Священный Белавуд

Пост ад аўтара канала.

***

Учора нагадалі, як я не падабаюся людзям у кінематаграфічнай (а можа і не толькі ў кіношнай) прасторы. Маўляў, скандальная постаць.

Што сказаць - ёсць грэх па абодвух пунктах.

Але паколькі такога кшталту меркаванні мне пераядычна агучваюць кулуарна, варта публічна патлумачыць пэўныя рэчы.

Тое, што я кагосьці раздражняю сваёй дзейнасцю, лічу, як не дзіўна гэта прагучыць, маркерам таго, што як раз усё раблю правільна.

Журналіст агулам не павінен нікому падабацца, асабліва калі ён нешта піша пра вашу дзейнасць у медыя: у блог ці класічнае смі. І сапраўдных сяброў у яго сярод такіх герояў быць не павінна. Альбо яны павінны разумець , што сяброўства і прафесійная дзейнасць не варта змешваць.

Бо раней ці пазней ты усё роўна паўстанеш перад дылемай: задаць няёмкае пытанне добраму знаёмаму ці прамаўчаць. І калі абіраеш апошняе, віншую - у вас прафесійная дэфармацыя і варта сыходзіць з прафесіі (тым больш тут ужо і так насталі апошнія дні Пампеі).

Пра сябе скажу так - піярам чаго бы то ні было я не займаюся. Мне важна быць шчырым і бескампрамісным да канца. Таму абіраю прафесійныя стандарты, а не сяброўскія камунікацыі, c'est tragédie.

Для мяне табу толькі дзве рэчы - абразы (абмеркаванне асобы і яго якасцей) і публікацыя інфармацыі, якая можа адбіцца на бяспецы. Гэта не ратуе ад памылак, які гатовы прызнаваць і выбачацца за іх

Што тычыцца канфліктнасці, то сварка мяне цікавіць толькі ў адным выпадку -- калі можна распачаць дыскусію па грамадска важнаму пытанню. Срач дзеля срача не цікавіць.

Напэўна ўсё. Дзякуй за ўвагу.

www.tgoop.com/holybelawood/5076

576 viewsedited  Mar 23 at 18:37

Пост ад аўтара канала.

***

Учора нагадалі, як я не падабаюся людзям у кінематаграфічнай (а можа і не толькі ў кіношнай) прасторы. Маўляў, скандальная постаць.

Што сказаць - ёсць грэх па абодвух пунктах.

Але паколькі такога кшталту меркаванні мне пераядычна агучваюць кулуарна, варта публічна патлумачыць пэўныя рэчы.

Тое, што я кагосьці раздражняю сваёй дзейнасцю, лічу, як не дзіўна гэта прагучыць, маркерам таго, што як раз усё раблю правільна.

Журналіст агулам не павінен нікому падабацца, асабліва калі ён нешта піша пра вашу дзейнасць у медыя: у блог ці класічнае смі. І сапраўдных сяброў у яго сярод такіх герояў быць не павінна. Альбо яны павінны разумець , што сяброўства і прафесійная дзейнасць не варта змешваць.

Бо раней ці пазней ты усё роўна паўстанеш перад дылемай: задаць няёмкае пытанне добраму знаёмаму ці прамаўчаць. І калі абіраеш апошняе, віншую - у вас прафесійная дэфармацыя і варта сыходзіць з прафесіі (тым больш тут ужо і так насталі апошнія дні Пампеі).

Пра сябе скажу так - піярам чаго бы то ні было я не займаюся. Мне важна быць шчырым і бескампрамісным да канца. Таму абіраю прафесійныя стандарты, а не сяброўскія камунікацыі, c'est tragédie.

Для мяне табу толькі дзве рэчы - абразы (абмеркаванне асобы і яго якасцей) і публікацыя інфармацыі, якая можа адбіцца на бяспецы. Гэта не ратуе ад памылак, які гатовы прызнаваць і выбачацца за іх

Што тычыцца канфліктнасці, то сварка мяне цікавіць толькі ў адным выпадку -- калі можна распачаць дыскусію па грамадска важнаму пытанню. Срач дзеля срача не цікавіць.

Напэўна ўсё. Дзякуй за ўвагу.

BY Священный Белавуд