خودت را بساز تا آدم امنی شوی
برای روزهایی که نمی‌شود به
هیچ کس پناه برد....🍃

نانوذرات به‌عنوان ابزارهای نوظهور در ایمونوتراپی سرطان، توانایی تعدیل تومور و سلول‌های کشنده طبیعی (NK) درونی بدن را دارند. این فناوری‌ها با هدف غلبه بر راهبردهای فرار ایمنی تومورها و تقویت پاسخ ایمنی طبیعی بدن به کار می‌روند. نانوذرات با هدف قرار دادن محیط میکروتومور (TME) و مهار مولکول‌های سرکوب‌کننده مانند TGF-β و IDO، یا بهبود اکسیژن‌رسانی به این محیط، فعالیت سلول‌های NK را تقویت می‌کنند. همچنین، این مواد می‌توانند سیتوکین‌های تحریک‌کننده مانند IL-15 و IL-12 را مستقیماً به سلول‌های NK برسانند تا تکثیر و فعالیت آن‌ها را بهبود دهند. استفاده از بازدارنده‌های مسیرهای سرکوبگر مانند PD-1 و TIGIT نیز از دیگر قابلیت‌های این فناوری است. ترکیب این رویکردها، سرکوب ایمنی را کاهش داده و فعالیت سلول‌های NK را افزایش می‌دهد، که می‌تواند به استراتژی مؤثری برای مقابله با سرطان‌های مقاوم و تهاجمی تبدیل شود.
ترجمه و تدوین: ح.رسولی
منبع...
ادامه مطلب...

سلول‌های دندریتیک نوع 1 (cDC1) تشکیل، نگهداری و عملکرد ساختارهای لنفوئیدی ثالثیه (TLS) را در سرطان کنترل می‌کنند
Dendritic cells type 1 control the formation, maintenance, and function of tertiary lymphoid structures in cancer

ترجمه و تدوین: ح.رسولی دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی دانشگاه تربیت مدرس تهران
29 دسامبر 2024
منبع...

مهارکننده‌های نقاط کنترلی ایمنی (Immune Checkpoint Inhibitors یا ICIs) ابزارهای قدرتمندی در ایمونوتراپی سرطان هستند که با تقویت پاسخ سیستم ایمنی بدن علیه تومورها، نتایج درمانی چشمگیری به همراه دارند. با این حال، این درمان‌ها اغلب با عوارض جانبی مرتبط با سیستم ایمنی (irAEs) همراه هستند که می‌توانند اندام‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهند و چالش‌هایی در استفاده گسترده از آن‌ها ایجاد کنند.
ترجمه و تدوین: ح. رسولی، دانشجوی دکتری بیوتکنولوژی دانشگاه تربیت مدرس تهران
29 دسامبر 2024
ادامه مطلب

سیستم آموزشی طوری طراحی شده است که شما را از رسیدن به شغل رویایی‌تان باز دارد. اگر مدرک دکترا دارید، شما برای زیر سؤال بردن سیستم آموزش دیده‌اید. برای نگاه کردن به فراتر از سیستم. برای یافتن راه‌حل‌های خلاقانه خارج از سیستم. برای پیشروی در مرزها و کشف روش‌های جدید برای انجام امور. برای کشف اطلاعات کاملاً جدید. برای طرح پرسش‌های بزرگ‌تر و بزرگ‌تر. برای آزمایش، امتحان، اصلاح و در نهایت حل مسائل. در سال ۲۰۲۵ از این مهارت‌ها استفاده کنید تا به شغل رویایی‌تان برسید، زیرا شما لایق آن هستید و دنیا به شما نیاز دارد.

عناصر cis و ترانس دو نوع عنصر مهم در تنظیم بیان ژن هستند که نقش کلیدی در کنترل فعالیت ژن‌ها ایفا می‌کنند.

عناصر cis

عناصر cis به توالی‌های دی‌ان‌ای اطلاق می‌شود که در نزدیکی ژن قرار دارند و به طور مستقیم بر روی آن ژن تأثیر می‌گذارند. این عناصر معمولاً شامل پروموترها، انترن‌ها و تنظیم‌کننده‌های دیگر هستند. برخی از ویژگی‌های عناصر cis عبارتند از:

• پروموترها: ناحیه‌ای از دی‌ان‌ای که RNA پلی‌مراز به آن متصل می‌شود تا آغاز رونویسی را شروع کند.

• عناصر تنظیمی: مانند enhancerها و silencerها که می‌توانند به افزایش یا کاهش بیان ژن کمک کنند.

• توالی‌های خاص: این توالی‌ها به پروتئین‌های تنظیمی (مانند فاکتورهای رونویسی) متصل می‌شوند و فعالیت ژن را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

عناصر trans

عناصر trans به مولکول‌های پروتئینی یا RNA اشاره دارد که از یک ناحیه ژنی به ناحیه دیگر منتقل می‌شوند و می‌توانند بر روی بیان ژن‌های دیگر تأثیر بگذارند. ویژگی‌های عناصر trans شامل:

• فاکتورهای رونویسی: پروتئین‌هایی که به عناصر cis متصل می‌شوند و رونویسی ژن را تنظیم می‌کنند. این فاکتورها می‌توانند به صورت فعال‌کننده یا سرکوب‌کننده عمل کنند.

• میکرو RNAها: مولکول‌های RNA کوچک که می‌توانند به mRNAهای خاص متصل شوند و بیان آن‌ها را کاهش دهند.

• پروتئین‌های تنظیمی: این پروتئین‌ها ممکن است از یک ناحیه ژنی تولید شوند و بر روی نواحی دیگر تأثیر بگذارند.
تنظیم بیان ژن یک فرایند پیچیده است که شامل تعاملات بین عناصر cis و trans می‌شود. این تعاملات به سلول‌ها امکان می‌دهد تا پاسخ‌های مناسبی به سیگنال‌های داخلی و خارجی بدهند و در نتیجه عملکردهای مختلف بیولوژیکی را تنظیم کنند.

گرانترین داروهای دنیا. در لیست پیوست 10 داروی گران دنیا را می توانید مشاهده کنید. اکثر این داروها مربوط به داروهای ژن و سلول درمانی هستند

Pipeline of gene expression

#ترانسپوزون‌ها یا عناصر قابل انتقال، قطعاتی از DNA هستند که می‌توانند مکان خود را در ژنوم تغییر دهند. این عناصر به دو کلاس اصلی تقسیم می‌شوند:
@irbioinformatics
کلاس ۱: ترانسپوزون‌های RNA (Retrotransposons)
این نوع ترانسپوزون‌ها از طریق یک واسطه RNA تکثیر و انتقال می‌یابند. فرایند انتقال آن‌ها شامل موارد زیر است:

الف)رونویسی از DNA به RNA: ابتدا DNA ترانسپوزون به RNA رونویسی می‌شود.
ب) برگشت به DNA توسط آنزیم ترانس‌کریپتاز معکوس: RNA تولید شده توسط آنزیم ترانس‌کریپتاز معکوس به DNA تبدیل می‌شود.
پ)ادغام مجدد در ژنوم: این DNA جدید به مکان جدیدی در ژنوم ادغام می‌شود. ترانسپوزون‌های RNA اغلب شامل عناصری مانند LINEs (Long Interspersed Nuclear Elements) و SINEs (Short Interspersed Nuclear Elements) هستند.
کلاس ۲: ترانسپوزون‌های DNA
این نوع ترانسپوزون‌ها مستقیماً از DNA به DNA انتقال می‌یابند و نیازی به واسطه RNA ندارند. فرایند انتقال آن‌ها شامل مراحل زیر است:
@irbioinformatics
الف)برش DNA در مکان اصلی: ابتدا ترانسپوزون توسط آنزیم ترانسپوزاز از مکان اصلی خود بریده می‌شود.
ب)انتقال به مکان جدید: سپس به مکان جدیدی در ژنوم منتقل می‌شود. ترانسپوزون‌های DNA می‌توانند کپی-چسباندن (Copy-and-Paste) یا برش-چسباندن (Cut-and-Paste) باشند. در روش کپی-چسباندن، یک کپی از ترانسپوزون در مکان جدید قرار می‌گیرد، در حالی که نسخه اصلی در جای خود باقی می‌ماند. در روش برش-چسباندن، ترانسپوزون از مکان اصلی برداشته شده و به مکان جدید منتقل می‌شود.

مراحل انجام فرآیند یوبیکویتیناسیون یک پروتئین و تحویل ان به کمپلکس پروتئوزوم برای تخریب پروتئینی