tgoop.com/inquisitiveCTZN/1531
Last Update:
🔺اقتصاددان حامی جمهوری اسلامی: در معرض بیسابقهترین مناسبات استثماری در ایران هستیم!
🔎 اقتصاددان حامی جمهوری اسلامی، فرشاد مومنی، گفته «اندازه جمعیت فقر در ایران از ۳۰ درصد کل جمعیت عبور کرده و ماجرای تکاندهنده این است که ۴۰ درصد دیگر از جمعیت هم در آستانه فروافتادن به زیر خط فقر هستند. یعنی نزدیک به سهچهارم کل جمعیت ایران با بحران تقاضای مؤثر روبهرو هستند؛ یعنی انبوهی از نیازهای اساسی پاسخنیافته دارند که قادر به تأمین آن نیستند، چون منابع مالی کافی برای پاسخگویی به این نیازها ندارند.»
🔎 «به اسم خصوصیسازی، بیسابقهترین توزیع سوبسیدهای کلان به گروههای ثروتمند و دارا، به خوبی اتفاق میافتد. ژست این است که ما با رانت مخالف هستیم، اما به قاعده اینکه موتور برنامه تعدیل ساختاری، سیاستهای تورمزا است، بیسابقهترین رانتهای خلقشده در تاریخ اقتصادی دنیا به نفع اغنیا جریان دارد. در ایران، که بالغ بر سه دهه از اجرای برنامه تعدیل ساختاری، شوکدرمانی، و سیاستهای تورمزا میگذرد، این برنامهها موتور خلق ارزشهای نامولد، پرفساد و به غایت نابرابرساز بودهاند. ما در معرض یکی از بیسابقهترین مناسبات استثماری و بهرهکشانه در اقتصاد سیاسی ایران هستیم و محیط زیست نیز یکی از قربانیان آن است، اما انسانها زودتر از محیط زیست، هزینه میدهند.»
🔎 «در دوره احمدینژاد، کسری خانوارهای ایرانی ۴.۵ برابر شد و سقوط بنیه تولیدی ایران در این دوره، در تاریخ پس از جنگ جهانی دوم بیسابقه بوده است. در پایان دهه ۱۳۹۰، نسبت به آغاز این دهه، کاهش ۳۰ درصدی در رابطه مبادله تجربه شد و برای اولین بار در تاریخ اقتصادی ۱۰۰ ساله ایران، اندازه جمعیت فقیر، ظرف سه سال، دو برابر شده است. تمام اینها در تخریب محیط زیست تأثیر مستقیم داشته است. دامن زدن به مناسبات مالیسازی اقتصاد و حذف منافع جامعه، منافع عمومی و حقوق انسانها، بیسابقهترین مناسبات استثماری را رقم زده است. در دهه ۱۳۹۰، قدرت خرید حداقل دستمزد حدود ۳۳۰ دلار بود، اما در سال ۱۳۹۹، قدرت خرید رسمی دستمزد به زیر ۷۰ دلار سقوط کرده است.»
🔎 «ما دچار فروافتادگی وحشتناک در قابلیتهای مالی حکومت هستیم و اکنون مفلستر از بنگاههای تولیدی و نهاد خانواده، نهاد حکومت است. بازتاب این وضعیت، مسئولیتزدایی مداوم حکومت از وظایف حاکمیتی خود است. یکسوم پروندههای قضایی کشور به دلیل دعوا بر سر ملک است و ۹۰ درصد سکونتگاههای کشور، به دلیل تعرض به محیط زیست، در معرض خطر بلایای طبیعی قرار دارد. آیا این تصادفی است که آلودهکنندهترین و آببرترین رشتهفعالیتهای صنعتی در ایران، در کمآبترین مناطق ایران مستقر شده است؟ تمام اینها حساب و کتابهایی دارد. بحران خاک در ایران، به مراتب حادتر از بحران آب است، اما چون صدای محیط زیست، مانند صدای زنان، فقرا و نیروی کار، صدایی نیست که شنیده شود، بنابراین ما با سرعت به سمت روندهای خطرناک حرکت میکنیم.»
🔎 مسئله، این «دولت» و آن «دولت» نیست چراکه دولت و حکومت در جمهوری اسلامی بیمعنا است. ما گروگان یک کارتل تمامعیار هستیم که دولت، مجلس و قوهقضاییه پوشش آن است. تنها چاره ما ملت ایران برای نجات خود و میهن عزیزمان، اقدام عملی در فشار همهجانبه بر تمامی بخشهای مافیای جمهوری اسلامی به همراه آگاهیبخشی حداکثری و افشاگری گسترده است تا ایران را پس بگیریم و «دولت ملی» را در ایران برپا کنیم. این مسیری است که جنبش حسابرسی اجتماعی میپیماید و ملت ایران را کلیدیترین بازیگر این تغییر بزرگ تاریخی میداند.
شهروند پرسشگر
BY شهروند پرسشگر
Share with your friend now:
tgoop.com/inquisitiveCTZN/1531