دکتر مجید انوشیروانی/طب حکمت‌بنیان ایرانی
خلاصه مقاله این نسخه از مجله اکونومیست تشخیص بیش از حد ADHD در آمریکا در آمریکا، تقریباً یک کودک از هر ۹ نفر (سنین ۳ تا ۱۷ سال) با اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) تشخیص داده می‌شود، که این میزان ۲ تا ۳ برابر بیشتر از سایر کشورهای غربی است. این موضوع…
🌀 «نقص توجه» در تشخیص نقص توجه و بیش‌فعالی
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
بهتر است بار دیگر این خبر علمی را از آغاز تا پایان به‌دقت بخوانید؛ اما چکیده ماجرا این است:
* یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بیش‌تشخیصی ADHD (اختلال بیش‌فعالی و کم‌توجهی) برای کودکان امریکایی بسیار بیشتر از کودکان اروپایی روی می‌دهد؛ به زبان ساده کودکان امریکایی که واقعا دچار بیش‌فعالی و نقص توجه نیستند ممکن است با ارزیابی شتابزده و پیش‌فرض‌های نارسا و ناروای خانواده، آشنایان، معلم‌ها، و پزشکان به انگ و برچسب ADHD گرفتار شوند.
اما آیا این بیش‌تشخیصی منحصر به کودکان امریکایی است؟
خوب، این خبر مرا به یاد کودکانی انداخت که والدینشان با نگرانی آنان را نزد من می‌آورند و همین تشخیص برای کودکشان فرض شده و تحت درمان قرار گرفته‌اند. بی‌پرده بگویم: در مورد برخی از این کودکان، تشخیص ADHD قانع‌کننده نیست و نمی‌توان به سادگی پذیرفت که کودک واقعاً دچار این اختلال باشد.
برای پرهیز از سوگیری در تشخیص ADHD باید به خود یادآور شویم که برخی کودکان نسبت به همسالانشان دامنه توجه گسترده‌تری دارند، کنجکاوترند، روحیه‌ای ماجراجویانه دارند، خودجوش‌تر و خلاق‌‌ترند و با هر محیطی با شور و شوق مکتشفانه و جستجوگرانه روبرو می‌شوند. آیا این ویژگی‌ها نشانه بیماری‌اند؟
کودکانی هستند که از شیوه تدریس یکنواخت و بی‌روح خسته می‌شوند و چهارچوب‌های خشک کلاس درس را تاب نمی‌آورند؛ کودکانی که حتی نیمی از دامنه توجهشان برای فهم درس کافی است زیرا معلم باید میانگین هوش‌بهر و آمادگی دانش‌آموزان یک کلاس را ملاحظه کند و کودکانی که از این میانگین بالاترند نمی‌توانند به‌کندی پیش بروند و ناگزیر توجهشان به این سو و آن سو می‌پرد.
فکر کنید: آیا آنها را باید ناهنجار بپنداریم؟
پاسخ منفی است،
زیرا این تفاوت‌ها بخشی از طبیعت انسان است و نمی‌توان یک یونیفورم عصبی‌روانی‌رفتاری ظاهرا مطلوب به تن همه پوشاند.
دیدگاه مزاج‌شناختی به رفتار کودکان
اگر از نگاه طب ایرانی به این موضوع بنگریم، می‌بینیم که کودکان از یک سو در سرشت جسمی (مزاج) با یکدیگر تفاوت دارند و از سوی دیگر رفتارشان بیش از هر سن دیگری از سرشت بدنی و متغیرهای زیستی تاثیر می‌پذیرد؛ از این رو کودکانی که دچار افزونی گرمی و خشکی باشند پرجنب‌وجوش‌‌ترند و دیرتر خسته می‌شوند و نیاز کمتری به خواب و خوراک دارند و واکنش‌های حسی و حرکتی و روانی تندتری بروز می‌دهند؛ و متاسفانه از دید والدین و معلم‌ها و حتی پزشکان ممکن است بیش‌فعال تلقی شوند..! درحالی که با تدبیرهایی در تغذیه و عادات روزمره، می‌توان کودک را به اعتدال رساند بدون آنکه نیروهای جسمی و روانی‌اش سرکوب شود.
هشیار باشیم؛
تشخیص ADHD، مانند هر اختلال دیگری، نباید شتابزده و سطحی باشد.
درک رفتارهای کودکان نیازمند نگاهی انسانی‌تر و روان‌شناختی‌تر است، نگاهی که ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد هر کودک را هم بویژه با دیدگاه مزاج‌شناختی در نظر بگیرد، نه اینکه هر تفاوتی را یک بیماری بپندارد.
آدینه، ۱۷ اسفند ۱۴۰۳، مشهد
▪️من، مجید انوشیروانی، این نوشتار را اختصاصاً برای همین کانال نگاشته‌ام و نشر آن را فقط با ذکر نام نویسنده، بدون هیچ کم و زیاد در متن، و با حفظ لینک کانال مجاز می‌شمارم:
https://www.tgoop.com/Hikmatbasedmedicine
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
بهتر است بار دیگر این خبر علمی را از آغاز تا پایان به‌دقت بخوانید؛ اما چکیده ماجرا این است:
* یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بیش‌تشخیصی ADHD (اختلال بیش‌فعالی و کم‌توجهی) برای کودکان امریکایی بسیار بیشتر از کودکان اروپایی روی می‌دهد؛ به زبان ساده کودکان امریکایی که واقعا دچار بیش‌فعالی و نقص توجه نیستند ممکن است با ارزیابی شتابزده و پیش‌فرض‌های نارسا و ناروای خانواده، آشنایان، معلم‌ها، و پزشکان به انگ و برچسب ADHD گرفتار شوند.
اما آیا این بیش‌تشخیصی منحصر به کودکان امریکایی است؟
خوب، این خبر مرا به یاد کودکانی انداخت که والدینشان با نگرانی آنان را نزد من می‌آورند و همین تشخیص برای کودکشان فرض شده و تحت درمان قرار گرفته‌اند. بی‌پرده بگویم: در مورد برخی از این کودکان، تشخیص ADHD قانع‌کننده نیست و نمی‌توان به سادگی پذیرفت که کودک واقعاً دچار این اختلال باشد.
برای پرهیز از سوگیری در تشخیص ADHD باید به خود یادآور شویم که برخی کودکان نسبت به همسالانشان دامنه توجه گسترده‌تری دارند، کنجکاوترند، روحیه‌ای ماجراجویانه دارند، خودجوش‌تر و خلاق‌‌ترند و با هر محیطی با شور و شوق مکتشفانه و جستجوگرانه روبرو می‌شوند. آیا این ویژگی‌ها نشانه بیماری‌اند؟
کودکانی هستند که از شیوه تدریس یکنواخت و بی‌روح خسته می‌شوند و چهارچوب‌های خشک کلاس درس را تاب نمی‌آورند؛ کودکانی که حتی نیمی از دامنه توجهشان برای فهم درس کافی است زیرا معلم باید میانگین هوش‌بهر و آمادگی دانش‌آموزان یک کلاس را ملاحظه کند و کودکانی که از این میانگین بالاترند نمی‌توانند به‌کندی پیش بروند و ناگزیر توجهشان به این سو و آن سو می‌پرد.
فکر کنید: آیا آنها را باید ناهنجار بپنداریم؟
پاسخ منفی است،
زیرا این تفاوت‌ها بخشی از طبیعت انسان است و نمی‌توان یک یونیفورم عصبی‌روانی‌رفتاری ظاهرا مطلوب به تن همه پوشاند.
دیدگاه مزاج‌شناختی به رفتار کودکان
اگر از نگاه طب ایرانی به این موضوع بنگریم، می‌بینیم که کودکان از یک سو در سرشت جسمی (مزاج) با یکدیگر تفاوت دارند و از سوی دیگر رفتارشان بیش از هر سن دیگری از سرشت بدنی و متغیرهای زیستی تاثیر می‌پذیرد؛ از این رو کودکانی که دچار افزونی گرمی و خشکی باشند پرجنب‌وجوش‌‌ترند و دیرتر خسته می‌شوند و نیاز کمتری به خواب و خوراک دارند و واکنش‌های حسی و حرکتی و روانی تندتری بروز می‌دهند؛ و متاسفانه از دید والدین و معلم‌ها و حتی پزشکان ممکن است بیش‌فعال تلقی شوند..! درحالی که با تدبیرهایی در تغذیه و عادات روزمره، می‌توان کودک را به اعتدال رساند بدون آنکه نیروهای جسمی و روانی‌اش سرکوب شود.
هشیار باشیم؛
تشخیص ADHD، مانند هر اختلال دیگری، نباید شتابزده و سطحی باشد.
درک رفتارهای کودکان نیازمند نگاهی انسانی‌تر و روان‌شناختی‌تر است، نگاهی که ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد هر کودک را هم بویژه با دیدگاه مزاج‌شناختی در نظر بگیرد، نه اینکه هر تفاوتی را یک بیماری بپندارد.
آدینه، ۱۷ اسفند ۱۴۰۳، مشهد
▪️من، مجید انوشیروانی، این نوشتار را اختصاصاً برای همین کانال نگاشته‌ام و نشر آن را فقط با ذکر نام نویسنده، بدون هیچ کم و زیاد در متن، و با حفظ لینک کانال مجاز می‌شمارم:
https://www.tgoop.com/Hikmatbasedmedicine
مناجات‌خوانی
آواز محمد معتمدی
غزل از مواعظ استاد سخن، شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی:
مقصود عاشقان دو عالم لقای توست
مطلوب طالبان به‌حقیقت رضای توست
هر جا که شهریاری و سلطان و سروری‌ست
محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست
بودم بر آنکه عشق تو پنهان کنم ولیک
شهری تمام غلغله و ماجرای توست
هر جا که پادشاهی و صدری و سروری‌ست
موقوف آستان در کبریای توست
هر جا سری‌ست خستهٔ شمشیر عشق تو
هر جا دلی‌ست بستهٔ مهر و هوای توست
کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست
جاوید پادشاهی و دائم بقای توست
گر می‌کشی به لطف وگر می‌کشی به قهر
ما راضی‌ایم، هرچه بود رای رای توست
امید هر کسی به نیازی و حاجتی است
امید ما به رحمت بی‌منتهای توست
هر کس امیدوار به اعمال خویشتن
سعدی امیدوار به لطف و عطای توست
@Hikmatbasedmedicine
آواز محمد معتمدی
غزل از مواعظ استاد سخن، شیخ مصلح‌الدین سعدی شیرازی:
مقصود عاشقان دو عالم لقای توست
مطلوب طالبان به‌حقیقت رضای توست
هر جا که شهریاری و سلطان و سروری‌ست
محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست
بودم بر آنکه عشق تو پنهان کنم ولیک
شهری تمام غلغله و ماجرای توست
هر جا که پادشاهی و صدری و سروری‌ست
موقوف آستان در کبریای توست
هر جا سری‌ست خستهٔ شمشیر عشق تو
هر جا دلی‌ست بستهٔ مهر و هوای توست
کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست
جاوید پادشاهی و دائم بقای توست
گر می‌کشی به لطف وگر می‌کشی به قهر
ما راضی‌ایم، هرچه بود رای رای توست
امید هر کسی به نیازی و حاجتی است
امید ما به رحمت بی‌منتهای توست
هر کس امیدوار به اعمال خویشتن
سعدی امیدوار به لطف و عطای توست
@Hikmatbasedmedicine
مقصود عاشقان دو عالم
محمد معتمدی
🎼 مناجات‌خوانی با صدای محمد معتمدی
@qadahha
@qadahha
▪️فرشته نجات یا پیک مرگ؟
امروز صبح را با خبر ناگواری آغاز کردم. یکی از دوستان قدیمی‌‌ام در سن حدود ۵۶ سالگی به‌سبب کلانژیوکارسینوما (سرطان مجاری صفراوی) درگذشت.
سه ماه پیش بود که پس از سال‌ها بی‌خبری با پای خودش نزدم آمد و گفت که مدتی به دنبال نشانی من می‌گشته تا مشورتی کند و علاجی بگیرد. می‌گفت که مدتی است دچار بی‌اشتهایی و تلخی دهان و خارش شده و به [...] مراجعه کرده و او هم اظهار داشته که کبدت گرم شده و باید خنکی بخوری و حجامت کبد انجام بدهی و ...
بنده خدا مدتی به این توصیه‌ها عمل کرده بود و خوب البته نتیجه‌ای هم نگرفته بود تا اینکه به نزد من آمد.
من شرح حال دقیق و جامعی گرفتم و از نشانه‌ها و سیر علایم به مشکلات انسدادی صفراوی، یا مشکلات التهابی عفونی کبد شک کردم و بر همین مبنا بی‌درنگ او را به یکی از همکاران متخصص -که دوست مشترک ما نیز بود- ارجاع دادم و نسخه سبکی برای تخفیف علایم ظاهری تجویز کردم.
متاسفانه طی بررسی‌های پاراکلینیک، یکی از بدترین تشخیص‌های ممکن یعنی کانسر مجاری صفراوی از کار درآمد و سیر بیماری چنان برق‌آسا بود که دوست نازنین ما در طی سه ماه جان شیرین و تن فربه را در تلخکامی و تکیدگی از کف داد... دریغ از او که مردی شریف و نجیب و پاکیزه‌خو و راست‌منش بود و گرچه عمرش کوتاه بود اما به نیکنامی و کارگشایی سپری شد.
اما سخن اینجاست که چرا هر کس با کمترین دانش طبی و بدون هیچ آگاهی از تشخیص‌های افتراقی، با چند عبارت کلیشه‌ای از گرمی و سردی، به وهم طبیب شدن دچار می‌شود و به جان مردم دستبرد می‌زند؟
کسی که نه ذره‌ای پزشکی نوین می‌داند و نه واقف به طب حکمای کهن است، به هرکه دچار خارش و حرارت و تشنگی باشد برچسب گرمی کبد می‌زند و عرق کاسنی و شاهتره و بید و خرفه تجویز می‌کند و بیمار بی‌خبر هم از روی ساده‌دلی به این تجویزها گرفتار می‌شود تا آنکه وقت طلایی تشخیص و تدبیر سپری گردد و کار به‌سرعت به فاجعه برسد...
چه باید گفت؟
به که باید گفت؟
@Hikmatbasedmedicine
امروز صبح را با خبر ناگواری آغاز کردم. یکی از دوستان قدیمی‌‌ام در سن حدود ۵۶ سالگی به‌سبب کلانژیوکارسینوما (سرطان مجاری صفراوی) درگذشت.
سه ماه پیش بود که پس از سال‌ها بی‌خبری با پای خودش نزدم آمد و گفت که مدتی به دنبال نشانی من می‌گشته تا مشورتی کند و علاجی بگیرد. می‌گفت که مدتی است دچار بی‌اشتهایی و تلخی دهان و خارش شده و به [...] مراجعه کرده و او هم اظهار داشته که کبدت گرم شده و باید خنکی بخوری و حجامت کبد انجام بدهی و ...
بنده خدا مدتی به این توصیه‌ها عمل کرده بود و خوب البته نتیجه‌ای هم نگرفته بود تا اینکه به نزد من آمد.
من شرح حال دقیق و جامعی گرفتم و از نشانه‌ها و سیر علایم به مشکلات انسدادی صفراوی، یا مشکلات التهابی عفونی کبد شک کردم و بر همین مبنا بی‌درنگ او را به یکی از همکاران متخصص -که دوست مشترک ما نیز بود- ارجاع دادم و نسخه سبکی برای تخفیف علایم ظاهری تجویز کردم.
متاسفانه طی بررسی‌های پاراکلینیک، یکی از بدترین تشخیص‌های ممکن یعنی کانسر مجاری صفراوی از کار درآمد و سیر بیماری چنان برق‌آسا بود که دوست نازنین ما در طی سه ماه جان شیرین و تن فربه را در تلخکامی و تکیدگی از کف داد... دریغ از او که مردی شریف و نجیب و پاکیزه‌خو و راست‌منش بود و گرچه عمرش کوتاه بود اما به نیکنامی و کارگشایی سپری شد.
اما سخن اینجاست که چرا هر کس با کمترین دانش طبی و بدون هیچ آگاهی از تشخیص‌های افتراقی، با چند عبارت کلیشه‌ای از گرمی و سردی، به وهم طبیب شدن دچار می‌شود و به جان مردم دستبرد می‌زند؟
کسی که نه ذره‌ای پزشکی نوین می‌داند و نه واقف به طب حکمای کهن است، به هرکه دچار خارش و حرارت و تشنگی باشد برچسب گرمی کبد می‌زند و عرق کاسنی و شاهتره و بید و خرفه تجویز می‌کند و بیمار بی‌خبر هم از روی ساده‌دلی به این تجویزها گرفتار می‌شود تا آنکه وقت طلایی تشخیص و تدبیر سپری گردد و کار به‌سرعت به فاجعه برسد...
چه باید گفت؟
به که باید گفت؟
@Hikmatbasedmedicine
🔸روغن گل مغربی، قاعدگی، میگرن، و باقی قضایا
🖋مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
بسیاری از بانوان مبتلا به میگرن با مصرف قرص‌های ضدبارداری دچار افزایش دفعات و شدت و مدت سردرد می‌شوند، از سوی دیگر ممکن است برخی بانوان با نزدیک شدن به دوره قاعدگی به سردرد شدیدتری دچار شوند که در این وضع می‌توان به بیماران روغن گل مغربی تجویز کرد؛ ولی برخی بیماران نگران اثرات هورمونی این روغن هستند و گمان می‌کنند که ممکن است این روغن مانند قرص‌های استروژنی سردردشان را افزایش دهد.
آیا این فکر درست است؟
پاسخ منفی است و نمی‌توان روغن گل مغربی را از نظر تاثیر هورمونی با قرص‌های ضدبارداری همانند پنداشت.
🔸توضیحات زیر در این باره سودمند است:
گل مغربی (Oenothera biennis) حاوی اسید گاما-لینولنیک (GLA) است که می‌تواند متابولیسم پروستاگلاندین‌ها را تعدیل کرده و بر تعادل هورمونی تأثیر بگذارد. با این حال، فعالیت فیتواستروژنی آن ضعیف یا غیرمستقیم است و حتی با استروژن‌های گیاهی مانند ایزوفلاوون‌های سویا یا لیگنان‌های تخم کتان قابل مقایسه نیست.
روغن گل مغربی (EPO) ترکیبات استروژنی با میل اتصال بالا به گیرنده‌های استروژن ندارد و اثرات هورمونی آن بیشتر ضدالتهابی (از طریق پروستاگلاندین‌ها) است تا استروژنی.
همچنین روغن گل مغربی تأثیری بسیار ضعیف و غیرمستقیم بر تنظیم هورمونی دارد و گرچه در کاهش علائم عدم تعادل هورمونی (مانند PMS و دردهای پستانی) کمک می‌کند، اما جایگزین قرص‌های ضدبارداری در پیشگیری از بارداری یا درمان جایگزین هورمونی نیست.
روغن گل مغربی بیشتر برای کاهش علائم نشانگان پیش‌دشتانی (سندرم پیش از قاعدگی یا PMS)، و دردهای پستانی و برخی بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید و ام.اس مصرف می‌شود، اما تنظیم‌کننده هورمونی قابل اعتمادی محسوب نمی‌شود.
بنابراین بانوانی که سابقه‌ای از تشدید سردرد با قرص‌های ضدبارداری داشته‌اند نباید از مصرف روغن گل مغربی هراس داشته باشند بویژه آنکه مصرف آن در بهبود نشانگان پیش‌دشتانی یا همان PMS نیز سودمند است که به‌نوبه خود می‌تواند احتمال وقوع سردرد را کاهش دهد.
@Hikmatbasedmedicine
🖋مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
بسیاری از بانوان مبتلا به میگرن با مصرف قرص‌های ضدبارداری دچار افزایش دفعات و شدت و مدت سردرد می‌شوند، از سوی دیگر ممکن است برخی بانوان با نزدیک شدن به دوره قاعدگی به سردرد شدیدتری دچار شوند که در این وضع می‌توان به بیماران روغن گل مغربی تجویز کرد؛ ولی برخی بیماران نگران اثرات هورمونی این روغن هستند و گمان می‌کنند که ممکن است این روغن مانند قرص‌های استروژنی سردردشان را افزایش دهد.
آیا این فکر درست است؟
پاسخ منفی است و نمی‌توان روغن گل مغربی را از نظر تاثیر هورمونی با قرص‌های ضدبارداری همانند پنداشت.
🔸توضیحات زیر در این باره سودمند است:
گل مغربی (Oenothera biennis) حاوی اسید گاما-لینولنیک (GLA) است که می‌تواند متابولیسم پروستاگلاندین‌ها را تعدیل کرده و بر تعادل هورمونی تأثیر بگذارد. با این حال، فعالیت فیتواستروژنی آن ضعیف یا غیرمستقیم است و حتی با استروژن‌های گیاهی مانند ایزوفلاوون‌های سویا یا لیگنان‌های تخم کتان قابل مقایسه نیست.
روغن گل مغربی (EPO) ترکیبات استروژنی با میل اتصال بالا به گیرنده‌های استروژن ندارد و اثرات هورمونی آن بیشتر ضدالتهابی (از طریق پروستاگلاندین‌ها) است تا استروژنی.
همچنین روغن گل مغربی تأثیری بسیار ضعیف و غیرمستقیم بر تنظیم هورمونی دارد و گرچه در کاهش علائم عدم تعادل هورمونی (مانند PMS و دردهای پستانی) کمک می‌کند، اما جایگزین قرص‌های ضدبارداری در پیشگیری از بارداری یا درمان جایگزین هورمونی نیست.
روغن گل مغربی بیشتر برای کاهش علائم نشانگان پیش‌دشتانی (سندرم پیش از قاعدگی یا PMS)، و دردهای پستانی و برخی بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید و ام.اس مصرف می‌شود، اما تنظیم‌کننده هورمونی قابل اعتمادی محسوب نمی‌شود.
بنابراین بانوانی که سابقه‌ای از تشدید سردرد با قرص‌های ضدبارداری داشته‌اند نباید از مصرف روغن گل مغربی هراس داشته باشند بویژه آنکه مصرف آن در بهبود نشانگان پیش‌دشتانی یا همان PMS نیز سودمند است که به‌نوبه خود می‌تواند احتمال وقوع سردرد را کاهش دهد.
@Hikmatbasedmedicine
ایمنی روغن گل مغربی (EPO)
روغن‌گل مغربی به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، اما برخی موارد منع مصرف آن از نظر علمی تأیید شده‌اند از جمله؛
۱. اختلالات خون‌ریزی و مصرف داروهای ضدانعقاد
روغن گل مغربی ممکن است خطر خون‌ریزی را افزایش دهد، زیرا بر تجمع پلاکتی تأثیر می‌گذارد.
بنابراین در افرادی که دچار اختلالات خون‌ریزی هستند یا از داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین، آسپرین یا کلوپیدوگرل استفاده می‌کنند، باید با احتیاط مصرف شود.
۲. صرع و اختلالات تشنجی
برخی مطالعات نشان داده‌اند که اسید گاما-لینولنیک (GLA)، که یکی از اجزای اصلی EPO است، ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد، به‌ویژه در افراد مبتلا به صرع یا کسانی که داروهای ضدروان‌پریشی فنوتیازینی مصرف می‌کنند.
۳. جراحی
به علت احتمال افزایش خون‌ریزی، بهتر است EPO حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع شود.
۴. بارداری
برخی افراد از EPO برای آماده‌سازی زایمان استفاده می‌کنند، اما شواهد علمی در مورد ایمنی آن در دوران بارداری ضد و نقیض است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است باعث عوارضی مانند پارگی طولانی‌مدت کیسه آب شود.
۵. بیماری‌های حساس به هورمون‌ها
از آنجایی که EPO ترکیباتی دارد که ممکن است بطور غیرمستقیم بر مسیرهای استروژنی تأثیر بگذارد، در بیماری‌هایی مانند سرطان پستان یا اندومتریوز باید با احتیاط مصرف شود.
@Hikmatbasedmedicine
روغن‌گل مغربی به‌طور کلی ایمن در نظر گرفته می‌شود، اما برخی موارد منع مصرف آن از نظر علمی تأیید شده‌اند از جمله؛
۱. اختلالات خون‌ریزی و مصرف داروهای ضدانعقاد
روغن گل مغربی ممکن است خطر خون‌ریزی را افزایش دهد، زیرا بر تجمع پلاکتی تأثیر می‌گذارد.
بنابراین در افرادی که دچار اختلالات خون‌ریزی هستند یا از داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین، آسپرین یا کلوپیدوگرل استفاده می‌کنند، باید با احتیاط مصرف شود.
۲. صرع و اختلالات تشنجی
برخی مطالعات نشان داده‌اند که اسید گاما-لینولنیک (GLA)، که یکی از اجزای اصلی EPO است، ممکن است آستانه تشنج را کاهش دهد، به‌ویژه در افراد مبتلا به صرع یا کسانی که داروهای ضدروان‌پریشی فنوتیازینی مصرف می‌کنند.
۳. جراحی
به علت احتمال افزایش خون‌ریزی، بهتر است EPO حداقل دو هفته قبل از جراحی قطع شود.
۴. بارداری
برخی افراد از EPO برای آماده‌سازی زایمان استفاده می‌کنند، اما شواهد علمی در مورد ایمنی آن در دوران بارداری ضد و نقیض است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است باعث عوارضی مانند پارگی طولانی‌مدت کیسه آب شود.
۵. بیماری‌های حساس به هورمون‌ها
از آنجایی که EPO ترکیباتی دارد که ممکن است بطور غیرمستقیم بر مسیرهای استروژنی تأثیر بگذارد، در بیماری‌هایی مانند سرطان پستان یا اندومتریوز باید با احتیاط مصرف شود.
@Hikmatbasedmedicine
[لقمه هرکس مخور]
درویش را احتراز می‌باید کردن و لقمۀ هرکسی را نباید خوردن؛ که درویش لطیف است، در او اثر می کند چیزها و بر او ظاهر می‌شود؛ همچنان‌که در جامۀ پاک سپید، اندکی سیاهی ظاهر می‌شود، اما بر جامۀ سیاه که چندین سال از چرک سیاه شده و رنگ سپیدی از او گردیده، اگر هزار گونه چرک و چربی بچکد، بر خلق و بر او ظاهر نگردد.
پس چون چنین است، درویش را لقمۀ ظالمان و حرام‌خواران و جسمانیان نباید خوردن، که در درویش، لقمۀ آن کس اثر کند، و اندیشه‌های فاسد آن از تأثیر آن لقمۀ بیگانه ظاهر شود.
مولانا جلال الدین، فیه ما فیه
@Hikmatbasedmedicine
درویش را احتراز می‌باید کردن و لقمۀ هرکسی را نباید خوردن؛ که درویش لطیف است، در او اثر می کند چیزها و بر او ظاهر می‌شود؛ همچنان‌که در جامۀ پاک سپید، اندکی سیاهی ظاهر می‌شود، اما بر جامۀ سیاه که چندین سال از چرک سیاه شده و رنگ سپیدی از او گردیده، اگر هزار گونه چرک و چربی بچکد، بر خلق و بر او ظاهر نگردد.
پس چون چنین است، درویش را لقمۀ ظالمان و حرام‌خواران و جسمانیان نباید خوردن، که در درویش، لقمۀ آن کس اثر کند، و اندیشه‌های فاسد آن از تأثیر آن لقمۀ بیگانه ظاهر شود.
مولانا جلال الدین، فیه ما فیه
@Hikmatbasedmedicine
نشان داغ دل ماست لاله‌ای که شکفت... *
شش روز مانده به نوروز..!
به گفته سعدی:
چه گویم؟
که ناگفتنش بهتر است...
------------
* از هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)
@Hikmatbasedmedicine
شش روز مانده به نوروز..!
به گفته سعدی:
چه گویم؟
که ناگفتنش بهتر است...
------------
* از هوشنگ ابتهاج (ه. ا. سایه)
@Hikmatbasedmedicine
🔸آخرین روزهای مناسب حجامت سال ۱۴۰۳
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
🔹برای کسانی که نشانه‌های سوءمزاجی افزایش خلط دم دارند، امروز و فردا ۲۷ و ۲۸ اسفند (۱۶ و ۱۷ رمضان) روزهای مناسبی برای حجامت عام است. بهترین ساعت هم حوالی ظهر امروز یا فرداست.
🔹نشانه‌های ظاهری و آزمایشگاهی افزونی پرخونی را بارها و بارها در این کانال نوشته و منتشر کرده‌ام.
برای آگاهی بیشتر، خوب است که کلمه «حجامت» را در همین کانال جستجو کنید و بخوانید...
🔸برای حجامت به مطب‌های پزشکان متخصص طب ایرانی یا سلامتکده‌ها یا مطب پزشکان عمومی دوره‌دیده طب ایرانی مراجعه کنید.
بنده هم که البته در مطب خودم خدمات حجامت نداشته و ندارم.
🌸 سلامت باشید...
@Hikmatbasedmedicine
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
🔹برای کسانی که نشانه‌های سوءمزاجی افزایش خلط دم دارند، امروز و فردا ۲۷ و ۲۸ اسفند (۱۶ و ۱۷ رمضان) روزهای مناسبی برای حجامت عام است. بهترین ساعت هم حوالی ظهر امروز یا فرداست.
🔹نشانه‌های ظاهری و آزمایشگاهی افزونی پرخونی را بارها و بارها در این کانال نوشته و منتشر کرده‌ام.
برای آگاهی بیشتر، خوب است که کلمه «حجامت» را در همین کانال جستجو کنید و بخوانید...
🔸برای حجامت به مطب‌های پزشکان متخصص طب ایرانی یا سلامتکده‌ها یا مطب پزشکان عمومی دوره‌دیده طب ایرانی مراجعه کنید.
بنده هم که البته در مطب خودم خدمات حجامت نداشته و ندارم.
🌸 سلامت باشید...
@Hikmatbasedmedicine
دکتر مجید انوشیروانی/طب حکمت‌بنیان ایرانی
🔸آخرین روزهای مناسب حجامت سال ۱۴۰۳ 🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی 🔹برای کسانی که نشانه‌های سوءمزاجی افزایش خلط دم دارند، امروز و فردا ۲۷ و ۲۸ اسفند (۱۶ و ۱۷ رمضان) روزهای مناسبی برای حجامت عام است. بهترین ساعت هم حوالی ظهر امروز یا فرداست.…
پی‌نوشت:
مسلما هیچ بیماری نباید خودش برای خودش حجامت را تجویز کند یعنی باید به پزشک مراجعه کند و ملاحظات طبی کلی و جزئی برای او در نظر گرفته شود.
مثلا برای کسی که دچار پرخونی همراه با ضعف شدید معده یا بیماری تب‌دار یا اختلال اضطرابی شدید است نمی‌توان بلادرنگ دستور حجامت داد...
سامانه‌های عروقی و خونی و عصبی و گوارشی و روانی درهم‌تنیده هستند و نباید با دیدگاه تجزیه‌ای به درمان‌های شتابزده پرداخت.
هر درد و نابسامانی از هرجا می‌کشیم از همین دیدگاه تجزیه‌ای و متفرق و گسسته از کل است...
@Hikmatbasedmedicine
مسلما هیچ بیماری نباید خودش برای خودش حجامت را تجویز کند یعنی باید به پزشک مراجعه کند و ملاحظات طبی کلی و جزئی برای او در نظر گرفته شود.
مثلا برای کسی که دچار پرخونی همراه با ضعف شدید معده یا بیماری تب‌دار یا اختلال اضطرابی شدید است نمی‌توان بلادرنگ دستور حجامت داد...
سامانه‌های عروقی و خونی و عصبی و گوارشی و روانی درهم‌تنیده هستند و نباید با دیدگاه تجزیه‌ای به درمان‌های شتابزده پرداخت.
هر درد و نابسامانی از هرجا می‌کشیم از همین دیدگاه تجزیه‌ای و متفرق و گسسته از کل است...
@Hikmatbasedmedicine
نارواترین و خشن‌ترین و آزاردهنده‌ترین شیوه برای جشن گرفتن یک آیین زیبا و دلپذیر و خردمندانه دارد به پایان می‌رسد.
ما چه بودیم؟
و چه شدیم؟
و چرا به این حال افتادیم؟
انحطاط و وارونگی آیین‌ها البته به این یکی منحصر نمی‌شود.
پس‌نوشت:
بله، می‌دانم و می‌دانید که نارنجک‌ها و ترقه‌های دیگر هم دارد هر روز و شب در روان و اندیشه ما می‌ترکد و سلامت جان و تن ما را به تاراج می‌برد...
#چهارشنبه_سوزی
@HIKMATBASEDMEDICINE
ما چه بودیم؟
و چه شدیم؟
و چرا به این حال افتادیم؟
انحطاط و وارونگی آیین‌ها البته به این یکی منحصر نمی‌شود.
پس‌نوشت:
بله، می‌دانم و می‌دانید که نارنجک‌ها و ترقه‌های دیگر هم دارد هر روز و شب در روان و اندیشه ما می‌ترکد و سلامت جان و تن ما را به تاراج می‌برد...
#چهارشنبه_سوزی
@HIKMATBASEDMEDICINE
Norouz Khani
Homayoun Shajarian
معرفی و نقد قطعه نوروزخوانی،
آلبوم ایران من
بشنوید و بخوانید.
آلبوم ایران من
بشنوید و بخوانید.
🎼 معرفی و نقد قطعه نوروزخوانی
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
قطعه نوروزخوانی بخشی کوتاه از آلبوم ۷۰ دقیقه‌ای ایران من است که به خوانندگی همایون شجریان و همراهی گروه همسرایان، به آهنگسازی سهراب پورناظری در سال ۱۳۹۷ منتشر شده است. زمان قطعه نوروزخوانی، ۳ دقیقه و ۱۱ ثانیه است.
کار با نوای بم ممتد و حزینی شروع می‌شود و در پی آن تک‌مضراب‌های سنتور، فضایی سرگشته و در تعلیق می‌آفریند که با ریتمی کند با نواهای چندصدایی خوانندگان در فرم فوگ به شعری نغز در تمنا و انتظار باران، و خوشامد به بهاران می‌پیوندد که عمدتا در همان فرم موسیقایی در دامنه صوتی از سوپرانو تا باس ادامه پیدا می‌کند:
بریز ای ابر در گوشم طنین ساز باران را
برآور از دل این خاک تیره سبزه باغ بهاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز، نوروز، نوروز، نوروز
پس از سه بار تکرار «نوروز»، ساز مژده‌بخش سرنا شروع به نواختن می‌کند ولی صدایش ۱۵ ثانیه بیش نمی‌پاید و خاموش می‌شود؛ گویی که مرد طرب حتی در موسم گل و هوای بهار هم چندان نفسی و نشاطی ندارد که دمادم در سرنا بدمد و نوید نوروز بدهد؛ و این ۱۵ ثانیه نیز همراه با کوبش مضطرب دهلی است که بیشتر به دلهره قلبی هراسان می‌ماند تا تپیدن دلی شادمان.
گروه همخوانان و همایون بیت‌های بعدی را می‌خوانند و از اینجا به بعد بجز یک تک‌مضراب سنتور صدای هیچ سازی به گوش نمی‌رسد؛ و‌چه زیباست که اگر آهنگساز تک‌مضراب سنتور را جایگزین تمام سازها گزارده، شاعر نیز تنگ فروردین را گنجاینده تمام حجم دریا خواسته است:
بریز ای ماهی کوچک
تمام حجم دریا را
درون تنگ فروردین
دلم موسیقی بی‌وقت می‌خواهد
همایون شجریان و گروه همخوانان جملات را جوری می‌خوانند که انگار گروهی با هم چشم به کرانه‌ای دور دوخته باشند و همراه یکدیگر، آرزویی را به تکرار بازگویند و از آن امیدی بجویند:
از آن آوازهای مانده در گوش صدف‌ها
تازه کن دل بی‌قراران را
تازه کن دل بی‌قراران را
بهاری کن هوای روزگاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز
نوروز
نوروز...
آلبوم ایران من شش سال پیش منتشر شده اما گویا حکایت حال امروز بسیاری از ماست...
پاینده باشد ایران
و روشن باشد خورشید مهر و امید
و جاودان باشد نوروز اقوام ایرانی، و پارسی‌گویان جهان...
نوروز ۱۴۰۴
@Hikmatbasedmedicine
🖋 مجید انوشیروانی، طبیب، دکترای تخصصی طب ایرانی
قطعه نوروزخوانی بخشی کوتاه از آلبوم ۷۰ دقیقه‌ای ایران من است که به خوانندگی همایون شجریان و همراهی گروه همسرایان، به آهنگسازی سهراب پورناظری در سال ۱۳۹۷ منتشر شده است. زمان قطعه نوروزخوانی، ۳ دقیقه و ۱۱ ثانیه است.
کار با نوای بم ممتد و حزینی شروع می‌شود و در پی آن تک‌مضراب‌های سنتور، فضایی سرگشته و در تعلیق می‌آفریند که با ریتمی کند با نواهای چندصدایی خوانندگان در فرم فوگ به شعری نغز در تمنا و انتظار باران، و خوشامد به بهاران می‌پیوندد که عمدتا در همان فرم موسیقایی در دامنه صوتی از سوپرانو تا باس ادامه پیدا می‌کند:
بریز ای ابر در گوشم طنین ساز باران را
برآور از دل این خاک تیره سبزه باغ بهاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز، نوروز، نوروز، نوروز
پس از سه بار تکرار «نوروز»، ساز مژده‌بخش سرنا شروع به نواختن می‌کند ولی صدایش ۱۵ ثانیه بیش نمی‌پاید و خاموش می‌شود؛ گویی که مرد طرب حتی در موسم گل و هوای بهار هم چندان نفسی و نشاطی ندارد که دمادم در سرنا بدمد و نوید نوروز بدهد؛ و این ۱۵ ثانیه نیز همراه با کوبش مضطرب دهلی است که بیشتر به دلهره قلبی هراسان می‌ماند تا تپیدن دلی شادمان.
گروه همخوانان و همایون بیت‌های بعدی را می‌خوانند و از اینجا به بعد بجز یک تک‌مضراب سنتور صدای هیچ سازی به گوش نمی‌رسد؛ و‌چه زیباست که اگر آهنگساز تک‌مضراب سنتور را جایگزین تمام سازها گزارده، شاعر نیز تنگ فروردین را گنجاینده تمام حجم دریا خواسته است:
بریز ای ماهی کوچک
تمام حجم دریا را
درون تنگ فروردین
دلم موسیقی بی‌وقت می‌خواهد
همایون شجریان و گروه همخوانان جملات را جوری می‌خوانند که انگار گروهی با هم چشم به کرانه‌ای دور دوخته باشند و همراه یکدیگر، آرزویی را به تکرار بازگویند و از آن امیدی بجویند:
از آن آوازهای مانده در گوش صدف‌ها
تازه کن دل بی‌قراران را
تازه کن دل بی‌قراران را
بهاری کن هوای روزگاران را
زمستان آب شد از شرم نوروز
بهاران آمده امروز
نوروز
نوروز
نوروز...
آلبوم ایران من شش سال پیش منتشر شده اما گویا حکایت حال امروز بسیاری از ماست...
پاینده باشد ایران
و روشن باشد خورشید مهر و امید
و جاودان باشد نوروز اقوام ایرانی، و پارسی‌گویان جهان...
نوروز ۱۴۰۴
@Hikmatbasedmedicine
از خطبه ۱۶۷ نهج‌البلاغه که امام علی در آغاز خلافتش آن را ایراد فرمود:
اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ، فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ. وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ، وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ.
از خدا بترسيد در حق بندگانش و سرزمین‌هایش؛ زيرا شما حتى در مورد زمين‌ها و چهارپایان مسئول هستيد و بازخواست می‌شوید.
خير را هر جاى كه ديديد، برگيريد و شر را هر جاى كه ديديد، از آن دوری كنيد.
------------------
۲۱ رمضان ۱۴۴۶ ه.ق
۲ فروردین ۱۴۰۴ ه.ش
۲۲ مارس ۲۰۲۵: روز جهانی آب
@Hikmatbasedmedicine
اتَّقُوا اللَّهَ فِي عِبَادِهِ وَ بِلَادِهِ، فَإِنَّكُمْ مَسْئُولُونَ حَتَّى عَنِ الْبِقَاعِ وَ الْبَهَائِمِ. وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الْخَيْرَ فَخُذُوا بِهِ، وَ إِذَا رَأَيْتُمُ الشَّرَّ فَأَعْرِضُوا عَنْهُ.
از خدا بترسيد در حق بندگانش و سرزمین‌هایش؛ زيرا شما حتى در مورد زمين‌ها و چهارپایان مسئول هستيد و بازخواست می‌شوید.
خير را هر جاى كه ديديد، برگيريد و شر را هر جاى كه ديديد، از آن دوری كنيد.
------------------
۲۱ رمضان ۱۴۴۶ ه.ق
۲ فروردین ۱۴۰۴ ه.ش
۲۲ مارس ۲۰۲۵: روز جهانی آب
@Hikmatbasedmedicine
دوست خوب، طبیبی است که طب نمی‌داند و دارو تجویز نمی‌کند بلکه خودش، حتی هنگامی که حضور ندارد، به ما قوت قلب می‌دهد و دلگرمی می‌‌بخشد.
سخن گفتن با او می‌تواند بار اندوه را کم کند و اضطراب را فروبنشاند و در پی آن ناخوشی‌های بدنی ناشی از تنیدگی کاهش می‌یابند.
اما چنین دوست و رفیقی، کمیاب است.
مطلب زیر را در این باره بخوانید:
@Hikmatbasedmedicine
سخن گفتن با او می‌تواند بار اندوه را کم کند و اضطراب را فروبنشاند و در پی آن ناخوشی‌های بدنی ناشی از تنیدگی کاهش می‌یابند.
اما چنین دوست و رفیقی، کمیاب است.
مطلب زیر را در این باره بخوانید:
@Hikmatbasedmedicine
Forwarded from ترجمان علوم انسانى
🎯 فقط نیمی از دوستی‌های جهان «متقابل» است
🔴 دوستی‌های خوب روح ما را سرشار می‌کنند و زندگی‌مان را معنا می‌بخشند. تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که داشتنِ چند دوست خوب خلاقیت را شکوفا می‌کند، باعث شادابی و سلامتی بیشتر می‌شود و حتی در کهن‌سالی از زوال عقل جلوگیری می‌کند. اما همۀ دوستی‌ها تا این اندازه خوشایند نیستند. درواقع، خیلی از دوستی‌ها پرتنش، سمی و عذاب‌آورند و ممکن است آسیب‌هایی دردناک به ما بزنند.
🔴 تصور ما این است که تقریباً تمام دوستی‌هایمان متقابل است. اما پژوهش‌ها آب سردی بر این باور می‌ریزند: فقط نیمی از دوستی‌ها متقابل‌اند. می‌توانید تصور کنید کدام‌یک از دوستانتان شما را در فهرست دوستان خود جای نداده است؟
🔴 چرا چنین است؟ یکی از دلایل آن، تمایل ما به دوست‌شدن با آدم‌ها محبوب و موفق است. انسان‌ها ترجیح می‌دهند با آدم‌هایی دوست شوند که درجۀ اجتماعی بالاتری از خودشان دارند. اما این آدم‌های محبوب هم با همین منطق عمل می‌کنند. در نتیجه همواره آدم‌هایی دور و بر ما هستند که خودشان را دوست ما می‌دانند، اما ما مطمئن نیستیم که می‌خواهیم دوستِ آنها باشیم یا نه.
🔴 رابطه‌مان با برخی آدم‌ها هم «دووجهی» و «مبهم» است. مثلاً اگر به ما پیامک بزنند، با رضایت، جواب می‌دهیم. اما اگر برای شام دعوتمان کنند، تردید می‌کنیم. ما در قبال این آدم‌ها معمولاً ترکیبی از احساسات مثبت و منفی را تجربه می‌کنیم.
🔴 روابط دووجهی می‌توانند ظریف‌تر هم باشند: تصور کنید دوستی وفادار و صمیمی دارید که از قضا عادت بدی هم دارد که شما را می‌رنجاند. این دوست‌ها، هم برایمان عزیزند، هم مرتباً باعث خشم و رنجمان می‌شوند. مطالعه‌ای در دانشگاه یوتا نشان داد هنگامی که آدم‌ها به روابط دووجهی‌شان فکر می‌کنند، فشارخونشان حتی از وقتی دربارۀ دشمنان مسلم‌شان می‌نویسند، بیشتر بالا می‌رود.
🔴 بعضی دوستی‌ها هم کاملاً «بد» هستند. شارون لیوینگستون و همکارش برخی از خصوصیات چنین دوستی‌هایی را برشمرده‌اند: دوست بد به‌شکلی حق‌به‌جانب از شما انتقاد می‌کند، اما اگر از او انتقاد کنید موضع دفاعی می‌گیرد؛ کاری می‌کند احساس کنید روی لبۀ تیغ راه می‌روید و هر لحظه ممکن است خشمگین شود؛ یک روز خوش‌رو است و روز بعد بی‌اعتناست و به‌سردی با شما رفتار می‌کند.
🔴در نهایت، دوستی‌ها ممکن است با نحوۀ «پایان‌یافتن» خود به افراد آسیب بزنند. از‌دست‌رفتن یا قطع‌شدن یک دوستی، علی‌الخصوص اگر ناگهانی و بدون دلیل باشد، ویرانگر است؛ چرا که ما معمولاً دوستی‌هایمان را ابدی تصور می‌کنیم.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «فقط نیمی از دوستی‌های جهان «متقابل» است» که در سومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۹۵ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ کارلین فلورا است و امیرحسین میرابوطالبی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/n11517
@tarjomaanweb
🔴 دوستی‌های خوب روح ما را سرشار می‌کنند و زندگی‌مان را معنا می‌بخشند. تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که داشتنِ چند دوست خوب خلاقیت را شکوفا می‌کند، باعث شادابی و سلامتی بیشتر می‌شود و حتی در کهن‌سالی از زوال عقل جلوگیری می‌کند. اما همۀ دوستی‌ها تا این اندازه خوشایند نیستند. درواقع، خیلی از دوستی‌ها پرتنش، سمی و عذاب‌آورند و ممکن است آسیب‌هایی دردناک به ما بزنند.
🔴 تصور ما این است که تقریباً تمام دوستی‌هایمان متقابل است. اما پژوهش‌ها آب سردی بر این باور می‌ریزند: فقط نیمی از دوستی‌ها متقابل‌اند. می‌توانید تصور کنید کدام‌یک از دوستانتان شما را در فهرست دوستان خود جای نداده است؟
🔴 چرا چنین است؟ یکی از دلایل آن، تمایل ما به دوست‌شدن با آدم‌ها محبوب و موفق است. انسان‌ها ترجیح می‌دهند با آدم‌هایی دوست شوند که درجۀ اجتماعی بالاتری از خودشان دارند. اما این آدم‌های محبوب هم با همین منطق عمل می‌کنند. در نتیجه همواره آدم‌هایی دور و بر ما هستند که خودشان را دوست ما می‌دانند، اما ما مطمئن نیستیم که می‌خواهیم دوستِ آنها باشیم یا نه.
🔴 رابطه‌مان با برخی آدم‌ها هم «دووجهی» و «مبهم» است. مثلاً اگر به ما پیامک بزنند، با رضایت، جواب می‌دهیم. اما اگر برای شام دعوتمان کنند، تردید می‌کنیم. ما در قبال این آدم‌ها معمولاً ترکیبی از احساسات مثبت و منفی را تجربه می‌کنیم.
🔴 روابط دووجهی می‌توانند ظریف‌تر هم باشند: تصور کنید دوستی وفادار و صمیمی دارید که از قضا عادت بدی هم دارد که شما را می‌رنجاند. این دوست‌ها، هم برایمان عزیزند، هم مرتباً باعث خشم و رنجمان می‌شوند. مطالعه‌ای در دانشگاه یوتا نشان داد هنگامی که آدم‌ها به روابط دووجهی‌شان فکر می‌کنند، فشارخونشان حتی از وقتی دربارۀ دشمنان مسلم‌شان می‌نویسند، بیشتر بالا می‌رود.
🔴 بعضی دوستی‌ها هم کاملاً «بد» هستند. شارون لیوینگستون و همکارش برخی از خصوصیات چنین دوستی‌هایی را برشمرده‌اند: دوست بد به‌شکلی حق‌به‌جانب از شما انتقاد می‌کند، اما اگر از او انتقاد کنید موضع دفاعی می‌گیرد؛ کاری می‌کند احساس کنید روی لبۀ تیغ راه می‌روید و هر لحظه ممکن است خشمگین شود؛ یک روز خوش‌رو است و روز بعد بی‌اعتناست و به‌سردی با شما رفتار می‌کند.
🔴در نهایت، دوستی‌ها ممکن است با نحوۀ «پایان‌یافتن» خود به افراد آسیب بزنند. از‌دست‌رفتن یا قطع‌شدن یک دوستی، علی‌الخصوص اگر ناگهانی و بدون دلیل باشد، ویرانگر است؛ چرا که ما معمولاً دوستی‌هایمان را ابدی تصور می‌کنیم.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «فقط نیمی از دوستی‌های جهان «متقابل» است» که در سومین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۷ اسفند ۱۳۹۵ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ کارلین فلورا است و امیرحسین میرابوطالبی آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.
📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید:
B2n.ir/n11517
@tarjomaanweb