tgoop.com/javapro_ir/4439
Last Update:
ماندگاری داده‌ها در جاوا طی سال‌ها مسیر طولانی و پیشرفته‌ای را طی کرده است. از نوشتن کوئری‌های خام SQL با استفاده از JDBC گرفته تا بهره‌بردن از فریم‌ورک‌های ORM مدرن، هر مرحله باعث ساده‌تر شدن تعامل با پایگاه داده و افزایش بهره‌وری توسعه‌دهندگان شده است.
🔹 ۱۹۹۹ – JDBC
اتصال مستقیم به پایگاه داده با استفاده از یک API سطح پایین. قدرتمند بود، اما نیاز به کدنویسی تکراری و طولانی داشت.
🔹 ۲۰۰۲ – مفهوم ORM
معرفی نگاشت شیء-رابطه (Object-Relational Mapping) برای نگاشت اشیای جاوا به جداول پایگاه داده.
🔹 ۲۰۰۴ – Hibernate
یک تحول بزرگ! Hibernate به پرکاربردترین ابزار ORM تبدیل شد و پیچیدگی‌های JDBC را درونی‌سازی کرد.
🔹 ۲۰۰۶ – JPA (Java Persistence API)
استانداردسازی ORM در قالب یک مشخصه رسمی. سازگاری و یکنواختی ایجاد کرد، اما نیازمند پیاده‌سازی مانند Hibernate بود.
🔹 ۲۰۱۲ – Spring JDBC
فریم‌ورک Spring کار با JDBC را ساده‌تر کرد و حجم کدهای تکراری را کاهش داد.
🔹 امروز – Hibernate همراه با JPA
روش متداول فعلی، استفاده از Hibernate به‌عنوان پیاده‌سازی JPA است که ترکیبی از استاندارد و قدرت را ارائه می‌دهد.
✨ مسیر تحول:
از کدنویسی دستی و پر از SQL ➝ تا ماندگاری داده به‌صورت شی‌ءگرا ➝ تا رسیدن به فریم‌ورک‌های آماده برای مقیاس‌پذیری سازمانی.
⚡️ @javapro_ir✈️ @group_javapro
