آثار کهن شیعه

بسم الله الرحمن الرحیم
🎋در انتظار بهار زمین...
#أین_الناصر_والمنتقم

حیات و زندگی هر چیزی به اینست که هدف مقصود از وجود آن، تحقق یابد.
حیات بدن، به حرکت و تلاش آن برای رشد و تکامل خود و جامعه است؛
حیات دل، به اتصال آن به خداوند و تذکرش به آخرت است؛ «التفکّر حیاة قلب البصیر، كما يمشي المستنير في الظلمات بالنور» (الکافی ۲/ ۶۰۰)
«تفکر، مایه زندگی دل بیناست؛ چنانچه رهرو با نور در تاریکی ها راه می یابد».

کسی است زنده که از فضل جامه‌ای پوشد
نه آن که هیچ نیرزد اگر شود عریان!

🌱حیات زمین، به تحقّق عبودیت در آن است:
وَ هُوَ الَّذي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ في‏ ما آتاكُمْ (الأنعام/۱۶۵)
و اوست که شما را جانشینان زمین گردانید و برخی از شما را بر دیگران برتری داد، تا در آنچه ارزانی داده شما را بیازماید

🔸تا زمانی که این هدف در زمین پیاده نشده باشد، زمین مُرده است، هرچند در ظاهر خوش آب و رنگ ترین بهار را هم تجربه کند.
بهار حقیقی زمین، زمانی است که «آب گوارا/ ماء معین» در آن جاری شده و خار و خاشاک ظلم برچیده شود؛ زمانی که باغ سبز عدالت و بندگی در سراسر عالم شکوفه زند...

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها (الحديد ۱۷ )
✅از امام باقر علیه السلام در مورد این آیه روایت شده:
«خداوند زمین را پس از مُردنش با قائم (علیه السلام) زنده می گرداند، و مقصود از مرگ زمین، کفر اهل آنست؛ چه اینکه کافر، میّت است».
در مورد آیه ی مشابهی از امام کاظم علیه السلام روایتست:
«خداوند مردمانی را بر می انگیزد که عدل را احیا می کنند، پس زمین با احیای عدل زنده می‌شود؛ و به درستیکه اقامه ی حدّ الهی در زمین، از بارش چهل روز باران سودمند تر است».

بله؛ این مشکل ماست که به زمین مُرده عادت کرده و هنوز طعمی از بهار حقیقی نچشیده ایم...وگرنه انتظار ما حال و هوای دیگری داشت...


▪️متن عربی دو حدیث:
عن الحسن بن محبوب عن مؤمن الطاق عن سلام بن المستنير عن أبي جعفر ع‏ في قول الله عز و جل‏ اعلموا أن‏ الله‏ يحي‏ الأرض‏ بعد موتها قال يحييها الله عز و جل بالقائم ع بعد موتها [يعني‏] بموتها كفر أهلها و الكافر ميت.(کمال الدین/۶۶۸)

أحمد بن مهران، عن محمد بن علي، عن موسى بن سعدان، عن عبد الرحمن بن الحجاج، عن أبي إبراهيم (عليه السلام)، في قول الله عز و جل: {يحي الأرض بعد موتها}، قال: «ليس يحييها بالقطر، و لكن يبعث الله عز و جل رجالا، فيحيون العدل، فتحيا الأرض لإحياء العدل، و لإقامة الحد فيها نفع في الأرض من القطر أربعين صباحا». (الکافی ۷/ ۱۷۴)

@kotob_sh

www.tgoop.com/kotob_sh/1011

2.3K viewsMar 20, 2024 at 11:50

بسم الله الرحمن الرحیم
🎋در انتظار بهار زمین...
#أین_الناصر_والمنتقم

حیات و زندگی هر چیزی به اینست که هدف مقصود از وجود آن، تحقق یابد.
حیات بدن، به حرکت و تلاش آن برای رشد و تکامل خود و جامعه است؛
حیات دل، به اتصال آن به خداوند و تذکرش به آخرت است؛ «التفکّر حیاة قلب البصیر، كما يمشي المستنير في الظلمات بالنور» (الکافی ۲/ ۶۰۰)
«تفکر، مایه زندگی دل بیناست؛ چنانچه رهرو با نور در تاریکی ها راه می یابد».

کسی است زنده که از فضل جامه‌ای پوشد
نه آن که هیچ نیرزد اگر شود عریان!

🌱حیات زمین، به تحقّق عبودیت در آن است:
وَ هُوَ الَّذي جَعَلَكُمْ خَلائِفَ الْأَرْضِ وَ رَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ لِيَبْلُوَكُمْ في‏ ما آتاكُمْ (الأنعام/۱۶۵)
و اوست که شما را جانشینان زمین گردانید و برخی از شما را بر دیگران برتری داد، تا در آنچه ارزانی داده شما را بیازماید

🔸تا زمانی که این هدف در زمین پیاده نشده باشد، زمین مُرده است، هرچند در ظاهر خوش آب و رنگ ترین بهار را هم تجربه کند.
بهار حقیقی زمین، زمانی است که «آب گوارا/ ماء معین» در آن جاری شده و خار و خاشاک ظلم برچیده شود؛ زمانی که باغ سبز عدالت و بندگی در سراسر عالم شکوفه زند...

اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها (الحديد ۱۷ )
✅از امام باقر علیه السلام در مورد این آیه روایت شده:
«خداوند زمین را پس از مُردنش با قائم (علیه السلام) زنده می گرداند، و مقصود از مرگ زمین، کفر اهل آنست؛ چه اینکه کافر، میّت است».
در مورد آیه ی مشابهی از امام کاظم علیه السلام روایتست:
«خداوند مردمانی را بر می انگیزد که عدل را احیا می کنند، پس زمین با احیای عدل زنده می‌شود؛ و به درستیکه اقامه ی حدّ الهی در زمین، از بارش چهل روز باران سودمند تر است».

بله؛ این مشکل ماست که به زمین مُرده عادت کرده و هنوز طعمی از بهار حقیقی نچشیده ایم...وگرنه انتظار ما حال و هوای دیگری داشت...


▪️متن عربی دو حدیث:
عن الحسن بن محبوب عن مؤمن الطاق عن سلام بن المستنير عن أبي جعفر ع‏ في قول الله عز و جل‏ اعلموا أن‏ الله‏ يحي‏ الأرض‏ بعد موتها قال يحييها الله عز و جل بالقائم ع بعد موتها [يعني‏] بموتها كفر أهلها و الكافر ميت.(کمال الدین/۶۶۸)

أحمد بن مهران، عن محمد بن علي، عن موسى بن سعدان، عن عبد الرحمن بن الحجاج، عن أبي إبراهيم (عليه السلام)، في قول الله عز و جل: {يحي الأرض بعد موتها}، قال: «ليس يحييها بالقطر، و لكن يبعث الله عز و جل رجالا، فيحيون العدل، فتحيا الأرض لإحياء العدل، و لإقامة الحد فيها نفع في الأرض من القطر أربعين صباحا». (الکافی ۷/ ۱۷۴)

@kotob_sh

BY آثار کهن شیعه