tgoop.com/iranveg/1953
Last Update:
🔸پژوهشی جدید نشان می‌دهد «وگنسیم مؤثرترین راهِ ممکن» برای کاهش اثرات محیط‌زیستی‌مان بر کرۀ زمین است🔸
پژوهشی جدید اظهار می‌کند پیروی از رژیمی وگن می‌تواند «مؤثرترین راهِ ممکن» برای کاهش اثرات محیط‌زیستی‌مان بر کرۀ‌زمین باشد.
پژوهشگرانِ دانشگاه آکسفورد دریافتند حذف گوشت و محصولات حیوانی از رژیم غذایی‌مان می‌تواند ردپای کربنِ مربوط به غذای هر فرد را تا ۷۳% کاهش دهد.
درهمین‌حال، آن‌ها دریافتند اگر همه از خوردن این غذاها دست بکشند، استفادۀ جهانی از زمین‌های زراعی می‌تواند تا ۷۵% کاهش یابد، یعنی مساحتی به اندازۀ مساحت آمریکا، چین، استرالیا و اتحادیه اروپا.
این نه‌تنها باعث کاهشی قابل‌توجه در انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود، بلکه می‌تواند زمین‌های طبیعی‌ای را که به‌دلیل کشاورزی [زراعت و دامداری]، یعنی یکی از عوامل اصلیِ انقراض عظیم حیات‌وحش، ازبین رفته را آزاد کند.
پژوهش جدیدِ منتشر شده در مجلۀ Science، یکی از فراگیرترین تحلیل‌های انجام شده تا امروز دربارۀ اثراتِ زیان‌بار دامپروری بر محیط‌زیست است و شامل اطلاعاتِ تقریباً ۴۰،۰۰۰ مزرعه در ۱۱۹ کشور است.
این یافته‌ها نشان می‌دهند تولید گوشت و لبنیات عاملِ انتشار ۶۰% گازهای‌گلخانه‌ایِ بخش کشاورزی است، درحالی‌که این محصولات فقط ۱۸% از کالری و ۳۷% از پروتئینِ دنیا را تأمین می‌کنند.
در این پژوهش پژوهشگران مجموعاً ۴۰ محصول کشاورزی را که شامل ۹۰% از تمامِ غذاهایی که خورده می‌شود بود مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها با تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تغییر اقلیم، آلودگیِ آب، و آلودگیِ هوا، چگونگی اثرگذاریِ هرکدام از این غذاها را بر محیط‌زیست بررسی کردند.
نویسندۀ اصلی، جوزف پُور می‌گوید: «رژیمی وگن، احتمالاً مؤثرترین راهِ ممکن برای کاهش اثرات [منفی] ما بر کرۀ زمین است، نه فقط کاهش آثارِ مربوط به گازهای گلخانه‌ای، بلکه همچنین در رابطه با اسیدی‌‌شدن جهانی، اوتریفیکاسیون، کاربری اراضی و مصرف آب.»
او توضیح می‌دهد: «اثرش خیلی بیشتر از کاهش سفرهای هوایی یا خریدِ ماشین‌های الکتریکی است.» که فقط می‌توانند انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهند. وی می‌افزاید: «اجتناب از مصرف محصولات حیوانی فوایدِ محیط‌زیستیِ خیلی بهتری نسبت به خرید گوشت و لبنیاتِ پایدار دارد.»
این پژوهش همچنین نگاهی به روش‌های متفاوتِ مورد استفاده برای تولیدِ غذاهای یکسان انداخت و متوجه تفاوت‌هایی گسترده در میزان اثرات محیط‌زیستیِ آن‌ها شد.
به نسبت گاوهای گوشتیِ پرورش داده شده در اراضی جنگل‌زدایی‌شده، گلۀ گاوِ پرورش داده شده در چراگاه‌های طبیعی، ۵۰% زمین کمتری نیاز داشته است.
اگر بنا به مقایسه باشد، اولی ۱۲ برابر دومی گاز گلخانه‌ای منتشر می‌کند، که عمیقاً با انتشار گازهای گلخانه‌ایِ حاصل از پروتئینِ گیاهی همچون توفو و نخود، متفاوت است.
پُور همچنین توضیح می‌دهد حتی روش‌های تولیدی که پایدار محسوب می‌شوند مانند پرورش ماهی در آب‌های شیرین و گوشت گاوِ علوفه‌خورده می‌توانند برای محیط‌زیست مشکلاتی به‌بار بیاورند.
پُور به روزنامۀ گاردین می‌گوید: «تبدیلِ علف به گوشت مانند تبدیل زغال‌سنگ به انرژی است. بهای سنگینی دارد و باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای زیادی می‌شود.»
پژوهشِ پُور، حاصل پروژه‌ای ۵ ساله است، که در ابتدا بنا بود تحقیقی دربارۀ تولید گوشت و لبنیاتِ پایدار باشد.
خود او بعد از سال اول، خوردنِ محصولاتِ حیوانی را به‌کلی کنار گذاشت.
پُور به روزنامۀ ایندیپندنت می‌گوید گامِ بعدی، یافتنِ راه‌هایی برای آزمودن عملی رویکرد پیشنهادی او است.
او اضافه می‌کند: «مشکل اینجاست که نمی‌توانید صرفاً روی چند غذا برچسبِ محیط‌زیستی بزنید و ببینید آیا بر خرید تأثیری دارد یا نه. این‌که مصرف‌کنندگان متوجه امور شوند و در مرحلۀ بعدی، برایش اقدامی بکنند زمان نیاز دارد. علاوه‌براین، احتمالاً مالیات و یارانه هم باید با برچسب‌ها همراه شود. نظر من این است که فرا-رسانی اطلاعات به مصرف‌کنندگان می‌تواند کل نظامِ غذایی را به‌سوی پایداری و مسئولیت‌پذیری سوق دهد.»
#کشاورزی
#تغییر_اقلیم
#محیط_زیست
[ترجمه: فاطمه دلدار]
منبع:
Independent
@IranVEG
BY کانال گیاهخواری VEG🕊
Share with your friend now:
tgoop.com/iranveg/1953