خردِ درون

#خرده مگیر، روزی فراخواهد رسید که من بروم خانه‌ی همسایه را #آب‌پاشی کنم.
و تو به کاج‌ها #سلام کنی.
و سارها بر #خوانِ ما بنشینند. و مردمان مهربان‌تر از #درخت‌ها شوند.
اینک، #رنجه مشو اگر در مغازه‌ها، پایِ گُل‌ها، بهای آن را #می‌نویسند.
و خروس را #سپیده‌دم سَر می‌بُرَند.
و اسب را به گاری می‌بندند... خوراک مانده را به گدا #می‌بخشند.
چنین نخواهد ماند.

بر بلندیِ خود بالا رو.
و #سپیده‌دمِ خود را چشم به راه باش.
جهان را #نوازش کن.
دریچه را #بگشا.
و پیچک را #ببین.
بر روشنی #بپیچ.
از زباله‌ها رو #مگردان، که پاره‌های #حقیقت‌اند.
جوانه بزن.

لبریز شو تا #سرشاری‌ات به هر سو  رو کُند.
صدایی تو را می‌خواند،
روانه شو.
سرمشق #خودت باش.
با چشمان خودت ببین.
با یافته خویش بِزی.
در خود #فرو شُو تا به دیگران نزدیک شوی، پیک خود باش. پیام خودت را باز گوی.
میوه از باغ درون #بچین. شاخه‌ها چنان بارور بینی که سبدها #آرزو کنی.
و #زنبیلِ تو را گرانباریِ شاخه‌ای بس خواهد بود.

@kheradedaroun

www.tgoop.com/kheradedaroun/8646

3.0K viewsedited  Sep 20, 2024 at 09:59

#خرده مگیر، روزی فراخواهد رسید که من بروم خانه‌ی همسایه را #آب‌پاشی کنم.
و تو به کاج‌ها #سلام کنی.
و سارها بر #خوانِ ما بنشینند. و مردمان مهربان‌تر از #درخت‌ها شوند.
اینک، #رنجه مشو اگر در مغازه‌ها، پایِ گُل‌ها، بهای آن را #می‌نویسند.
و خروس را #سپیده‌دم سَر می‌بُرَند.
و اسب را به گاری می‌بندند... خوراک مانده را به گدا #می‌بخشند.
چنین نخواهد ماند.

بر بلندیِ خود بالا رو.
و #سپیده‌دمِ خود را چشم به راه باش.
جهان را #نوازش کن.
دریچه را #بگشا.
و پیچک را #ببین.
بر روشنی #بپیچ.
از زباله‌ها رو #مگردان، که پاره‌های #حقیقت‌اند.
جوانه بزن.

لبریز شو تا #سرشاری‌ات به هر سو  رو کُند.
صدایی تو را می‌خواند،
روانه شو.
سرمشق #خودت باش.
با چشمان خودت ببین.
با یافته خویش بِزی.
در خود #فرو شُو تا به دیگران نزدیک شوی، پیک خود باش. پیام خودت را باز گوی.
میوه از باغ درون #بچین. شاخه‌ها چنان بارور بینی که سبدها #آرزو کنی.
و #زنبیلِ تو را گرانباریِ شاخه‌ای بس خواهد بود.

@kheradedaroun

BY خردِ درون