Learning With M

Forwarded from صادق سپندارند

تغییر وضعیت ذهنی شما را به رهبری خردمندتر بدل می‌کند

“رهبرانی در یادها می‌مانند که در هیاهوی شتاب دیگران، مجال گفت‌وگوهای عمیق را فراهم می‌کنند”

تصور کنید در جلسه‌ای هستید که مدیر ارشدتان با پانزده دقیقه تأخیر وارد می‌شود، می‌گوید «فقط پنج دقیقه وقت دارم، سریع اصل مطلب را بگویید!» و بعد از جلسه هم بی‌وقفه به جلسه بعدی می‌رود. این صحنه‌ای آشنا در زندگی بسیاری از مدیران و کارکنان امروز است که همیشه «شلوغ‌بودن» را معادل «مؤثر بودن» می‌بینند. اما آیا این واقعاً مسیر بهینه‌ای برای مدیریت و رهبری است؟

مگان ریتز و جان هیگینز در مقاله‌ای که اخیراً منتشر کرده‌اند، معتقدند که رهبران واقعی کسانی‌اند که از «تله انجام‌دادن» رها می‌شوند و «فضای ذهنی» لازم برای تصمیم‌گیری عاقلانه و همدلانه را ایجاد می‌کنند. آن‌ها دو حالت ذهنی را مطرح می‌کنند: «حالت انجام‌دادن» (Doing Mode) و «حالت فضای ذهنی» (Spacious Mode).

حالت اول که اکثر سازمان‌ها را تحت سلطه دارد به دنبال انجام وظایف مشخص و رسیدن سریع به اهداف قابل اندازه‌گیری است. این رویکرد، گرچه برای بقای کوتاه‌مدت و کسب نتایج فوری ضروری است، اما اگر به شکل افراطی استفاده شود، باعث کاهش امنیت روانی، فرسودگی کارکنان، کاهش نوآوری و کیفیت تصمیم‌گیری‌های سازمانی می‌شود.

در مقابل، «حالت فضای ذهنی» وضعیتی است که در آن رهبران توانایی درک عمیق‌تر روابط و تعاملات انسانی را پیدا می‌کنند. در این حالت، آن‌ها در لحظه حال زندگی می‌کنند و برای احتمالات جدید و اتفاقات غیرمنتظره آماده هستند. این حالت امکان همکاری بهتر، تصمیم‌گیری هوشمندانه‌تر و پایداری بیشتر در سازمان را فراهم می‌کند.

ریتز و هیگینز در تحقیقات خود «چارچوب SPACE» را برای ایجاد فضای ذهنی پیشنهاد می‌دهند که شامل پنج اصل است:
امنیت (Safety): ایجاد محیطی که کارکنان بتوانند آزادانه افکار و ایده‌های خود را بیان کنند.
افراد (People): تعامل با افرادی که نگرش‌های جدید و متفاوت را ارائه می‌دهند.
توجه (Attention): آگاهانه مدیریت کردن توجه و تمرکز ذهنی.
تعارض (Conflict): مواجهه سازنده با نظرات متفاوت و بازنگری در فرضیات پیشین.
محیط (Environment): ایجاد محیط‌های فیزیکی و اجتماعی که ذهن را برای تفکر عمیق و نوآوری آماده کنند.

رهبرانی موفق خواهند بود که علاوه بر توانایی عمل سریع و کارآمد، بتوانند «فضای ذهنی» لازم برای تصمیمات عمیق و خردمندانه را هم برای خود و هم برای تیم‌شان ایجاد کنند. شاید وقت آن رسیده باشد که از خود بپرسید: «آخرین بار چه زمانی واقعاً متوقف شدید و به کاری که انجام می‌دهید فکر کردید؟»

#رهبری_موثر #مدیریت_هوشمند #گفتگوی_سازنده #تفکر_استراتژیک #سپندارند

👍10❤4🥰2😁1

www.tgoop.com/learning_with_m/177

2.13K viewsJul 25 at 09:33

تغییر وضعیت ذهنی شما را به رهبری خردمندتر بدل می‌کند

“رهبرانی در یادها می‌مانند که در هیاهوی شتاب دیگران، مجال گفت‌وگوهای عمیق را فراهم می‌کنند”

تصور کنید در جلسه‌ای هستید که مدیر ارشدتان با پانزده دقیقه تأخیر وارد می‌شود، می‌گوید «فقط پنج دقیقه وقت دارم، سریع اصل مطلب را بگویید!» و بعد از جلسه هم بی‌وقفه به جلسه بعدی می‌رود. این صحنه‌ای آشنا در زندگی بسیاری از مدیران و کارکنان امروز است که همیشه «شلوغ‌بودن» را معادل «مؤثر بودن» می‌بینند. اما آیا این واقعاً مسیر بهینه‌ای برای مدیریت و رهبری است؟

مگان ریتز و جان هیگینز در مقاله‌ای که اخیراً منتشر کرده‌اند، معتقدند که رهبران واقعی کسانی‌اند که از «تله انجام‌دادن» رها می‌شوند و «فضای ذهنی» لازم برای تصمیم‌گیری عاقلانه و همدلانه را ایجاد می‌کنند. آن‌ها دو حالت ذهنی را مطرح می‌کنند: «حالت انجام‌دادن» (Doing Mode) و «حالت فضای ذهنی» (Spacious Mode).

حالت اول که اکثر سازمان‌ها را تحت سلطه دارد به دنبال انجام وظایف مشخص و رسیدن سریع به اهداف قابل اندازه‌گیری است. این رویکرد، گرچه برای بقای کوتاه‌مدت و کسب نتایج فوری ضروری است، اما اگر به شکل افراطی استفاده شود، باعث کاهش امنیت روانی، فرسودگی کارکنان، کاهش نوآوری و کیفیت تصمیم‌گیری‌های سازمانی می‌شود.

در مقابل، «حالت فضای ذهنی» وضعیتی است که در آن رهبران توانایی درک عمیق‌تر روابط و تعاملات انسانی را پیدا می‌کنند. در این حالت، آن‌ها در لحظه حال زندگی می‌کنند و برای احتمالات جدید و اتفاقات غیرمنتظره آماده هستند. این حالت امکان همکاری بهتر، تصمیم‌گیری هوشمندانه‌تر و پایداری بیشتر در سازمان را فراهم می‌کند.

ریتز و هیگینز در تحقیقات خود «چارچوب SPACE» را برای ایجاد فضای ذهنی پیشنهاد می‌دهند که شامل پنج اصل است:
امنیت (Safety): ایجاد محیطی که کارکنان بتوانند آزادانه افکار و ایده‌های خود را بیان کنند.
افراد (People): تعامل با افرادی که نگرش‌های جدید و متفاوت را ارائه می‌دهند.
توجه (Attention): آگاهانه مدیریت کردن توجه و تمرکز ذهنی.
تعارض (Conflict): مواجهه سازنده با نظرات متفاوت و بازنگری در فرضیات پیشین.
محیط (Environment): ایجاد محیط‌های فیزیکی و اجتماعی که ذهن را برای تفکر عمیق و نوآوری آماده کنند.

رهبرانی موفق خواهند بود که علاوه بر توانایی عمل سریع و کارآمد، بتوانند «فضای ذهنی» لازم برای تصمیمات عمیق و خردمندانه را هم برای خود و هم برای تیم‌شان ایجاد کنند. شاید وقت آن رسیده باشد که از خود بپرسید: «آخرین بار چه زمانی واقعاً متوقف شدید و به کاری که انجام می‌دهید فکر کردید؟»

#رهبری_موثر #مدیریت_هوشمند #گفتگوی_سازنده #تفکر_استراتژیک #سپندارند

BY Learning With M