​​معمولا در فیلم‌ها، تخم‌‌ دایناسورها با اندازه‌هایی نسبتاً بزرگ نشان داده می‌شود؛ ولی آیا همیشه اینطور است؟🤔

جواب این سوال منفی است؛ به تازگی شش تخم دایناسور که هر کدام به اندازه‌ی یک حبه‌ی انگور بودند در جنوب چین پیدا شدند.🪺

این فسیل‌ها به طور کامل یافت شدند و کوچک‌ترین تخم‌های دایناسوری کاملی هستند که تا به حال یافت شده است.🦕

باستان‌شناسان با توجه به ویژگی‌های خاص این تخم‌ها؛ اندازه کوچک و ساختار منحصربه‌فرد پوسته‌، آن‌ها را متعلق به جنس و گونه‌ای جدید از دایناسور‌ها به نام Minioolithus ganzhouensis، معرفی کردند.🪺

 این دایناسور‌ها تروپودهای کوچکی بودند که در اواخر دوران کرتاسه یعنی حدود 80 میلیون سال پیش در چین باستان می‌زیستند.🦖

این نتایج نشان‌دهنده‌ی تنوع دایناسورهایی است که میلیون‌ها سال پیش بر روی زمین قدم می‌گذاشتند.🌍

نویسنده🖊:مبینا جاویدی


🦍 @ir_academy_evolution

سلام!ظهرتون بخیر باشه
تاحالا به علاقه ی خودتون به کربوهیدرات ها توجه داشتید؟یا اینکه چرا اینقدر کربوهیدرات هارو دوست داریم؟
توی پست امشب،منتظر پاسخ این سوالتون باشین😀

پست با یکم تاخیر😅
مرسی از صبوریتون
ساعت ۸ شب منتظر باشید!

​​چرا کربوهیدرات را دوست داریم؟

اگر تا به حال برای کاهش مصرف کربوهیدرات خود تلاش کرده‌اید و در این کار موفق نبوده‌اید، مقصر شما نیستید! توالی DNA‌تان را سرزنش کنید.

می‌دانیم که انسان‌ها چندین نسخه از ژنی معروف به آمیلاز بزاقی (AMY1) را حمل می‌کنند. این ژن به ما اجازه می‌دهد تا شروع به تجزیه‌‌ی نشاسته‌ی کربوهیدرات پیچیده در دهان کنیم و اولین گام را در متابولیسم نشاسته برداریم. با این حال، تعیین چگونگی و زمان گسترش تعداد این ژن‌ها همواره چالشی اساسی برای محققان بوده است.

اکنون یک مطالعه‌ی جدید نشان می‌دهد که چگونه تکرار ژن آمیلاز بزاقی، نه تنها می‌تواند به سازگاری انسان با غذاهای مملو از نشاسته کمک کند، بلکه ممکن است بیش از ۸۰۰۰۰۰ سال پیش، قبل از جدا شدن اجداد انسان‌های امروزی از نئاندرتال‌‌ها رخ داده باشد. این مطالعه در نهایت نشان می‌دهد که چگونه تکرارهای اولیه‌ی این ژن زمینه را برای تنوع ژنتیکی گسترده‌ای که هنوز هم وجود دارد، ایجاد می‌کند و بر نحوه‌ی مؤثر هضم غذاهای حاوی نشاسته‌ تأثیر می‌گذارد.

نئاندرتال‌ها قبلاً چندین نسخه از AMY1 داشتند. تیم تحقیقاتی با تجزیه و تحلیل ژنوم ۶۸ انسان باستانی، از جمله نمونه‌ای ۴۵۰۰۰ ساله از سیبری، دریافت که شکارچیان پیش از ظهور کشاورزی به‌طور متوسط ۴ تا ۸ نسخه از AMY1 در هر سلول دیپلوئیدی داشتند. این مسئله نشان می‌دهد که بسیار قبل‌تر از اینکه انسان‌ها شروع به اهلی کردن گیاهان و خوردن مقادیر اضافی نشاسته کنند، با طیف گسترده‌ای از تعداد کپی AMY1 در سراسر اوراسیا یافت می‌شدند. این مطالعه همچنین تأکید می‌کند که تکرار ژن AMY1 در نئاندرتال‌ها و دنیسوواها رخ داده است.

تغییرات اولیه در ژنوم‌های ما زمینه‌ای را برای تغییرات قابل‌توجه در ناحیه‌ی آمیلاز ایجاد کرده و به انسان اجازه داده‌ تا با تغییر رژیم‌های غذایی سازگار شود؛ زیرا مصرف نشاسته با ظهور فناوری‌ها و شیوه‌های زندگی جدید به طور چشمگیری افزایش یافته است‌.

افرادی که تعداد کپی‌های AMY1 بالاتری داشتند، احتمالاً نشاسته را به طور مؤثرتری هضم می‌کردند و فرزندان بیشتری داشتند. دودمان آن‌ها در نهایت در یک بازه‌ی زمانی طولانی، نسبت به آن‌هایی که تعداد نسخه‌های کمتری داشتند بهتر عمل کردند و تعداد کپی‌های AMY1 را منتشر کردند.

با توجه به نقش کلیدی تنوع تعداد کپی AMY1 در مسیر دگرگشت انسان، این تنوع ژنتیکی فرصتی هیجان‌انگیز برای بررسی تأثیر آن بر سلامت متابولیک و کشف مکانیسم‌های دخیل در هضم نشاسته و متابولیسم گلوکز ارائه می‌کند.

نویسنده🖊:ملیکا شیاسی

🦍@ir_academy_evolution

سلام و صبح بخیر!
راس ساعت ۹ امروز،یعنی چهل و پنج دقیقه ی دیگه،یک پست جذاب راجع به زمانبندی رشد جنین داریم
منتظرش باشید🤩😉

​​چرا بارداری در برخی گونه‌ها بیشتر از گونه‌های دیگر طول می‌کشد؟

محققان مقیاس زمانی را مورد مطالعه قرار دادند که سرعت رشد جنینی را تعیین می‌کند و متوجه شده‌اند که مکانیسم آن بر اساس نحوه ساخت و از بین بردن پروتئین‌ها است.

دگرگشت پستانداران از زمان جنینی تا بلوغ، مراحل یکسانی را دنبال می‌کند و سرعت پیشرفت از طریق این مراحل به طور قابل توجهی از گونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است.

به عنوان مثال، سلول‌های عصبی که حرکت ماهیچه‌ها را کنترل می‌کنند، در موش‌ها حدود سه روز طول می‌کشد، اما در انسان بیش از یک هفته طول می‌کشد.

برای درک اینکه چه چیزی این سرعت را در گونه‌های مختلف کنترل می‌کند، محققان ابتدا نورون‌های حرکتی را از سلول‌های بنیادی در آزمایشگاه رشد دادند تا بتوانند رشد سلول‌ها را بدون هیچ تاثیری از محیط درون زمان‌بندی کنند. با بررسی سلول‌های بنیادی جنین، تفاوت مشابهی را بین موش و انسان در سرعت بین گونه‌ها مشاهده کردند. زمان تشکیل نورون‌های حرکتی انسان بیش از دو برابر نورون‌های حرکتی موش است.
محققان همچنین متوجه شدند که تفاوت در سرعت شکسته شدن و جایگزینی پروتئین‌ها، تفاوت سرعت بین این دو گونه را توضیح می‌دهد.
پروتئین‌ها مدام در سلول‌ها ساخته، تبدیل می‌شوند و از بین می‌روند و این در سلول‌های موش دو برابر سریع‌تر از سلول‌های انسان اتفاق می‌افتد.

این دستاورد می‌تواند به ما در درک چگونگی تکامل پستانداران مختلف از یکدیگر کمک کند و به اصلاح روش‌های پزشکی احیاکننده کمک کند.

نویسنده:ملیکا شیاسی✍
گرد اورنده:نگین قره خانی📚

🦍@ir_academy_evolution

سلام و ظهر پاییزیتون بخیر باشه

تاحالا راجب ژن های بی خانمان یا ORFan شنیدین؟

منتظر یک مطلب جذاب تا آخر امشب باشید!😉

​​برخی ژن‌ها از نظر طبقه‌بندی( taxanomy) محدود شده‌اند؛ یعنی توالی‌های کدکننده‌ای هستند که فقط در یک گونه دیده میشوند.
درواقع، همولوگ این ژن‌ها در هیچ گونه‌ی دیگری حتی نزدیک‌ترین گونه‌ها هم دیده نمی‌شود. این ژن‌ها، ژن‌های بی‌خانمان یا یتیم نام دارند. ژن‌های ORFan از جمله این ژن‌های منحصربه‌فرد هستند که فقط در یک گونه یافت می‌شوند.

طبق فرضیه‌ی نسب مشترک جهانی، تمام ژن‌ها با تغییرات متعدد از ژن‌های دیگر دگرگشت یافته‌اند. با وجود این فرضیه، وجود چنین ژن‌هایی بسیار شگفت‌انگیز است.
اگر هیچ ژن مشابهی وجود نداشته باشد، آن‌ها از کجا دگرگشت یافته‌اند؟

در حال حاضر، گزینه‌های ابزاری که امروزه محققان می‌توانند برای مطالعه ژن‌های بی خانمان پیدا کنند، محدود است؛ زیرا اکثر راه‌حل‌های نرم‌افزاری بر شناسایی ژن‌هایی که در انواع گونه‌ها دیده می‌شوند، تمرکز دارند و عموماً به پروتئین‌ها محدود می‌شوند.
به تازگی یک موتورجستجوی گرافیکیِ مبتنی بر وب ، به نام ORFanID معرفی شده است که به شناسایی این ژن‌های بی‌خانمان کمک می‌کند.

پژوهشگران این نرم‌افزار را بر روی چند ژن بی خانمان آزمایش کردند. آن‌ها برای این‌ کار از ژن‌های بی خانمانی که قبلا در C. elagans، مگس سرکه و دو ارگانیسم دیگر یافت شده بود، استفاده کردند. ORFanID هم این ژن‌ها را بی‌خانمان یا یتیم تشخیص داد.
در پژوهش‌های بعدی مشخص شد که  ORFanID در طبقه‌بندی ژن‌های بسیار حساس است و نتایج دقیقی را ارائه می‌کند.

منشا و ماهیت ژن‌های ORFan سوالی است که همه به پژوهش برای رسیدن به پاسخ آن علاقه دارند؛ از محققان الگوهای تکاملی گرفته تا محققان طراحی هوشمند.

نويسندگان✍:مبینا جاویدی،ملیکا شیاسی

🦍@ir_academy_evolution

سلام و ظهرتون بخیر باشه!

مایلید یک مطلب راجع به سیاره ای که توش داریم زندگی میکنیم ببینید؟
اگه جوابتون مثبته،منتظر پست امشب باشید 🌍😁

🌍زمین اولیه چه چیزهایی در مورد جستجوی زندگی می تواند به ما بیاموزد؟

📍زمین تنها سیاره ای برای حیات است که ما آن را می شناسیم و می توانیم از آن به عنوان یک استاندارد در جستجوی حیات در مکان های دیگر استفاده کنیم. اما زمین مدرن نمی تواند به عنوان مبنایی برای ارزیابی سیارات فراخورشیدی و پتانسیل آنها برای حمایت از حیات باشد به این دلیل که جو زمین در طول ۴.۵ میلیارد سال زندگی خود به شدت تغییر کرده است.

زمانی که زمین حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش شکل گرفت، جو آن شبیه امروز نبود. جو و اقیانوس های اولیه زمین، بدون اکسیژن بودند و ۲.۴ میلیارد سال پیش، اکسیژن آزاد در اتمسفر شروع به تجمع کرد و این ها فقط نمونه های کوچکی از تغییر جو زمین در طول زمان زمین شناسی بودند.

🔎فرآیندهای متعدد در هم تنیده جو را در طول زمان تغییر داده است و جستجوی حیات نه تنها مستلزم درک بهتر این فرآیندها است، بلکه چگونگی شناسایی سیارات فراخورشیدی ممکن است ما را به درک بیشتری درمورد این موضوع برساند و بدیهی است که فرآیندهای بیولوژیکی می توانند تأثیر شگرفی بر جو سیاره ای داشته باشند.

زمین در طول تاریخ خود سه جو متفاوت داشته است:

📍جو اولیه:
از سحابی خورشیدی آمد و بلافاصله پس از تشکیل سیاره گم شد.

📍جو دوم:
دومین مورد از خروج گاز از درون سیاره تشکیل شده است.

📍جو سوم:
نتیجه تعامل بین فرآیندهای زمین شناسی و حیات است.

📝محققان می گویند:
سیاره زمین طی ۴.۵ میلیارد سال گذشته از یک سیاره کاملاً بی اکسیژن به دنیای اکسیژن دار که امروزه می شناسیم،تکامل یافته است.این دگرگشت پیچیده باعث شد که زندگی در این سیاره ظاهر شود. اما این فرآیندها شناسایی بیوسفرهای اولیه در سیارات فراخورشیدی را پیچیده‌تر می‌کند.

همچنین دانشمندان با به دست آوردن ابزارهای بهتر می توانند فراتر از شیمی‌اتمسفر بروند و ویژگی‌های سطحی در مقیاس جهانی، از جمله برهم کنش‌نور با رنگدانه‌های فتوسنتزی و «درخشش» ناشی از انعکاس را شناسایی کنند.

گرد اورنده:فاطمه سولتی

🦍@ir_academy_evolution

سلام و صبح بخیر به همراهان عزیز اکادمی دگرگشت
پست صبحگاهیمون رو ساعت ۸و۴۵ دقیقه از دست ندید!

مرور کوتاهی بر مفهوم دگرگشت و آینده‌ی آن

دگرگشت فرآیند تغییر موجودات زنده در طول نسل‌هاست. این فرآیندها شامل جهش‌های ژنتیکی🧬، انتخاب طبیعی، رانش ژنتیکی، شارش ژن و... هستند.
موجودات زنده در طی دگرگشت به‌مرور تغییر می کنند؛ این تغییرات در طول زمان انباشته می‌شوند تا جایی که یک گونه از جانداران می‌تواند به چند گونه‌ی مجزا مشتق بشود.(گونه‌زایی)

دگرگشت نه‌تنها تنوع دنیای موجودات زنده را توجیه می‌کند، بلکه نشان می‌دهد که تمام موجودات زنده از یک جد مشترک پدید آمده‌اند و از این رو، همه با هم خویشاوند هستند.

آیا برای اثبات دگرگشت شواهدی هم داریم🤔؟
پاسخ به این سوال یک بله‌ی محکم و قاطع است✅️. مدارک و آزمایشات بسیاری وجود دارد که این نظریه را تایید و اثبات می‌کنند.

به طور کلی می‌توان دگرگشت را از نظر مقیاس اثرگذاری به دو دسته تقسیم کرد: دگرگشت خرد و دگرگشت کلان.

دگرگشت خرد به تغییرات کوچکِ جمعیت‌ها در طول نسل‌ها اشاره دارد. برای مثال، مقاومت باکتری‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها. باکتری‌هایی که جهش‌های مقاوم‌کننده دارند، زنده می‌مانند و تکثیر می‌کنند. در نتیجه، جمعیتی مقاوم به آنتی‌بیوتیک شکل می‌گیرد😷💊.

از سوی دیگر، دگرگشت کلان دگرگونی در مقیاس بزرگ است. دگرگشت کلان فرآیندهایی مانند گونه‌زایی و تغییرات بزرگ‌تر در طول میلیون‌ها سال را توضیح می‌دهد. مثلاً فسیل‌های اجداد اسب نشان می‌دهند که آن‌ها بسیار کوچک‌تر بودند و دندان‌ها و پاهای متفاوتی داشتند. این تغییرات تدریجی منجر به ظهور اسب‌های امروزی شده است.

انتخاب طبیعی، کلید دگرگشت
چارلز داروین و آلفرد راسل والاس، هر دو به‌طور مستقل نظریه‌ی انتخاب طبیعی را مطرح کردند. انتخاب طبیعی توضیح می‌دهد که موجوداتی با ویژگی‌های مناسب‌تر (برای یک محیط خاص) شانس بیشتری برای بقا و تولیدمثل دارند در نتیجه، این ویژگی‌های مفید در نسل‌های بعدی گسترش می‌یابند.

چرا داروین بیشتر از والاس شناخته شده است؟
والاس و داروین هر دو نظریه انتخاب طبیعی را ارائه کردند، اما نام داروین بیشتر بر سر زبان‌هاست. دلیل آن این است که داروین شواهد گسترده‌تری جمع‌آوری کرد و تلاش‌های طولانی‌مدتی برای تدوین کتاب «خاستگاه گونه ها» انجام داد. انتشار این کتاب، با شهرت داروین در محافل علمی همراه بود و نام او را ماندگارتر کرد.

دانشمندان بعد از داروین: گسترش مرزهای دگرگشت
پس از داروین، دانشمندانی مانند گرگور مندل (پایه‌گذار علم ژنتیک) و جولیان هاکسلی (توسعه‌دهنده‌ی نظریه ترکیبی نوین) نقش مهمی در پیشبرد نظریه دگرگشت ایفا کردند.
ترکیب علم ژنتیک و نظریه دگرگشت، مفهوم مدرن‌تری از دگرگشت را شکل داد و درک ما را از نحوه انتقال صفات و جهش‌ها عمیق‌تر کرد.


آینده علم دگرگشت؛ به کجا می‌رویم؟🤔
پیشرفت‌های مدرن در ژنتیک، بیوانفورماتیک💻، و هوش مصنوعی مسیرهای جدیدی را برای علم دگرگشت باز کرده‌اند؛
۱.بازسازی گذشته: دانشمندان با بازسازی ژنوم گونه‌های منقرض‌شده (مانند ماموت‌ها🦣) تلاش می‌کنند روند دگرگشت را بازآفرینی کنند.

۲.پیش‌بینی آینده: ابزارهای نوین به ما کمک تغییرات اقلیمی یا فعالیت‌های انسانی را بر دگرگشت گونه‌ها پیش‌بینی کنیم.

۳.حیاتِ فراتر از زمین🌏🪐: جستجوی حیات در سیارات دیگر، چشم‌انداز جدیدی به قوانین دگرگشت ارائه خواهد داد.


۴.همچنین دگرگشت دیگر فقط مربوط به علوم زیستی نیست. تعامل انسان با فناوری، مانند اندام‌های مصنوعی و هوش مصنوعی، ممکن است مسیرهای جدیدی از دگرگشت را شکل دهد که به آن دگرگشت زیست‌فناورانه می‌گویند.



نویسنده✍:ایلیا امینی بردپاره

🦍@ir_academy_evolution

سازگاری درختان پس از میلیون‌ها سال تغییر آب و هوا همچنان ادامه دارد!


هفت‌مورد از رایج‌ترین درختان جنگلی در اروپا می‌توانند تنوع ژنتیکی خود را از تغییرات عمده در شرایط محیطی محافظت کنند. این در حالی است که دامنه آن‌ها کوچک شده و تعداد درختان در طول دوره‌های عصر‌‌ یخبندان به شدت سقوط کرده است.

پاسکال میلسی، دانشیار اکولوژی و دگرگشت گیاهی در دانشگاه اوپسالا می‌گوید:
از منظر تنوع زیستی، این بسیار مثبت است زیرا این درختان گونه‌های اصلی هستند که بسیاری از گونه‌های دیگر به آن‌ها وابسته هستند.

هدف محققان این بود که بررسی کنند که چگونه تنوع ژنتیکی گونه‌های درختی تحت تأثیر چرخه‌های عصر یخبندان قرار گرفته است. درختان در دوره‌های گرم و سرد زندگی کرده‌اند. در طول آخرین عصر یخبندان، حدود ۱۰هزارسال پیش، دامنه‌درختان به شدت کاهش یافت و دانشمندان فکر می‌کردند که تنوع ژنتیکی کم خواهد بود.
با این حال، مشخص شد که دقیقاً برعکس است. این گونه‌ها تنوع ژنتیکی بالایی داشتند و به همین علت در برابر تغییرات شدید در زیستگاه خود انعطاف‌پذیر بودند.

برخلاف آنچه مدت‌ها تصور می‌شد، چرخه‌های عصر یخبندان تأثیر کمی بر تنوع ژنتیکی این هفت گونه کلیدی داشتند.
این امر عمدتاً با ترکیبی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد، یعنی زمان تولید طولانی و توانایی گرده‌های آن‌ها در انتشار هزاران کیلومتر توضیح داده می‌شود.


✍ ملیکا شیاسی

https://www.sciencedaily.com/releases/2024/10/241014210350.htm

سلام و ظهرتون بخیر باشه!
منتظر یک ازمونک تا چندین ساعت بعد باشید😉

قارچ‌های سایلوسایبین(ماشروم)که به‌طور عامیانه، قارچ جادویی یا مجیک ماشروم نیز نامیده می‌شوند، دسته‌ای چندتباری از قارچ‌های چتری حاوی مادهٔ توهم‌زای سایلوسایبین هستند که پس از مصرف توسط انسان، به سایلوسین تبدیل می‌شود که خاصیت روان‌گردان دارند و برای درمان افسردگی تجویز میشود.

قارچ‌های جادویی، از گذشته‌های دور و همچنین در فرهنگ‌های بومی دنیای جدید، در زمینه‌های طالع‌بینی و زمینه‌های مذهبی و معنوی، مورد استفاده بوده و همچنان هستند.
مواردی مرتبط با این قارچ‌ها در سنگ‌نگاره‌های به‌جا مانده از عصر حجر در آفریقا و اروپا به تصویر کشیده شده‌اند، اما مشهورترین آن‌ها در مجسمه‌ها، نمادهای سنگی تاریخی و گلیف‌های مربوط به دوران پیشاکلمبی (برهه ای از تاریخ قاره آمریکا که هنوز مردم اروپایی به این قاره وارد نشده بودند) در سرتاسر آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی دیده شده‌اند.

هنر سنگ‌نگاری ماقبل تاریخ در نزدیکی ویلار دل هومو در اسپانیا، این فرضیه را ارائه می‌دهد که قارچ سایلوسابین هیسپانیا در مراسم مذهبی ۶ هزار سال پیش، مورد استفاده قرار گرفته‌است.

​​🌱✨کشف راز‌‌های شگفت‌‌انگیز ترکیب سیلوسیبین و دنیای قارچ‌ها! 🍄🔬

آیا می‌دانستید که قارچ‌های جادویی‌ فراتر از یک ماده مخدر محبوب هستند؟ یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی به تازگی اطلاعاتی شگفت‌انگیز درباره ساخت زیستی سیلوسیبین، ترکیب روان‌‌گردان موجود در این قارچ‌ها، منتشر کرده است! این مطالعه در Nature Communications به بررسی نقش کلیدی آنزیم PsiM پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه این آنزیم می‌تواند به تولید داروهای مؤثر در درمان افسردگی، اعتیاد و اضطراب کمک کند. 🧠💊

✨ چرا این کشف مهم است؟ ✨
محققان با بررسی دقیق ساختار و ساز‌و‌کار واکنش این آنزیم، به درک عمیق‌تری از فرآیند تولید ترکیب سیلوسیبین دست یافته‌اند. آنزیم PsiM دو واکنش متیل‌زنی را به طور متوالی کاتالیز و تسهیل می‌کند و این مرحله نهایی در زنجیره تولید این ماده ارزشمند است. این کشف می‌تواند به تولید بیوتکنولوژیکی سیلوسیبین در میکروارگانیسم‌ها کمک کند و آینده‌ای نویدبخش برای درمان‌های روان‌پزشکی به ارمغان آورد. 🌟

اما این همه ماجرا نیست! محققان دانشگاه NYU نیز موفق به شناسایی یک "نقطه عطف" دگرگشتی در قارچ‌ها شده‌اند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که تغییرات کوچک در عوامل محیطی می‌توانند تأثیرات بزرگی بر رشد و شکل قارچ‌ها داشته باشند. 🌍🔍

🔍 دنیای هیف‌ها:
محققان با استفاده از مدل‌های فیزیکی و آزمایش‌های مختلف، به بررسی شکل‌های متنوع هیف‌ها (رشته‌های میکروسکوپی قارچ) پرداخته‌اند و متوجه شده‌اند که تنها یک زیرمجموعه کوچک از شکل‌های ممکن در طبیعت را مشاهده می‌کنیم. این کشف به ما کمک می‌کند تا بهتر بفهمیم چه عواملی بر شکل و رشد این موجودات شگفت‌انگیز تأثیرگذارند.

این یافته‌ها نه تنها درک‌ ما از زیست‌شناسی قارچ‌ها را عمیق‌تر می‌کند، بلکه می‌تواند به توسعه داروهای جدید و مؤثرتر کمک کند. شناسایی نقاط ضعف در فرآیند رشد قارچ‌ها می‌تواند به تولید آنتی‌بیوتیک‌های جدید علیه قارچ‌های بیماری‌زا منجر شود. 💡

به ما بپیوندید و دنیای شگفت‌انگیز قارچ‌ها و پتانسیل آن‌ها برای پزشکی و علم را کشف کنید! با هم می‌توانیم به آینده‌ای روشن‌تر و سالم‌تر امیدوار باشیم. 🌿✨

🖊 ستاره برارپور 

🦍@ir_academy_evolution

⁉️ژن‌های جدید از کجا می‌آیند؟

با بررسی دگرگشت پروتئین‌های ضد یخ در ماهی، دانشمندان متوجه شدند سازگاری مهمی وجود دارد که به ماهی‌ها اجازه می‌دهد در آب‌های یخ زده با جلوگیری از تشکیل یخ از طریق اتصال پروتئین‌های ضد یخ خود به کریستال‌های یخ زنده بمانند.
در این پژوهش، پروتئین‌ها را در سه دودمان ماهی غیرمرتبط بررسی کردند و نتایج شگفت‌انگیزی را کشف کردند.
در حالی که پروتئین‌های هر دودمان از نظر عملکردی و ساختاری مشابه هستند، آن‌ها به طور مستقل از منابع ژنتیکی مختلف دگرگشت یافته‌اند. این پدیده که به عنوان دگرگشت همگرا شناخته می‌شود، یک مورد نادر از همگرایی توالی پروتئین را نشان می‌دهد.
این نشان می‌دهد که چگونه صفات تطبیقی ​​یکسان و حتی توالی‌های پروتئین تقریباً یکسان می‌توانند از طریق مسیرهای دگرگشت کاملاً متفاوت تولید شوند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که ژن‌های جدید می‌توانند با استفاده مجدد از قطعات ژن‌های اجدادی و در عین حال ترکیب مناطق رمزکننده کاملاً جدید (بخش‌های کدکننده پروتئین DNA) تشکیل شوند.


✍ ملیکا شیاسی



منبع:
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/09/240919174825.htm

📌گونه‌های جدید با فناوری پیشرفته DNA کشف شدند

گاهی اوقات گیاهان به قدری شبیه به یکدیگر هستند که روش‌های توسعه‌یافته توسط دانشمند قرن هجدهم کارل لینه برای شناسایی گونه‌ها کافی نیست.

در پایان نامه‌ای از دانشگاه گوتنبرگ، گونه‌های کاملاً جدیدی از گل‌های مروارید هنگام تجزیه‌وتحلیل با استفاده از فناوری مدرن DNA کشف شده‌است.
در حال حاضر تخمین زده می شود که بیش از ۸‌ میلیون گونه مختلف روی زمین وجود دارد که حدود ۲ میلیون از آن‌ها در اقیانوس‌ها یافت می‌شوند.
بسیاری از گونه‌ها را می‌توان به روش کلاسیک، با ویژگی های فیزیکی، مورفولوژی، شناسایی کرد.
گیاه شناسان و جانورشناسان از توالی‌یابی DNA برای شناسایی دقیق گونه‌ها استفاده می‌کنند.
زمانی وجود داشت که شناسایی گونه‌های مختلف گیاهی از روی یک توالی DNA کوچک دشوار بود اما اکنون تعیین توالی DNA ، چندین گام به جلو برداشته است و محققان توانسته‌اند با تجزیه‌وتحلیل بخش بزرگ‌تری از ژنوم، گونه‌های کاملاً جدیدی را شناسایی کنند.


https://www.gu.se/en/news/new-species-discovered-with-refined-dna-technology