کتاب دانش

داستان‌های کوتاه نویسنده؛ کریستین بوبن 📝دوره گرد در کامروایی یک تنهایی، دنیا پست و تو سرافراز می‌شوی. این اولین دایرهٔ بسته است. روزی باید جانت را به روح آتش ، پیوند بزنی و این دایره را ترک کنی. چیرگی بر جهان پیرامون، پیروزیِ ناچیزی است و…

.....

📝 دوره گرد 5

به کودکی که می‌پرسد سُرده‌های
مدفون در کلام به کجا می‌روند،
به زنی عاشق که نگران ابدیت
عشق است و می‌داند که عشق
فنا می‌پذیرد،
به انسانی که درد و رنج همه‌چیز،
حتی احساس رنج او را ستانده،

کدامین متن تاکنون پاسخ گفته؟

بخوان، بدان سان که گویی نمی‌خوانی،
و در آن حال که می‌دانی در هیچ
کتابی، جوهرهٔ هستی را نخواهی
شناخت. در آن حال که می‌دانی
هیچ دانشی به جوهرهٔ هستی
دست نمی‌یابد.
رؤیا پردازان راه‌های طولانی،
عزلت گزینانی که چهره‌ای چون
شعله برافروخته دارند،
در غروبی که فرومی‌رسد،
آهسته پیش می‌روند.
روحشان از کالبد بیرون لغزیده و
بازوهایشان باز و گشاده است.

باد از آنها پیشی می‌گیرد و در
پيشواز این رهگذر، گندمها را
با زیباترین جامه‌هایشان به کرنش
وامی‌دارد.
آن‌ها از اندک توشه‌ای، از ریزه‌های
ناخنی خطرآفرین که از آسمان
کتابی فروافتاده، از کشتزار نوری که
از ستبری جوهر فراموش شده،
نیرو می‌گیرند، شادمانی
جیرجیرک ها و سحر و سکوت ،
از این‌روست.

زندگی شاعران دوره گرد
قرون وسطی را می‌خواندم
و آمدن مردانی فرومایه ،
آواره‌هایی بی‌خیال را ،
از ژرفای سپید صفحه ،
میسر می‌کردم.
آن‌ها از سیال قرون می‌گذرند و
در روشنایی صبحگاه ،
چشم‌هایشان، در درخشش
گل‌های وحشی ، با دانه‌های ریز
ترانه‌ای در دست‌های خشن ،
به اتاقم می‌رسند.

آن‌کس که از همه‌چیز ،
حتی از شهرت و شکوه بی‌مقدار
چشم‌پوشیده ،
کاش نامش را در این‌جا فاش کند.
گیلم فیگرا ( اشاره به حدیثی از
انجیل ) پسر خیاط و خود خیاط
نسیم ها بود.

جمله‌هایش را برای تهیدست ترین
انسان‌ها ، نه برای کشیشان ،
یا سلحشوران به‌هم می‌دوخت :
اگر مردی از درباریان را می‌دید ،
که به‌سویش می‌آید ،
اندوهگین می‌شد..

نوشتهٔ؛ کریستین بوبن

ادامه دارد

...📚✨🖊

249 views17:11