ققنوس

بستن کمربندها: مخاطرات جهانی ترامپ دوم

جهانی دست زیر چانه گذاشته بود تا ببیند در میان ۱۹۳ کشور جهان، نتیجه انتخابات یک کشور چه میشود. در نهایت، امریکا قرمز شد و  کسی بر کرسی ریاست جمهوری ۴۷م اش نشست که وعده"عصر طلایی"میداد.

● دهه هاست که لیبرال دموکراسی و سرمایه داری، ۲ ستون نظم جهانی بوده اند؛ همین دو ستون فرصتهای بی شماری را برای توسعه کشورها در شرق و غرب عالم ایجاد کردند. سالهاست که این دو ستون را امواجی خروشان در برگرفته است. هرچقدر امواج اقتدارگرایی، ناسیونالیسم دسته راستی و پوپولیسم، لیبرال دموکراسی را آزار دهد، گونه های خودکفاتر و غیرشفاف تر سرمایه داری فرصت بروز پیدا میکنند‌. ترامپ دوم، موج دیگری است در همین مسیر. شرکتها و سرمایه گذاران بسیاری در امریکا و غیرامریکا، سودهای کوتاه مدت هنگفتی از این امواج به جیب خواهند زد (از طریق کاهش مالیاتها، کاهش بندهای زیست محیطی، تقویت صنعت کریپتو (رمز ارزها) و...) اما تقویت تمایلات اقتدارگرایانه، جهان ما را با خطرات بیشتری مواجه خواهد کرد. کافی است نگاهی کنیم به متن هایی چون Project 2025 (اندیشکده هریتیج، اینجا) تا بفهمیم چقدر دنیای تمایلات محافظه کارانه مسیحی (یا هر دین دیگری) با گرایش دست راستی، تنگ و محدود است.

● با این حال، باید کمی صبر کرد و دید که مجلس نمایندگان و سنای جمهوری خواه و تیم جدید دولت و خود ترامپ، در نهایت بر سر چه مسائلی و با چه جهت گیری به اتفاق نظر میرسند.برخی حدسها:

■از ۲۰ ژانویه (۱ بهمن)، متحدان امریکا با رئیس جمهوری مواجه میشوند که نگاه مثبتی به پوتین و روسیه دارد، به اتحادیه اروپا و سازمانهایش بدبین است و با نگاه به چین به عنوان دشمن اول، تمایل شدیدی به جنگ تعرفه ها دارد و تقریبا در مواجهه با هر کشوری، زبانش تهدید و ابزارش تعرفه و تحریم خواهد بود. روسیه گیرکرده در جنگ اوکراین، اندکی فضای تنفسی پیدا خواهد کرد. اروپا و نهادهای سیاسی و پولی اش تضعیف خواهند شد. این یعنی فرصتی مناسب برای مجارستان و رفقای هم نظرش تا ساز خود را بزنند و شکاف داخل اروپا را تشدید کنند. چین و اروپا، بزرگترین بازندگان این انتخابات هستند.

■بحران بدهیهای دولت و بخش خصوصی، تهدید اول امریکاست در داخل. علاوه بر کاهش بودجه فدرال، یک روش کاهش بدهی چیزی نیست جز ایجاد تورم در سطح جهان. حتی اگر بخشی از تمایل شدید ناسیونالیستهای محافظه کار به تعرفه، تبدیل به سیاست شود، به افزایش قیمت کالاهای مصرفی و با جنگ متقابل تعرفه ها، به تورم منجر خواهد شد. با پایان دوره دوم ریاست Powell بر شورای حکام فدرال رزرو (بانک‌مرکزی امریکا) در ماه می ۲۰۲۶، ترامپ است و فرصت انتخاب فردی"مناسب". نرخ بهره احتمالا بیشتر، رکود نسبی و در نهایت، تمدید دوران طلایی طلای جهانی.

■تغییر برخی قوانین زیست محیطی (با کمک کنگره جمهوری خواه تر) و لغو فرمانها و سیاستهای محیط زیستی، آرزوی کمپانیهای بزرگ نفتی(=حامی ترامپ) است. با این حال، دست بازتر آنها برای تولید به معنای تولید بیشتر و در نتیجه، قیمت پایین تر است؛ این یعنی کاهش درآمد کشورهای نفتی و امکان بیشتر برای بروز بحرانهای سیاسی. در مورد تولید بیشتر گاز در امریکا و نیاز به بازارهای صادراتی، میشود انتظار اتفاقاتی در روابط امریکا و قطر (رقیب گازی) داشت. چینِ پیشگام در سرمایه گذاری انرژی های تجدیدپذیر همراه با اروپا، چرخ تا حدی لرزان گذار جهانی انرژی را خواهند چرخاند.

■الگوی"ژستهای عالی، بدون انجام کاری"، محور سیاست خاورمیانه ای امریکا در دوره ترامپ است. اینکه نشان دهیم آماده عملیم اما کار جدی چندانی انجام ندهیم یا موردی و مقطعی کاری کنیم، منطبق است با راهبرد کلان امریکا در خلاصی نسبی از "منطقه دیوانه ها" و جهت گیری به سمت مهار چین.اگر خبر آمد که مذاکراتی برای به رسمیت شناختن طالبان در جریان است، تعجب چندانی ندارد. متحدان عرب امریکا، نگران نگاه کاسبکارانه ترامپ هستند و میدانند که امریکا، حامی آنها از راه دور خواهد بود. تنها اسرائیل(برنده این انتخابات) است که از راه نزدیک (حضور تجهیزات و نیروها) مورد حمایت امریکاست. این، فضای خوبی خواهد بود برای حرکت به سمت فاز دوم صلح ابراهیم (میان اعراب و اسرائیل). جایگاه ایران در منطقه نیز تابعی خواهد بود از شدت سیاستهای مقطعی امریکا، سرعت حرکت صلح ابراهیم۲ و نگرش تصمیم گیرندگان ایران به این ۲ تحول. تحولات ایران، در همان مسیر اما تُندتر ادامه خواهد یافت. در کنار تشدید بحران نقدینگی(بی پولی همگانی) و شتاب انواع ناترازی ها، در نهایت این ما هستیم که به شکلی جدی تر با این پرسش مواجه میشویم که بالاخره میخواهیم با این جهان چه کنیم‌: با مشارکت درونش، زندگی معمولی داشته باشبم یا با آن بجنگیم؟ اولویت اول کشور، اقتصاد است یا چیزهای دیگر؟ تهدید این دوره، فرصت دیگری خواهد بود برای تامل در مورد اینها.

✏ سعید عطار/ ققنوس
https://www.tgoop.com/iransaeedattar

Telegram

ققنوس

سعید عطار

ققنوس، مرغی است که در آتش افکارش، می‌سوزد و دوباره متولد می‌شود

www.tgoop.com/iransaeedattar/205

1.3K viewsSaeed Attar, Nov 6 at 18:33

بستن کمربندها: مخاطرات جهانی ترامپ دوم

جهانی دست زیر چانه گذاشته بود تا ببیند در میان ۱۹۳ کشور جهان، نتیجه انتخابات یک کشور چه میشود. در نهایت، امریکا قرمز شد و  کسی بر کرسی ریاست جمهوری ۴۷م اش نشست که وعده"عصر طلایی"میداد.

● دهه هاست که لیبرال دموکراسی و سرمایه داری، ۲ ستون نظم جهانی بوده اند؛ همین دو ستون فرصتهای بی شماری را برای توسعه کشورها در شرق و غرب عالم ایجاد کردند. سالهاست که این دو ستون را امواجی خروشان در برگرفته است. هرچقدر امواج اقتدارگرایی، ناسیونالیسم دسته راستی و پوپولیسم، لیبرال دموکراسی را آزار دهد، گونه های خودکفاتر و غیرشفاف تر سرمایه داری فرصت بروز پیدا میکنند‌. ترامپ دوم، موج دیگری است در همین مسیر. شرکتها و سرمایه گذاران بسیاری در امریکا و غیرامریکا، سودهای کوتاه مدت هنگفتی از این امواج به جیب خواهند زد (از طریق کاهش مالیاتها، کاهش بندهای زیست محیطی، تقویت صنعت کریپتو (رمز ارزها) و...) اما تقویت تمایلات اقتدارگرایانه، جهان ما را با خطرات بیشتری مواجه خواهد کرد. کافی است نگاهی کنیم به متن هایی چون Project 2025 (اندیشکده هریتیج، اینجا) تا بفهمیم چقدر دنیای تمایلات محافظه کارانه مسیحی (یا هر دین دیگری) با گرایش دست راستی، تنگ و محدود است.

● با این حال، باید کمی صبر کرد و دید که مجلس نمایندگان و سنای جمهوری خواه و تیم جدید دولت و خود ترامپ، در نهایت بر سر چه مسائلی و با چه جهت گیری به اتفاق نظر میرسند.برخی حدسها:

■از ۲۰ ژانویه (۱ بهمن)، متحدان امریکا با رئیس جمهوری مواجه میشوند که نگاه مثبتی به پوتین و روسیه دارد، به اتحادیه اروپا و سازمانهایش بدبین است و با نگاه به چین به عنوان دشمن اول، تمایل شدیدی به جنگ تعرفه ها دارد و تقریبا در مواجهه با هر کشوری، زبانش تهدید و ابزارش تعرفه و تحریم خواهد بود. روسیه گیرکرده در جنگ اوکراین، اندکی فضای تنفسی پیدا خواهد کرد. اروپا و نهادهای سیاسی و پولی اش تضعیف خواهند شد. این یعنی فرصتی مناسب برای مجارستان و رفقای هم نظرش تا ساز خود را بزنند و شکاف داخل اروپا را تشدید کنند. چین و اروپا، بزرگترین بازندگان این انتخابات هستند.

■بحران بدهیهای دولت و بخش خصوصی، تهدید اول امریکاست در داخل. علاوه بر کاهش بودجه فدرال، یک روش کاهش بدهی چیزی نیست جز ایجاد تورم در سطح جهان. حتی اگر بخشی از تمایل شدید ناسیونالیستهای محافظه کار به تعرفه، تبدیل به سیاست شود، به افزایش قیمت کالاهای مصرفی و با جنگ متقابل تعرفه ها، به تورم منجر خواهد شد. با پایان دوره دوم ریاست Powell بر شورای حکام فدرال رزرو (بانک‌مرکزی امریکا) در ماه می ۲۰۲۶، ترامپ است و فرصت انتخاب فردی"مناسب". نرخ بهره احتمالا بیشتر، رکود نسبی و در نهایت، تمدید دوران طلایی طلای جهانی.

■تغییر برخی قوانین زیست محیطی (با کمک کنگره جمهوری خواه تر) و لغو فرمانها و سیاستهای محیط زیستی، آرزوی کمپانیهای بزرگ نفتی(=حامی ترامپ) است. با این حال، دست بازتر آنها برای تولید به معنای تولید بیشتر و در نتیجه، قیمت پایین تر است؛ این یعنی کاهش درآمد کشورهای نفتی و امکان بیشتر برای بروز بحرانهای سیاسی. در مورد تولید بیشتر گاز در امریکا و نیاز به بازارهای صادراتی، میشود انتظار اتفاقاتی در روابط امریکا و قطر (رقیب گازی) داشت. چینِ پیشگام در سرمایه گذاری انرژی های تجدیدپذیر همراه با اروپا، چرخ تا حدی لرزان گذار جهانی انرژی را خواهند چرخاند.

■الگوی"ژستهای عالی، بدون انجام کاری"، محور سیاست خاورمیانه ای امریکا در دوره ترامپ است. اینکه نشان دهیم آماده عملیم اما کار جدی چندانی انجام ندهیم یا موردی و مقطعی کاری کنیم، منطبق است با راهبرد کلان امریکا در خلاصی نسبی از "منطقه دیوانه ها" و جهت گیری به سمت مهار چین.اگر خبر آمد که مذاکراتی برای به رسمیت شناختن طالبان در جریان است، تعجب چندانی ندارد. متحدان عرب امریکا، نگران نگاه کاسبکارانه ترامپ هستند و میدانند که امریکا، حامی آنها از راه دور خواهد بود. تنها اسرائیل(برنده این انتخابات) است که از راه نزدیک (حضور تجهیزات و نیروها) مورد حمایت امریکاست. این، فضای خوبی خواهد بود برای حرکت به سمت فاز دوم صلح ابراهیم (میان اعراب و اسرائیل). جایگاه ایران در منطقه نیز تابعی خواهد بود از شدت سیاستهای مقطعی امریکا، سرعت حرکت صلح ابراهیم۲ و نگرش تصمیم گیرندگان ایران به این ۲ تحول. تحولات ایران، در همان مسیر اما تُندتر ادامه خواهد یافت. در کنار تشدید بحران نقدینگی(بی پولی همگانی) و شتاب انواع ناترازی ها، در نهایت این ما هستیم که به شکلی جدی تر با این پرسش مواجه میشویم که بالاخره میخواهیم با این جهان چه کنیم‌: با مشارکت درونش، زندگی معمولی داشته باشبم یا با آن بجنگیم؟ اولویت اول کشور، اقتصاد است یا چیزهای دیگر؟ تهدید این دوره، فرصت دیگری خواهد بود برای تامل در مورد اینها.

✏ سعید عطار/ ققنوس
https://www.tgoop.com/iransaeedattar

BY ققنوس