Karkhoone | کارخانه | کارخونه

بر من ببخشایید، بلد نیستم حرف‌های قشنگ مجلس‌پسند بزنم؛ چوب واقعیت اگر ما را ادب نکند، هیچ چیز ادبمان نخواهد کرد:

تا اطلاع ثانوی، جمهوری اسلامی تنها گزینه حکومت در ایران است!
دنیا به هیچ وجه با «بازنده» یا گروهی که بیشترین احتمال باخت را در میدان دارد، نمی‌بندد!
برای دنیا به ویژه غرب، دو چیز در اولویت است؛ نخست امنیت در ایران و تبدیل نشدنش به یک افغانستان یا عراق دیگر و دوم، منافع ملی خودش!
قصه‌های حقوق بشر و این جفنگیات را فراموش کنید، اینها به درد سمینار سمینهار می‌خورد و فاند گرفتن باندهای علاف در غرب! دولت‌های غربی هم بدشان نمی‌آید با خرج چند میلیون دلار بیشتر و چپاندنش در حلق گروهای علاف بیکاره مفت‌خور، ژست حقوق بشری بگیرند که «آی یکی ما رو بگیره»!
در کف میدان، گزینه قابلی فعلا در دسترس نیست. قدرت نه خاله‌بازی است نه جای گفتن حرف‌های قشنگ که به درد اورگاسم بعد از خودارضایی می‌خورند! با حرف قشنگ زدن اگر قاب سیاست و قدرت تغییر می‌کرد که اسمش «بازی قدرت» نبود، اسمش «بازی تاج و تخت» نبود، همان خاله‌بازی بود و شب شعر و حرافی بعد از مستی عرق سگی و دود تریاک و کافیین قهوه تلخ!

حداقل یک میلیون نفر در ساحت جمهوری اسلامی می‌زیند که به شکل «تام» حیات و مماتشان وابسته به وجود جمهوری اسلامی است حالا با حجاب اجباری یا بدون آن!
این یک میلیون نفر فردای بعد از جمهوری اسلامی حتی یک سوراخ موش هم ندارند که قایم شوند. شاه فقید را به یاد آوردید که چگونه وقتی از اسب افتاد، گرداگرد گیتی حتی آنها که دست عسلی‌اش تا مرفق در دهانشان بود هم به او پشت کردند و راهش ندادند، حتی برای درمان!
این جماعت ۴۵ سال برای چنین روزی پول و امکانات و آدم و تجهیزات جمع کرده‌اند. با لشکر یک میلیونی از آدم‌هایی طرفیم که تا لحظه آخر خواهند جنگید چه اگر شکست بخورند سرنوشت بس تلخ‌تری از مرگ در میدان جنگ، انتظارشان را می‌کشد!
آنها هرچه هم در حکومت‌های فعلی دنیا آدم خریده باشند، به محض افتادن از اسب، کارشان تمام است!
پیشتر گفته شد که یک ماراتن سخت نفس‌گیر پیش روی ماست در مواجهه با جمهوری اسلامی. فانتزی زن، زندگی، آزادی اما خلسه‌آورتر از آن بود که اکثریت بخواهند زمین سخت واقعیت را باور کنند. جمهوری اسلامی نه چندان دور، حجاب را واخواهد نهاد اما نه به آسانی که زهرچشم بگیرد از جماعت و امتیاز ستاند از مردم به ویژه زنان با گرفتن انرژی بسیار از آنان که دیگر هوس بیشتر از آن نکنند!
دنیا اما تا وقتی چهره کومله و حدکا و کمونیست‌های ورشکسته منقلی دهه ۶۰ میلادی را در ویترین ایران آینده می‌بیند، با جمهوری اسلامی نرد عشق خواهد باخت! آنها خیلی خوب می‌دانند این جماعت توان اینکه یک هفته ایران را اداره کنند، ندارند!
برای اداره ایران آینده، قدرت جایگزین باید از روی نعش بخش بزرگی از این یک میلیون نفر عبور کند، هیچ کس را یارای این کار نیست! هیچ کس حاضر نیست این ننگ ابدی تاریخ را به نام خود ثبت کند حتی اگر بتواند، که نداریم چنین نیرویی!
نشاندن این یک میلیون نفر سر جایش و آرام کردن ایران بعد از جمهوری اسلامی، نیازمند یک ارتش منسجم، باانگیزه و توانمند است! کدام گروه را سراغ دارید که بتواند چنین نیرویی را گرد خود آورد!؟

سینه‌های فراخ و گردن‌های بلورین سلیبریتی‌ها، روی فرش قرمز را جدی نگیرید، آنها کاسب‌هایی هستند برای دیده شدن!
کار قدرت با ممه و لنگ و پاچه، سامان نمی‌باید، گرز گاوسر می‌خواهد و رستم دستان!

✅ @karkhone

www.tgoop.com/karkhone/9793

3.1K viewsFeb 25, 2024 at 20:05

بر من ببخشایید، بلد نیستم حرف‌های قشنگ مجلس‌پسند بزنم؛ چوب واقعیت اگر ما را ادب نکند، هیچ چیز ادبمان نخواهد کرد:

تا اطلاع ثانوی، جمهوری اسلامی تنها گزینه حکومت در ایران است!
دنیا به هیچ وجه با «بازنده» یا گروهی که بیشترین احتمال باخت را در میدان دارد، نمی‌بندد!
برای دنیا به ویژه غرب، دو چیز در اولویت است؛ نخست امنیت در ایران و تبدیل نشدنش به یک افغانستان یا عراق دیگر و دوم، منافع ملی خودش!
قصه‌های حقوق بشر و این جفنگیات را فراموش کنید، اینها به درد سمینار سمینهار می‌خورد و فاند گرفتن باندهای علاف در غرب! دولت‌های غربی هم بدشان نمی‌آید با خرج چند میلیون دلار بیشتر و چپاندنش در حلق گروهای علاف بیکاره مفت‌خور، ژست حقوق بشری بگیرند که «آی یکی ما رو بگیره»!
در کف میدان، گزینه قابلی فعلا در دسترس نیست. قدرت نه خاله‌بازی است نه جای گفتن حرف‌های قشنگ که به درد اورگاسم بعد از خودارضایی می‌خورند! با حرف قشنگ زدن اگر قاب سیاست و قدرت تغییر می‌کرد که اسمش «بازی قدرت» نبود، اسمش «بازی تاج و تخت» نبود، همان خاله‌بازی بود و شب شعر و حرافی بعد از مستی عرق سگی و دود تریاک و کافیین قهوه تلخ!

حداقل یک میلیون نفر در ساحت جمهوری اسلامی می‌زیند که به شکل «تام» حیات و مماتشان وابسته به وجود جمهوری اسلامی است حالا با حجاب اجباری یا بدون آن!
این یک میلیون نفر فردای بعد از جمهوری اسلامی حتی یک سوراخ موش هم ندارند که قایم شوند. شاه فقید را به یاد آوردید که چگونه وقتی از اسب افتاد، گرداگرد گیتی حتی آنها که دست عسلی‌اش تا مرفق در دهانشان بود هم به او پشت کردند و راهش ندادند، حتی برای درمان!
این جماعت ۴۵ سال برای چنین روزی پول و امکانات و آدم و تجهیزات جمع کرده‌اند. با لشکر یک میلیونی از آدم‌هایی طرفیم که تا لحظه آخر خواهند جنگید چه اگر شکست بخورند سرنوشت بس تلخ‌تری از مرگ در میدان جنگ، انتظارشان را می‌کشد!
آنها هرچه هم در حکومت‌های فعلی دنیا آدم خریده باشند، به محض افتادن از اسب، کارشان تمام است!
پیشتر گفته شد که یک ماراتن سخت نفس‌گیر پیش روی ماست در مواجهه با جمهوری اسلامی. فانتزی زن، زندگی، آزادی اما خلسه‌آورتر از آن بود که اکثریت بخواهند زمین سخت واقعیت را باور کنند. جمهوری اسلامی نه چندان دور، حجاب را واخواهد نهاد اما نه به آسانی که زهرچشم بگیرد از جماعت و امتیاز ستاند از مردم به ویژه زنان با گرفتن انرژی بسیار از آنان که دیگر هوس بیشتر از آن نکنند!
دنیا اما تا وقتی چهره کومله و حدکا و کمونیست‌های ورشکسته منقلی دهه ۶۰ میلادی را در ویترین ایران آینده می‌بیند، با جمهوری اسلامی نرد عشق خواهد باخت! آنها خیلی خوب می‌دانند این جماعت توان اینکه یک هفته ایران را اداره کنند، ندارند!
برای اداره ایران آینده، قدرت جایگزین باید از روی نعش بخش بزرگی از این یک میلیون نفر عبور کند، هیچ کس را یارای این کار نیست! هیچ کس حاضر نیست این ننگ ابدی تاریخ را به نام خود ثبت کند حتی اگر بتواند، که نداریم چنین نیرویی!
نشاندن این یک میلیون نفر سر جایش و آرام کردن ایران بعد از جمهوری اسلامی، نیازمند یک ارتش منسجم، باانگیزه و توانمند است! کدام گروه را سراغ دارید که بتواند چنین نیرویی را گرد خود آورد!؟

سینه‌های فراخ و گردن‌های بلورین سلیبریتی‌ها، روی فرش قرمز را جدی نگیرید، آنها کاسب‌هایی هستند برای دیده شدن!
کار قدرت با ممه و لنگ و پاچه، سامان نمی‌باید، گرز گاوسر می‌خواهد و رستم دستان!

✅ @karkhone

BY Karkhoone | کارخانه | کارخونه