حمید رستمی

منبع : روزنامه #هفت_صبح روز پنجشنبه تاریخ ۳۰ فروردین سال ۱۴۰۳

در جستجوی شکوه از دست رفته

✍ #حمید_رستمی

بخش اول:

۱- #پاکو_خمس وارد #تبریز که شد کمتر هواداری سابقه طولانی بازی کردنش در تیم‌های بزرگی چون دیپورتیو لاکرونیا، رئال ساراگوسا ، رایو والکانو و تیم ملی اسپانیا خبر داشت ولی خیلی زود موتورهای جستجوگر به کار افتاد تا سابقه مربیگری اش در تیم‌های متعدد از جمله گرانادا، لاس پالماس و رایوالکانو هم رو بیاید و نوید ساخت یک تیم منسجم از #تراکتور خسته از ناکامی را به هواداران آذربایجانی بدهد. او خیلی زود تاثیرات اش را بر تیم گذاشت و یک فوتبال شناور، تکنیکی و همراه با پاسکاری‌های زیاد دوباره نام تراکتور را سر زبان‌ها انداخت. همه این‌ها تاثیرات حضور خمس بود تا جایی که در برهه‌ای حتی پچ‌پچه‌های حضورش بر روی نیمکت مربیگری تیم ملی هم شنیده شد اما هرچه بود فصل با باخت تلخ و باورنکردنی هفت بر یک در ورزشگاه آزادی برابر آبی پوشان پایتخت به پایان رسید اما این امر باعث ناامیدی مدیران نشد و به او اطمینان کردند تا تیفوسی‌های یادگار برای فصل بعد هم رویا پردازی‌های خود آغاز کنند.
فصل نقل و انتقالات مثل همیشه برای تراکتور همراه با گرد و خاک زیادی بود تا با خریدهای بزرگ و دستمزدهای کلان بتوانند با دو خریدار بزرگ بازار یعنی #سپاهان و #پرسپولیس رقابت کنند اما مثل همیشه هیچ کدام از این ستاره‌ها نتوانستند آنچنان که باید خودی نشان دهند تا مرد خوشتیپ زاده جزایر قناری بار و بندیلش را ببندد و دست همکارانش را گرفته و به خانه‌اش برگردد. واقعیت این است که با رویه پیش گرفته شده توسط مالک تیم، در طی چند سال اخیر سناریویی تکراری همه ساله با نقش آفرینی افراد مختلف روی پرده می‌رود و فصل با امید و آرزوی بسیار برای هواداران پرشمارش آغاز شده و در بزنگاه‌های مختلف و حساس چنان به زمین می‌خورند که فوتبال دوستان توان هضم آن را ندارند. با کمی دقت در نوع مربیگری و تاثیر ملموسش در روند حرکتی و بازی تراکتور می‌شد به این نتیجه رسید که این مربی به جز تبریز در هر شهر و هر باشگاهی حضور داشت نتایج به مراتب بهتری می‌توانست کسب کند ولو با بازیکنان کم نام و نشان تر! روند حاکم بر باشگاه تحت مالکیت "زنوزی" در طی این سال‌ها، نشان داده که مشاورانش شیوه درست فعالیت در ورزش ایران را یا نمی‌دانند یا مشورت‌های صحیحی ارائه نکرده‌اند که این باشگاه از صدر تا ذیل از افرادی استفاده می‌کند که سابقه چندان روشن و مثبتی در پستی که در اختیار گرفته‌اند ندارند و صرفاً با جذب نام‌های بزرگ که البته بیشتر بازیکنان مازاد سرخابی هستند به ریخت و پاش پرداخته و ذهن هواداران را از ناکامی‌ها پرت کنند و تیم را از آن روح سلحشوری مورد انتظار تیفوسی‌هایی که کیلومترها بیرون از شهر تپه نوردی می‌کنند تا به ورزشگاه برسند خالی کرده تا اندازه‌ای که یکی از بازیکنان جوان در ابتدای فصل به صورت کاملاً واضح و روشن اعتراف کرد که تعداد زیادی از همبازیانش صرفاً به میدان می‌روند تا وظیفه خود را انجام داده و ثانیه شماری می‌کنند تا بازی تمام شود بروند دنبال کار و زندگی‌شان!
سوگمندانه باید پذیرفت که پاکو خمس قربانی فضای حاکم بر باشگاهی شد که بسیاری از ارکانش نتایج تیم‌های دیگر لیگ برتر را تعقیب می‌کنند و بازیکنان بزرگش هنوز حواسشان در پی بازی‌های تیم‌های قبلی ست و درست به همین دلیل در بازی‌های بزرگ بازگشتی ذهنی کرده و همواره شکست خورده و تحقیر شده از زمین خارج می‌شدند و این با تراکتور دهه ۷۰ #واسیلی_گوجا که بازیکنانش سر و صورت جلوی توپ می‌گذاشتند بسیار متفاوت است. تیمی که #کریم_باقری ، #احد_شیخ_لاری ، #حسین_خطیبی ، #ستار_همدانی و.... را داشت که از زمین‌های خاکی عباسی و باغمیشه به زمین چمن باغشمال رسیده بودند و نمی‌خواستند این موقعیت را به سادگی از کف بدهند و پیراهن تیم را چون جا نماز مادرانشان مقدس می‌دانستند.

بقیه در بخش دوم

کانال: #مقالات_حمید_رستمی🔻

@hamid_rostami_1354

www.tgoop.com/hamid_rostami_1354/1560

536 viewsHamid Rostami, Apr 18 at 16:45

منبع : روزنامه #هفت_صبح روز پنجشنبه تاریخ ۳۰ فروردین سال ۱۴۰۳

در جستجوی شکوه از دست رفته

✍ #حمید_رستمی

بخش اول:

۱- #پاکو_خمس وارد #تبریز که شد کمتر هواداری سابقه طولانی بازی کردنش در تیم‌های بزرگی چون دیپورتیو لاکرونیا، رئال ساراگوسا ، رایو والکانو و تیم ملی اسپانیا خبر داشت ولی خیلی زود موتورهای جستجوگر به کار افتاد تا سابقه مربیگری اش در تیم‌های متعدد از جمله گرانادا، لاس پالماس و رایوالکانو هم رو بیاید و نوید ساخت یک تیم منسجم از #تراکتور خسته از ناکامی را به هواداران آذربایجانی بدهد. او خیلی زود تاثیرات اش را بر تیم گذاشت و یک فوتبال شناور، تکنیکی و همراه با پاسکاری‌های زیاد دوباره نام تراکتور را سر زبان‌ها انداخت. همه این‌ها تاثیرات حضور خمس بود تا جایی که در برهه‌ای حتی پچ‌پچه‌های حضورش بر روی نیمکت مربیگری تیم ملی هم شنیده شد اما هرچه بود فصل با باخت تلخ و باورنکردنی هفت بر یک در ورزشگاه آزادی برابر آبی پوشان پایتخت به پایان رسید اما این امر باعث ناامیدی مدیران نشد و به او اطمینان کردند تا تیفوسی‌های یادگار برای فصل بعد هم رویا پردازی‌های خود آغاز کنند.
فصل نقل و انتقالات مثل همیشه برای تراکتور همراه با گرد و خاک زیادی بود تا با خریدهای بزرگ و دستمزدهای کلان بتوانند با دو خریدار بزرگ بازار یعنی #سپاهان و #پرسپولیس رقابت کنند اما مثل همیشه هیچ کدام از این ستاره‌ها نتوانستند آنچنان که باید خودی نشان دهند تا مرد خوشتیپ زاده جزایر قناری بار و بندیلش را ببندد و دست همکارانش را گرفته و به خانه‌اش برگردد. واقعیت این است که با رویه پیش گرفته شده توسط مالک تیم، در طی چند سال اخیر سناریویی تکراری همه ساله با نقش آفرینی افراد مختلف روی پرده می‌رود و فصل با امید و آرزوی بسیار برای هواداران پرشمارش آغاز شده و در بزنگاه‌های مختلف و حساس چنان به زمین می‌خورند که فوتبال دوستان توان هضم آن را ندارند. با کمی دقت در نوع مربیگری و تاثیر ملموسش در روند حرکتی و بازی تراکتور می‌شد به این نتیجه رسید که این مربی به جز تبریز در هر شهر و هر باشگاهی حضور داشت نتایج به مراتب بهتری می‌توانست کسب کند ولو با بازیکنان کم نام و نشان تر! روند حاکم بر باشگاه تحت مالکیت "زنوزی" در طی این سال‌ها، نشان داده که مشاورانش شیوه درست فعالیت در ورزش ایران را یا نمی‌دانند یا مشورت‌های صحیحی ارائه نکرده‌اند که این باشگاه از صدر تا ذیل از افرادی استفاده می‌کند که سابقه چندان روشن و مثبتی در پستی که در اختیار گرفته‌اند ندارند و صرفاً با جذب نام‌های بزرگ که البته بیشتر بازیکنان مازاد سرخابی هستند به ریخت و پاش پرداخته و ذهن هواداران را از ناکامی‌ها پرت کنند و تیم را از آن روح سلحشوری مورد انتظار تیفوسی‌هایی که کیلومترها بیرون از شهر تپه نوردی می‌کنند تا به ورزشگاه برسند خالی کرده تا اندازه‌ای که یکی از بازیکنان جوان در ابتدای فصل به صورت کاملاً واضح و روشن اعتراف کرد که تعداد زیادی از همبازیانش صرفاً به میدان می‌روند تا وظیفه خود را انجام داده و ثانیه شماری می‌کنند تا بازی تمام شود بروند دنبال کار و زندگی‌شان!
سوگمندانه باید پذیرفت که پاکو خمس قربانی فضای حاکم بر باشگاهی شد که بسیاری از ارکانش نتایج تیم‌های دیگر لیگ برتر را تعقیب می‌کنند و بازیکنان بزرگش هنوز حواسشان در پی بازی‌های تیم‌های قبلی ست و درست به همین دلیل در بازی‌های بزرگ بازگشتی ذهنی کرده و همواره شکست خورده و تحقیر شده از زمین خارج می‌شدند و این با تراکتور دهه ۷۰ #واسیلی_گوجا که بازیکنانش سر و صورت جلوی توپ می‌گذاشتند بسیار متفاوت است. تیمی که #کریم_باقری ، #احد_شیخ_لاری ، #حسین_خطیبی ، #ستار_همدانی و.... را داشت که از زمین‌های خاکی عباسی و باغمیشه به زمین چمن باغشمال رسیده بودند و نمی‌خواستند این موقعیت را به سادگی از کف بدهند و پیراهن تیم را چون جا نماز مادرانشان مقدس می‌دانستند.

بقیه در بخش دوم

کانال: #مقالات_حمید_رستمی🔻

@hamid_rostami_1354

BY حمید رستمی