ایرج شهبازی

ادامه‌ی بحث درمورد شانس

هر کسی در طول زندگی خود، حتماً با موقعیت‌های خوب زیادی روبه‌رو می‌شود. این هنر اوست که از این موقعیت‌ها استفاده کند، یا این‌که آنها را نادیده بگیرد و یا این که از آنها به زیان خود استفاده کند. بسیاری از افراد با غرور، خودخواهی، سهل‌انگاری، شتاب‌زدگی، بی‌نظمی، وظیفه‌ناشناسی، ناسپاسی و امثال آنها، هر فرصتی را به یک تهدید و هر موفقیتی را به شکست تبدیل می‌کنند:

اى بسا دولت كه آيد گاه گاه
پيشِ بى‏دولت، بگردد او ز راه
اى بسا معشوق كه آيد ناشناخت
پيش بدبختى، نداند عشق باخت
(مثنوی، د ۳/ ۲۷۶۲ - ۲۷۶۱)

فراوان‌اند کسانی که مهارت‌های ارتباطی را بلد نیستند و حتی زمانی که در متن بهترین روابط قرار می‌گیرند، رابطه را به بن‌بست می‌کشانند. کسی که توانایی عشق‌ورزی را در خود ایجاد نکرده باشد، کنار بهترین معشوق دنیا هم قرار بگیرد، نمی‌تواند از وجود او طرفی بربندد:

آفتى نبوَد بتر از ناشناخت
تو برِ يار و ندانى عشق باخت
اين چنين نخلى كه لطفِ يارِ ماست
چون كه ما دزديم، نخلش دارِ ماست
اين چنين مشكين كه زلفِ ميرِ ماست
چون كه بى‏عقليم، اين زنجيرِ ماست‏
(مثنوی، د ۳/ ۳۷۸۳ - ۳۷۸۱)

درمورد موقعیت‌های دشوار زندگی نیز چنین است. در زندگی هر کسی خواه‌ناخواه تعدادی موقعیت بد وجود دارد؛ مانند بیماری، شکست مالی، شکست عاطفی، شکست سیاسی، از دست دادن عزیزان و نظایر آنها. این حوادث ناگوار مانند همان کارت‌های بدِ بازی هستند. کسی که آگاه و توانا باشد، با این کارت‌های بد هم خوب بازی می‌کند و شخص ناآگاه به سبب این کارت‌ها به کلی می‌بازد. در این دنیا کسانی هستند که از شکست پیروزی می‌سازند و البته کسانی هم پیدا می‌شوند که پیروزی را به شکست تبدیل می‌کنند:

گرچه هست اين دَم برِ تو نيم شب
نزدِ من نزديك شد صبحِ طَرَب‏
هر شكستى پيشِ من پيروز شد
جمله شب ها پيشِ چشمم روز شد
پيشِ تو خون است آبِ رودِ نيل
نزدِ من خون نيست، آب است، اى نَبيل!‏
(مثنوی، د ۶/ ۸۵۵ - ۸۵۳)

لازم است که یک بار دیگر بر سخن اصلی این نوشته، تأکید کنیم؛ ما بسیار بیشتر از آن که به دنبال فرصت‌های خوب هستیم، باید شیوه‌ی برخورد خود با فرصت‌های خوب را بیاموزیم و بسیار بیشتر از آن که در پی پرهیز از فرصت‌های بدیم، باید نحوه‌ی مدیریت کردن چنین فرصت‌هایی را یاد بگیریم؛ زیراکه حوادث خوب و بد، به خودی خود، نه ما را نیک‌بخت می‌کنند نه نگون‌بخت. به نظر می‌رسد این شیوه‌ی برخورد ما با فرصت‌های خوب و بد است که سرنوشت ما را تعيين می‌کند.

@irajshahbazi

www.tgoop.com/irajshahbazi/3923

24.2K viewsedited  Apr 5 at 04:03

ادامه‌ی بحث درمورد شانس

هر کسی در طول زندگی خود، حتماً با موقعیت‌های خوب زیادی روبه‌رو می‌شود. این هنر اوست که از این موقعیت‌ها استفاده کند، یا این‌که آنها را نادیده بگیرد و یا این که از آنها به زیان خود استفاده کند. بسیاری از افراد با غرور، خودخواهی، سهل‌انگاری، شتاب‌زدگی، بی‌نظمی، وظیفه‌ناشناسی، ناسپاسی و امثال آنها، هر فرصتی را به یک تهدید و هر موفقیتی را به شکست تبدیل می‌کنند:

اى بسا دولت كه آيد گاه گاه
پيشِ بى‏دولت، بگردد او ز راه
اى بسا معشوق كه آيد ناشناخت
پيش بدبختى، نداند عشق باخت
(مثنوی، د ۳/ ۲۷۶۲ - ۲۷۶۱)

فراوان‌اند کسانی که مهارت‌های ارتباطی را بلد نیستند و حتی زمانی که در متن بهترین روابط قرار می‌گیرند، رابطه را به بن‌بست می‌کشانند. کسی که توانایی عشق‌ورزی را در خود ایجاد نکرده باشد، کنار بهترین معشوق دنیا هم قرار بگیرد، نمی‌تواند از وجود او طرفی بربندد:

آفتى نبوَد بتر از ناشناخت
تو برِ يار و ندانى عشق باخت
اين چنين نخلى كه لطفِ يارِ ماست
چون كه ما دزديم، نخلش دارِ ماست
اين چنين مشكين كه زلفِ ميرِ ماست
چون كه بى‏عقليم، اين زنجيرِ ماست‏
(مثنوی، د ۳/ ۳۷۸۳ - ۳۷۸۱)

درمورد موقعیت‌های دشوار زندگی نیز چنین است. در زندگی هر کسی خواه‌ناخواه تعدادی موقعیت بد وجود دارد؛ مانند بیماری، شکست مالی، شکست عاطفی، شکست سیاسی، از دست دادن عزیزان و نظایر آنها. این حوادث ناگوار مانند همان کارت‌های بدِ بازی هستند. کسی که آگاه و توانا باشد، با این کارت‌های بد هم خوب بازی می‌کند و شخص ناآگاه به سبب این کارت‌ها به کلی می‌بازد. در این دنیا کسانی هستند که از شکست پیروزی می‌سازند و البته کسانی هم پیدا می‌شوند که پیروزی را به شکست تبدیل می‌کنند:

گرچه هست اين دَم برِ تو نيم شب
نزدِ من نزديك شد صبحِ طَرَب‏
هر شكستى پيشِ من پيروز شد
جمله شب ها پيشِ چشمم روز شد
پيشِ تو خون است آبِ رودِ نيل
نزدِ من خون نيست، آب است، اى نَبيل!‏
(مثنوی، د ۶/ ۸۵۵ - ۸۵۳)

لازم است که یک بار دیگر بر سخن اصلی این نوشته، تأکید کنیم؛ ما بسیار بیشتر از آن که به دنبال فرصت‌های خوب هستیم، باید شیوه‌ی برخورد خود با فرصت‌های خوب را بیاموزیم و بسیار بیشتر از آن که در پی پرهیز از فرصت‌های بدیم، باید نحوه‌ی مدیریت کردن چنین فرصت‌هایی را یاد بگیریم؛ زیراکه حوادث خوب و بد، به خودی خود، نه ما را نیک‌بخت می‌کنند نه نگون‌بخت. به نظر می‌رسد این شیوه‌ی برخورد ما با فرصت‌های خوب و بد است که سرنوشت ما را تعيين می‌کند.

@irajshahbazi

BY ایرج شهبازی