کتاب دانش

..... خلاصه اش را بخواهی، این می شود: آدم ها تا جایی می توانند مرگ خودشان را انکار کنند بعد به ماشین های معنا تبدیل می شوند. هیچوقت تجربهٔ عرفانی نداشتی؟ گفتم چرا داشته. در یک برهه همهٔ چیزهای دنیا را هم زمان می دیده. وقتی خود آدم ها دائم معنا خلق می…

📚#جزء_از_کل

...... سعی می کنم با تری حرف بزنم.
سعی نکن باهاش حرف بزنی. پدرت دارد
می میرد و دست به حماقت میزند و
این حماقت آخر خانه خراب کن است.
‌می خواهد چکار کند نمی دانم.
اگر بمانید در خواب گلویتان را پاره
می کنم.
در مقابل عکس پدرومادرش زانو زد و
دعا خواند؛
- وقتی که پزشک محله تان برای
کسب و کارش دعا می خواند، بهتر است
امیدوار باشید خدایانش دعای او را
اجابت نکنند.-
به اتاق تری رفتم.

هی، یاسپر چه خبر شده؟
اصلا روحیهٔ گفتگو با یک مرد چاق را
نداشتم.
ادی می خواهد گلویمان را پاره کند.
- این رسم مهمان نوازی نیست. نه؟
خب نباید از اینجا برویم.
- ما همچین قصدی نداریم.
شاید در این خانه اتفاق خوبی بیفتد.
شاید هم بد.....
صبح روز بعد گلویم پاره نشده بود و
آفتاب می تابید.
راستش ناگهان حس کردم هرآنچه در
آینده رخ دهد بر آن واقفم.
لباس پوشیدم و به طرف مرغدانی رفتم.
یک قوطی رنگ و یک قلمو.
کارولین را دیدم که بسوی تپه می رفت.
زیر پایم خالی بود، گذرنامه جعلی یعنی
دیگر نمی توانستم به استرالیا برگردم.
یاد حرف های ادی افتادم؛
خودت را نمی شناسی و نقطه ضعف تو
همین است.
کارولین برگشت، سرتاپا خیس شده بود.
- یاسپر تو که نمی خواهی پدرت بمیرد؟
رفته بودم روستا‌‌. هنوز راه حل هایی
برای درمان پدرت داریم.
این روغن آب شدهٔ چانه ی زنی است که
مرده. این را به کل بدنش می مالی.
از یک زن در روستا گرفتم، برای سرطان
خوب است.‌
چرا خودت بهش نمی دهی؟
چرا باید چربی یک غریبه را به بدنش
بمالد؟
این را بهش بده. ما رابطه ی خوبی باهم
نداریم.
وارد اتاق پدر شدم.
این را باید به کل بدنت بمالی.
- بوی عجیبی می دهد. به سینه
و شکمش مالید! حالت تهوع گرفتم.
یادداشت هایت را خوانده ام، من
شکل تناسخ یافته توأم؟
این کابوس شبانه توست؟ احتمالش
خیلی بالاست...
اين کرم دفع کننده حشره نبود.
خودم می دانم. چربی ذوب شدهٔ
چانه است.
خشکم زد.
گوش ایستاده بودم احمق.
من دارم می میرم یاسپر! چه اهمیتی دارد
چی به تنم بزنم.
پدر با شتاب به سوی مرگ قدم برمی داشت.
می گفت مردن با عوامل طبیعی کاهلانه است.
من کی هستم؟ یاسپر؟ داشتم به کسی غیر از خودم تبدیل می شدم....

ادی گفت با ماشین می روم جایی ببینم
می توانم کاری را راست و ریس کنم،
همراهم می آیی؟
پیشنهاد وحشتناکی بود.
دلم هم برایش سوخت.
اما در خانه ماندن
هم با زوزه های پدر آزاردهنده بود.
بی آنکه حرفی بزنیم مسیری را با اتومبیل
طی کردیم. هوا شرجی بود.
ادی سعی می کرد خونسردی و
قاطعیت خود را حفظ کند.
دربارهٔ مردم تندرست و
آرام این روستا حرف های بدخواهانه
و کینه جویانه می زد. چطور
ممکن بود مردی چهل و چند ساله
بخواهد دکتر شود؛
مردم نگاهمان می کردند.
کنار جاده ناهار خوردیم.
با تری صحبت کردی شما را از اینجا ببرد؟
می خواهد بمانیم.
فکر می کند قرار است در خانه‌ی تو
اتفاق بدی بیفتد.
صدای غرش موتوری به گوشمان خورد.
ادی گفت
همان دکتر عتیقه. ببین چه خودبین است.
یک دکتر شصت هفتاد ساله بود،
اما بدن یک شناگر مسابقات
المپیک را داشت.
با ادی چند کلمه ردوبدل کردند.
ادی گفت خبر بدی داد. شاگرد جوانش
بزودی جای او را می گیرد.
پس تمام شد.
ادی در این اجتماع کوچک هیچ جایگاهی
نداشت و خودش هم این را می دانست.
....
دلم می خواست بخوابم، کارولین یک
کیف کوچک چرمی که با نخ بسته
شده بود و سه شی‌ء بهش آویزان بود
به دستم داد.
یک تکه از عاج فیل و دندان ببر و
چشم خشک شدهٔ گربه!
این برای توست. بنداز گردنت.
یک طلسم است.
برای مراقبت از تو.
- چیزی که انسان را دیوانه میکند
اصلا تنهایی یا رنج نیست،
بلکه گرفتار شدن در ترس و
وحشت دائمی است - ||

🖊استیو_تولتز
جزء_از_کل

ادامه هم داره

@ktabdansh 📚📚
...📖📚

253 views🇫🇷 ORDIBEHESHT📚, 15:33