در Record، به هیچ وابستگی خارجی نیاز ندارید اما به JDK مدرن نیازمندید (۱۶+).
در Lombok، به وابستگی بیلد و معمولاً پلاگین IDE نیاز دارید، اما روی JDKهای قدیمی‌تر نیز کار می‌کند و مجموعه‌ای از قابلیت‌ها (loggerها، builder، wither، constructorها و …) را یکجا می‌دهد.

تفاوت اصلی شماره ۶: سازوکار ساخت شیء

در Record، الگوی ساخت ثابت است و خبری از سازوکار داخلیِ Builder نیست (می‌توانید factory بنویسید، اما «پیش‌ساخته» نیست).
در Lombok، استفاده از @Builder الگوی ساختِ روان و ایمن با پارامترهای زیاد را بسیار ساده می‌کند.

// Lombok Builder – مناسب برای پارامترهای زیاد/اختیاری
UserLombok u = UserLombokBuilder.builder()
    .name("Sara")
    .age(30)
    .build();

نکته تکمیلی: الگوهای رکورد (Record Patterns) و تخریب (Deconstruction)

در نسخه‌های جدید جاوا، امکان الگوی رکورد در switch/instanceof فراهم شده است؛ یعنی می‌توانید مستقیماً اجزای رکورد را «استخراج» کنید. این قابلیت، ماهیت value-based رکوردها را تقویت می‌کند.

static String prettyPrint(Object o) {
    return switch (o) {
        case UserRecord(String n, int a) -> "User(name=%s, age=%d)".formatted(n, a);
        default -> o.toString();
    };
}

جمع‌بندی راهبردی: چه زمانی کدام‌یک؟

وقتی «شیءِ ارزش‌محور/داده‌محور» می‌خواهید که ناپذیرفتار باشد و تضمین‌های سطح‌زبان را ترجیح می‌دهید → از Record استفاده کنید (DTO، Value Object، پیام‌ها، نتایج محاسبات).

وقتی به انعطاف شیء عادی جاوا، سازنده‌های متنوع، Builder، loggerها، یا اجرای روی JDK قدیمی نیاز دارید → از Lombok استفاده کنید (به‌خصوص با @Builder, @Getter/@Setter, @With, @Slf4j).

وقتی می‌خواهید با Lombok هم ناپذیرفتاری داشته باشید → از @Value استفاده کنید یا setter تولید نکنید؛ و مراقب فیلدهای mutable باشید.

وقتی می‌خواهید کلید پایدار برای Map/Set داشته باشید → رکورد یا کلاس immutable انتخاب امن‌تری است.

وقتی در اکوسیستم‌هایی مثل JPA/ORM هستید → نیازمندی‌ها را بررسی کنید؛ رکورد برای موجودیت‌های mutable/مدیریت چرخه عمر اغلب مناسب نیست، اما برای DTOها عالی است.

نمونه‌ی درک‌محور: مقایسه‌ی رفتار در عمل

// تعریف‌ها
@Data
class MoneyLombok { private String currency; private long amount; }

record MoneyRecord(String currency, long amount) { }

public class Compare {
    public static void main(String[] args) {
        // برابری و تغییرپذیری
        MoneyLombok m1 = new MoneyLombok(); m1.setCurrency("USD"); m1.setAmount(100);
        MoneyLombok m2 = new MoneyLombok(); m2.setCurrency("USD"); m2.setAmount(100);
        System.out.println(m1.equals(m2)); // true
        m2.setAmount(200);                 // تغییر وضعیت → برابری دیگر برقرار نیست

        MoneyRecord r1 = new MoneyRecord("USD", 100);
        MoneyRecord r2 = new MoneyRecord("USD", 100);
        System.out.println(r1.equals(r2)); // همواره value-based و پایدار
        // r2.amount = 200; // ناممکن: رکورد ناپذیرفتار است
    }
}

نتیجه نهایی

در مقام معماری، Record «قراردادِ ارزش» را در خود زبان تضمین می‌کند و برای مدل‌های داده‌ای شفاف و پایدار ایده‌آل است. در مقام مهندسی محصول، Lombok «چندکاره» است و برای کاهش کد تکراری در کلاس‌های معمولی و سناریوهای پیچیده (Builder، logging، سازنده‌های گوناگون) بسیار مؤثر است.
در عمل، انتخاب آگاهانه و متناسب با نیاز (immutability، نسخه‌ی JDK، وابستگی‌ها، الگوی ساخت، و الزامات فریمورک) بهترین نتیجه را می‌دهد.

#کاربرـحرفهـای

🆔 @javapro_ir
🆔 @group_javapro