌های جاری در جمهوری اسلامی بوده، روزنامه‌هایش تعطیل شده… اما در این بزنگاه، صریح و بی‌لکنت از مقاومت ملی ایرانیان در برابر متجاوز سخن می‌گوید؛ به گواه تاریخ و تازه‌ترینش، جنگ هشت‌ساله در برابر تجاوز عراق و با همدستی همهٔ همین کشورهای حامیِ امروز اسرائیل. دورد بر او.

@Hameshmedia

هنوز مانده است تا قدرت جامعهٔ مدنی ایران را، ولو پس از سال‌ها بی‌تشکلی و پراکندگی و خمودی، ببینید.

#سمت_ایرانم

‏@Hameshmedia

خطبه سلحشورانهٔ مولوی عبدالحمید، امام جمعهٔ زاهدان

@Hameshmedia

این ویدیو از دیشب یکی از پربازدیدترین ویدیوهای آمریکا و جهان است. تاکر کارلسون، مجری و تحلیل‌گر مشهور هوادار ترامپ، در گفت‌وگو با تد کروز، سناتور جمهوری‌خواه مدافع حمله به ایران، می‌پرسد که جمعیت ایران چقدر است؟ ترکیب قومی آن چیست؟ دقت کنید: می‌گویند «ایران». و هیچ تمایزی با نظام سیاسی هم وجود ندارد. با این حال تد کروز، سناتور مشهور به دفاع از حمله به ایران، در همین حد ابتدایی هم از ایران نمی‌داند. چه رسد به تفکیک بین موافق و مخالف!

@Hameshmedia

روایت امیدوار زنی ساکن و مانده در تهران، و پیشنهادی عالی برای آرامش و قوت قلب: گفت‌وگو در مترو با مردم

@Hameshmedia

این مردم شکست نخواهند خورد…

@Hameshmedia

.

" دفاع تمام قد از ایران "


ملت شریف ایران


" روزهای سختی را پشت سر می‌گذاریم. رژیم جنایتکار اسرائیل به سرزمین عزیز ما ایران تجاوز کرده است. مردم بی‌دفاع، دانشمندان و نظامیان کشور به خون غلتیده‌اند. سال‌هاست که دشمنان این سرزمین در کمین‌اند. دشمنی قدرت‌های سلطه‌گر و جنایات رژیم اسرائیل ، با توطئه‌های پی‌درپی، همواره تهدیدی برای ملت‌های مستقل بوده‌اند. اما آن‌چه بر این تهدید افزوده، ضعف مدیریت، استبداد، فساد و نفوذ در داخل است؛ که با تضعیف اعتماد عمومی، سرمایه اجتماعی این ملت را فرسوده است. با این‌همه، اکنون زمان بازنگری در این خطاها و کاستی‌ها نیست؛ چرا که موجودیت ایران در معرض تهدیدی آشکار است.

ایران، خانه ماست. خاک ماست. هویت ماست. هر نقد و اختلافی که با حاکمیت داریم، مسئله‌ای درونی است. وقتی پای دشمن بیرونی در میان است، همه ما یک صدا داریم؛ صدای ایستادگی. امروز، ما کنار مدافعان وطن ایستاده‌ایم و ایستادن در کنار متجاوز را خیانت به ایران می‌دانیم. امروز هر سخن و هر سکوت، معنا دارد. آن‌که در برابر دشمن نایستد، در صف ایران نیست. دشمن، فقط با سلاح نمی‌جنگد. دروغ می‌سازد، افکار را هدف می‌گیرد، و روح ملت را نشانه می‌رود. باید هوشیار بود، حقیقت را شناخت، شایعه را خاموش کرد، در کنار آسیب‌دیدگان ایستاد و دل‌ها را به هم نزدیک‌تر کرد. امروز، بیش از همیشه، همبستگی ملی راه عبور از این تاریکی است. ملت ایران پیش از این نیز از آتش گذشته و بارها از خاکستر برخاسته است...

دفاع، حق مسلم و وظیفه تاریخی ماست. همه ما، بی‌هیچ تردیدی، از نیروهای نظامی و اقدامات دفاعی کشور حمایت می‌کنیم. ملت بزرگ ایران، همان مردمی که رنج‌ها را تاب آورده‌اند و در بزنگاه‌ها ایستاده‌اند، شایسته آرامش، احترام و آینده‌ای امن اند.

در این مسیر دشوار، همه چشم امید به تدبیر و دوراندیشی تصمیم‌گیران کشوردارند. انتظار عمومی آن است که راه آینده، با تکیه بر عقلانیت، حفظ عزت ملی و پرهیز از واکنش‌های احساسی، ترسیم شود. گزینش میان جنگ یا مذاکره، هر کدام که باشد، اگر با سنجش منافع ملی، مصالح مردم و توان واقعی کشور همراه شود، می‌تواند راه‌گشای امنیت، ثبات و آینده‌ای روشن برای ایران باشد.

حاکمان باید قدر این مردم صبور را بدانند. مردم، ستون‌های استوار ایران‌اند. با آن‌ها به زبان کرامت سخن بگویید. منتقدان را نرانید. چاپلوسان، بستر نفوذند؛ اما منتقدان دلسوز، ستون‌های امنیت‌اند. اگر وحدت رمز پیروزی است، حاکمان باید آغاز گر ان باشند. تنوع ملت را بپذیرند و از همه ظرفیت های اجتماعی برای نجات ایران بهره بگیرند. در کنار این، تحکیم دیپلماسی و بهره گیری از ظرفیت گفت و گو با جهان، میتواند راهی هوشمندانه برای تقویت موقعیت ملی و عبور از بحران باشد. ایران چون ققنوسی از دل خاکستر دویاره برخواهد خاست."


مسعود ادیب، حسن یوسفی اشکوری، عبدالعلی بازرگان، رضا بهشتی معز، رضا حاجی، حمید دباشی، سروش دباغ، عبدالکریم سروش، حسن فرشتیان، علی قدسی، حسین کاجی، محسن کدیور، محمد تقی کروبی، حسین کمالی، داریوش محمدپور، یاسر میردامادی.


https://www.instagram.com/p/DLDCdARud5j/?igsh=MTd1Z2t2cWw2NHF6eA==