🔹️ به اطلاع اعضای محترم و علاقمندان می‌رساند، نشست گروه فولکلور خانه فرهنگ، امروز (دوشنبه ۱ مرداد) برگزار نمی‌شود.
@kfgil

▫️به گزارش گروه شعر فارسی خانه‌ی فرهنگ گیلان؛ دومین نشست از سلسله نشست‌های «شب‌های شعر جهان»، عصر یکشنبه ۳۱ تیر با حضور جمعی از هنرمندان و هنردوستان در هوای گرم و تابستانی خانه‌ی فرهنگ گیلان برگزار شد. در ابتدای نشست، حامد بشارتی  شاعر و عضو هیات اجرایی گروه شعر خانه فرهنگ گیلان به‌عنوان مجری نشست، بخشی از کتاب «عکسی از یازده سپتامبر» اثر ویسواوا شیمبورسکا به ترجمه‌ی ایونا نویسکا را برای حاضران قرائت کرد و سپس سخنرانی تصویری ایونا نویسکا، مترجم و ایران‌شناس لهستانی به زبان فارسی برای حاضران در نشست پخش شد.
ایونا نویسکا در ابتدای سخنان خود بیان داشت که ویسواوا شیمبورسکا می‌نویسد: «به روش گذشته‌گرا معتقدم که خواندن کتاب زیباترین بازی است که بشر تا به حال اختراع کرده است. انسان بازیگوش کتاب به دست آزاد است و تنها مطیع کنجکاوی خود. به خود اجازه می‌دهد هم کتاب‌های عاقلانه‌ای را بخواند که به او دانش می‌بخشد و هم کتاب‌های احمقانه‌؛ بنابراین او هم می‌تواند به سخنان میشل دو مونتنی -فیلسوف دوره رنسانس- گوش دهد و یا در دوران مزوزوئیک - یکی از سه دوران در ابردوران پیدازیستی است که مابین دوران‌های دیرینه‌زیستی و نوزیستی قرار دارد - شیرجه بزند و این امکان را در هیچ بازی دیگر نتوان یافت.»
این ایران‌شناس لهستانی سپس بیان داشت که شیمبورسکا در سال ۱۹۶۷ خوانندگان را به سفر جالب و طولانی‌ای دعوت کردند. «شروع کردند به نوشتن ستونی در مجله‌ای به نام کتاب‌های فوق برنامه و اختیاری و این پاورقی بیست و شش سال ادامه یافت و در مجموع ۵۶۲ پاورقی نوشتند. گلچین اینها هم به‌صورت کتاب چاپ می‌شد.»
سپس این مترجم افزود در سال ۲۰۱۵، سه سال بعد از فوت ایشان، همه‌ی پاورقی‌ها منتشر شد. «این پاورقی‌ها به ما این امکان را می‌دهد در دنیای فکری این شاعر شیرجه بزنیم و با آن آشنایی پیدا کنیم. همچنین موضوع جالبی است که دریابیم چه کتاب‌هایی می‌خواندند و در اشعارشان هم به چه موضوعاتی اشاره می‌کردند.»
سپس نویسکا افزود که شیمبورسکا در اوایل جوانی خود اشعاری قافیه‌دار می‌نوشت و سپس به سمت اشعار آزاد یا نو گِروید. «ما با همین اشعار نو است که ایشان را می‌شناسیم و به همین دلیل جایزه‌ی نوبل دریافت کردند.»
سپس از دکتر «زهرا حیدری»، دیگر سخنران جلسه دعوت به عمل آوردند تا پیرامون جهان شعری و شاعری شیمبورسکا به ایراد سخنرانی بپردازد. حیدری در ابتدای سخنان خود نوشته‌ای در باب مقوله‌ی «نفرت» قرائت کرد. او سپس افزود که شیمبورسکا از مطلق‌اندیشی بیزار و فردی کاملاً نسبی‌گرا بود. «او در ۱۹۲۳ به دنیا آمد و بعد از ۸۹ سال زندگی در سال ۲۰۱۲ چشم از جهان فروبست. او در سال ۱۹۹۶ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل شد و همچنین چهارمین شاعر لهستانی است که برنده‌ی این جایزه شده.» این منتقد سپس بیان داشت که شصت سال ابتدایی زندگی شیمبورسکا، بحرانی‌ترین دوران لهستان بود و قطعاً این موضوع بر روش فکری او تأثیر به‌سزایی داشت. «لهستان به مدت صد و بیست و سه سال اصلاً روی نقشه نبود. دو جنگ‌جهانی تأثیر بسیاری روی این شاعر گذاشتند. شاعران تصمیم گرفتند به جای مبارزه، جنگ فرهنگی راه بیندازند و مدارس زیرزمینی ایجاد کردند و به همین دلیل بعد از جنگ جهانی دوم می‌بینیم که شاعران و فیلمسازان بسیار خوبی ظهور می‌کنند.» حیدری سپس افزود که فاصله‌ی بین پایان جنگ‌جهانی اول و شروع جنگ جهانی دوم، برای لهستان دوره‌ی بازسازی است و در همین برهه است که او متولد می‌شود و در ۱۶ سالگی‌اش، جنگ‌جهانی دوم شروع می‌شود. «دوباره لهستان از نقشه محو می‌شود و دولتی در بریتانیا تشکیل می‌دهند به نام دولت در تبعید. باز هم به متفقین می‌پیوندند. ورشو با خاک یکسان می‌شود.» سپس به بحث پناهنده‌ها پرداختند و افزودند که به اقصی نقاط جهان، علی‌الخصوص ایران فرستاده می‌شوند و شیمبورسکا شاهد تمام اینها بود. «در ۱۹۸۰ است که اوضاع در لهستان بر وفق مراد می‌شود. در این دوره شیمبورسکا شصت ساله است و جهش خوبی را در پیشرفت‌های فرهنگی آنجا شاهد هستیم.» حیدری سپس بیان داشت که در ۱۹۴۵ اولین شعر او منتشر می‌شود و در ۱۹۵۱ اولین کتاب او به نام «برای اینست که زنده‌ایم.» بیست و یک عنوان کتاب دارد و هشت تا از آن‌ها به فارسی ترجمه شده‌اند. شش تا از اینها در دهه‌ی ۹۰ ترجمه شده‌اند. در روزنامه‌های مختلف هم اشعاری از او را شاهد هستیم.
این منتقد سپس با اشاره به یکی از مصاحبه‌های شیمبورسکا بیان داشت که او گفته من مدام در حال مبارزه با خود هستم تا به دسته‌ی شاعران بد ملحق نشوم. آن‌هایی که شعرشان پر از کلمه است. در بیشتر مصاحبه‌ها و اشعارش از «نمی‌دانم» استفاده کرده است و همین باعث شده به نهادزدایی بیندیشم. بیشترین خرابکاری‌ها و افتضاح‌های بشری توسط افرادی ایجاد می‌شود که می‌گویند می‌دانم.

«زمان زیاد و تأمل طولانی نیاز است تا کسی بتواند به خودش جرأت بدهد و بگوید می‌دانم و یا اینکه درباره‌ی کس ی یا چیزی قضاوت کند. او از افراد تندرو و متجاوز می‌ترسید. از افرادی که هیچگاه به خودشان شک نمی‌کنند. این انزجارها کاملاً در اشعار او مشخص است و بنابراین همیشه اشعارش از جزمی‌گرایی پرهیز می‌کنند و به نسبی‌گرایی متمایلند.»
این منتقد سپس افزود شگردهایی که شیمبورسکا در مسیر نسبی‌گرایی از آن‌ها استفاده کرده را سازوکارهای نسبی‌سازی می‌نامد. این اصطلاح از پیتر برگر است. «نسبی‌سازی فرایندی است که در آن جایگاه امر مطلق تضعیف می‌شود. حتی در برخی موارد امر مطلق نابود می‌شود. ما گزاره‌های قطعی داریم که جواب ما در مقابل‌شان این است: البته، این گزاره‌های مطلقْ شبیه جهان مسلم آلفرد شوتس پدیدارشناس است. مجموعه تعریف‌هایی هستند که توسط افراد آن جامعه هیچگاه مورد تردید قرار نمی‌گیرند، زیرا تعریف‌های از پیش آماده هستند. زیرا جامعه این تعاریف را در افراد نهادینه کرده است.» این منتقد سپس به چالش کشیدن امر بدیهی را نخستین گام در راستای نسبی‌سازی دانست. «به مخاطب می‌گوییم که تردید کند؛ به او پیشنهادهایی می‌دهیم؛ تا او به گفتگو بنشیند و در این مسیر، با آلایش شناختی روبه‌رو می‌شود. عنصر جدیدی وارد می‌شود و نظم فکری ما را به هم می‌ریزد. وقتی آلایش شناختی اتفاق می‌افتد، امر بدیهی متزلزل می‌شود و نتیجه‌اش می‌شود نهادزدایی.» شاید دین‌های التقاطی محصول آلایش شناختی باشند. «مدرنیته با تبلیغ و فرایند عادی‌سازی، به افکار ما جهت می‌دهد و بنابراین ما توهم آزادی عمل پیدا می‌کنیم.»
سپس این منتقد به جهان شعری شیمبورسکا پرداخت و به شگردهای او، وارونه‌نمایی و پایان‌بندی‌های شگفت اشاره کرد و افزود: «یا همه چیز را یک دفعه نقض می‌کند و یا تکانی به شما می‌دهد که دوست دارید دوباره آن اشعار را بخوانید و بنابراین اطناب بعضی از آن‌ها برای شما ملال‌آور نمی‌شود. جهان مدرن و نمایشی، بسیار از شگرد وارونه‌نمایی استفاده می‌کند و از مکانیسم عادی‌سازی بهره می‌برد. شیمبورسکا می‌خواهد به جامعه‌ی سرکوبگر طعنه بزند که ما را به سمت زندگی‌ای منفعلانه هدایت می‌کند.»
@kfgil
🔻🔻🔻

🔰 اطلاعیه

با درود
به اطلاع اعضای محترم خانه‌ی فرهنگ گیلان می‌رساند که جلسه‌ی یک‌شنبه ۷ مرداد‌ماه گروه شعر فارسی و دوشنبه ۸ مردادماه، گروه شعر گیلکی به دلیل تعمیرات در خانه فرهنگ تعطیل است.

با سپاس
هیأت مدیره خانه‌ی فرهنگ گیلان

@kfgil

گروه شعر فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان
🔹شعرخوانی و نقد شعر
🔸یکشنبه | ۱۴ مرداد ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷:۳۰

🔹️دریافت و روخوانی ترانه

🔸️علی صدوقی

🔹️دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ |  ساعت ۱۷:۳۰

▫️در این نشستِ کارگاهی به بررسی روخوانی هنرجویان از دیدگاه ادبیات، موسیقی و فن بیان پرداخته خواهد شد.
درونمایه این نشست برای هنرجویان آواز، گویندگی و موزیسین‌هایی که به متن می‌پردازند، مناسب است.
از هنرجویان گرامی درخواست می‌شود، برای حضور پویا در این کارگاه، ترانه‌ها و نوشته‌های مورد نظر خود را به‌همراه داشته باشند.

📌 حضور در این نشست برای علاقمندان آزاد است‌.
@kfgil

خانه فرهنگ گیلان برگزار می‌کند:
#درس‌گفتارهای_تاریخ_هنر

🔹 محسن نعمت‌خواه

🔸 تجزیه و تحلیل آثار نقاشان بزرگ

📌 شروع دوره:  ۲۳ مرداد ۱۴۰۳

برای دریافت اطلاعات بیشتر و ثبت‌نام با ما در تماس باشید:
❕Telegram: @a_yazdaani
❗️Instagram: instagram.com/khane.farhang.gilan

@kfgil

گروه داستان فارسی خانه‌ فرهنگ گیلان:
🔹داستان‌خوانی و نقد
🔸سه‌شنبه|  ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ |ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

نوروز بل ۱۵۹۸ شمه‌را مبارک.
🍀🍀🍀

آیین تحویل سال نو گیلان باستان
(دیلمی/ گیلکی) بر همه گیلانیان و ایرانیان مبارک.

درگذشت محمد حسن جهری
 شاعر و نویسنده گیلانی
▪️▪️▪️

محمد حسن جهری شاعر و نویسنده گیلانی (متولد ۱۵ آذر  ۱۳۱۴ خمام) سحرگاه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ بر اثر  سکته مغزی در شهر زادگاهی خود خمام درگذشت. زنده‌یاد جهری صاحب چندین اثر در حوزه شعر و داستان به فارسی و گیلکی بود. او را می‌توان یکی از پیشکسوتان داستان‌نویسی در گیلان قلمداد کرد. مجموعه شعر گیلکی" مرا دوخان" و مجموعه‌داستان گیلکی" بنفشه گول" از آثار  به جامانده اوست.

درگذشت این هنرمند فرهیخته و عضو گروه داستان گیلکی خانه فرهنگ گیلان را به خانواده محترم جهری و به اهالی فرهنگ و ادب گیلان تسلیت می‌گوییم.

خانه فرهنگ گیلان
@kfgil

گروه شعر گیلکی خانه فرهنگ گیلان:
رونمایی مجموعه شعر گیلکی

🔹️تومام وارشا بُودُووَستم
(تمام باران را دویدم)

🔸 محمد امین برزگر

🔹سخنران‌ها:
پیمان نوری
عباس گلستانی

دوشنبه | ۲۲ مرداد ۱۴۰۳ | ساعت ۱۷:۳۰

@kfgil

گروه تجسمی خانه فرهنگ گیلان:

🔹️ نیمه‌شب در بیشه ساحران آش می‌پزند

🔹 نمایشگاه آثار چاپ دستی و طراحی علی عباسی

🔸️گشایش: ۲۶ مرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ تا ۲۰
🔸️ بازدید: ۲۷ مرداد تا ۱ شهریور  ۱۴۰۳
     ساعات:  ۱۰ تا ۱۳ |  ۱۷ تا ۲۰
🔸️گالری خانه فرهنگ گیلان

@kfgil

گروه عکس خانه فرهنگ گیلان:

🔹 رویداد جهان عکس، جهان عکاس (۱)

🔸️عکاس: افشین میرزایی

🔸️به روایت: حامد اریب

🔹️ چهارشنبه | ۲۴ مرداد ۱۴۰۳ | ساعت ۱۸

@kfgil

گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:

نقد و بررسی کتاب

🔸 رخداد فهم: شرحی بر کارنامه‌‌ی شاعران معاصر هرمسی ایران

🔹 مازیار چابک

🔹 منتقدین: دکتر علیرضا نیکویی | دکتر سینا جهاندیده

🔹 دبیر نشست: دکتر فرزاد بالو

🔸 پنج‌شنبه |  ۲۵ مرداد ۱۴۰۳ | ساعت  ۱۷:۳۰

@kfgil

گروه شعر فارسی خانه فرهنگ گیلان:

نقد و بررسی مجموعه شعر

🔸 بداهه ماه و دریا

🔹 محمد اسماعیل حبیبی

🔹 منتقدین: دکتر رحمان کاظمی | ستار جانعلی‌پور

🔸 یکشنبه |  ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ | ساعت  ۱۷:۳۰

@kfgil

▪️با خبر شدیم هنرمند ارجمند علی مطلبی عضو محترم خانه‌ی فرهنگ گیلان به دیار باقی شتافت.
خانه‌ی فرهنگ گیلان فقدان این هنرمند فقید را به خانواده، جامعه‌ی فرهنگ و هنر تسلیت می‌گوید.

شایان ذکر است: علی مطلبی نویدهی ( متولد ۱۳۳۷ کوچصفهان) صبح روز جمعه ۲۶ مرداد بعد از تحمل یک دوره سخت بیماری درگذشت. مطلبی،علاوه بر نویسندگی تجربه بازیگری و تئاتر را نیز داشت. تهیه کنندگی و برنامه نویسی مستندهای اجتماعی را در تلویزیون گیلان با ساختن فیلم های کوتاه در کارنامه هنری خود داشت.
@kfgil

▫️به گزارش گروه شعر گیلکی، عصر روز دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۴۰۳ مراسم رونمایی از کتاب "تومام وارشا بودووَستم" شامل مجموعه اشعار گیلکی آقای محمد امین‌ برزگر در خانه‌ی فرهنگ گیلان برگزار شد.
این جلسه با حضور اهالی فرهنگ و ادب و علاقه‌مندان به ادبیات گیلکی و با اجرای شهرام دفاعی به نمایندگی از هیئت اجرایی شعر گیلکی خانه فرهنگ انجام شد.
در این جلسه ابتدا مجری برنامه ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در جلسه، برگزاری آئین رونمایی و نقد و بررسی آثار شاعران را یکی از برنامه‌های اساسی گروه شعر گیلکی خانه فرهنگ دانست که با حمایت و رویکرد مثبت خانه فرهنگ و هیئت مدیره خانه بطور مستمر انجام می‌گیرد.
مجری پس از معرفی کتاب حاضر و بیوگرافی کوتاهی از زندگی شاعر، ابتدا از آقای امین‌ برزگر خواستند تا چند شعر از کتاب خود را برای حاضرین بخواند. سپس آقای عباس گلستانی بعنوان سخنران اول پشت تریبون آمدند و سخنان خود را چنین آغاز نمودند:
مدرنیسم در شعر امروز را نباید با تولید تصنعِ غیر هنری، یک‌سان فرض کرد. به دلیل اینکه عده‌ای از تریستان تزاراهای وطنی و بومیِ ما با سنجاق کردن عنوان‌های مختلف به شعر خود که از تصنع فراوان رنج می‌برند و از آن تحت عنوان شعر مدرن هم نام می‌برند، مردم را از هرچه شعرِ امروز فراری می‌دهند. پیچیدگی باید از ذات شعر تولید گردد و منطق حضور آن، ظرفیت استاتیک و زیباشناسی شعر را بالا ببرد‌ مثل این شعر از یدالله رویایی با پیچیدگی ذاتیِ شعر و توان بالایی از استاتیک که می‌گوید:
با تو/بهار دیوانه‌ای‌ست/که از درخت بالا می‌رود (از لبریخته‌ها‌ص۴۵)
شعر مدرن را شاعر مدرن می‌گوید، باید روشن شود که شاعر مدرن چه کسی است که اتفاقا دکتر رضا براهِنی در مقاله‌ای در مجله‌ی شماره‌ای ۴۸ دنیای سخن می‌گوید: «بیان اضطرارها، دردها، و غم‌هاو شادی‌های هستیِ امروز انسان، نیازمند رویارویی فرد هنرمند با این عناصر هستی است. شاعر باید رمز و راز جهان هستی را بشناسد.
کتاب «تومام وارشا بودووستم» مجموعه شعری‌ است از شاعر توانمند آقای امین برزگر. شعرها از طبیعت تا اجتماع، از عشق و مضامین متنوع را شامل می‌شود. شعرها به گونه‌ای هستند که تخیل سیال در آنها، محصول رابطه‌ی طبیعیِ شاعر با شعر و مضامین آنها هستند. به عبارتی، رابطه‌ای که شاعر با مضمون شعر دارد در تولید فضای شعر مؤثر واقع می‌شود و این فضای تولید شده نیز اثر می‌گذارد در انتخاب کلمات برای چگونه سرودن. و اگر در این فاصله، شاعر مدرن فکر کند، شعر او نیز شعر مدرن خواهد بود و به کلماتِ هر چند کهنه، روحی تازه خواهد بخشید.
ای دس نرخه/ای دس/گاهواره اشانی/زیمینا دپرکانه/تی صدا
ترجمه: با یک دست خمره‌ی کره گیری/با دست دیگر/گهواره را تکان می‌دهی/صدایت/زمین را می‌لرزاند
این سروده از نوع شعر مدرن است. زیرا شعر وقتی مدرن است که محتوای آن اولا حاویِ نقد باشد و ثانیا بنیان سُرایش شعر بر پایه‌ی وضعیت در شرایط همزمانی باشد.
فضای شعر فضایی روستایی‌ است، ابزار مستقر در شعر مثل نرخه و گاواره  روستایی‌ست و تولید زن روستایی هم مثل کره از نوع تولید محلی و روستایی‌ست. پس بسیار راحت به زعم عده‌ای می‌توان گفت این شعر نمی‌تواند مدرن باشد، چون همه چیزش روستایی است. یعنی حرفی گفته می‌شود که فاقد هر نوع استدلال است. مگر ما جایی شنیده یا خوانده‌ایم که فقط شعر شهری لیاقت و شایستگی شعر مدرن بودن دارد؟! اینها فراموش می‌کنند آنچه که شعر را شعر مدرن می‌سازد، جغرافیای شهر یا روستا نیست، جهان‌بینی شاعر است که شعر مدرن تولید می‌کند نه شاعر شهری.
گلستانی در ادامه با خواندن چند شعر از کتاب و ترجمه‌ی فارسی آن، به صورت مشروح اشعار را مورد نقد و بررسی قرار داد. در ادامه آقای پیمان نوری به عنوان دومین سخنران پشت تریبون قرار گرفتند، ایشان گفتند:
بی‌شک تولد هر کتابی درحوزه زبان گیلکی می‌تواند نویدبخش این مسئله‌ی بزرگ و حیاتی باشد که زبان گیلکی توانایی  و پتانسیل لازم  برای ادامه حیات و زیست و تحول و دگردیسی در عرصه های  مختلف سیاسی اجتمایی و ادبی را دارا می‌باشد
در واکاوی و کالبدشکافی جهان شعری امین برزگر در مجموعه "تومام وارشا بودووستم" به گستره‌ای سرشار از زیبایی
و شكوهمندی می‌رسیم که این دستاوردهای بزرگ حاصل نگاه ونگره‌ای نو و بدیع به جهان ‌پیرامونی می‌باشد.
شعرهای این کتاب در کل در ژانر شعر کوتاه سروده شده است که سرودن شعر کوتاه به مراتب از شعر بلند سخت‌تر می‌باشد چرا که شاعر باید اقیانوس از زیبایی و شکوهمندی اندیشگی را در یک اکواریوم جای دهد، بدون اینکه ذره‌ای از
تجلی و رازناکی اقیانوس کاسته شود. که خوشبختانه شاعر تا حدود زیادی از این آزمایش سربلند و موفق بیرون می‌آید