مصطفی جلالی فخر

(آب و نان!)

مصطفی جلالی‌فخر

این تهدید جدی ست که میانگین سنی جمعیت کشور در حال افزایش است و کاهش زاد و ولد می‌تواند در چند دهه‌ی آینده باعث بحران جمعیتی شود؛ افزایش افراد پیر و نیازمند حمایت در کنار کاهش جوانان کارآمد. اما چرا حاکمیت به جای اصلاح زیرساخت‌ها و رفع نگرانی‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره‌ی مردم که باعث اصرار بر پرهیز از فرزندآوری شده، به شیوه‌های مقطعی، بی‌حاصل و گاه اشتباهات مسلمی مانند محدودیت های غربالگری روی آورده است؟! و چرا نمی‌تواند کلان، همه‌جانبه‌گر و مهربان به موضوع نگاه کند؟!
اخیرا بیلبوردهای پرشماری در شهر نصب شده که یک کودک با اخم به والدین خود می‌گوید «من همبازی می‌خوام» و احتمالا نصّاب‌ها متوقع ایجاد تحول ناگهانی به شیوه‌ی مهران مدیری‌اند که ظرف چند ثانیه پس از تکان شدید سرش ایجاد می‌شد. و گمان می‌کنند والدینِ تک‌فرزند، خودشان هیچ وقت به چنین نکته‌ای فکر نکرده‌اند و با دیدن این تبلیغات، ناگهان نادم و پشیمان و منقلب شده و در اسرع وقت بچه‌سازی خواهند کرد. در واقع مخاطب خود را در این حد هیجانی و کم‌تدبیر فرض کرده‌اند که به ده‌ها دلیل مهم و پایدار دیگر برای امتناع‌شان از زاد و ولد نمی‌اندیشند.
به نظر می‌رسد اتاق فکرهایی که طراح چنین ایده‌هایی هستند، چندان حوصله‌‌ی فکر به تاثیر و بازخورد کار خود ندارند یا اصلا برای‌شان اهمیتی ندارد و با توجیه «تاثیر تدریجی کارهای فرهنگی»، بالادستی‌ها را به آینده‌های دور ارجاع می‌دهند و شک ندارند که کسی آن‌ها را بابت مخارج گذشته مواخذه نخواهد کرد. در حالی که تشویق‌های اشتباهی قبلی هم تا به حال نتوانسته اثری بر افزایش زاد و ولد بگذارد و حتی اگر تاثیری هم داشت، نتایج منفی دیگری داشت که موضوع نوشتار دیگری ست.
بیشتر به نظر می‌رسد بودجه کلانی برای چنین کارهایی در دسترس است و مدیران، آن را شبیه سفره دیده‌اند و به دنبال خرج کردنش هستند، حتی اگر فایده‌ای هم برایش متصور نباشد. ياد آن کسی افتادم که در مکانی خشک و بی‌‌آب می‌خواست چاه آب بزند و هر چه مقنی می‌کَند و پایین‌ می‌رفت، بیشتر مطمئن می‌شد که آن‌جا به آب نخواهد نرسید و هشدار داد که این چاه، آب ندارد. جواب شنید که اگر برای من آب ندارد، برای تو نان دارد. و ظاهرا این چاه‌های بی‌آب برای مدیران و دوستان مرتبط، نان‌های خوبی دارد!
Http://www.tgoop.com/jalalifakhr

www.tgoop.com/jalalifakhr/978

2.2K viewsmostafa jalali fakhr, edited  Jan 24, 2024 at 05:40

(آب و نان!)

مصطفی جلالی‌فخر

این تهدید جدی ست که میانگین سنی جمعیت کشور در حال افزایش است و کاهش زاد و ولد می‌تواند در چند دهه‌ی آینده باعث بحران جمعیتی شود؛ افزایش افراد پیر و نیازمند حمایت در کنار کاهش جوانان کارآمد. اما چرا حاکمیت به جای اصلاح زیرساخت‌ها و رفع نگرانی‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره‌ی مردم که باعث اصرار بر پرهیز از فرزندآوری شده، به شیوه‌های مقطعی، بی‌حاصل و گاه اشتباهات مسلمی مانند محدودیت های غربالگری روی آورده است؟! و چرا نمی‌تواند کلان، همه‌جانبه‌گر و مهربان به موضوع نگاه کند؟!
اخیرا بیلبوردهای پرشماری در شهر نصب شده که یک کودک با اخم به والدین خود می‌گوید «من همبازی می‌خوام» و احتمالا نصّاب‌ها متوقع ایجاد تحول ناگهانی به شیوه‌ی مهران مدیری‌اند که ظرف چند ثانیه پس از تکان شدید سرش ایجاد می‌شد. و گمان می‌کنند والدینِ تک‌فرزند، خودشان هیچ وقت به چنین نکته‌ای فکر نکرده‌اند و با دیدن این تبلیغات، ناگهان نادم و پشیمان و منقلب شده و در اسرع وقت بچه‌سازی خواهند کرد. در واقع مخاطب خود را در این حد هیجانی و کم‌تدبیر فرض کرده‌اند که به ده‌ها دلیل مهم و پایدار دیگر برای امتناع‌شان از زاد و ولد نمی‌اندیشند.
به نظر می‌رسد اتاق فکرهایی که طراح چنین ایده‌هایی هستند، چندان حوصله‌‌ی فکر به تاثیر و بازخورد کار خود ندارند یا اصلا برای‌شان اهمیتی ندارد و با توجیه «تاثیر تدریجی کارهای فرهنگی»، بالادستی‌ها را به آینده‌های دور ارجاع می‌دهند و شک ندارند که کسی آن‌ها را بابت مخارج گذشته مواخذه نخواهد کرد. در حالی که تشویق‌های اشتباهی قبلی هم تا به حال نتوانسته اثری بر افزایش زاد و ولد بگذارد و حتی اگر تاثیری هم داشت، نتایج منفی دیگری داشت که موضوع نوشتار دیگری ست.
بیشتر به نظر می‌رسد بودجه کلانی برای چنین کارهایی در دسترس است و مدیران، آن را شبیه سفره دیده‌اند و به دنبال خرج کردنش هستند، حتی اگر فایده‌ای هم برایش متصور نباشد. ياد آن کسی افتادم که در مکانی خشک و بی‌‌آب می‌خواست چاه آب بزند و هر چه مقنی می‌کَند و پایین‌ می‌رفت، بیشتر مطمئن می‌شد که آن‌جا به آب نخواهد نرسید و هشدار داد که این چاه، آب ندارد. جواب شنید که اگر برای من آب ندارد، برای تو نان دارد. و ظاهرا این چاه‌های بی‌آب برای مدیران و دوستان مرتبط، نان‌های خوبی دارد!
Http://www.tgoop.com/jalalifakhr

BY مصطفی جلالی فخر