tgoop.com/llleiliii/5181
Last Update:
دست بكش
بر موهايم
پرواز بی‌شمارِ كلاغ‌ها
هنوز سیاه است
و مرگ
لبخند مى‌زند
به زنى در بستر
چشم‌هايم باز است
و ماهیان سُرخ
با رفتاری زنانه
قطره‌قطره مى‌ريزند
از نگاه
روى پيراهن گل‌دارم
مرا ببوس
باد ناگهان است
در هياهوى كلاغ‌های بی‌شمار
مرا ببوس
و چشم‌هایم را
آن دو ماده‌ی وحشی را
پنهان کن
زیر ملافه‌های سفید
بگذار
سربازان اجزای مرا
از یاد ببرند
بگذار تنها مرگ
به پستان‌هایم
دست بکشد
هنوز در درونم
آن کودک کال
نفس می‌کشد
تنهایی در زهدانم
نفس می‌کشد
و من می‌میرم
و خاک می‌داند
زیبایی یک زن را
چطور
به درون بکشد
و استخوانش را
بر صورت هستی تُف کند
و زیبایی زن
در جنگ غنمیت است
چشم‌هایش
بوی نیلوفران پیراهنش
مرا سخت ببوس
دست‌هايت را
در کمرگاهم حلقه كن
كمرگاهم
شهرى در محاصره است
زنى
که چشم‌هایش را
به سقف می‌دوزد
به آخرین زخم
فکر می‌کند
فکر می‌کند
بهار که بیاید
موهایش
بوی بابونه می‌گیرند
و سربازان
آن جنین کال را
در زهدانش
به خاک می‌سپارند
مرا ببوس!
هنوز درد
در اندام کبودم
تير مى‌كشد
و گلوگاه تفنگ‌ها
برای فرمان آتش سرد است
و من
به سقف می‌دوزم
چشم‌هایم را
آن دو ماده‌ی سیاه را
باد ناگهان است
و من
آبستنم تاريخ را
و چشم‌هایم
بى‌دليل باز است
و نفیر گلوله‌ها
ویران‌تر
می‌خواهد جهان را
زیبایی زن را
#نیلوفر_شریفی
@llleiliii
BY لـــیـلـــے
Share with your friend now:
tgoop.com/llleiliii/5181