مرجعیت از دست رفته | آیا مخاطبان مذهبی از منبری‌ها و مداحان، حرف شنوی سیاسی ندارند؟
✍🏼 یادداشت مهمان: علی پورمند | خبرنگار حوزه بین‌الملل
✅در انتخابات اخیر، نامزدی که به صورت خاص تحت حمایت طیفی از وعاظ و مداحان معروف بود صرفا توانست ۳ میلیون و ۴۰۰ هزار رای از ۲۴ میلیون رای‌دهنده را به دست بیاورد.
🔺نتیجه‌ای که در کنار دلایل سیاسی، این سوال را مطرح می‌کند که چرا مخاطبان مذهبی [که حسب گزارش تعداد زوار حرم رضوی اقلاً ده میلیون نفر در کشورند] به نامزد مورد حمایت وعاظ و مداحان کمتر رای دادند؟
✅حالا باید پرسید آیا کم‌توجهی به رای توصیه شده این گروه، به ما خبر از افول میزان مرجعیت سیاسی وعاظ و مداحان می‌دهد؟ یا اساساً این گروه مرجعیتی نداشته‌اند؟
🔺نظریه پردازان حوزه اقناع عمومی مثل والتر وایز و کارل هاولند،
بیان‌می‌دارند که میزان تاثیرگذاری رهبران افکار، حاصل‌ضرب
«معتمد بودن» در «متخصص شناخته شدن» آن‌هاست. به این معنا که اولاً یک مبلغ مذهبی تا چه میزان‌مورد اعتماد مردم است و بعد اینکه از نظر مخاطبان
چقدر در زمینه‌ای که اظهار نظر می‌کند، متخصص است.✅در تطبیق نظریه با موقعیت، شاید وعاظ و مداحان کماکان در حوزه معرفتی و دینی برای قشری
قابل اعتماد باشند، اما به نظر می‌رسد میزان متخصص شناخته شدن آنها در امور سیاسی - به دلایل مختلف- کاهش پیدا کرده است.
🔺حالا گویا مخاطبان مذهبی نیز امر «تشخیص اصلح» را از طریقی جز اتکا به نظر وعاظ و مداحان به عنوان مبلغانی دینی و نه متخصصان سیاسی، دنبال می‌کنند.
✅نشانه‌های کاهش تاثیرگذاری سیاسی وعاظ و مداحان را می‌شود در پیمایش های مربوط به «سنجش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان» نیز دید. پیمایشی که حاکی از عدم اعتبار نظر آنها در مصادیق تخصصی برای ۸۷ درصد عموم جامعه است.
❕حال سوال نهایی این است که آیا کمی تاثیرگذاری سیاسی وعاظ و مداحان بر مخاطبان‌شان، به تغییر رویه این گروه در قبال حمایت‌های سیاسی منجر خواهد شد یا نه؟
🔸 یادآوری همیشگی
: انتشار آراء مختلف در هدی، الزاماً به معنای موافقت با آنها نیست.
ما تضارب آراء را امری ضروری در رسیدن به فهمی عمیق‌تر و نوتر از مسائل دین و رسانه در کشور می‌دانیم و لذا از انتشار نظرات تخصصی شما نیز در حوزه دین و رسانه استقبال می‌کنیم. 
