☸️کانال علی باباچاهی،شاعرومنتقدمعاصر(شعردروضعیت دیگر)

این «دیگر» معطوف به این حقیقت نیز هست که در عرصه علم نیز قطعیتی وجود ندارد. من اما اجازه ندارم که استخوانهای هایزنبرگ و انیشتین را در گور بلرزانم! این وصف مخاطب شعر در وضعیت دیگر با منتقدی مخفی در این نوع شعر مواجه می شود که اقتدار و آمریت را در شعرهای اجتماعی- سیاسی نیما و در شعرهای عاشقانه شاملو برنمی تابد و آن را از بقایای تفکری می‌داند که از زمان ارسطو به ما رسیده است. «نقد دیگر» از همین منظر احساس می کند که شعر مدرن فارسی را از آغاز تا امروز به خواندنی (مطالعه)ی دیگر نیازی جدی دارد.

۴.افشانش یعنی چه؟
منظورم از افشانش نوعی بذرپاشی است با قدرتی که در دستهای ما تعبیه شده است. بذرپاشی بر قطعاتی از زمین (صفحه کاغذ) که ظاهراً متقارن و موازی نیستند و همچون جزایری پراکنده به نظر می رسند، اما فصل مشترک این قطعات بذری است که بر آنها پاشیده شده است. بنابراین افشانش را معادل گسست کامل اندام های شعر) از یکدیگر نمی‌دانم؛ گرچه نوعی گسست را تداعی می کند. این گسست ظاهری به نوعی پیوست ‍ِ پنهان، نظر دارد بدین معنا که روساخت ظاهرا گسسته شعر، مبتنی بر ژرف ساختی پیوسته اما پنهان است. اما فرم یا «ساختمان»
آن گونه که مد نظر نیماست در شعر افشانشي نقش چندانی ندارد. شاملو کوشید افشانش ِ شعر حافظ را به نوعی انسجام فرموله شده برساند. شد یا که نشد؟ حال آن که افشانش از خصلت‌های محوری غزل های حافظ شمرده می شود.
شعر افشانشی در حالی که شعری غیر منتظره است از طرفی به جابجایی زمان ها، مکان ها و صحنه ها نظر دارد در عین حال به روابط بینا متنی یعنی گفتمان با سنت های شعری، فرهنگ عامه، ضرب المثل ها و حکایات نهادینه شده در اذهان مردم علاقه مند است. چنین شعری غیر نخبه گرا هم خوانده می شود. بنابراین شعر افشانشی زیر مجموعه شعر در وضعیت دیگر است و توضیح دهنده آن! با این همه معتقدم که این توضیحات بدان معنا نیست که نسل جوان از زیر بار آموختن و اندوختن فرم در آغاز شعر و شاعری سر باز زنند. اول فرم و ساختمان، بعد تمرین شعر افشانشی که اصلا کار ساده ای نیست.اگر تأکید نیما بر شعر ساختمانی به ثمر نمی نشست، شعر افشانشی فاقد معنا و موضوعیت بود.
اگر چه بیش از این نیز به نحوی گفته ام عنصر طنز در این شعر معانی ثابت و مقتدر را به بازی می گیرد و این بازی ربطی به صنعتگری ندارد. این طنز، قدرت محوری (دانشی که اعمال قدرت می کند) و ساده لوحی و سعادت باوری را به ریشخند می گیرد و از همین منظر جزم اندیشی ونخبه گرایی بخشی از شعر مدرن را.'
_______
۱-سخنرانی علی باباچاهی در کانون ادبی سرچشمه کرمان موخره کتاب هوش حواس گل شبو برای من کافیست

پایان

____



🅱🅰🅱🅰
@kanale_alibabachahi
#کانال_علی_باباچاهی

www.tgoop.com/kanale_alibabachahi/6094

230 viewsع. سلیمانی(نویسنده،منتقد وشاعرph.dادبیات), edited  Nov 10 at 14:39

این «دیگر» معطوف به این حقیقت نیز هست که در عرصه علم نیز قطعیتی وجود ندارد. من اما اجازه ندارم که استخوانهای هایزنبرگ و انیشتین را در گور بلرزانم! این وصف مخاطب شعر در وضعیت دیگر با منتقدی مخفی در این نوع شعر مواجه می شود که اقتدار و آمریت را در شعرهای اجتماعی- سیاسی نیما و در شعرهای عاشقانه شاملو برنمی تابد و آن را از بقایای تفکری می‌داند که از زمان ارسطو به ما رسیده است. «نقد دیگر» از همین منظر احساس می کند که شعر مدرن فارسی را از آغاز تا امروز به خواندنی (مطالعه)ی دیگر نیازی جدی دارد.

۴.افشانش یعنی چه؟
منظورم از افشانش نوعی بذرپاشی است با قدرتی که در دستهای ما تعبیه شده است. بذرپاشی بر قطعاتی از زمین (صفحه کاغذ) که ظاهراً متقارن و موازی نیستند و همچون جزایری پراکنده به نظر می رسند، اما فصل مشترک این قطعات بذری است که بر آنها پاشیده شده است. بنابراین افشانش را معادل گسست کامل اندام های شعر) از یکدیگر نمی‌دانم؛ گرچه نوعی گسست را تداعی می کند. این گسست ظاهری به نوعی پیوست ‍ِ پنهان، نظر دارد بدین معنا که روساخت ظاهرا گسسته شعر، مبتنی بر ژرف ساختی پیوسته اما پنهان است. اما فرم یا «ساختمان»
آن گونه که مد نظر نیماست در شعر افشانشي نقش چندانی ندارد. شاملو کوشید افشانش ِ شعر حافظ را به نوعی انسجام فرموله شده برساند. شد یا که نشد؟ حال آن که افشانش از خصلت‌های محوری غزل های حافظ شمرده می شود.
شعر افشانشی در حالی که شعری غیر منتظره است از طرفی به جابجایی زمان ها، مکان ها و صحنه ها نظر دارد در عین حال به روابط بینا متنی یعنی گفتمان با سنت های شعری، فرهنگ عامه، ضرب المثل ها و حکایات نهادینه شده در اذهان مردم علاقه مند است. چنین شعری غیر نخبه گرا هم خوانده می شود. بنابراین شعر افشانشی زیر مجموعه شعر در وضعیت دیگر است و توضیح دهنده آن! با این همه معتقدم که این توضیحات بدان معنا نیست که نسل جوان از زیر بار آموختن و اندوختن فرم در آغاز شعر و شاعری سر باز زنند. اول فرم و ساختمان، بعد تمرین شعر افشانشی که اصلا کار ساده ای نیست.اگر تأکید نیما بر شعر ساختمانی به ثمر نمی نشست، شعر افشانشی فاقد معنا و موضوعیت بود.
اگر چه بیش از این نیز به نحوی گفته ام عنصر طنز در این شعر معانی ثابت و مقتدر را به بازی می گیرد و این بازی ربطی به صنعتگری ندارد. این طنز، قدرت محوری (دانشی که اعمال قدرت می کند) و ساده لوحی و سعادت باوری را به ریشخند می گیرد و از همین منظر جزم اندیشی ونخبه گرایی بخشی از شعر مدرن را.'
_______
۱-سخنرانی علی باباچاهی در کانون ادبی سرچشمه کرمان موخره کتاب هوش حواس گل شبو برای من کافیست

پایان

____



🅱🅰🅱🅰
@kanale_alibabachahi
#کانال_علی_باباچاهی

BY ☸️کانال علی باباچاهی،شاعرومنتقدمعاصر(شعردروضعیت دیگر)