حکومت علوی

بسم الله الرحمن الرحیم

🔻 دوست و دشمن جملگی مدح تو گویند

#حکومت_علوی

🔻 زهد و ساده زیستی امیرالمومنین علی علیه السلام

#زهد_امیرالمومنین

🔻 رحم و بخشش امیرالمومنین علیه السلام نسبت به مخالفین

🔹 قدوم ابن أبي محجن على معاوية قال : وذكروا،أن عبد الله بن أبي محجن الثقفي قدم على معاوية . فقال : يا أمير المؤمنين ، إني أتيتك من عند الغبي الجبان البخيل ابن أبي طالب . فقال معاوية : لله أنت ! أتدري ما قلت ؟ أما قولك الغبي ، فوالله لو أن ألسن الناس جمعت فجعلت لسانا واحدا لكفاها لسان علي ، وأما قولك إنه جبان ، فثكلتك أمك ، هل رأيت أحدا قط بارزه إلا قتله ؟ وأما قولك إنه بخيل ، فوالله لو كان له بيتان أحدهما من تبر والآخر من تبن ، لأنفد تبره قبل تبنه . فقال الثقفي : فعلام تقاتله إذا ؟ قال : على دم عثمان ، وعلى هذا الخاتم ، الذي من جعله في يده جادت طينته ، وأطعم عياله ، وادخر لأهله . فضحك الثقفي ثم لحق بعلي ، فقال : يا أمير المؤمنين ، هب لي يدي بجرمي ، لا دنيا أصبت ولا آخرة...

🔸 عبد الله بن ابى محجن ثقفى نزد معاويه لع آمد و (و به منظور تملق و چاپلوسی نزد معاویه لع) گفت: یا اميرالمؤمنين، از پيش كسى مى‏آيم كه هم نادان است و هم ترسو و هم بخيل(و مقصودش علی ابن ابی طالب بود العیاذبالله )

معاويه لع گفت: واى بر تو آيا مى‏دانى درباره چه كسى سخن مى‏گويى؟! او على بن ابى طالب است، اين كه گفتى او نادان است به خدا سوگند اگر همه زبان‏هاى مردم گرد آيند و يك زبان شوند، زبان على آن زبان‏ها را كفايت مى‏كند و بر آنها چیره میشود و اين كه گفتى او ترسوست، مادرت به عزايت بنشيند، آيا كسى را مى‏شناسى با على مبارزه كرده باشد و كشته نشده باشد؟ اما اين كه گفتى او بخيل است، به خدا سوگند، اگر على دو خانه داشته باشد يكى از طلا و ديگرى از كاه، زودتر از آن كه كاه را بدهد طلا را مى‏دهد(اول از همه  تمامی طلاها را میان فقرا تقسیم و انفاق می فرماید)

مرد ثقفى با شنيدن اين سخنان گفت: معاويه، اينها را مى‏دانى و با او
مى‏جنگى؟

معاويه گفت: با او به خاطر خون عثمان مى‏جنگم، و براى خلافت، زيرا هر كس كه اين انگشتر را در دست خود كند، طينتش مقبول مى‏افتد، به خانواده‏اش مى‏خوراند و براى آنان پس‏انداز مى‏كند.

مرد ثقفى خنده‏اى كرد و از آن جا نزد امیرالمومنین امام علی علیه السلام آمد و به وى پيوست و به حضرت عرض کرد:

امير المؤمنين، به خاطر گناهى كه كردم دستم را بگير و مرا ببخش، نه به دنيا رسيدم و نه به آخرت.

امیرالمومنین على علیه السلام خنديد و فرمود: كار آخرت را در رأس كارهايت قرار ده. خداوند بندگانش را در حالى قبض روح کند كه يا مشغول كار دنيا هستند و يا در كار آخرت.(در واقع امیرالمومنین علیه السلام ، عبد الله بن ابى محجن ثقفى را که به دشمنش معاویه لع پیوسته بود و بدگویی حضرت راهم کرده بود، بخشید و عذر او را پذیرفت و او را از خود نراند)

📚 الإمامة والسياسة ،ج۱ ،ص۱۳۵

🔹 يقول الأحنف بن قيس: دخلت على معاوية فقدم إلى الحار والبارد والحلو والحامض مما كثر تعجبي منه. ثم قدم لونا لم أعرف ما هو. فقلت ما هذا؟ قال: هذا مصارين البط محشوة بالمخ قد قلى بدهن الفستق. وذر عليه بالطبرزد! فبكيت. فقال ما يبكيك؟ قلت: ذكرت عليا...

🔸 احنف بن قیس می‏گوید:
روزی به دربار معاویه رفتم، وقت نهار آن قدر طعام گرم، سرد، ترش و شیرین پیش من آوردند که تعجّب کردم.(سفره ی معاویه لع مملو از غذاهای متنوع و اشرافی بود)

آنگاه طعام دیگری آوردند که آنرا نشناختم.
پرسیدم: این چه طعامی است؟
معاویه لع جواب داد:
این طعام از روده‏ های مرغابی تهیّه شده، آنرا با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و شکر نِیشکر در آن ریخته‏ اند.

احنف بن قیس می‏گوید:
در اینجا بی اختیار گریه‏ ام گرفت و گریستم.

معاویه با شگفتی پرسید:
علّت گریه‏ ات چیست؟

گفتم: به یاد علی بن ابیطالب‏ افتادم، روزی در خانه او بودم، وقت طعام رسید.
فرمود: میهمان من باش.

آنگاه سفره‏ای مُهر و مُوم شده آوردند.
گفتم: در این سفره چیست؟
فرمود: آرد جو «سویق شعیر»

به حضرت گفتم: آیا می‏ترسید از آن بردارند یا نمی‏ خواهید کسی از آن بخورد؟

(امیرالمومنین) علی علیه السلام خندید وفرمود: نه، هیچ کدام از اینها نیست، بلکه می‏ترسم حسن و حسین‏ علیهما السلام بر آن روغن حیوانی یا روغن زیتون بریزند.
گفتم: یا امیرالمؤمنین مگر این کار حرام است؟
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
نه، بلکه بر امامان حق لازم است در طعام مانند مردمان فقیر باشند تا فقر باعث طغیان و شرمساری فقرا نگردد

هر وقت فقر به آنها فشار آورد بگویند: بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین نیز مانند ماست.

معاویه گفت: ای احنف مردی را یاد کردی که فضیلت او قابل انکار نیست.

📚 ینابیع المودة ص ۱۷۲
📚 اصل الشیعه و اصولها ص ۶۵

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#سیره_حکومت_معصومین

┄┉┉┄┉┉❈»★»❈┉┉┄┉┉┄
🔰کانال حکومت علوی
✨ @hokomat_alavi110 ✨

Telegram

حکومت علوی

بسم الله الرحمن الرحیم

جعلنی الله فداک یا امیرالمؤمنین

#سیره_حکومت_ائمه_اطهار

🔻دوست و دشمن جملگی مدح تو گویند

#حکومت_علوی

🔻فرق میان حکومت علوی و اموی

🔸 عن أبی سهیل التمیمی قال: حجّ معاویة فسأل عن امرأة من بنی کنانة کانت تنزل بالحجون یقال لها: دارمیّة…

www.tgoop.com/hokomat_alavi110/45

357 viewsعلی امام من است و منم غلام علی( کلب آل الله), edited  Mar 25, 2024 at 20:30

بسم الله الرحمن الرحیم

🔻 دوست و دشمن جملگی مدح تو گویند

#حکومت_علوی

🔻 زهد و ساده زیستی امیرالمومنین علی علیه السلام

#زهد_امیرالمومنین

🔻 رحم و بخشش امیرالمومنین علیه السلام نسبت به مخالفین

🔹 قدوم ابن أبي محجن على معاوية قال : وذكروا،أن عبد الله بن أبي محجن الثقفي قدم على معاوية . فقال : يا أمير المؤمنين ، إني أتيتك من عند الغبي الجبان البخيل ابن أبي طالب . فقال معاوية : لله أنت ! أتدري ما قلت ؟ أما قولك الغبي ، فوالله لو أن ألسن الناس جمعت فجعلت لسانا واحدا لكفاها لسان علي ، وأما قولك إنه جبان ، فثكلتك أمك ، هل رأيت أحدا قط بارزه إلا قتله ؟ وأما قولك إنه بخيل ، فوالله لو كان له بيتان أحدهما من تبر والآخر من تبن ، لأنفد تبره قبل تبنه . فقال الثقفي : فعلام تقاتله إذا ؟ قال : على دم عثمان ، وعلى هذا الخاتم ، الذي من جعله في يده جادت طينته ، وأطعم عياله ، وادخر لأهله . فضحك الثقفي ثم لحق بعلي ، فقال : يا أمير المؤمنين ، هب لي يدي بجرمي ، لا دنيا أصبت ولا آخرة...

🔸 عبد الله بن ابى محجن ثقفى نزد معاويه لع آمد و (و به منظور تملق و چاپلوسی نزد معاویه لع) گفت: یا اميرالمؤمنين، از پيش كسى مى‏آيم كه هم نادان است و هم ترسو و هم بخيل(و مقصودش علی ابن ابی طالب بود العیاذبالله )

معاويه لع گفت: واى بر تو آيا مى‏دانى درباره چه كسى سخن مى‏گويى؟! او على بن ابى طالب است، اين كه گفتى او نادان است به خدا سوگند اگر همه زبان‏هاى مردم گرد آيند و يك زبان شوند، زبان على آن زبان‏ها را كفايت مى‏كند و بر آنها چیره میشود و اين كه گفتى او ترسوست، مادرت به عزايت بنشيند، آيا كسى را مى‏شناسى با على مبارزه كرده باشد و كشته نشده باشد؟ اما اين كه گفتى او بخيل است، به خدا سوگند، اگر على دو خانه داشته باشد يكى از طلا و ديگرى از كاه، زودتر از آن كه كاه را بدهد طلا را مى‏دهد(اول از همه  تمامی طلاها را میان فقرا تقسیم و انفاق می فرماید)

مرد ثقفى با شنيدن اين سخنان گفت: معاويه، اينها را مى‏دانى و با او
مى‏جنگى؟

معاويه گفت: با او به خاطر خون عثمان مى‏جنگم، و براى خلافت، زيرا هر كس كه اين انگشتر را در دست خود كند، طينتش مقبول مى‏افتد، به خانواده‏اش مى‏خوراند و براى آنان پس‏انداز مى‏كند.

مرد ثقفى خنده‏اى كرد و از آن جا نزد امیرالمومنین امام علی علیه السلام آمد و به وى پيوست و به حضرت عرض کرد:

امير المؤمنين، به خاطر گناهى كه كردم دستم را بگير و مرا ببخش، نه به دنيا رسيدم و نه به آخرت.

امیرالمومنین على علیه السلام خنديد و فرمود: كار آخرت را در رأس كارهايت قرار ده. خداوند بندگانش را در حالى قبض روح کند كه يا مشغول كار دنيا هستند و يا در كار آخرت.(در واقع امیرالمومنین علیه السلام ، عبد الله بن ابى محجن ثقفى را که به دشمنش معاویه لع پیوسته بود و بدگویی حضرت راهم کرده بود، بخشید و عذر او را پذیرفت و او را از خود نراند)

📚 الإمامة والسياسة ،ج۱ ،ص۱۳۵

🔹 يقول الأحنف بن قيس: دخلت على معاوية فقدم إلى الحار والبارد والحلو والحامض مما كثر تعجبي منه. ثم قدم لونا لم أعرف ما هو. فقلت ما هذا؟ قال: هذا مصارين البط محشوة بالمخ قد قلى بدهن الفستق. وذر عليه بالطبرزد! فبكيت. فقال ما يبكيك؟ قلت: ذكرت عليا...

🔸 احنف بن قیس می‏گوید:
روزی به دربار معاویه رفتم، وقت نهار آن قدر طعام گرم، سرد، ترش و شیرین پیش من آوردند که تعجّب کردم.(سفره ی معاویه لع مملو از غذاهای متنوع و اشرافی بود)

آنگاه طعام دیگری آوردند که آنرا نشناختم.
پرسیدم: این چه طعامی است؟
معاویه لع جواب داد:
این طعام از روده‏ های مرغابی تهیّه شده، آنرا با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و شکر نِیشکر در آن ریخته‏ اند.

احنف بن قیس می‏گوید:
در اینجا بی اختیار گریه‏ ام گرفت و گریستم.

معاویه با شگفتی پرسید:
علّت گریه‏ ات چیست؟

گفتم: به یاد علی بن ابیطالب‏ افتادم، روزی در خانه او بودم، وقت طعام رسید.
فرمود: میهمان من باش.

آنگاه سفره‏ای مُهر و مُوم شده آوردند.
گفتم: در این سفره چیست؟
فرمود: آرد جو «سویق شعیر»

به حضرت گفتم: آیا می‏ترسید از آن بردارند یا نمی‏ خواهید کسی از آن بخورد؟

(امیرالمومنین) علی علیه السلام خندید وفرمود: نه، هیچ کدام از اینها نیست، بلکه می‏ترسم حسن و حسین‏ علیهما السلام بر آن روغن حیوانی یا روغن زیتون بریزند.
گفتم: یا امیرالمؤمنین مگر این کار حرام است؟
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود:
نه، بلکه بر امامان حق لازم است در طعام مانند مردمان فقیر باشند تا فقر باعث طغیان و شرمساری فقرا نگردد

هر وقت فقر به آنها فشار آورد بگویند: بر ما چه باک، سفره امیرالمؤمنین نیز مانند ماست.

معاویه گفت: ای احنف مردی را یاد کردی که فضیلت او قابل انکار نیست.

📚 ینابیع المودة ص ۱۷۲
📚 اصل الشیعه و اصولها ص ۶۵

#اللهم_عجل_لولیک_الفرج

#سیره_حکومت_معصومین

┄┉┉┄┉┉❈»★»❈┉┉┄┉┉┄
🔰کانال حکومت علوی
✨ @hokomat_alavi110 ✨

BY حکومت علوی