tgoop.com/ir_academy_evolution/651
Last Update:
🌏 نگاهی به گذشته:
چگونه ماهیهای دریاچههای بزرگ به ویژگیهای بینایی اجداد اقیانوسی خود بازگشتهاند.🐟
تحقیقات جدید درباره ماهی «کییی» (Coregonus kiyi) در دریاچه سوپریور نشان میدهد که این ماهی با بازگشت به آبهای عمیق و تاریک، ویژگی ژنتیکی خاصی را دوباره بهدست آوردهاست که بیناییاش را در این شرایط خاص بهبود میبخشد.
۱.🧬 بازگشت به ویژگیهای ژنتیکی: ماهیهای کییی که در عمق ۸۰ تا ۲۰۰ متر زندگی میکنند، نسخهای از ژن را دارند که به آنها اجازه میدهد در شرایط کمنور دید بهتری داشته باشند.
این ویژگی که به «شیفت آبی» معروف است، نشاندهنده سازگاری مجدد این ماهیها با محیطهای عمیقتر است.
۲. تاریخچه تکاملی: اجداد دریایی کیییها حدودا ۱۷۵ میلیون سال پیش این ویژگی ژنتیکی را داشتند.
با حرکت به سمت آبهای کمعمقتر، نوع دیگری از رودوپسین (یک رنگدانه زیستی که در سلولهای حساس به نور شبکیه وجود دارد و مسئول نخستین اتفاق در هنگام احساس نور می باشد) رایجتر شد.
اکنون، با بازگشت به آبهای عمیق، این ماهیها دوباره به آن ویژگی دست یافتهاند.
۳. 🌊تأثیر تغییرات محیطی: ورود گونههای مهاجم مانند حلزونها میتواند بر وضوح آب تأثیر بگذارد و نیاز به سازگاری را افزایش دهد. این موضوع برای دانشمندان حائز اهمیت است، زیرا آنها بهدنبال احیای جمعیتهای ماهی بومی هستند.
۴. 🐠🐡اهمیت برای احیای جمعیتها: نتایج این تحقیق میتواند به تلاشهای احیای جمعیتهای ماهی بومی در دریاچههای بزرگ کمک کند.
کرابنهوفت و بیل تیلور بر اهمیت درک بیولوژی و مورفولوژی این گونهها تأکید داشتند تا بتوانند استراتژیهای مؤثری برای احیا طراحی کنند.
این تحقیقات نهتنها به درک بهتر فرایندهای تکاملی کمک میکنند، بلکه میتوانند راهکارهایی برای حفاظت و احیای تنوع زیستی در اکوسیستمهای آبی ارائه دهند.
✍️🏻محدثه بهاروند
🖊نرگس پیشوا
🦍@ir_academy_evolution
BY آکادمی دگرگشت ایران (تکامل)
Share with your friend now:
tgoop.com/ir_academy_evolution/651