جهان و تأملات فیلَه‌سوف ( واپسین شطحیات کارشناس مغز زالو)

⭕️لیبرالیسم ، بلوغ اجتماع ، اجتماع بالغ و دیوار زمینیُ هوایی و همه چی

بخش اول

تو روانشناسی ، خصوصا رویکردهای منشعب و مربوط به روانکاوی مثل روانپویشی و طرحواره درمانی تاکید زیادی بر چیزی می‌شه که « مکانیسم های دفاعی » نامیده می‌شه .
مکانیسم های دفاعی رو سازوکارها و تکنیک های ذهن برای کاهش اضطراب و حفظ انسجام روان می‌دونن .
مثلا یکی ازین مکانیسم ها فراموشیه .
مثلا وقتی یه حادثه‌ی فوق العاده تلخ و غیر قابل هضم پیش میاد ممکنه ذهن کلا اون داستان رو از تاریخچه‌ی ذهن شخص حذف کنه .
یه مکانیسم دیگه انکار افراطی و فرافکنیه ،
مثلا اگر کسی میلی داشته باشه که در جامعه تقبیح می‌شه و باعث شرم و اضطراب شخص می‌شه ، ممکنه ناخودآگاه ، شخص رو واداره برای پوشوندن این میل و - ازون مهمتر - کاهش شرم و اضطراب ، به سخنرانی علیه اون میل بپردازه یا موسسه بزنه برای مبارزه‌ با میل شرم آور خودش و مدام این و اون رو به داشتن اون میل متهم کنه و از ضررهای عدم کنترل و سرکوب اون میل بگه.
من اسم ترکیب این دو مکانیسم دفاعی رو می‌ذارم « ریا » همون که انسانی مثل حضرت #حافظ که به درجه‌ی بالایی از خودآگاهی رسیده بود ، ازش حرف زده و باهاش بقدر توان مبارزه کردند .
و البته حافظ چنان آگاه و صادق و شجاع بود که وجود این مکانیسم رو در خودش ، انکار نمی‌کرد:
« خرقه پوشی من از غایت دینداری نیست
پرده ای بر سر صد عیبِ ( من می‌گم دردِ ) نهان می‌پوشم . »

چند نکته مهم و جالب
۱- مکانیسم دفاعی لزوما بد نیست ، می‌گن بعضیاش آگاهانه تر/بالغانه‌تره / کم ضررتر و مفید تره ، مثل فعالیت های انسان دوستانه .
و خب برخی نابالغانه تر ، آزاردهنده تر ، خطرناک تر و مضرتره مثل اوباشی گری و لاطبازی یا دنبال لذت های آنی رفتن مثل تنوع طلبی جنسی
ولی بهرحال مکانیسم دفاعی ، نشانه‌ی اضطرابه و البته این هم چیز بدی نیست ، چون بهرحال همه انسانیم و ذهن و روان مشابه داریم که غز قضا همون جور که توانایی های هارق العاده ای داره ، حساسیت و ضعف های خاصی هم داره.

۲- مکانیسم دفاعی ، بروز های رفتاری دارند و وقتی دردسرساز می‌شن که باعث رفتاری بشن که حساب و کتاب و تناسب و انطباق با موقعیت نداره ، مثلا طرف همیشه می خواد با بروز دادن خشم و سر و صدا و لاطبازی و نمایاندن قدرت جسمی مشکلات رو حل کنه.
خیلی جاها هم کارش پیش میره ، ولی خب یه جا هم دوره اش می کنن مثل سگ می‌زننش و چه بسا جونشو سر هیچ و پوچ از دست می‌ده و حریم و ناموسش هم در معرض ناامنی قرار می گیره .
می شه گفت ناآگاهی باعث می‌شه مکانیسم های دفاعی خلاف هدفش که صیانت نفس بوده عمل می‌کنه .

۳- مکانیسم های دفاعی رو مکانیسم جبرانی هم می‌گن و همیشه می‌شه دید که شخص نابالغ دچار افراط و تفریط می‌شه ، مثلا همون که هر جا کوچه خلوتی گیر بیاره لاطبازی در میاره ، یه جاهایی چنان خار و زبون رفتار می‌کنه که هم خودش و هم دیگران شک می کنند نکنه طرف داره تواضع نشون می‌ده 😁 .

۴- گاهی استفاده‌ی نابجا از مکانیسم های دفاعی مربوط به آموزش ندیده‌گی طرفه و براحتی با افزایش تجربه رفع می‌شه ، مثلا طرف یک بار وقتی کسی می‌خواد تو صف جلوش بزنه باهاش درگیر می‌شه و می بینه وارد بازی دو سر باخت شده ، چه طرف رو بزنه و چه ازش بخوره باید یه هزینه‌ی اجتماعی و/یا مالی بده ، لذا اگه سری بعد چنین با موقعیتی مواجه شد به طرف می‌گه: نوبت تو که نیست ولی خب چون گردنت کلفته اشکال نداره ، تو نونتو بگیر و برو ( شوخی خودش یه مکانیسم دفاعیه که در کل ، پخته و بالغانه محسوب می‌شه )
ولی گاهی طرف بدجور به مکانیسم دفاعی یا طرحواره اش چسبیده و با نصیحت و آموزش و یه بار تجربه دست بر نمی‌داره و حتی نصیحت و آموزشِ خامِ منطقی که به هیجانات و تجارب روانیِ سازنده‌ی طرحواره توجه نداره ، مشکل رو ببشتر می‌کنه و طرف رو مقاوم تر می‌کنه
اصطلاحا ممکنه مدتی دفاع شخص رو ببره عقب ولی بعد مدتی رفتار مخرب با قدرت و استقامت بیشتر تکرار میشه و این بار دیگه نصیحت بصورت موقتی هم اثری نداره .
اون حالت موضوع این صحبت فعلی نیست. / #کارشناس_مغز_زالو ✍

ادامه دارد

#اصالت_روانشناسی
#روانکاوی #روانشناسی
#در_باب_بلوغ
#مکانیسمهای_دفاعی

@lEECHbrain | جهان و تأملات فیله‌سوف

www.tgoop.com/lEECHbrain/60

62 viewsedited  Feb 26, 2023 at 12:53

⭕️لیبرالیسم ، بلوغ اجتماع ، اجتماع بالغ و دیوار زمینیُ هوایی و همه چی

بخش اول

تو روانشناسی ، خصوصا رویکردهای منشعب و مربوط به روانکاوی مثل روانپویشی و طرحواره درمانی تاکید زیادی بر چیزی می‌شه که « مکانیسم های دفاعی » نامیده می‌شه .
مکانیسم های دفاعی رو سازوکارها و تکنیک های ذهن برای کاهش اضطراب و حفظ انسجام روان می‌دونن .
مثلا یکی ازین مکانیسم ها فراموشیه .
مثلا وقتی یه حادثه‌ی فوق العاده تلخ و غیر قابل هضم پیش میاد ممکنه ذهن کلا اون داستان رو از تاریخچه‌ی ذهن شخص حذف کنه .
یه مکانیسم دیگه انکار افراطی و فرافکنیه ،
مثلا اگر کسی میلی داشته باشه که در جامعه تقبیح می‌شه و باعث شرم و اضطراب شخص می‌شه ، ممکنه ناخودآگاه ، شخص رو واداره برای پوشوندن این میل و - ازون مهمتر - کاهش شرم و اضطراب ، به سخنرانی علیه اون میل بپردازه یا موسسه بزنه برای مبارزه‌ با میل شرم آور خودش و مدام این و اون رو به داشتن اون میل متهم کنه و از ضررهای عدم کنترل و سرکوب اون میل بگه.
من اسم ترکیب این دو مکانیسم دفاعی رو می‌ذارم « ریا » همون که انسانی مثل حضرت #حافظ که به درجه‌ی بالایی از خودآگاهی رسیده بود ، ازش حرف زده و باهاش بقدر توان مبارزه کردند .
و البته حافظ چنان آگاه و صادق و شجاع بود که وجود این مکانیسم رو در خودش ، انکار نمی‌کرد:
« خرقه پوشی من از غایت دینداری نیست
پرده ای بر سر صد عیبِ ( من می‌گم دردِ ) نهان می‌پوشم . »

چند نکته مهم و جالب
۱- مکانیسم دفاعی لزوما بد نیست ، می‌گن بعضیاش آگاهانه تر/بالغانه‌تره / کم ضررتر و مفید تره ، مثل فعالیت های انسان دوستانه .
و خب برخی نابالغانه تر ، آزاردهنده تر ، خطرناک تر و مضرتره مثل اوباشی گری و لاطبازی یا دنبال لذت های آنی رفتن مثل تنوع طلبی جنسی
ولی بهرحال مکانیسم دفاعی ، نشانه‌ی اضطرابه و البته این هم چیز بدی نیست ، چون بهرحال همه انسانیم و ذهن و روان مشابه داریم که غز قضا همون جور که توانایی های هارق العاده ای داره ، حساسیت و ضعف های خاصی هم داره.

۲- مکانیسم دفاعی ، بروز های رفتاری دارند و وقتی دردسرساز می‌شن که باعث رفتاری بشن که حساب و کتاب و تناسب و انطباق با موقعیت نداره ، مثلا طرف همیشه می خواد با بروز دادن خشم و سر و صدا و لاطبازی و نمایاندن قدرت جسمی مشکلات رو حل کنه.
خیلی جاها هم کارش پیش میره ، ولی خب یه جا هم دوره اش می کنن مثل سگ می‌زننش و چه بسا جونشو سر هیچ و پوچ از دست می‌ده و حریم و ناموسش هم در معرض ناامنی قرار می گیره .
می شه گفت ناآگاهی باعث می‌شه مکانیسم های دفاعی خلاف هدفش که صیانت نفس بوده عمل می‌کنه .

۳- مکانیسم های دفاعی رو مکانیسم جبرانی هم می‌گن و همیشه می‌شه دید که شخص نابالغ دچار افراط و تفریط می‌شه ، مثلا همون که هر جا کوچه خلوتی گیر بیاره لاطبازی در میاره ، یه جاهایی چنان خار و زبون رفتار می‌کنه که هم خودش و هم دیگران شک می کنند نکنه طرف داره تواضع نشون می‌ده 😁 .

۴- گاهی استفاده‌ی نابجا از مکانیسم های دفاعی مربوط به آموزش ندیده‌گی طرفه و براحتی با افزایش تجربه رفع می‌شه ، مثلا طرف یک بار وقتی کسی می‌خواد تو صف جلوش بزنه باهاش درگیر می‌شه و می بینه وارد بازی دو سر باخت شده ، چه طرف رو بزنه و چه ازش بخوره باید یه هزینه‌ی اجتماعی و/یا مالی بده ، لذا اگه سری بعد چنین با موقعیتی مواجه شد به طرف می‌گه: نوبت تو که نیست ولی خب چون گردنت کلفته اشکال نداره ، تو نونتو بگیر و برو ( شوخی خودش یه مکانیسم دفاعیه که در کل ، پخته و بالغانه محسوب می‌شه )
ولی گاهی طرف بدجور به مکانیسم دفاعی یا طرحواره اش چسبیده و با نصیحت و آموزش و یه بار تجربه دست بر نمی‌داره و حتی نصیحت و آموزشِ خامِ منطقی که به هیجانات و تجارب روانیِ سازنده‌ی طرحواره توجه نداره ، مشکل رو ببشتر می‌کنه و طرف رو مقاوم تر می‌کنه
اصطلاحا ممکنه مدتی دفاع شخص رو ببره عقب ولی بعد مدتی رفتار مخرب با قدرت و استقامت بیشتر تکرار میشه و این بار دیگه نصیحت بصورت موقتی هم اثری نداره .
اون حالت موضوع این صحبت فعلی نیست. / #کارشناس_مغز_زالو ✍

ادامه دارد

#اصالت_روانشناسی
#روانکاوی #روانشناسی
#در_باب_بلوغ
#مکانیسمهای_دفاعی

@lEECHbrain | جهان و تأملات فیله‌سوف

BY جهان و تأملات فیلَه‌سوف ( واپسین شطحیات کارشناس مغز زالو)